Μία αρχιτέκτονας στα Χανιά αφηγείται τις πιέσεις του Γερμανικού Προξενείου για την αποκατάσταση του “Γερμανικού Πουλιού”
Η Ρένα Μαγιάφα, Αρχιτέκτων μηχανικός, υπηρέτησαν στα Χανιά, στην Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων Χανίων το 2000. Στην επιστολή της αυτή περιγράφει τις επίμονες και προκλητικές πιέσεις που της ασκήθηκαν από τον Πρόξενο της Γερμανίας για να ξαναστηθεί το “Γερμανικό Πουλί”.
Διαβάστε την επιστολή της που αποκτά ιδιαίτερη αξία λαμβάνοντας υπόψη τις διαρκείς προσπάθειες επαναγραψίματος και αναθεώρησης της ιστορίας και της Μάχης της Κρήτης τα τελευταία χρόνια:
Με αφορμή το δημοσίευμα της εφημερίδας “Αγώνας της Κρήτης ” σχετικά με το ξαναστήσιμο του ναζιστικού μνημείου το “γερμανικό πουλί” από τον σύλλογο των βετεράνων του ναζιστικού πολέμου και των απογόνων των μακελάρηδων των χωριών της Κρήτης και όχι μόνον θα ήθελα να προσθέσω την δική μου εμπειρία πάνω σε αυτό το θέμα.
Είμαι Αρχιτέκτονας Μηχανικός και το 2000 υπηρετούσα στα Χανιά στην Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων Κρήτης.
Τότε, εκείνη την εποχή, με επισκέφτηκε στα γραφεία της Υπηρεσίας ο Πρόξενος της Γερμανίας για να μου ζητήσει να ξαναστηθεί το κατάπτυστο για την Κρήτη μνημείο που κατέστρεψε η κακοκαιρία εκείνων των ημερών. Μάλιστα είχε το θράσος να απαιτήσει να κηρυχτεί και ιστορικό μνημείο, από την Υπηρεσία μου, το τέρας που ήθελε να ξαναχτίσει. Βέβαια του εξήγησα πως για μένα αυτό το “πουλί” μόνο επώδυνες μνήμες θα ανακαλούσε και δεν θα έπρεπε με κανένα τρόπο να ξαναστηθεί στην Νέα Κυδωνία όπου είχε στηθεί στην κατοχή το 1942 από τους ναζιστές και τους δοσίλογους συνεργάτες τους και τον έδιωξα.
Ο άνθρωπος εκείνος του οποίου το όνομα δεν θυμάμαι ήταν τόσο επίμονος και τόσο προκλητικός που αναγκάστηκα να του τονίσω πως από την δική μου πλευρά δεν επρόκειτο με κανένα τρόπο να υπογραφεί εντολή για την κατασκευή ενός συμβόλου μίσους, θα ήταν και μια ντροπή που θα την έσερνα σε όλη μου την ζωή εάν υποχωρούσα στις απαιτήσεις ενός ναζιστή ή εκπροσώπου των ναζιστών. Επειδή ερχόταν και ξαναερχόταν στα γραφεία και επέμενε στο αίτημα του του πρότεινα να πάει στο Μάλεμε να στήσει ότι μνημείο ήθελε μια και εκεί βρίσκονται και οι τάφοι των Γερμανών αλεξιπτωτιστών και να αφήσουν ήσυχη την περιοχή της Νέας Κυδωνίας. Δυστυχώς υπήρξαν και κάποιοι ντόπιοι επώνυμοι που προσπάθησαν να με πιέσουν να ενδώσω στην έγκριση που ζητούσαν που τελικά δεν πήραν. Όπως φάνηκε σε όλα αυτά τα χρόνια και η Κεντρική Υπηρεσία του ΥΠΠΟ τους αγνόησε προς τιμήν τους και εκείνοι.
Από τότε 17 χρόνια έμειναν ήσυχοι και δεν ξαναενόχλησαν παρά μόνο τώρα που όπως φαίνεται έχουν πολλά κίνητρα υπέρ τους για να ξαναπατήσουν τα πόδια τους στην Κρήτη.
Πρώτα από όλα η δίκη του αναθεωρητή της Ιστορίας Χ.Ρίχτερ το 2015 στο Ρέθυμνο με το κατάπτυστο βιβλίο του όπου συκοφαντεί, εξυβρίζει και ταπεινώνει την μνήμη των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας στην κατοχή του 1941 στην Μάχη της Κρήτης, αποκαλώντας τους Κρήτες μαχητές που αντιστάθηκαν στην εξ ουρανού επίθεση των ναζιστών ως κτηνώδεις και βαρβάρους απέναντι στους “ιππότες” της κολάσεως που εισέβαλλαν στην Κρήτη με ιδεώδη για την “παγκόσμια ειρήνη” όπως αναφέρει για τους ναζιστές συμπατριώτες του εξιδανικεύοντας την εικόνα τους , δυστυχώς με την σύμφωνη γνώμη μερίδας πανεπιστημιακών του Πανεπιστημίου Κρήτης που άκουσον άκουσον τον ανακήρυξαν και επίτιμο διδάκτορα.
Θα ήθελα να σημειώσω πως ο κ. Ρίχτερ αθωώθηκε στο δικαστήριο που κράτησε τρεις μήνες μετά την παρέμβαση του τότε υφυπουργού παιδείας κ. Λιάκου, με κατάμεστο ακροατήριο και με καταθέσεις πολλών καθηγητών του Πανεπιστημίου υπέρ του φιλοναζιστή συγγραφέα που προκάλεσαν την αγανάκτηση με όσα κατέθεσαν και με λίγους έντιμους καθηγητές που κατέθεσαν την πραγματική ιστορία της Μάχης της Κρήτης, την πραγματική ιστορία της κατοχής της Ελλάδος και της υπόλοιπης κατεχόμενης Ευρώπης, υποστήριξαν τους Κρήτες αγωνιστές και περιέγραψαν τα άγρια εγκλήματα τους σε όλα τα χωριά της Κρήτης και σε όλη την Ελλάδα.
Το Πανεπιστήμιο Κρήτης παρόλο που αποφάσισε να πάρει πίσω την τιμητική διάκριση στον φιλοναζιστή Γερμανό δεν το έχει πράξει ακόμη και το κυριότερο δεν έχει ζητήσει συγνώμη από τον Κρητικό Λαό για αυτήν την ιστορία.
Ήδη αυτόν τον καιρό η Γερμανική Κυβέρνηση χρησιμοποιεί πολλούς ύπουλους τρόπους για να χώνεται στα δεδομένα της κοινωνίας μας πότε με συμφωνίες που πραγματοποιεί με τους δήμους των Μαρτυρικών Χωριών πότε με τις ανταλλαγές πολιτιστικών δρώμενων ανάμεσα στην Γερμανία και την Ελλάδα και κυρίως με τις ταπεινωτικές απαιτήσεις της Γερμανικής κυβέρνησης , τους εκβιασμούς και τα μνημόνια και αυτόν τον καιρό με την άλωση των πυλών της Ελλάδας των 14 αεροδρομίων και του ελληνικού εδάφους που αυτά κατέχουν από την γερμανική Fraport και το γερμανικό κράτος.
Και αυτές οι προσεγγίσεις στα μαρτυρικά χωριά και στην Ελλάδα έχουν να κάνουν με την οργάνωση ενός δικτύου των αξιωματικών της ναζιστικής μονάδας αλεξιπτωτιστών οι “μαχητές της Κρήτης” όπως ονομάζονται που άσκησαν επί δεκαετίες σημαντική επιρροή στο Σύνδεσμο Γερμανών Αλεξιπτωτιστών ο οποίος συνέβαλε ιδιαίτερα στην διαμόρφωση απόψεων και στην καλλιέργεια της παράδοσης μέσα και έξω από τις ένοπλες δυνάμεις στην Γερμανία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου