Από την Εύα στην... Εύα...

Νόρα Ράλλη

Εγώ πάντως την πιστεύω. Την πιστεύω γιατί έχω δει με τα μάτια μου να μην καταλαβαίνει τι κάνει. Πριν από δύο μήνες περίπου, το γραφείο της Ε.Ε. στην Αθήνα έκανε μία εκδήλωση στην Ελευσίνα, στο πλαίσιο των διοργανώσεων της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, όπου νέα παιδιά μιλούσαν για σημαντικά ζητήματα που τα απασχολούν: δημοκρατία, περιβάλλον, εργασία κ.λπ. Μεταξύ... των ομιλητών (του λόγου μου ήμουν η συντονίστρια) ήταν και η Εύα Καϊλή, ως αντιπρόεδρος του Eυρωπαϊκού Κοινοβουλίου (για όνομα μεν, είναι δε). Η ίδια δεν ήταν παρούσα κι έστειλε ένα βιντεοσκοπημένο μήνυμα, όπου φαινόταν ν’ ανοίγει την κάμερα, κάτι να λέει, η κάμερα να της πέφτει από τα χέρια και αυτό. Τέλος. Αντε κι έγινε το λάθος... Τόσο πολύ την ένοιαζε η εν λόγω εκδήλωση που το έστειλε κιόλας αυτό το «λάθος»; Εγώ πάντως τότε χειροκρότησα (φυσικά, λέγοντας ταυτόχρονα κάτι γλυκό για το πόσο σοβαρά έπαιρνε η κ. Καϊλή τα ζητήματα της νεολαίας).
Κάτι παρόμοιο συνέβη στην κ. Καϊλή και τις προάλλες. Ηταν σε μια εκδήλωση στο Ευρωκοινοβούλιο, κάποιος ζήτησε να τη φωτογραφίσει, κάτι τη ρώτησε, κάτι απάντησε. Μόνο που αυτός ο κάποιος ήταν ο εκδότης της ακροδεξιάς εφημερίδας «Ελεύθερη Ωρα». Βγήκε η είδηση κι άρχισε το κορίτσι μας ν’ απολογείται, λέγοντας πως δεν ήξερε σε ποιον μιλούσε. Εμένα, πάλι, ακόμα και στο Ευρωκοινοβούλιο, πάντοτε με ρωτούσαν ποια είμαι (αν δεν προλάβαινα να το πω εγώ), αλλά ίσως μπροστά στη ματαιοδοξία της κάμερας κάποιοι ξεχνούν και τα βασικά.
Πάντως, η άλλη Εύα -εκείνη, η πρώτη- ρώταγε. Πολλά ρώταγε. Να μάθει ήθελε. Και γι’ αυτό «τιμωρήθηκε»... Βρε λες γι’ αυτό να μη ρωτάει και η Καϊλή;

www.efsyn.gr