Απάντηση Σεμίνας στον ''συνήγορο'' Παπανδρέου- Παπουτσή- Παπούλια

Nάτοι πάλι, οι ανώνυμοι λογοκριτές. Ανά μήνα κι ένας, στο διαδίκτυο. Οι κύριοι -ή κυρίες;-εκτελούν φανερά πλέον τη συνήθη διατεταγμένη υπηρεσία, εξαπολύουν κακεντρεχή ανυπόγραφα κείμενα, κατακεραυνώνοντάς με γιατί επιτίθεμαι (και μάλιστα, άκουσον άκουσον, απ΄τα αριστερά..) σε Γιωργάκηδες, Παπουτσήδες και Παπούλιες...Ο -η;- συγκεκριμένος, πέρα από υπάκουος στους ''από πάνω'' που του ανέθεσαν να μου τραβήξει το αυτί- είναι τόσο αδιάβαστος ο -η;- καημένος, που αποφάσισα να χάσω για χάρη του, 20 λεπτά από τον πολύτιμο αριστερό χρόνο μου για ένα σύντομο μάθημα, ώστε στο εξής να ξέρει τι γράφει και τι επικαλείται και να μη γίνεται ρεζίλι.

Γιατί αν γράφει άλλα αντ άλλων και λάθος γεγονότα, δε θα συνεχίσουν να του αναθέτουν οι ''από πάνω'', το επικερδές παιγχνίδι της λασπολογίας συναδέλφων του. Πάντως, χαίρομαι πάρα πολύ, που τα κείμενά μου ενοχλούν τόσο πολύ, τους μαφιόζους της εξουσίας, ώστε να αναθέτουν κατά καιρούς, τέτοιες βρωμοδουλίτσες δεξιά κι αριστερά.

Πάμε λοιπόν κ. ''συνάδελφε'' στο κειμενάκι σας. ''Ανοιχτή επιστολή στον Κάρολο Παπούλια, τον Χρήστο Παπουτσή, τον Γιώργο Παπανδρέου και προσεχώς, γιατί όχι, στον ίδιο τον... Θεό. Η αριστερή στροφή της Σεμίνας Διγενής είναι τόσο εντυπωσιακή -και φανατική- που προκαλεί ίλιγγο. Τόσο στους φίλους, όσο και στους επικριτές της. Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι η κυρία Διγενή ξέρει να χειρίζεται αριστα μια πένα (και τα τελευταία χρόνια με τον ρόλο της ως ιδιοκτήτρια website, ένα πληκτρολόγιο). Το πρόβλημα είναι σε τι επιλέγει κανείς να «βουτήξει» την μύτη της πένας του. Στην -συζητήσιμη σε κάθε περίπτωση- αντικειμενικότητα ή στο... σκέτο δηλητήριο;

Η αριστερή στροφή μου, έγινε πολύ πριν με ανακαλύψετε, αφού ήμουν μέλος της ΚΝΕ από τα 18 μου χρόνια με καθοδηγητές τον Ανδρουλάκη και τη Δαμανάκη (ρωτήστε τους να το επιβεβαιώσουν). Με διέγραψαν όμως όταν -κάνοντας σωστά τη δουλειά μου ως ρεπόρτερ της Ελευθεροτυπίας τότε, επιστρέφοντας από μία αποστολή στη Λιβύη και μια αποκλειστική συνέντευξη του Καντάφι, έγραψα ότι ήταν δικτάτορας και είχε πολιτικούς κρατούμενους. (ρωτήστε τους τότε διευθυντές μου Φυντανίδη και Σκούρα, να το επιβεβαιώσουν). Αργότερα εντάχθηκα για πάρα πολλά χρόνια στο Ρήγα Φεραίο, ώσπου στα τέλη της δεκαετίας του 80, επέστρεψα στο ΚΚΕ (ρωτήστε και την Αλέκα, να το επιβεβαιώσει). 'Όσο για το πού βουτάω την πένα μου, επίτρεψέ μου να το αποφασίζω εγώ και αυτά που συμβαίνουν γύρω μου κι από ό,τι φαίνεται σε κανέναν από τους τρεις -που σε έβαλαν να υπερασπιστείς;- δεν έπεσα έξω. Ο κόσμος κατάλαβε και το ποιόν και τα παιγχνίδια τους . Εσύ δημοσιογράφος άνθρωπος, ακόμη;

******

Γράφετε πως ο λαός (sic) ''Θυμάται ποιος είναι ο καθένας μας και από που ξεκίνησε. Π.χ. Από το «Τρεις στον Αέρα», μια εκπομπή στην κρατική τηλεόραση που κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι αποτέλεσε τον προπάππου όλων των τηλεοπτικών πρωινάδικων'' Ελάτε τώρα... Κακία ο προπάππους, το ΤΡΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ βγήκε το 1985 και το πρώτο πρωινάδικο έγινε πριν το 1990.. Το πολύ, θείος, ούτε καν μπαμπάς. Δεν ήταν πρωινάδικο, κύριε ''συνάδελφε'', ήταν ζωντανό μαγκαζίνο, που στο μεγαλύτερο μέρος του παρουσίαζε κοινωνικές κινητοποιήσεις και διαμαρτυρίες, πολιτικές και πολιτιστικές συνεντεύξεις και ...απεργίες. Γι αυτήν του ακριβώς την ανεξέλεγκτη συμπεριφορά, έκρινε η πασοκική διοίκηση της εποχής, ότι δεν ήταν χρήσιμο και το έκοψε τον δεύτερο χρόνο, απολύοντάς μας χωρίς αποζημίωση. (δεν ξέρω αν γνωρίζετε τις λέξεις, διασταύρωση στοιχείων, αλλά μπορείτε να το κάνετε, για να βεβαιωθείτε)

***

Και το κορυφαία λογοτεχνικό καρφί.. ''Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ εύκολο να παρασυρθείς από τις ζητωκραυγές του πλήθους, ειδικά όταν αυτό έχει ήδη ερεθιστεί από την μυρωδιά του αίματος που πλανάται γενικά στη χώρα μας το τελευταίο διάστημα.Το αίμα όμως ζαλίζει. Σε κάνει να τα βλέπεις όλα κόκκινα, να βάζεις εύκολους στόχους (που λόγω ιδιοσυγκρασίας ή θεσμικού ρόλου δεν μπορούν να σου απαντήσουν με τον ίδιο τρόπο) και να αρχίσεις να αισθάνεσαι αυτόκλητος πρωταθλητής του ταλαίπωρου (και ταλαιπωρημένου) λαού.''Τι λες άνθρωπέ μου; Πας καλά; Ποιές ζητωκραυγές; Πού κολλάει αυτή η αρλούμπα; Μύρισα τη μυρωδιά του αίματος και επιτέθηκα σε Παπουτσήδες και Παπανδρέου; Και πες ότι είναι έτσι , είμαι βαμπίρ και τη βρίσκω με τα αίματα, καλά δεν έκανα; είπα κάτι λάθος; Διαφωνεί κανείς -εκτός από σένα και τους ''από πάνω'' σου- ότι μας κατέστρεψαν και μας ξεπούλησαν; Μη σώσουν και μου απαντήσουν ποτέ, αυτά που κρίνω ότι πρέπει να του πω, θα τους τα πω, όσα κατά παραγγελία κείμενα να μου γράψεις.

****
Και το χτύπημα -νομίζει- κάτω από τη μέση ''Καταλαβαίνει την ανθρώπινη πίκρα του να μένεις εκτός τηλεοπτικού προβολέα, ενός δηλαδή εξαιρετικά εθιστικού αντικειμένου, μετά από 35 χρόνια καριέρας.'' Ξαναδιορθώνω, 27 χρόνια τηλεοπτικής δουλειάς. Παραιτήθηκα πριν 3 χρόνια. Το ταξίδι μου στη ζούγκλα τελείωσε, μόνο πίκρα δεν έχω, δεν εθίζομαι σε τέτοια, χόρτασα τηλεόραση, δε χρειάζομαι άλλη. Δε θέλω να παρεξηγηθείς, αλλά ούτε αυτό, που γράφεις, κολλάει. Γράφω πολιτικά κομμάτια και καταγγελίες, γιατί μου λείπει η τηλεόραση; Χρειάζεσαι επειγόντως μαθήματα αρχιτεκτονικής κειμένου, δεν εξυπηρετείς με τόσο ατσούμπαλο μπλα μπλα.

***

Και ολοκληρώνει ο καλός ''συνάδελφος''. Ο πολίτης κοιτάζει δικαιολογημένα με μισό μάτι και σηκωμένο βλέφαρο όποιον δηλώνει όψιμα μετανοημένος και επιμένει να φέρεται σαν νεοφώτιστος αριστερός. Και είναι πολλοί, πάρα πολλοί αυτοί που «πάσχουν» από αυτό το σύνδρομο τελευταία. Ακόμη και αν οι περισσότεροι δεν έχουν το ταλέντο να γράφουν τόσο ωραίες επιστολές και τόσο καυστικά άρθρα. Βρε δεν είμαι νεοφώτιστη, λέμε....Πήγαινε μια βόλτα, στα αρχεία της Ελευθεροτυπίας, του Κυριακάτικου Εθνους, της Απογευματινής, του Αδέσμευτου, ακόμα και του ιταλικού ΑΒΑΝΤΙ, να δεις ότι τέτοια κείμενα γράφω, από το 1978. Κι επειδή διαπιστώνεις ότι πολλοί πάσχουμε από το σύνδρομο του νεοφώτιστου αριστερού, (άρα θα πρέπει να αισθάνονται χάλια οι ''από πάνω'' σου ) χαίρομαι. Μακάρι. Οι νεοφώτιστοι είναι πρώτοι στις εξεγέρσεις, οι φλούφληδες εκτελούν υπηρεσίες, κακόβουλα και ανώνυμα.

Σεμίνα Διγενή

mediasoup.gr/