“Πρώτη φορά κάθομαι και γράφω σε τόσο πολύ κόσμο, αλλά τώρα πλέον έχουμε γίνει μια μεγάλη οικογένεια. Τουλάχιστον το κερδίσαμε αυτό και χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί 29 χρόνια πορευόμουνα μόνος μου και για να σας πω και την αλήθεια μου, με φοβίζει αυτό αλλά είναι και όμορφο μαζί.
Θα ήθελα τώρα να σας πω και πως είναι τα πράγματα και στο δικαστικό κομμάτι. Στο πρώτο εφετείο που είχα πήγα πολύ καλά. Τώρα έχω άλλα δύο, το ένα το Μάρτιο και το άλλο τον Ιούνιο. Αν πάνε όλα καλά ο καινούργιος χρόνος θα με βρει ελεύθερο. Πιστεύω τον Ιούνιο να τελειώσουνε όλα και να γυρίσω κι εγώ σπίτι μου, και να δανειστώ και μια έκφραση της ψυχοθεραπεύτριάς μου, Βικτώριας Ζαφέτ, ότι «το σπίτι μας δεν είναι οι τοίχοι αλλά οι άνθρωποι και οι σχέσεις που κάνουμε. Αν και δεν ήμουνα και πολύ κοινωνικός, τουλάχιστον έτσι νόμιζα.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σας ευχαριστήσω με όλη μου την καρδιά για την στήριξη και την αγάπη που μου δείχνατε με κάθε τρόπο, δεν ξέρω το πώς να σας ευχαριστήσω.
Θα σας πω τι έχω κάνει δικό μου: τα ωραιότερα πράγματα στον κόσμο δεν είναι πράγματα. Αν το καταλάβουμε αυτό θα είμαστε πολύ καλύτεροι άνθρωποι. Να μην περνάνε αμέτοχα τα γεγονότα γύρω μας.
Και να σας πω και τις ευχές μου, αν και είναι λίγο νωρίς. Να είναι για εσάς και τις οικογένειές σας φωτεινά, σαν το άστρο που οδηγούσε τους μάγους, δημιουργικά, με υγεία, αγάπη και κάντε κι εσείς δικό σαςότι τα ωραιότερα πράγματα δεν είναι πράγματα.
Να είστε καλά, ξέρω πλέον ότι δεν είμαι μόνος μου σε αυτή την δύσκολη μάχη που δίνω. Σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου ό, τι καλύτερο για τη νέα χρονιά, για όλους, με σεβασμό, εκτίμηση και αγάπη.
ΥΓ. Εάν έχετε χρόνο, σας γράφω που μπορείτε και εσείς να μου στείλετε κάποιο γράμμα.”
Κ.Κ. Λάρισα β’ όροφος Β8 θάλαμος
ΥΓ του blog:Ο Βαγγέλης Σακκάς, θεραπευόμενος της Μονάδας Απεξάρτησης 18 ΑΝΩ, συνεχίζει να βρίσκεται στις Φυλακές τις Λάρισας μετά την απόρριψη από το Συμβούλιο Αναστολών της Αίτησης αναστολής της ποινής του, που είχε υποβληθεί βάσει του νέου Νόμου (αρθ. 32- Πολυνομοσχέδιο) περί Ναρκωτικών. Μετά την απρόσμενη αυτή εξέλιξη, ξεκίνησε απεργία πείνας από τις 18/9/2013.
Κατέχεται από την πικρία του άδικου που κατατρέχει ολόκληρη τη ζωή του. Το 2009 πήρε ο ίδιος τη δύσκολη απόφαση να απευθυνθεί στο 18ΑΝΩ για να σωθεί από τα ναρκωτικά. Εδώ και τέσσερα χρόνια δίνει ολόψυχα τη σκληρή καθημερινή μάχη.
Κατά τη σύλληψη του, τον Ιούλιο του 2012, βρισκόταν στην πιο κρίσιμη φάση του Προγράμματος Απεξάρτησης. Την φάση της Κοινωνικής Επανένταξης. Ήταν στο τελικό στάδιο λίγους μήνες πριν την Ολοκλήρωση του Προγράμματος και τον Αποχαιρετισμό. Παρακολουθούσε επίσης μαθήματα Επαγγελματικής Κατάρτισης (υπολογιστές-αγγλικά) και ταυτόχρονα συμμετείχε σε πρόγραμμα μελισσοκομίας (ΕΣΠΑ).
Από λάθος όμως κρατικών υπηρεσιών, καταδικάστηκε σε μακροχρόνια φυλάκιση για αδικήματα που είχε διαπράξει σε περίοδο χρήσης ουσιών. Η ποινή ήταν η πιο αυστηρή κατά το νόμο, διότι η δίκη έγινε «ερήμην» του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου