Με τα κορίτσια αποφασίσαμε: «Καμία μόνη στον εργασιακό σκοταδισμό». Εκείνη την αποφράδα μέρα την είχε εξωθήσει στην παραίτηση
Η Γειτόνισσα
Την καλημέρα μου σε όλες τις απελπιστικά αγανακτισμένες υπάρξεις,
Η οθόνη του κινητού άναψε. Την ενόχλησε το φως της. Κάπως έτσι, θυμήθηκε πως την ενοχλεί το φως γενικά. Ήθελε να μείνει στα σκοτάδιά της. Νέο μήνυμα από την Ηλέκτρα: «Πώς είσαι; Ερχόμαστε από κει». Άφησε το κινητό στο τραπέζι. Σηκώθηκε να κλείσει τα παντζούρια. Κάθισε στον καναπέ πήρε το κινητό στα χέρια κι άρχισε να γραφεί. Μετά έσβησε ό, τι είχε γράψει, κι έπιασε να το ξαναγράψει απ’ την αρχή. Ώσπου να βρει τις κατάλληλες λέξεις άκουσε να χτυπάει το κουδούνι.
«Τι έγινε; Γιατί παραιτήθηκες;» την ρώτησα. Η Μαιρούλα είχε πρόσφατα βρει δουλειά σε μια καφετέρια στην περιοχή των Εξαρχείων. Το αφεντικό της, ήταν ένας μουντρούχος πενηντάρης, τον οποίο μεταξύ μας φωνάζαμε «μεσιέ μιζεράμπλ» γιατί όσες φορές έτυχε να τον ρωτήσουμε πώς είναι, μας απαντούσε πως όλοι του τρώνε λεφτά, πως πληρώνει την πρώην γυναίκα του και τα παιδιά του, πως η ζωή είναι δύσκολη, πως η οικονομία έχει πάρει την κατρακύλα και πως οι σχέσεις που επέλεγε να κάνει με κοπέλες μικρότερές του πάνω από 20 χρόνια κρατούσαν λίγο γιατί όλες οι γυναίκες είναι ανώριμες. Εκείνη την αποφράδα μέρα την είχε εξωθήσει στην παραίτηση.
Η Μαιρούλα, ανάμεσα στις άλλες «πολύ σημαντικές» εργασιακές της υποχρεώσεις είχε να φτιάχνει τον καφέ του λεγάμενου, όποτε εκείνος ερχόταν στο μαγαζί. «Ήταν γύρω στις 8 το πρωί. Ανοίγω το μαγαζί και τον βρίσκω μέσα να κοιμάται στον καναπέ. Βρωμούσε αλκοόλ. Πάω να φτιάξω τον καφέ του. Εκείνος ξυπνάει και μπαίνει μαζί μου στην κουζίνα. Δεν θέλω καφέ, μου λέει. Πιάνει το χέρι μου και το βάζει στον καβάλο του. Μερικοί άνθρωποι, λέει, το πρωί για να ξυπνήσουν θέλουν καφέ, άλλοι χρειάζονται απλώς ένα τσιμπουκάκι. Ευτυχώς εκείνη τη στιγμή στο μαγαζί μπήκε ο Σαμίρ, ο πλανόδιος με τα αρωματικά στικς. Βρήκα την ευκαιρία και έτρεξα ουρλιάζοντας έξω απ’ το μαγαζί. Μετά ήρθα σπίτι και σας έστειλα μήνυμα».
Το περιστατικό συνέβη τη μέρα που η χώρα προχώρησε σε νομιμοποίηση της εξαήμερης εργασίας. Την ίδια μέρα, ο πρώην υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Λευτέρης Αυγενάκης, χαστούκισε έναν υπάλληλο αεροπορικής εταιρίας γιατί έχασε την πτήση του. Τον Αύγουστο του 2023, όμως, ο νεαρός Αντώνης Καργιώτης δολοφονήθηκε, από ειδικά εκπαιδευμένους να ακούνε πιστά τ’ αφεντικά τους υπαλλήλους, γιατί έχασε το πλοίο. Εκείνος δεν ήταν αφεντικό, ούτε υπουργός, ούτε σε θέση εξουσίας. Κάποιους μήνες νωρίτερα ο Άδωνις Γεωργιάδης συναντήθηκε με εκπροσώπους της κυβέρνησης του Πακιστάν με σκοπό να δημιουργηθεί μια καπιταλιστικού τύπου μεταφορά της φεουδαρχικής πρόσδεσης στο έδαφος, της εργασιακής εκείνης συνθήκης κατά την οποία η επιβίωση του εργάτη ή η απέλασή του, εξαρτώνται από την καλή θέληση του αφέντη του. Τα αφεντικά πλέον είχαν την δυνατότητα να κρατάνε εργάτες απ’ το Πακιστάν στη Μανωλάδα, παρ εξάμπλ, όσο κρατάει η συγκομιδή φράουλας και μετά να τους απελαύνουν με νόμιμο πάντα τρόπο. Δύο χρόνια πριν ο πρώην υπουργός Εργασίας, Κωστής Χατζηδάκης, θέσπισε νόμο, ο οποίος απελευθερώνει το ωράριο, καταργεί τις αργίες, θεσπίζει ανεξέλεγκτες απολύσεις και απαλλάσσει τον εργοδότη από τους μισθούς υπερημερίας. Είναι σαφές πως τα πιο πάνω κατοχυρώνουν μια συγκεκριμένη εργοδοτική κουλτούρα, εκείνη που ανέχεται συμπεριφορές σαν του Αυγενάκη και του αφεντικού της Μαιρούλας, πάντα για λόγους ταξικούς.
Με τα κορίτσια αποφασίσαμε πως η σωστή διαχείριση του θέματος περιλαμβάνει τα εξής βήματα: α) μια καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας, β) μια καταγγελία στο σωματείο εργαζομένων στον επισιτισμό, γ) μια σειρά δράσεων σε επίπεδο γειτονιάς (συγγραφή κειμένου, αφισοκόλληση και παρέμβαση στο μαγαζί του αχρείου). Αποφασίσαμε επίσης πως αυτές είναι ορισμένες καλές και συλλογικές πρακτικές για την εναντίωση στη νομιμοποίηση της νέας εργοδοτικής κουλτούρας.
Η Ηλέκτρα σηκώθηκε και άνοιξε τα παντζούρια.
Καμία μόνη στον εργασιακό σκοταδισμό.
Απ’ το εμπόλεμο αθηναϊκό κέντρο
Για το Κοσμοδρόμιο Η Γειτόνισσα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου