Το θέατρο συνεχίζεται. Ως καραφασάρα εν μέσω
ανθρώπινων υποζυγίων. Μια καραφαρσάρα πολιτικών, πρωθυπουργών, αρχηγών και
βουλευτών.
Η Ελλάδα χάνεται κι αυτοί σφυρίζουν αδιάφοροι, ανάλγητοι, αναίσθητοι. Ωραία λοιπόν. Διαβάσαμε το Πόθεν Εσχες όλων αυτών. Που με ελάχιστες εξαιρέσεις, η περιουσία τους κυμαίνεται στην κλίμακα του πλούσιου μέχρι του ζάπλουτου. Τηρουμένων των αναλογιών. Των τεσσάρων εκατομμυρίων φτωχών. Και άλλων τόσων που τρομοκρατημένοι ζουν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Ωραία λοιπόν. Ομως από που αγαπητέ του ΠαΣοΚ, της Νέας Δημοκρατίας, της Δημοκρατικής Συμμαχίας και του Λαικού Ορθόδοξου Συναγερμού. Από που προέκυψε η περιουσία σου;
Και ποιος ο κορβανάς των συγγενών σου;
Γιατί παίζει κι αυτό. Ποια δηλαδή η πορεία του πολιτικού χρήματος;
Εσένα το λέω. Που πριν δρασκελίσεις το κατώφλι της Βουλής, το στόμα σου έζεχνε από την πείνα.
Για πέστε μου λοιπόν. Που τα βρήκες όλα αυτά τα χρυσά και τα ασημικά;
Ακρα του τάφου η σιωπή από τα παχύδερμα της ελληνικής Βουλής. Το ζήτημα γνωστό. Πρώτο κρατούμενο. Είναι ανθρωπίνως αδύνατον κάποιος που έχει τόσα, όσα για να ταίσει ακόμα και τα εγγόνια του, να αισθανθεί μια σταγόνα από του έλληνα τον ιδρώτα. Κι εγώ να ήμουν στην θέση τους θα αντιμετώπιζα την κρίση ως άσκηση επί χάρτου και τη σωτηρία ως πράξη φιλανθρωπίας. Α τον καημένο τον ζητιάνο. Να του δώσουμε το κάτι τις για να έχουμε την συνείδησή μας ήσυχη κι εμείς. Ανάμεσα σ' αυτούς και στους παρίες της ελληνικής κοινωνίας το χάσμα είναι τόσο βαθύ όσο της Αφρικής με τα golden boys της Ουόλ στριτ.
Το δεύτερο. ...
Αφού λοιπόν, ακόμα και τώρα δεν αποκαλύπτουν την πορεία του χρήματος και της ακίνητης περιουσίας τους, τότε κι εγώ, όπως κάθε πολίτης σ' αυτόν τον τόπο τον εφιαλτικό, δικαιούμαι να λέω ότι τα φάγανε από τη διαπλοκή και ότι αρμέξανε την αγελάδα την ισχνή. Βολεύοντας λαμόγια, μεγαλοεργολάβους και πάσης φύσεως απατεώνες. Οχι λοιπόν πολιτικοί, αλλά λήσταρχοι της περιουσίας της λαικής.
Και το τρίτο.
Ακόμα κι αυτοί που είναι τίμιοι και ειλικρινείς, από τη στιγμή που δεν εξεγείρονται και δεν απαιτούν εδώ και τώρα το καθεστώς του Πόθεν Εσχες να αλλάξει και η πραγματική πορεία του χρήματος να αποκαλυφθεί, ε, τότε κι αυτοί στην ίδια γραμμή. Ηθικοί αυτουργοί.
Γιατί η ομερτά καλά κρατεί.
Και γιατί αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά ότι θυσιάζουν την πατρίδα στην καταστροφή προκειμένου να κρύψουν το χρήμα της ντροπής.
Τι άλλο θέλετε δηλαδή ώστε με συνοπτικές διαδικασίες η εξαγριωμένη συνείδησή σας να τους εκτελέσει στο πι και φι;
Να ομολογήσουν, έτσι φάτσα φόρα, ότι μας έχουν γραμμένους και ότι είναι κλέφτες του κοινού ποινικού δικαίου;
Μία η τιμωρία. Περιφρόνηση, χλευασμός και την κρίσιμη στιγμή ούτε μισή ψήφος στην πλουτοκρατία την πολιτική. Χίλιες φορές ο ζάπλουτος επιχειρηματίας παρά αυτός ο υποκριτής και τάχα μου του έθνους σωτήρας!
Η Ελλάδα χάνεται κι αυτοί σφυρίζουν αδιάφοροι, ανάλγητοι, αναίσθητοι. Ωραία λοιπόν. Διαβάσαμε το Πόθεν Εσχες όλων αυτών. Που με ελάχιστες εξαιρέσεις, η περιουσία τους κυμαίνεται στην κλίμακα του πλούσιου μέχρι του ζάπλουτου. Τηρουμένων των αναλογιών. Των τεσσάρων εκατομμυρίων φτωχών. Και άλλων τόσων που τρομοκρατημένοι ζουν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Ωραία λοιπόν. Ομως από που αγαπητέ του ΠαΣοΚ, της Νέας Δημοκρατίας, της Δημοκρατικής Συμμαχίας και του Λαικού Ορθόδοξου Συναγερμού. Από που προέκυψε η περιουσία σου;
Και ποιος ο κορβανάς των συγγενών σου;
Γιατί παίζει κι αυτό. Ποια δηλαδή η πορεία του πολιτικού χρήματος;
Εσένα το λέω. Που πριν δρασκελίσεις το κατώφλι της Βουλής, το στόμα σου έζεχνε από την πείνα.
Για πέστε μου λοιπόν. Που τα βρήκες όλα αυτά τα χρυσά και τα ασημικά;
Ακρα του τάφου η σιωπή από τα παχύδερμα της ελληνικής Βουλής. Το ζήτημα γνωστό. Πρώτο κρατούμενο. Είναι ανθρωπίνως αδύνατον κάποιος που έχει τόσα, όσα για να ταίσει ακόμα και τα εγγόνια του, να αισθανθεί μια σταγόνα από του έλληνα τον ιδρώτα. Κι εγώ να ήμουν στην θέση τους θα αντιμετώπιζα την κρίση ως άσκηση επί χάρτου και τη σωτηρία ως πράξη φιλανθρωπίας. Α τον καημένο τον ζητιάνο. Να του δώσουμε το κάτι τις για να έχουμε την συνείδησή μας ήσυχη κι εμείς. Ανάμεσα σ' αυτούς και στους παρίες της ελληνικής κοινωνίας το χάσμα είναι τόσο βαθύ όσο της Αφρικής με τα golden boys της Ουόλ στριτ.
Το δεύτερο. ...
Αφού λοιπόν, ακόμα και τώρα δεν αποκαλύπτουν την πορεία του χρήματος και της ακίνητης περιουσίας τους, τότε κι εγώ, όπως κάθε πολίτης σ' αυτόν τον τόπο τον εφιαλτικό, δικαιούμαι να λέω ότι τα φάγανε από τη διαπλοκή και ότι αρμέξανε την αγελάδα την ισχνή. Βολεύοντας λαμόγια, μεγαλοεργολάβους και πάσης φύσεως απατεώνες. Οχι λοιπόν πολιτικοί, αλλά λήσταρχοι της περιουσίας της λαικής.
Και το τρίτο.
Ακόμα κι αυτοί που είναι τίμιοι και ειλικρινείς, από τη στιγμή που δεν εξεγείρονται και δεν απαιτούν εδώ και τώρα το καθεστώς του Πόθεν Εσχες να αλλάξει και η πραγματική πορεία του χρήματος να αποκαλυφθεί, ε, τότε κι αυτοί στην ίδια γραμμή. Ηθικοί αυτουργοί.
Γιατί η ομερτά καλά κρατεί.
Και γιατί αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά ότι θυσιάζουν την πατρίδα στην καταστροφή προκειμένου να κρύψουν το χρήμα της ντροπής.
Τι άλλο θέλετε δηλαδή ώστε με συνοπτικές διαδικασίες η εξαγριωμένη συνείδησή σας να τους εκτελέσει στο πι και φι;
Να ομολογήσουν, έτσι φάτσα φόρα, ότι μας έχουν γραμμένους και ότι είναι κλέφτες του κοινού ποινικού δικαίου;
Μία η τιμωρία. Περιφρόνηση, χλευασμός και την κρίσιμη στιγμή ούτε μισή ψήφος στην πλουτοκρατία την πολιτική. Χίλιες φορές ο ζάπλουτος επιχειρηματίας παρά αυτός ο υποκριτής και τάχα μου του έθνους σωτήρας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου