Δύο εικόνες των δύο τελευταίων εβδομάδων από την Ελλάδα είναι αρκετές για να αντιληφθούμε την τεράστια αδικία που συντελείται επί 75 χρόνια στην Μέση Ανατολή.
Η πρώτη αφορά τους 5.000 Ισραηλινούς που, βάσει δημοσιευμάτων, αναχώρησαν από την Ελλάδα για να καταταγούν στο Ισραήλ. Η αναχώρησή τους ακολούθησε την επιστράτευση που κήρυξε το Ισραήλ, μετά την παλαιστινιακή επίθεση της 7ης Οκτωβρίου. Επαγγελματίες οι περισσότεροι, βρίσκονταν στην Ελλάδα είτε για εργασία είτε για διακοπές κι αναχώρησαν μετά βαΐων, κλάδων και περισσής συγκίνησης και υπερηφάνειας στο κάλεσμα της πατρίδας τους.
Η δεύτερη εικόνα μεταφέρθηκε την Τρίτη 17 Οκτωβρίου το βράδυ από το κέντρο κράτησης προσφύγων και μεταναστών της Σάμου με πρωταγωνιστές Παλαιστίνιους πρόσφυγες. Στα προσφυγικά στρατόπεδα της νησιώτικης και ηπειρωτικής Ελλάδα βρίσκονται περίπου 3.000 Παλαιστίνιοι, πολλοί εκ των οποίων στο νησί του Πυθαγόρα, όπου συνολικά κρατούνται 4.000 αλλοδαποί, το 15% – 20% εκ ων οποίων προέρχεται από την Παλαιστίνη. Την ανθρώπινη και φυσιολογική αναστάτωση με αφορμή την είδηση του βομβαρδισμού του νοσοκομείου στην βόρεια Γάζα από τον κατοχικό στρατό του Ισραήλ ακολούθησε αστυνομική επέμβαση που οδήγησε σε 7 προσαγωγές και 5 συλλήψεις με την κατηγορία της διατάραξης κοινής ειρήνης, της διέγερσης σε βιαιοπραγίες, κ.α.
Οι Παλαιστίνιοι που βρίσκονται στα προσφυγικά στρατόπεδα και δεκάδες χιλιάδες άλλοι που ζουν στην Ελλάδα ξεριζώθηκαν από τα χώματά τους λόγω της ισραηλινής κατοχής. Το Ισραήλ κάνει τα πάντα για να τους αναγκάσει να φύγουν έτσι ώστε να πάψει να υφίσταται παλαιστινιακό ζήτημα προς επίλυση:
Δεν τους επιτρέπει να επισκευάσουν τα σπίτια τους στην Δυτική Όχθη. Τους αντιμετωπίζει σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας χωρίς δικαίωμα ελεύθερης μετακίνησης από την μια γειτονιά ή περιοχή στην άλλη. Δεν τους δίνει δικαίωμα να εργαστούν ή να σπουδάσουν ή να ιδρύσουν επιχείρηση. Τους κρατάει φυλακισμένους στην Γάζα όπου η ανθρωπιστική κρίση βρίσκεται στο κόκκινο εδώ και δεκαετίες. Τους ταπεινώνει καθημερινά όταν δεν τους σκοτώνει, και πολλά ακόμη… Το αποτέλεσμα είναι, ειδικά οι νέοι, να φεύγουν από την Παλαιστίνη για να ζήσουν ως άνθρωποι.
Κι αυτό ακριβώς είναι που επιζητά το Ισραήλ προωθώντας καθημερινά από το 1948, τουλάχιστον, μια εθνοκάθαρση που συντελείται υπό το αδιάφορο βλέμμα όλης της ανθρωπότητας, κρατών και διεθνών οργανισμών. Τα αθώα θύματα αυτής της γενοκτονίας είναι οι χιλιάδες Παλαιστίνιοι που όχι μόνο φεύγουν διωγμένοι από τα σπίτια τους εξ αιτίας της πολιτικής του Ισραήλ, με το οποίο όλα τα δυτικά κράτη διατηρούν άψογες διπλωματικές σχέσεις, αλλά κι όταν καταφέρνουν να περάσουν το Αιγαίο και να φτάσουν στην Ευρώπη τρώνε ξύλο από την Αστυνομία και συλλαμβάνονται επειδή η οργή τους εκδηλώνεται δημόσια – τέτοιο «θράσος». Εδώ η Ελληνική Αστυνομία σα να λειτουργεί υπό τις εντολές και σαν προέκταση του ισραηλινού στρατού κατοχής – τέτοια κατάντια!
Προσβολές, ταπεινώσεις, δικαστήρια και ξύλο στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη;
Προσβολές, ταπεινώσεις, δικαστήρια και ξύλο και στην Ελλάδα και κάθε άλλη χώρα της ΕΕ που όχι μόνο συνεργάζεται σαν να μη συμβαίνει τίποτε με το κράτος απαρτχάιντ του Ισραήλ, αλλά διατηρεί φυλακισμένα και τα θύματα αυτής της απάνθρωπης πολιτικής.
Έτσι, οι μεν φεύγουν με τιμές ήρωα κι οι δε τρώνε ξύλο γιατί ακόμη και διωγμένοι και φυλακισμένοι δεν δέχονται τη μοίρα της εθνοκάθαρσης.
Αυτή την αδικία να μην τη συνηθίσουμε!!
Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα Documento
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου