Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές η Ουάσιγκτον έχει κινητοποιηθεί κατά τα φαινόμενα για να αποτρέψει την εξαπόλυση από την ακροδεξιά, «νεοφασιστική» κυβέρνηση του Ισραήλ μιας εκκαθαριστικής επιχείρησης κατά των δυόμισι εκατομμυρίων Παλαιστινίων της Γάζας. Μια επιχείρηση που στην πραγματικότητα έχει ήδη αρχίσει με την οργανωμένη λιμοκτονία (νερό, τρόφιμα, ενέργεια, φάρμακα) που εφαρμόζει το εβραϊκό κράτος.
Αν όμως η γενοκτονική αυτή επιχείρηση γίνει ανοιχτή πολεμική, κινδυνεύει να προκαλέσει πλήρη ανατροπή της πολιτικής κατάστασης σε όλες τις ισλαμικές χώρες (ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι), να αποξενώσει περαιτέρω την παγκόσμια κοινή γνώμη, όλη την πολιτισμένη ανθρωπότητα από τη «συλλογική Δύση» και τα δύο ηγετικά κέντρα της (ΗΠΑ και Ισραήλ), αλλά και, πιο άμεσα, να προκαλέσει περιφερειακό, πιθανώς πυρηνικό, ενδεχομένως και παγκόσμιο πόλεμο.
Ελπίζουμε ασφαλώς να καταφέρει η Ουάσιγκτον να χαλιναγωγήσει τους Ισραηλινούς και για γενικούς και για ειδικούς λόγους. Το τελευταίο γιατί οι πληροφορίες μας λένε ότι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει υποσχεθεί τα πάντα στο Ισραήλ σε επίπεδο στρατιωτικής συνδρομής, αδιαφορώντας -στην πρεμούρα του να εξυπηρετήσει τον Νετανιάχου- για το ότι, κάνοντας την Ελλάδα «χώρα πρώτης γραμμής» (στην πραγματικότητα μάλλον «πόρνη της Μεσογείου»), την κάνει και στόχο πρώτης επιλογής, υποψήφια να δεχτεί ισχυρά πλήγματα αντιποίνων σε περίπτωση γενίκευσης του πολέμου.
Σε κάθε σύρραξη οι πρώτοι που σκοτώνονται είναι ακριβώς οι φαντάροι που πάνε στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Και μάλιστα αυτό συμβαίνει τώρα και από βορρά (Ουκρανικό και Αλεξανδρούπολη) και από νοτιοανατολικά (Μέση Ανατολή). Τα αυτά ασφαλώς ισχύουν και για την Κύπρο, της οποίας η ηγεσία είναι εξίσου αποφασισμένη με την ελλαδική να θυσιάσει την ασφάλεια και τα εθνικά και διπλωματικά συμφέροντα του νησιού στην επιθυμία της να είναι ευχάριστη στους Ισραηλινούς «προϊσταμένους» της. Βεβαίως, όπως πάντα στην ιστορία, η ξένη εξάρτηση συνοδεύεται και από ισχυρά οικονομικά κέρδη των πολιτικών που τη διακονίζουν, δεν γίνεται για την… ψυχή του πατέρα τους.
Δεν θα μπορούσε άλλωστε να ενεργήσει διαφορετικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ακόμα κι αν ήθελε, που δεν θέλει, χειροπόδαρα δεμένος όπως είναι από τους Ισραηλινούς, έχοντας προσκαλέσει τις υπηρεσίες τους να παρακολουθούν τους πάντες στην Ελλάδα, μαζί και τους δικούς του συνεργάτες, τους Υπουργούς του, τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, ακόμα και τις φίλες της γυναίκας του.
Είναι ενδιαφέρον ότι ενώ, δικαιολογημένα, όλη η Ελλάδα συζητά επί δύο χρόνια την υπόθεση παρακολουθήσεων, σχεδόν κανένα κόμμα, από το ΚΚΕ έως τη Χρυσή Αυγή, και σχεδόν κανένα ΜΜΕ ή κοινωνικό μέσο δικτύωσης, δεν αναφέρεται στην Israeli connection (ισραηλινή σύνδεση), λες και είναι φυσιολογικό ή τετριμμένο μια τρίτη χώρα, να έχει στήσει δίκτυο παρακολούθησης των Ελλήνων υπουργών, αξιωματούχων, στρατιωτικών, πολιτών κλπ.
Σε πρακτικό επίπεδο ήδη, δύο ελληνικές φρεγάτες πλέουν κοντά στα σύνορα Ισραήλ και Λιβάνου, όπως αποκάλυψε το BBC (και διαψεύδουν οι ανυπάρκτου αξιοπιστίας ανώνυμοι «κύκλοι του ΓΕΕΘΑ»), οργανώθηκε μια ειδική αερογέφυρα για μεταφορά 5.000 Ισραηλινών εφέδρων, ενώ «φωτιά» έχουν πάρει -κατά παράβαση της ελληνικής συνταγματικής τάξης, αλλά ποιος νοιάζεται πλέον για αυτά;- οι αμερικάνικες βάσεις στην χώρα
Σε πρακτικό επίπεδο ήδη, δύο ελληνικές φρεγάτες πλέουν κοντά στα σύνορα Ισραήλ και Λιβάνου, όπως αποκάλυψε το BBC (και διαψεύδουν οι ανυπάρκτου αξιοπιστίας ανώνυμοι «κύκλοι του ΓΕΕΘΑ»), οργανώθηκε μια ειδική αερογέφυρα για μεταφορά 5.000 Ισραηλινών εφέδρων, ενώ «φωτιά» έχουν πάρει -κατά παράβαση της ελληνικής συνταγματικής τάξης, αλλά ποιος νοιάζεται πλέον για αυτά;- οι αμερικάνικες βάσεις στην χώρα
Είχε προηγηθεί μεγάλη ελληνοισραηλινή άσκηση στην οποία ο στόχος ήταν το… Ιράν, ένα κράτος παραδοσιακά φιλικό προς την Ελλάδα, που στήριξε διαχρονικά την Κυπριακή Δημοκρατία, αποτρέποντας την αναγνώριση του ψευδοκράτους από τον Οργανισμό Ισλαμικών Κρατών, έχει κοινό συμφέρον με μας για την ανάσχεση της τουρκικής επιθετικότητας, προσφέρθηκε να δώσει πετρέλαιο στον Τσίπρα νομίζοντας ότι πάει όντως σε ρήξη με τους πιστωτές κλπ. Μετά ιδίως το 2010, το αγαπημένο χόμπι των Ελλήνων πολιτικών και πρωθυπουργών είναι να καταστρέφουν τη χώρα τους!
Απεσταλμένος Νετανιάχου σε Μητσοτάκη και Τσίπρα
Σύμφωνα με άριστα πληροφορημένους διπλωματικούς κύκλους, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, προβλέποντας (γνωρίζοντας, πιθανώς και προγραμματίζοντας) ότι πάμε ενδεχομένως σε μεγάλη κρίση στη Μέση Ανατολή, έστειλε ειδικό απεσταλμένο στην Αθήνα προ μερικών εβδομάδων -πριν έχουμε την κρίση στη Γάζα- που είδε τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Αλέξη Τσίπρα, ζητώντας τους να στηρίξουν το Ισραήλ σε αυτά που «πρόκειται να γίνουν», κάτι που οι δύο πολιτικοί υποσχέθηκαν ασμένως.
Η επαφή με τον Τσίπρα κρίθηκε απαραίτητη για να υπάρχει και η στήριξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη συστράτευση Μητσοτάκη με το Τελ Αβίβ. Το Ισραήλ εξάλλου θεωρεί ότι ο Τσίπρας έχει εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του περισσότερο από κάθε άλλο Έλληνα πολιτικό (των Γ. Παπανδρέου και Κυρ. Μητσοτάκη περιλαμβανομένων).
Ο ρόλος του Τσίπρα
Τώρα θα μου πείτε ίσως ότι ο Τσίπρας έχει παραιτηθεί. Μπορεί, αλλά, ώσπου τουλάχιστο να εκπαιδευτεί κάπως ο ανεκδιήγητος αλεξιπτωτιστής Κασσελάκης, εξακολουθεί να κινεί πολλά από τα νήματα του ΣΥΡΙΖΑ στο παρασκήνιο. Δικοί του άνθρωποι, «κολλητοί» του, στήριξαν την υποψηφιότητα Κασσελάκη, όπως ο Παππάς, ο Πολάκης και ο Αποστολάκης μεταξύ άλλων, έχουν όλοι διακριθεί στο παρελθόν για τις ακραία φιλοϊσραηλινές τους θέσεις. Ο Παππάς μάλιστα, που δεν είχε το παραμικρό «πολιτικό αποτύπωμα» πριν ο Τσίπρας τον κάνει Νο2 στον ΣΥΡΙΖΑ, διακρίθηκε έκτοτε σε σκάνδαλα και μόνο σε σκάνδαλα, ένα από τα οποία αφορούσε και τις ειδικές αποστολές σε Μιωνή και Νετανιάχου, με αποτέλεσμα να τον εκβιάζει δημοσίως ο Μιωνή και να τρέχει ο Παππάς στον Ισραηλινό Πρέσβη να τον σώσει!!! (για την υπόθεση αυτή δείτε ενδεικτικά εδώ, εδώ και εδώ.
Άνθρωπος του Τσίπρα είναι και η Δούρου, που τοποθέτησε ο Κασσελάκης επί των Εξωτερικών. Και, φυσικά, πίσω και πάνω από αυτό το συγκρότημα, είναι οι ΗΠΑ και το Ισραήλ στις οποίες δυνάμεις παρέδωσε τελικά, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ο κ. Αλέξης Τσίπρας τον ΣΥΡΙΖΑ! Άλλωστε η Goldman Sachs δεν είναι απλώς αμερικανική, είναι αμερικανοεβραϊκή τράπεζα.
Το «πατριωτικό» λόμπι
Αμέσως μετά το χτύπημα της Χαμάς, εμφανίστηκε το γνωστό λόμπι των φιλοαμερικανών-φιλοϊσραηλινών υποτιθέμενων ως εθνικοφρόνων και πατριωτών σχολιαστών και αναλυτών, των ίδιων που μας πούλαγαν τα «φύκια» του EastMed και της «συμμαχίας με το Ισραήλ» για «μεταξωτές κορδέλες» και παραλίγο να προκαλέσουν πόλεμο με την Τουρκία, των ίδιων που μας τρέλαναν με τις ιδέες τους να κάνουμε προληπτικό πόλεμο, να ανακηρύξουμε αύριο το πρωί ΑΟΖ και 12 μίλια, να πάμε να απελευθερώσουμε τα κατεχόμενα κυπριακά εδάφη στρατιωτικά.
Όλα αυτά ήταν πράγματα ανέφικτα και επικίνδυνα, πιθανώς τα πρότειναν καλή τη πίστει και προθέσει, δεν μπορούμε εμείς να ξέρουμε τι έγινε, ήταν όμως εσφαλμένες ιδέες που μετέτρεπαν εφαρμοζόμενες την Αθήνα σε χρήσιμο ηλίθιο του Ισραήλ. Όλες αυτές οι ιστορίες μετά το 2015, μας άφησαν κληρονομιά έναν καινούριο και καταστροφικό ανταγωνισμό εξοπλισμών και νέες τουρκικές διεκδικήσεις επί παντός του επιστητού!
Αυτό το λόμπι, ωρύεται ότι πρέπει τώρα να αποδείξουμε στους Ισραηλινούς ότι είμαστε φίλοι τους και όχι να περιμένουμε να μας αποδείξει εκείνο ότι είναι φίλο προς εμάς. Και για να το αποδείξουμε πρέπει να στρατευτούμε εμπράκτως με τη «σωστή πλευρά της ιστορίας».
Πολύ μεγάλοι κίνδυνοι
Η πολιτική που ακολουθούν τα δύο μεγαλύτερα κόμματα στο θέμα της Μέσης Ανατολής συνιστά μεγάλο κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια της Ελλάδας. Και μάλιστα χωρίς κανένα πιθανό κέρδος. Γιατί η πλευρά που στρατευθήκαμε είναι η πλευρά της βίας και όχι της ηθικής, είναι αυτόχρημα ανθελληνική δηλαδή.
Το νεώτερο ελληνικό «εθνικό σχέδιο» είναι ο κληρονόμος των ιδεών της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, είναι δημοκρατικό και αντιιμπεριαλιστικό. Διαμορφώθηκε ως «σχέδιο του Όχι», «σχέδιο αντίστασης» (κατά Σβορώνο) μετά την άλωση της Πόλης το 1204 από τους Σταυροφόρους. Και ασφαλώς δεν ταιριάζει με τα σχέδια των σύγχρονων Σταυροφόρων, που δεν θα έχουν και δεν μπορούν να έχουν καλύτερη μοίρα από τους παλιούς.
Η Αμερική και το Ισραήλ, η συλλογική Δύση δεν μπορούν να νικήσουν, ούτε στη Μέση Ανατολή, ούτε πουθενά αλλού. Δεν έχουν πια τις δυνάμεις να κυριαρχούν σε όλη τη Μέση Ανατολή, όπως και σε όλο τον πλανήτη. Η μόνη ρεαλιστική λύση είναι ο συμβιβασμός, η πορεία προς ένα «πολυπολικό κόσμο» όπου θα λαμβάνονται υπόψη τα συμφέροντα όλων. Η επιμονή του Ισραήλ σε μια «Μέση Ανατολή» χωρίς Παλαιστίνιους, της Δύσης στην παγκόσμια κυριαρχία, δεν θα οδηγήσει σε ισραηλινή ή δυτική νίκη. Μόνο σε ένα αποτέλεσμα μπορεί να οδηγήσει, την καταστροφή όλης της ανθρωπότητας αν χρησιμοποιηθούν όλα τα όπλα που διαθέτουμε σήμερα.
Και επειδή ίσως στην Αμερική, ιδίως στις ένοπλες δυνάμεις και τη CIA, επιβιώνει ακόμα κάποιος ρεαλισμός, η Αμερική προσπαθεί τώρα να χαλιναγωγήσει τον Νετανιάχου, μπας και γλυτώσουμε τον παγκόσμιο πόλεμο. Αρκεί να διαβάσετε το σημερινό Foreign Affairs για να δείτε τι πιστεύουν οι Αμερικανοί.
Με την ανεύθυνη και τυχοδιωκτική πολιτική που ακολουθούν οι ηγεσίες της ελληνικής κυβέρνησης και αντιπολίτευσης στο θέμα της Παλαιστίνης, κινδυνεύουμε με πολύ σοβαρές καταστροφές σε περίπτωση γενικής σύρραξης. Ακόμα όμως κι αν αποφύγουμε τα χειρότερα, με την πολιτική που ακολουθούν προκαλούν τεράστια ζημιά στο διεθνές κύρος της Ελλάδας, καταστρέφουν ότι απομένει από το τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο και την επίσης τεράστια συμπάθεια που ο ελληνισμός διέθετε στον αραβομουσουλμανικό κόσμο, όπου έπιναν νερό στο όνομα του Ανδρέα Παπανδρέου και βάφτιζαν «Μακάριους» τα παιδιά τους και κάνουν ένα τεράστιο δώρο στην Τουρκία του Ερντογάν, που, πιστός μαθητής του Παπανδρέου και του Μακάριου, έχει εκτοξευθεί τώρα σε ρόλο διπλωματικής υπερδύναμης, την ίδια στιγμή που εμείς εξαφανιζόμαστε διπλωματικά και γεωπολιτικά.
——-
Σημείωση: Να προσθέσουμε ότι η πολιτική της κυβέρνησης στο Μεσανατολικό (όπως και στο Ουκρανικό) είναι εντελώς αντίθετη προς όσα πιστεύει η ελληνική κοινή γνώμη. Αυτό επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά και στο… Χαλάνδρι. Επιτιθέμενος στον Δήμαρχο Σίμο Ρούσσο και κατηγορώντας τον ότι είναι φιλο-Παλαιστίνιος, ο Άδωνις Γεωργιάδης μάλλον τον βοήθησε να εκλεγεί πανηγυρικά με 60%!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου