Το Περιοδικό και οι εκδόσεις Historical Quest συνεργάζονται και σας παρουσιάζουν μια καθημερινή ματιά σε ιστορικά γεγονότα. Γιατί η Ιστορία υπάρχει για να τη σκαλίζουμε…
Επιμέλεια: Σταύρος Χρονόπουλος
8 Οκτωβρίου 312: Ο Κωνσταντίνος Α΄ νικά τον Μαξέντιο στην μάχη της Μιλβίας γέφυρας και μένει ο μόνος Ρωμαίος αυτοκράτορας. οι δύο αντίπαλοι συναντήθηκαν στις 28 Οκτωβρίου 312 μ.Χ. στη Saxa Rubra, επάνω στη Φλαμινία οδό και κοντά στη Μιλβία γέφυρα του ποταμού Τίβερη. Ο Μαξέντιος αρχικά είχε αποφασίσει να κλειστεί στα ισχυρά τείχη της Ρώμης και να υποχρεώσει τις δυνάμεις του Κωνσταντίνου να αναλωθούν σε πολιορκία. Όμως άλλαξε γνώμη και αποφάσισε να αντιμετωπίσει ανοιχτά τον αντίπαλό του. Στη μάχη που ακολούθησε οι Πραιτοριανοί του Μαξέντιου προέβαλαν σθεναρή αντίσταση.
Όμως η άριστη στρατηγική του Κωνσταντίνου, ο εξαιρετικός προγραμματισμός των κινήσεων του ιππικού και ο ενθουσιασμός των στρατιωτών, κυρίως των χριστιανών, που καταλάβαιναν ότι από τη μάχη αυτή εξαρτάτο το μέλλον της θρησκείας τους, αποδεκάτισαν το στρατό του Μαξέντιου. Ο ίδιος ο Μαξέντιος πνίγηκε με πολλούς άλλους στρατιώτες στον Τίβερη. Η μάχη στη Μιλβία γέφυρα έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις αποφασιστικότερες μάχες όλων των εποχών. Με τη νίκη του ο Κωνσταντίνος ανακηρύχθηκε ο μοναδικός Αύγουστος της Δύσης. Οι διώξεις κατά του Χριστιανισμού σταμάτησαν και τώρα πια ο ίδιος ο αυτοκράτορας προστάτευε έμπρακτα τη νέα θρησκεία, οι οπαδοί της οποίας μέχρι πριν λίγα χρόνια υφίσταντο διωγμούς. Τα ευνοϊκά μέτρα που έλαβε υπέρ του Χριστιανισμού είχαν ως αποτέλεσμα τη ραγδαία αύξηση των Χριστιανών της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, καθώς σε μια περίοδο είκοσι ετών μετά την έναρξη του 4ου αιώνα, οπότε και επικρατούσαν αριθμητικά οι παγανιστές, οι Χριστιανοί αυξήθηκαν ως το σημείο να αποτελούν πιθανώς το μισό του συνολικού πληθυσμού.
28 Οκτωβρίου 1538: Ιδρύεται στον Άγιο Δομίνικο, στη σημερινή Δομινικανή Δημοκρατία, το πανεπιστήμιο «Άγιος Θωμάς ο Ακινάτης», το πρώτο πανεπιστήμιο στο Νέο Κόσμο.
28 Οκτωβρίου 1628: Γαλλικοί θρησκευτικοί πόλεμοι: η πολιορκία της Λα Ροσέλ, η οποία διήρκεσε 14 μήνες, λήγει με την παράδοση των Ουγενότων. Οι Ουγενότοι (γαλ. Hugenots) ήταν μέλη της Προτεσταντικής Μεταρρυθμισμένης Εκκλησίας της Γαλλίας κατά τον 16ο έως τον 18ο αιώνα, γνωστοί και ως Γάλλοι Καλβινιστές. Κατά την «Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου» (24 Αυγούστου 1572), χιλιάδες Ουγενότοι σφαγιάσθηκαν από Ρωμαιοκαθολικούς, στο Παρίσι. Ο δήμαρχος της πόλης είχε αποφασίσει την ένοπλη αντίσταση στην πολιτική ενοποίησης του γαλλικού κράτους του Ρισελιέ (10 Σεπτεμβρίου 1627) και τα βασιλικά στρατεύματα πολιορκούν τη Λα Ροσέλ. Ύστερα από πολιορκία δεκατριών μηνών, η πόλη υποκύπτει λόγω της πείνας, η δημαρχία καταργείται και η πόλη απογυμνώνεται από όλα της τα προνόμια. Ανακάμπτει οικονομικά όμως σε σύντομο χρονικό διάστημα χάρη στο θαλάσσιο εμπόριο. Μεταξύ 1630 και 1635 η πόλη αναπτύσσει εμπορικές σχέσεις με τη «Νέα Γαλλία» όπως αποκαλούνταν τότε ο Καναδάς και τις Αντίλλες. Το 1694 το εμπόριο ακμάζει (ζάχαρη από τις Αντίλλες, γουναρικά από τον Καναδά) ενώ πραγματοποιείται πνευματική και καλλιτεχνική αναγέννηση. Το εμπόριο της πόλης υφίσταται πλήγμα όταν οι Γάλλοι χάνουν τις υπερπόντιες κτήσεις τους και οι Βρετανοί κυριαρχούν στις θάλασσες και στο εμπόριο. Το 1890 δημιουργείται νέος λιμένας στην παρακείμενη Λα Παλίς(λόγω βαθύτερων υδάτων) και η πόλη αρχίζει να ανακτά την ευημερία της, καθώς το εμπόριο αναπτύσσεται εκ νέου. Κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Ναζί, θέλοντας να εξασφαλίσουν βάσεις για την εξόρμηση των υποβρυχίων τους για τη μάχη του Ατλαντικού, επιλέγουν τη Λα Ροσέλ (στην πραγματικότητα τη γειτονική Λα Παλίς) ως μία από τις βάσεις τους. Η Λα Ροσέλ ήταν η τελευταία μεγάλη γαλλική πόλη που απελευθερώθηκε το 1945, χωρίς όμως να υποστεί παρά μόνο μικρές καταστροφές.
28 Οκτωβρίου 1886: Ο πρόεδρος των Η.Π.Α. Γκρόβερ Κλίβελαντ εγκαινιάζει το Άγαλμα της Ελευθερίας στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Η ιδέα του αγάλματος ανήκει στον Γάλλο ιστορικό Εντουάρ ντε Λαμπουλέ, ο οποίος πρότεινε να κατασκευαστεί ένα μνημείο προς τιμήν της γαλλοαμερικανικής φιλίας. Το 1874, ο Φρεντερίκ Μπαρτολντί, έμπειρος γλύπτης, άρχισε να εργάζεται στο Παρίσι για την κατασκευή του, ενώ τη στατική δομή του μελέτησε ο μηχανικός Γκυστάβ Άιφελ, για την κατασκευή ενός τεράστιου χαλύβδινου σκελετού. Τον σκελετό αυτό κάλυψε ο Μπαρτολντί με φύλλα χαλκού σφυρηλατημένα στο χέρι για να δώσει στο άγαλμα την μορφή που ήθελε. Το κολοσσιαίο άγαλμα αποσυναρμολογήθηκε σε 350 κομμάτια και μεταφέρθηκε στις ΗΠΑ το 1885, όπου συναρμολογήθηκε ξανά. Το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών αποφάσισε να τοποθετηθεί στη νησίδα Liberty Island, από όπου είναι ορατό σε όποιον μπαίνει ή βγαίνει από το λιμάνι της Νέας Υόρκης.
28 Οκτωβρίου 1918: Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Η Τσεχοσλοβακία αποκτά την ανεξαρτησία της από την Αυστροουγγαρία. Ιδρύθηκε ανεπίσημα στις 28 Οκτωβρίου του 1918, οπότε έγινε η πρώτη ανακήρυξη ανεξαρτησίας στο δημαρχείο της Πράγας και επίσημα τον Σεπτέμβριο του 1919 με τη Συνθήκη του Αγίου Γερμανού, μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και τη διάλυση της Αυστρουγγαρίας. Στα χρόνια του μεσοπολέμου η πολιτική ζωή της Τσεχοσλοβακίας διαμορφώθηκε από τον μεγάλο πολιτικό Τόμας Μάζαρυκ, ο οποίος χρίστηκε και πρώτος πρόεδρος της χώρας. Μετά τον θάνατό του το 1937 τον διαδέχθηκε ο συνιδρυτής του κράτους Έντουαρντ Μπένες, ο οποίος και είδε, το 1939, την εικοσάχρονη ανεξαρτησία της χώρας του να καταλύεται από τη χιτλερική Γερμανία. Η Τσεχοσλοβακία ήταν ένα κράτος που περιελάμβανε τα σημερινά κράτη της Τσεχίας και της Σλοβακίας.
Πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο συμπεριελάμβανε και ένα μικρό κομμάτι της σημερινής Ουκρανίας. ο πληθυσμός του νέου κράτους συγκροτούνταν από Τσέχους κατά 51%, Σουδήτες 23%, Σλοβάκους 16%, Ούγγρους 5%, Ρουθηνούς 3,5%, Εβραίους 1,4%, Πολωνούς 0,55% κ.ά. Απελευθερώθηκε το 1945 και την 1 Ιανουαρίου του 1993 διασπάστηκε ειρηνικά, με πρωτοβουλία των Σλοβάκων, στη σημερινή Τσεχία και τη Σλοβακία. Η πρώην πρωτεύουσα Πράγα παρέμεινε πρωτεύουσα της Τσεχίας, ενώ πρωτεύουσα της Σλοβακίας ανακηρύχθηκε η Μπρατισλάβα.
28 Οκτωβρίου 1922: Πορεία προς τη Ρώμη: Ιταλοί φασίστες με επικεφαλής τον Μπενίτο Μουσολίνι πραγματοποιούν πορεία στη Ρώμη και αναλαμβάνουν τη διακυβέρνηση της χώρας.
28 Οκτωβρίου 1940 – Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Η Ελλάδα απορρίπτει το τελεσίγραφο της Ιταλίας. Αρχίζει ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος. H Ιταλία εισβάλλει στην Ελλάδα από την Αλβανία, σηματοδοτώντας την είσοδο της Ελλάδας στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η απόκρουση της ιταλικής εισβολής αποτέλεσε την πρώτη νίκη των Συμμάχων κατά των δυνάμεων του Άξονα στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και ανύψωσε το ηθικό των λαών στη σκλαβωμένη Ευρώπη. Ο Ελληνικός Στρατός αντεπιτέθηκε και ανάγκασε τον ιταλικό σε υποχώρηση. Μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου οι Ελληνικές δυνάμεις είχαν προωθηθεί στο ένα τέταρτο σχεδόν του εδάφους της Αλβανίας, καταλαμβάνοντας κατά σειρά τις πόλεις: Κορυτσά, Πόγραδετς, Άγιοι Σαράντα, Αργυρόκαστρο και Χειμάρρα. Η αντεπίθεση των Ιταλών, το Μάρτιο του 1941, απέτυχε, με κέρδος μόνο μικρές εδαφικές εκτάσεις στην περιοχή βόρεια της Χειμάρρας. Τις πρώτες μέρες του Απριλίου, με την έναρξη της γερμανικής επίθεσης, οι Ιταλοί ξεκίνησαν και αυτοί νέα αντεπίθεση. Από τις 12 Απριλίου, ο Ελληνικός Στρατός άρχισε να υποχωρεί από την Αλβανία, για να μην περικυκλωθεί από τους προελαύνοντες Γερμανούς. Ακολούθησε η συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς, στις 20 Απριλίου και με τους Ιταλούς, τρεις μέρες αργότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου