Σήμερα το πρωί, επιστρέφοντας από τη λαϊκή -ναι, πάω κι εγώ στη λαϊκή-, συνάντησα μια φίλη μου που ήταν κάπως χολοσκασμένη.
Αρχικά, η φίλη μου μου είπε πως όλα είναι καλά αλλά την έχω γεννήσει εγώ αυτήν, οπότε σε πέντε δευτερόλεπτα μου τα είπε όλα.
Ήταν να σκάσει. Να κάνει μπαμ.
Εντάξει, δεν μπορώ να γράψω τι μου είπε αλλά είχε τα χίλια δίκια.
Πολλή πίεση για τη φίλη μου, πολλή πίεση για τους ανθρώπους, και, βέβαια, δεν περιμένετε εμένα για να το μάθετε αυτό.
Είναι παραμονές Χριστουγέννων και είναι σαν να μην περιμένουμε τα Χριστούγεννα αλλά τον βομβαρδισμό.
Χτες το βράδυ που επιστρέφαμε από το θέατρο, η Αθήνα ήταν άδεια και τα περισσότερα μπαρ κλειστά.
Λογικά, τα χρόνια της πρώτης γερμανικής Κατοχής, πιο πολλή κίνηση θα είχε στους δρόμους από σήμερα.
Εγώ, σε αντίθεση με τη φίλη μου, ήμουν πάρα πολύ χαρούμενος γιατί στη λαϊκή είχα αγοράσει τρία κιλά μανταρίνια με ένα ευρώ, τρία κιλά πορτοκάλια με ένα ευρώ και πατάτες με 70 λεπτά το κιλό.
Μόνο στη λαϊκή αισθάνομαι πλούσιος πια, οπότε πάω κάθε εβδομάδα.
Φορτώνω το καρότσι μου και κάνω βόλτες στη γειτονιά, να με δούνε όλοι.
Οπότε, όταν η σκασμένη φίλη μου μου είπε με παράπονο πως δεν ζούμε και πως ούτε ένα ταξιδάκι δεν κάνουμε πια, της είπα πως είμαστε σε μια μπάλα που περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της.
Επίσης, της είπα πως μπορεί η ζωή στη γη να είναι ακριβή αλλά περιλαμβάνει ένα ετήσιο δωρεάν ταξίδι γύρω από τον ήλιο.
Εγώ αυτά σκέφτομαι, όταν πάνε να με πιάσουν οι μαύρες μου.
Δεν ξέρω αν την βοήθησα τη φίλη μου αλλά δεν είχε και χρόνο, οπότε της έκανα μια αγκαλιά και συνέχισα να βολτάρω με το φορτωμένο καρότσι μου· πάνω-πάνω βάζω τις μπανάνες να φαίνονται -και καλά πως δεν χωράνε στο καρότσι-, για να με περνάνε όλοι για κροίσο.
Καθώς βόλταρα με το γεμάτο καρότσι μου, σκεφτόμουν την γέννηση του Χριστού.
Ποιο είναι το νόημα των Χριστουγέννων;
Η γέννηση μιας νέας ζωής; Η αγάπη; Ποιο είναι;
Όπως το σκεφτόμουν, κατέληξα στο συμπέρασμα πως το νόημα της γέννησης του Χριστού είναι στη στιγμή που εμφανίζεται ο άγγελος στους βοσκούς που ξαγρυπνούν και φυλάνε τα κοπάδια τους από τους λύκους.
Ο άγγελος εμφανίζεται στους βοσκούς και τους λέει «μη φοβάστε».
Δηλαδή, «στο δρόμο, στο δρόμο, να διώξουμε τον φόβο»· αναρχικός και ο άγγελος.
Ωραίο μου φαίνεται το «μη φοβάστε» για μήνυμα των Χριστουγέννων αλλά μετά σκέφτηκα πως εμείς δεν είμαστε βοσκοί αλλά πρόβατα.
Δηλαδή, ο άγγελος είπε στους βοσκούς να μην φοβούνται· στα πρόβατα δεν είπε να μην φοβούνται.
Αφού τα πρόβατα, ό,τι και να γίνει, έχουν κάθε λόγο να είναι τρομοκρατημένα.
Βέβαια, τα πρόβατα δεν πρέπει να φοβούνται γιατί δεν τους περνάει από το μυαλό τι τα περιμένει.
Κάπου εκεί, είπα στο μυαλό μου να πάει να γ@μηθεί -που ούτε ένα νόημα στα Χριστούγεννα δεν με αφήνει να απολαύσω-, και επέστρεψα σπίτι γιατί είχα ξυλιάσει.
Χρόνια πολλά!
Αρχικά, η φίλη μου μου είπε πως όλα είναι καλά αλλά την έχω γεννήσει εγώ αυτήν, οπότε σε πέντε δευτερόλεπτα μου τα είπε όλα.
Ήταν να σκάσει. Να κάνει μπαμ.
Εντάξει, δεν μπορώ να γράψω τι μου είπε αλλά είχε τα χίλια δίκια.
Πολλή πίεση για τη φίλη μου, πολλή πίεση για τους ανθρώπους, και, βέβαια, δεν περιμένετε εμένα για να το μάθετε αυτό.
Είναι παραμονές Χριστουγέννων και είναι σαν να μην περιμένουμε τα Χριστούγεννα αλλά τον βομβαρδισμό.
Χτες το βράδυ που επιστρέφαμε από το θέατρο, η Αθήνα ήταν άδεια και τα περισσότερα μπαρ κλειστά.
Λογικά, τα χρόνια της πρώτης γερμανικής Κατοχής, πιο πολλή κίνηση θα είχε στους δρόμους από σήμερα.
Εγώ, σε αντίθεση με τη φίλη μου, ήμουν πάρα πολύ χαρούμενος γιατί στη λαϊκή είχα αγοράσει τρία κιλά μανταρίνια με ένα ευρώ, τρία κιλά πορτοκάλια με ένα ευρώ και πατάτες με 70 λεπτά το κιλό.
Μόνο στη λαϊκή αισθάνομαι πλούσιος πια, οπότε πάω κάθε εβδομάδα.
Φορτώνω το καρότσι μου και κάνω βόλτες στη γειτονιά, να με δούνε όλοι.
Οπότε, όταν η σκασμένη φίλη μου μου είπε με παράπονο πως δεν ζούμε και πως ούτε ένα ταξιδάκι δεν κάνουμε πια, της είπα πως είμαστε σε μια μπάλα που περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της.
Επίσης, της είπα πως μπορεί η ζωή στη γη να είναι ακριβή αλλά περιλαμβάνει ένα ετήσιο δωρεάν ταξίδι γύρω από τον ήλιο.
Εγώ αυτά σκέφτομαι, όταν πάνε να με πιάσουν οι μαύρες μου.
Δεν ξέρω αν την βοήθησα τη φίλη μου αλλά δεν είχε και χρόνο, οπότε της έκανα μια αγκαλιά και συνέχισα να βολτάρω με το φορτωμένο καρότσι μου· πάνω-πάνω βάζω τις μπανάνες να φαίνονται -και καλά πως δεν χωράνε στο καρότσι-, για να με περνάνε όλοι για κροίσο.
Καθώς βόλταρα με το γεμάτο καρότσι μου, σκεφτόμουν την γέννηση του Χριστού.
Ποιο είναι το νόημα των Χριστουγέννων;
Η γέννηση μιας νέας ζωής; Η αγάπη; Ποιο είναι;
Όπως το σκεφτόμουν, κατέληξα στο συμπέρασμα πως το νόημα της γέννησης του Χριστού είναι στη στιγμή που εμφανίζεται ο άγγελος στους βοσκούς που ξαγρυπνούν και φυλάνε τα κοπάδια τους από τους λύκους.
Ο άγγελος εμφανίζεται στους βοσκούς και τους λέει «μη φοβάστε».
Δηλαδή, «στο δρόμο, στο δρόμο, να διώξουμε τον φόβο»· αναρχικός και ο άγγελος.
Ωραίο μου φαίνεται το «μη φοβάστε» για μήνυμα των Χριστουγέννων αλλά μετά σκέφτηκα πως εμείς δεν είμαστε βοσκοί αλλά πρόβατα.
Δηλαδή, ο άγγελος είπε στους βοσκούς να μην φοβούνται· στα πρόβατα δεν είπε να μην φοβούνται.
Αφού τα πρόβατα, ό,τι και να γίνει, έχουν κάθε λόγο να είναι τρομοκρατημένα.
Βέβαια, τα πρόβατα δεν πρέπει να φοβούνται γιατί δεν τους περνάει από το μυαλό τι τα περιμένει.
Κάπου εκεί, είπα στο μυαλό μου να πάει να γ@μηθεί -που ούτε ένα νόημα στα Χριστούγεννα δεν με αφήνει να απολαύσω-, και επέστρεψα σπίτι γιατί είχα ξυλιάσει.
Χρόνια πολλά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου