«Υπάρχουν αρκετές λέξεις που είναι κοινές σε κάθε γλώσσα, σε όλο τον κόσμο. Μέσα σε αυτές είναι το ταξί, το ράδιο, η Κόκα Κόλα και το Καλάσνικοφ». Κάπως έτσι περιέγραφε τη δύναμη του ΑΚ-47 η Elena Joy στο The Gun that Changed the World.
Η επιτυχία του Καλάσνικοφ έγκειται στην απλότητά του. Ήταν ελαφρύ, δεν έκανε τον αναμενόμενο θόρυβο, ήταν εύκολο στη χρήση και κρατούσε χαμηλά το κόστος παραγωγής.
Ήταν, απλώς, ένα όνομα γραμμένο σε μια ταυτότητα. Στη συνέχεια έγινε ταμπέλα που κόλλησε σε ένα αντικείμενο κι από εκεί και πέρα το χάος. Χιλιάδες θάνατοι, εκατομμύρια τραυματισμοί. Σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, αυτήν την στιγμή υπάρχουν περίπου 100 εκατομμύρια τέτοια όπλα σε όλο τον κόσμο, το 1/5 της συνολικής οπλικής δύναμης.
Ο άνθρωπος που είχε την ιδέα, προχώρησε στον σχεδιασμό του και το έφερε στη γραμμή μαζικής παραγωγής, πέθανε χθες στα 94 του. Ένας αυτοδημιούργητος εφευρέτης, ο οποίος το 1947 άλλαξε την ιστορία των πολεμικών μηχανών. Κι όπως γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις έβγαλε λίγα χρήματα από το προϊόν. Τα περισσότερα πήγαν στις εταιρείες. Εάν απορείτε, πάντως, για το αν ένιωθε τύψεις για το «παιδί» του, ο ίδιος είχε δηλώσει πως κοιμάται καλά: «Οι πολιτικοί φταίνε που δεν λύνουν τις διαφορές τους με διάλογο και καταφεύγουν στη βία», είχε πει. Και μάλλον δεν είχε και πολύ άδικο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου