Χωροχρονική διακύμανση της υπερβολικής θνησιμότητας από κάθε αιτία στον κόσμο (125 χώρες) κατά την περίοδο Covid 2020-2023 όσον αφορά κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες, παρεμβάσεις δημόσιας υγείας και ιατρικές παρεμβάσεις
Μια μελέτη που διεξήχθη από ερευνητές από τον καναδικό μη κερδοσκοπικό οργανισμό Correlation Research in the Public Interest, και το Πανεπιστήμιο του Κεμπέκ στο Trois-Rivières, με επικεφαλής τον Denis Rancourt, που κυκλοφόρησε στις 19 Ιουλίου 2024 και ανέλυσε την υπερβάλλουσα θνησιμότητα σε 125 χώρες κατά τη διάρκεια της πανδημίας της COVID-19.
Χωροχρονική διακύμανση της υπερβάλλουσας θνησιμότητας από κάθε αιτία στον κόσμο (125 χώρες) κατά την περίοδο της Covid 2020-2023 όσον αφορά κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες και παρεμβάσεις δημόσιας υγείας και ιατρικές παρεμβάσεις
Βασικά ευρήματα και ισχυρισμοί
Η μεθοδολογία της μελέτης περιλάμβανε την ανάλυση δεδομένων υπερβάλλουσας θνησιμότητας από όλες τις αιτίες και τη συσχέτισή τους με διάφορες παρεμβάσεις που σχετίζονται με την πανδημία.
Η μελέτη υποστηρίζει ότι οι κύριες αιτίες υπερβαλλόντων θανάτων παγκοσμίως οφείλονταν στην ανταπόκριση της δημόσιας υγείας και όχι στον ίδιο τον ιό.
Οι ερευνητές υπολογίζουν περίπου 30,9 εκατομμύρια υπερβάλλοντες θανάτους από όλες τις αιτίες κατά την περίοδο της μελέτης.
Η μελέτη αμφισβητεί τη συμβατική εξήγηση ότι ο SARS-CoV-2 προκάλεσε τους περισσότερους θανάτους.
Οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι παράγοντες όπως τα lockdown, οι επιβλαβείς ιατρικές παρεμβάσεις και τα εμβόλια για την COVID-19 συνέβαλαν σημαντικά στην υπερβάλλουσα θνησιμότητα.
Η μελέτη ισχυρίζεται πως δεν βρήκε στοιχεία ότι οι εκστρατείες εμβολιασμού μείωσαν τη θνησιμότητα από κάθε αιτία.
Αντίθετα, οι ερευνητές εκτιμούν ότι 17 εκατομμύρια υπερβάλλοντες θάνατοι σχετίστηκαν με τα εμβόλια για την COVID-19.
Οι ερευνητές αναφέρουν παράγοντες όπως το βιολογικό στρες από τα lockdown, τις ιατρικές παρεμβάσεις και την κυκλοφορία των εμβολίων ως τις πρωταρχικές αιτίες της υπερβάλλουσας θνησιμότητας.
Περίληψη μελέτης
Οι χωροχρονικές διακυμάνσεις στα εθνικά ποσοστά υπερβάλλουσας θνησιμότητας από όλες τις αιτίες μας επιτρέπουν να συμπεράνουμε ότι η υπερβάλλουσα θνησιμότητα από όλες τις αιτίες στην περίοδο της Covid (2020-2023) στον κόσμο δεν είναι συμβατή με μια πανδημική ιογενή αναπνευστική νόσο ως κύρια αιτία θανάτου. Αυτή η υπόθεση, αν και πιστεύεται ότι υποστηρίζεται από εκστρατείες δοκιμών, θα πρέπει να εγκαταλειφθεί.
[…]
Περιγράφουμε εύλογους μηχανισμούς και υποστηρίζουμε ότι οι τρεις κύριες αιτίες θανάτου που σχετίζονται με την υπερβάλλουσα θνησιμότητα από κάθε αιτία κατά τη διάρκεια (και μετά) της περιόδου της Covid είναι:
Βιολογικό (συμπεριλαμβανομένου του ψυχολογικού) στρες από εντολές όπως τα lockdown και οι σχετικές κοινωνικο-οικονομικές διαρθρωτικές αλλαγές
Ιατρικές παρεμβάσεις εκτός του εμβολίου για την COVID-19, όπως μηχανικοί αναπνευστήρες και φάρμακα (συμπεριλαμβανομένης της άρνησης θεραπείας με αντιβιοτικά)
Κυκλοφορία ενέσιμων εμβολίων για την COVID-19, συμπεριλαμβανομένης της επαναλαμβανόμενης κυκλοφορίας στους ίδιους πληθυσμούς.
Μελετήσαμε τη θνησιμότητα από όλες τις αιτίες σε 125 χώρες με διαθέσιμα δεδομένα θνησιμότητας από όλες τις αιτίες ανά χρόνο (εβδομάδα ή μήνα), ξεκινώντας αρκετά χρόνια πριν από την κηρυγμένη πανδημία και για έως και 2 και για περισσότερα από τρία χρόνια της περιόδου της Covid (2020- 2023).
Οι χώρες που μελετήθηκαν βρίσκονται σε έξι ηπείρους και αποτελούν περίπου το 35% του παγκόσμιου πληθυσμού (2,70 δισεκατομμύρια από τα 7,76 δισεκατομμύρια το 2019). Το συνολικό υπερβάλλον ποσοστό θνησιμότητας από κάθε αιτία στις 93 χώρες με επαρκή στοιχεία την τριετία 2020-2022 είναι 0,392 ± 0,002% του πληθυσμού του 2021, το οποίο είναι συγκρίσιμο με το ιστορικό ποσοστό περίπου 0,97% του πληθυσμού κατά τη διάρκεια της πανδημία της “ισπανικής γρίπης” του 1918.
Συγκριτικά, η Ινδία (η οποία δεν περιλαμβάνεται στην παρούσα μελέτη) είχε κορύφωση τον Απρίλιο-Ιούλιο του 2021 στην υπερβάλλουσα θνησιμότητα από κάθε αιτία 3,7 εκατομμυρίων θανάτων για τον πληθυσμό της του 2021 των περίπου 1,41 δισεκατομμυρίων, που αντιστοιχεί σε υπερβάλλον ποσοστό θνησιμότητας 0,26% για το 2021 και μόνο (Rancourt, 2022).
Το υπολογιζόμενο ποσοστό υπερβάλλουσας θνησιμότητας (0,392 ± 0,002%) αντιστοιχεί σε 30,9 ± 0,2 εκατομμύρια υπερβάλλοντες θανάτους που προβάλλεται να έχουν συμβεί παγκοσμίως για την τριετία 2020-2022, από όλες τις αιτίες υπερβάλλουσας θνησιμότητας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Υπολογίζουμε επίσης τον κίνδυνο θανάτου ανά ένεση σε όλο τον πληθυσμό (vDFR) με βάση τον αριθμό δόσης (1η δόση, 2η δόση, ενισχυτικές, στην πραγματικότητα, ανά χρονική περίοδο) και ανά ηλικία (σε ένα υποσύνολο ευρωπαϊκών χωρών). Η χρήση της διάμεσης τιμής του vDFR για όλες τις ηλικίες για το 2021-2022 για τις 78 χώρες με επαρκή δεδομένα δίνει μια εκτιμώμενη παγκόσμια υπερβάλλουσα θνησιμότητα όλων των ηλικιών που σχετίζεται με την κυκλοφορία του εμβολίου για την COVID-19 έως τις 30 Δεκεμβρίου 2022: 16,9 εκατομμύρια θάνατοι που σχετίζονται με το εμβόλιο για την COVID-19.
Οι μεγάλες διαφορές στο υπερβάλλον ποσοστό θνησιμότητας από όλες τις αιτίες (ανά πληθυσμό) και στη θνησιμότητα προσαρμοσμένη στην ηλικία και την κατάσταση της υγείας (P-score) είναι ασύμβατες με την υπόθεση εξάπλωσης ενός πανδημικού ιού και συνδέονται ισχυρά με τον συνδυασμό του μεριδίου του πληθυσμού που είναι ηλικιωμένος (60+ ετών) και του μεριδίου του πληθυσμού που ζει σε συνθήκες φτώχειας. Υπάρχουν μεγάλες διαφορές Βορρά-Νότου (Καναδάς-ΗΠΑ-Μεξικό) στη Βόρεια Αμερική και μεγάλες διαφορές Ανατολής-Δύσης στην Ευρώπη, οι οποίες οφείλονται σε μεγάλες εθνικές διαφορές δικαιοδοσίας ή ασυνέχειες στις κοινωνικοοικονομικές και θεσμικές συνθήκες.
Τέτοιες συστηματικές διαφορές στη θνησιμότητα και την υποκείμενη δομή καταγράφονται με ιεραρχική ανάλυση συστάδων, χρησιμοποιώντας μια ομάδα (ετήσιων) χρονοσειρών, συμπεριλαμβανομένης σε κάποιο βαθμό της πιθανότητας επίμονης υπερβάλλουσας θνησιμότητας από κάθε αιτία το 2023. Εξαιρουμένων των οριακών περιπτώσεων, 28 χώρες (από 79 χώρες με επαρκή δεδομένα, το 35% των χωρών) έχει υψηλή στατιστική βεβαιότητα επίμονης και σημαντικής υπερβάλλουσας θνησιμότητας από κάθε αιτία το 2023, σε σύγκριση με την προεκτεινόμενη ιστορική τάση πριν από την Covid, εξαιρουμένης της υπερβάλλουσας θνησιμότητας από κάθε αιτία από υπολείμματα αιχμής που εκτείνονται από το 2022 και εξαιρούνται οι τυχαία μεγάλες τιμές: Αυστραλία, Αυστρία, Βέλγιο, Βραζιλία, Καναδάς, Δανία, Εκουαδόρ, Αίγυπτος, Φινλανδία, Γερμανία, Ιρλανδία, Ισραήλ, Ιταλία, Ιαπωνία, Λιθουανία, Ολλανδία, Νορβηγία, Πορτογαλία, Πουέρτο Ρίκο, Κατάρ, Σιγκαπούρη, Νότος Κορέα, Ισπανία, Σουηδία, Ταϊβάν, Ταϊλάνδη, Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ. Απαιτείται περισσότερη έρευνα για να διαλευκανθεί αυτό το φαινόμενο.
Οι χωροχρονικές διακυμάνσεις στα εθνικά ποσοστά υπερβάλλουσας θνησιμότητας από όλες τις αιτίες μας επιτρέπουν να συμπεράνουμε ότι η υπερβάλλουσα θνησιμότητα από όλες τις αιτίες στην περίοδο της Covid (2020-2023) στον κόσμο δεν είναι συμβατή με μια πανδημική ιογενή αναπνευστική νόσο ως κύρια αιτία θανάτου.
Αυτή η υπόθεση, αν και πιστεύεται ότι υποστηρίζεται από τις εκστρατείες δοκιμών, θα πρέπει να εγκαταλειφθεί. Ασυνέπειες που διαψεύδουν την υπόθεση μιας ιογενούς αναπνευστικής πανδημίας για να εξηγήσουν την υπερβάλλουσα θνησιμότητα από κάθε αιτία κατά την περίοδο της Covid εμφανίζονται σε παγκόσμια κλίμακα και περιλαμβάνουν τις ακόλουθες.
Σχεδόν συγχρονισμός εμφάνισης, σε πολλές ηπείρους, αυξήσεων της υπερβάλλουσας θνησιμότητας που σημειώνονται αμέσως όταν κηρύσσεται μια πανδημία από τον ΠΟΥ (στις 11 Μαρτίου 2020) και ποτέ πριν από την ανακοίνωση της πανδημίας σε καμία χώρα
Υπερβολικά μεγάλη ετερογένεια από χώρα σε χώρα της προσαρμοσμένης βάσει ηλικίας και κατάστασης υγείας (P-score) θνησιμότητας κατά την περίοδο της Covid, συμπεριλαμβανομένων πέραν των κοινών συνόρων μεταξύ γειτονικών χωρών και σε όλες τις χρονικές περιόδους έως και εξάμηνα
Ιδιαίτερα μεταβλητή θνησιμότητα προσαρμοσμένη σε ηλικία και κατάσταση υγείας (P-score) σε μεμονωμένες χώρες κατά τη διάρκεια και μετά την περίοδο της Covid, συμπεριλαμβανομένων περιόδων άνω του έτους μηδενικής υπερβάλλουσας θνησιμότητας, μακράς διάρκειας χαμηλά ή καθεστώτα υψηλής υπερβάλλουσας θνησιμότητας, μεμονωμένες αιχμές έναντι πολλών επαναλαμβανόμενων αιχμών και επίμονη υψηλή υπερβάλλουσα θνησιμότητα μετά την κήρυξη λήξης της πανδημίας (στις 5 Μαΐου 2023)
Ισχυροί συσχετισμοί (διαγράμματα διασποράς σε όλες τις χώρες) μεταξύ υπερβαλλόντων ποσοστών θνησιμότητας από κάθε αιτία και κοινωνικοοικονομικών παραγόντων (ιδίως μετρήσεις φτώχειας) αλλάζουν με το χρόνο (ανά έτος και εξάμηνο) κατά τη διάρκεια της περιόδου της Covid, μεταξύ διαμετρικά αντίθετων τιμών (σχεδόν μηδέν, μεγάλες και θετικές, μεγάλες και αρνητικές) του συντελεστή συσχέτισης Pearson (πχ., Σχήμα 29, πρώτο εξάμηνο 2020 έως πρώτο εξάμηνο του 2023)
Θα μπορούσε κανείς να προσθέσει επιφυλακτικά:
Εκθετικές αυξήσεις με την ηλικία σε υπερβάλλον ποσοστό θνησιμότητας από όλες τις αιτίες (ανά πληθυσμό), είναι σε συμφωνία με την κυρίαρχη λόγω ηλικίας αδυναμία και όχι με μόλυνση στο όριο υψηλής λοιμογόνου δράσης
Περιγράφουμε εύλογους μηχανισμούς και υποστηρίζουμε ότι οι τρεις κύριες αιτίες θανάτου που σχετίζονται με την υπερβάλλουσα θνησιμότητα από κάθε αιτία κατά τη διάρκεια (και μετά) της περιόδου της Covid είναι:
Βιολογικό (συμπεριλαμβανομένου του ψυχολογικού) στρες από εντολές όπως lockdown και συναφείς κοινωνικοοικονομικές διαρθρωτικές αλλαγές
Ιατρικές παρεμβάσεις εκτός του εμβολίου για την COVID-19, όπως μηχανικοί αναπνευστήρες και φάρμακα (συμπεριλαμβανομένης της άρνησης θεραπείας με αντιβιοτικά)
Κυκλοφορία ενέσιμων εμβολίων για την COVID-19, συμπεριλαμβανομένης της επαναλαμβανόμενης κυκλοφορίας στους ίδιους πληθυσμούς
Σε όλες τις περιπτώσεις – και για τις τρεις αναγνωρισμένες κύριες αιτίες θανάτου – μία εγγύς ή κλινική αιτία θανάτου που σχετίζεται (όπως στα πιστοποιητικά θανάτου) με την ποσοτικοποιημένη υπερβάλλουσα θνησιμότητα από όλες τις αιτίες είναι η αναπνευστική κατάσταση ή λοίμωξη. Επομένως, διακρίνουμε (και ορίζουμε) τις αληθινές πρωτογενείς αιτίες θανάτου από τη διάχυτη και συνοδευτική εγγύς ή κλινική αιτία θανάτου ως αναπνευστική.
Κατανοούμε ότι η καταστροφή της θνησιμότητας στην περίοδο της Covid είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει όταν οι κυβερνήσεις προκαλούν παγκόσμιες αναταραχές και επιθέσεις εναντίον των πληθυσμών.
Τονίζουμε τη σημασία του βιολογικού στρες από τις ξαφνικές και βαθιές δομικές αλλαγές της κοινωνίας και τις ιατρικές επιθέσεις (συμπεριλαμβανομένης της άρνησης θεραπείας για βακτηριακές πνευμονίες, επαναλαμβανόμενες ενέσεις εμβολίων κλπ.).
Εκτιμούμε ότι μια τέτοια εκστρατεία διαταραχών και επιθέσεων σε έναν σύγχρονο κόσμο θα παράγει ένα παγκόσμιο ποσοστό θνησιμότητας όλων των ηλικιών >0,1% του πληθυσμού ετησίως, όπως συνέβη και στην καταστροφή της θνησιμότητας του 1918.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου