“Να μείνω ή να φύγω;” της Ομπρέλας

Τα “λευκά” και άσφαιρα της ΠΓ

Τιμημένοι μου αναγνώστες, με κούρασαν την Στήλη Άλατος, οι ατέρμονες συζητήσεις, που βάζουν φρένο στις πράξεις . με κούρασαν αυτά τα ατέλειωτα ξενύχτια, να μην χάσουμε ποιός θα πει την μεγαλύτερη μακακία ή ποιός θα φανεί βασιλικότερος του βασιλέως και ποιός θα κάνει την μεγαλύτερη επίθεση στους αντιπάλους του. Έτσι για να το κάνω πιο λιανά, καλά μου παιδιά, εμένα αν δεν μου αρέσει το επίσημο the faq, του κουνάω μαντήλι και χαιρετάω. Αν στο επίσημο the faq, δεν αρέσω εγώ, μου λέει ένα ευχαριστώ και φέρνει στη θέση όποιον ή όποια άλλη θέλει, μέχρι και την ξαδέλφη μου την Σταυρούλα, που δεν έχει τελειώσει το δημοτικό, αλλά διαβάζει όλα τα ποστ στο facebook και νομίζει ότι έχει τελειώσει μαζί πανεπιστήμιο, έχει μάστερ στην κοινωνιολογία και θεωρεί ότι είναι ικανή όχι μόνο να γράψει .αλλά και να μεταδώσει τις γνώσεις της στην ανθρωπότητα. Έτσι είναι καλά μου παιδιά. Αν δεν αρέσει σε κάποιον μια κατάσταση στην οποία βρίσκεται, φροντίζει ή να την αλλάξει ή να φύγει. Αν δεν μπορεί να την αλλάξει, βρίσκει δρομολόγιο για το επόμενο καράβι…

Οι “λευκές” περιστερές του Συριζα, που πολεμάνε υπόγεια τον Κασσελάκη
Τιμημένοι μου αναγνώστες, όλα τα είχε η Πολιτική Γραμματεία του Συριζα. Κόντρες, αναγγελία γάμου, αναγγελία αποχώρησης και όλα αυτά ενδεδυμένα στα λευκά. Όχι του γάμου, αλλά τα άλλα τα λευκά, που λένε και δεν λένε. Που θέλουν και δεν θέλουν. Που συμφωνούν και που δεν συμφωνούν. Πως το έλεγε το παλιό τραγουδάκι ο Ρέμος; “Μπορεί να βγω, μπορεί να μπω. Μπορεί να φύγω και να ξαναρθώ. Μπορεί σε σένα να ανοιχτώ. Μπορεί στον εαυτό μου να κλειστώ”. Σε τι διαφωνησαν όσοι ψήφισαν “λευκό”, δεν έχω καταλάβει ακόμη τιμημένοι μου αναγνώστες. Το ψάχνω η Στήλη Άλατος και δεν μπορώ να βρω την άκρη στο νήμα. Δεν θέλουν συνέδριο τον Φεβρουάριο, δεν θέλουν τα 13 περιφερειακά συνέδρια; Δεν έχουν άποψη για ποιό από όλα τα θέματα που μπήκαν στο τραπέζι;
Χέσε ψηλά κι αγνάντευε, που λέει και μια ψυχή, καλός συνάδελφος, λίγο αθυρόστομος, αλλά τα πετυχαίνει τα όμορφα
Το πρόβλημα τους καλά μου παιδιά δεν είναι το συνέδριο ούτε τα όργανα. Ότι θέλουν το κόμμα δικό τους είναι. Άλλωστε «το κόμμα ΜΟΥ» δεν λένε όλη την ώρα; Κατάφεραν να αφήσουν τον Τσίπρα να φύγει και εκεί που ήταν έτοιμοι να πέσουν με τα μούτρα στην τούρτα … τους έσκασε «μουσαφιρέος» όπως τον αποκαλούν στο τραπέζι να έχει και το μαχαίρι – να κοψει την τούρτα – και το κουτάλι να την φάει. Έλα όμως που αυτός δεν είναι όπως οι ίδιοι μοναχοφαης να λέει το κόμμα μου και το κόμμα μου! Και αυτό είναι που τους διαολιζει περισσότερο καλά μου παιδιά. Γιατί μη μου πείτε ότι τους χαλάει τόσο πολύ που θα γίνει το συνέδριο 2 μήνες αργότερα. Σιγά τα ωά! Δηλαδή αν ήταν ακόμα ο Τσιπρας και αποφάσιζε να πάει το συνέδριο από το Νοέμβριο τον Φεβρουάριο, αυτοί θα έριχναν λευκό; Ακόμα και όταν αποφάσιζε να αλλάξει τα όργανα η και να στήσει καινούργια όπως εκείνη η αληστου μνήμης εκλογική επιτροπή του Ιουνίου, διαμαρτυρήθηκαν έριξαν λευκό η καταψήφισαν; Τίποτα από αυτά! Την ήττα δεν μπορούν να χωνέψουν! Με την αποτυχία τους και την αποδοκιμασία του εκλογικού σώματος δεν θέλουν να συμβιβαστούν. Τον ελέφαντα μέσα στο δωμάτιο της πολιτικής τους συμπεριφοράς και του μέλλοντός τους δεν θέλουν να δουν! Και πολεμανε τον Κασσελακη με «λευκά» και άσφαιρα!

thefaq.gr