Mpelalis Reviews

Mpelalis Reviews

Δευτέρα 13 Απριλίου 2015

Δ. Αποστολάκης (Χαΐνης): «Θαυμάζω τους Γερμανούς ως λαό» ...και η απάντηση

αποστολάκης
 
Συνέντευξη: Τζωρτζίνα Ντούτση
 
«Οι προσφιλείς μου φαντασιώσεις για τους Χαΐνηδες είναι κάμποσες. Άλλοτε νομίζω πως είμαστε μια ορδή νομάδων Μογγόλων που ψάχνουν για νέα βοσκοτόπια, άλλοτε μια ινδιάνικη φυλή που ξέθαψε το τσεκούρι του πολέμου, άλλοτε μια παρέα αλητόπαιδων που κάνουν σκανταλιές...».
Η κουβέντα με τονΧαΐνη, Δημήτρη Αποστολάκη, το «πρωτοπαλίκαρο» της μουσικής κολεκτίβας από την Κρήτη, είναι -κάθε φορά- μια αποκάλυψη, είναι μια κουβέντα που εύχεσαι να μην τελειώσει. «Εγώ είμαι ελόγου μου» σημειώνει στο in.gr και «ελόγου του» θα τον απολαύσουμε στο Σταυρό του Νότου Plus από τις 13/3.
 


Έχετε έναν ιδιαίτερο τρόπο που απαντάτε στις συνεντεύξεις που δίνετε. Κάποιος θα τον χαρακτήριζε «φιλοσοφημένο», «ψαγμένο», «αιρετικό», «ιδιαίτερο». Σας αντιπροσωπεύει κάποιος από τους παραπάνω όρους;
"Ίσως ο κόσμος γύρω μας να είναι μια τεράστια ψευδαίσθηση. Αυτό θα υποστήριζαν πολλοί αρχαίοι έλληνες φιλόσοφοι, διάφοροι μύστες αρχαίων ανατολικών θρησκειών και αρκετοί σύγχρονοι κοσμολόγοι επιστήμονες. Ο κόσμος είναι ένα εντελώς φαντασιακό θέατρο του μυαλού μας. Το σύμπαν είναι μια προβολή του παρατηρητή πάνω στο παρατηρούμενο. Έτσι, όποιοι με λένε «ψαγμένο» είναι οι ίδιοι ψαγμένοι, ή η σχέση τους με το λόγο είναι ψαγμένη ή έχουν την τάση να ψάξουν. Αυτό ισχύει για όλα τα επίθετα που μου προσάπτουν. Στο λόγο μου τα προσάπτουν, θα μου πείτε. Αλλά εγώ είμαι ελόγου μου, που έλεγαν οι παλιοί. Είμαι το σύνολο των ερμηνειών, των εξωτερικών παρατηρητών, στην πορεία του χρόνου. Είμαι ο θολός -διαρκώς μεταβαλλόμενος-καθρέφτης του τυχαίου μεταβαλλόμενου παρατηρητή."
 
Έχετε δηλώσει πολλάκις πως: «δεν ξέρω τι είμαι». Όμως, μας δείχνετε το αντίθετο, ότι -δηλαδή- γνωρίζετε πολύ καλά. Εντέλει, πώς θα προσδιορίζατε εσείς ο ίδιος τον εαυτό σας;
"Δεν υπάρχει ούτε ένα μόριο στο σύμπαν ακίνητο. Και εμείς οι ίδιοι αλλάζουμε κάθε στιγμή. Εκατομμύρια κύτταρα και σκέψεις γεννιούνται και πεθαίνουν κάθε μέρα. Η ιδέα του «αμετάβλητου εαυτού» μέσα σ’ ένα αεικίνητο όλον, είναι καθαρή ανοησία. Συνεπώς, πώς μπορώ να προσδιορίσω τον εαυτό μου, αφού ακόμη κι ο καθρέφτης του μπάνιου με δείχνει αριστερόχειρα; Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν καταστάσεις αλλά μόνο τάσεις αλλαγών καταστάσεων. Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν το ρυθμό αλλά την αλλαγή του ρυθμού. Δεν καταλαβαίνουν το συναίσθημα αλλά τη μεταβολή του συναισθήματος. Παρά ταύτα, αφηγούνται με νόρμες καταστάσεων. Όταν το ανθρώπινο αφήγημα, στηριχτεί στις «μεταβολές» κι όχι στις «καταστάσεις», θα έχομε «αλλαγή φάσης» του πλανήτη. Προσωπικά, πιστεύω ότι είναι η μόνη διέξοδος για τη δημιουργία αδογμάτιστων συνειδήσεων, που ενδεχομένως θα αποτρέψουν τη διαφαινόμενη πλανητική καταστροφή."
 
Τι έχετε (ενδεχομένως) κουραστεί να απαντάτε σε συνεντεύξεις που δίνετε;
"Καμιά κούραση, αν οι ερωτήσεις είναι καλοπροαίρετες. Εξάλλου οι ιδιοφυείς δάσκαλοί μου, μού έλεγαν ότι δεν υπάρχουν βλακώδεις ερωτήσεις• μονάχα βλακώδεις απαντήσεις."
 
Και αντιθέτως, υπάρχει ερώτηση που δεν σας έχουν θέσει, ενώ θα το επιθυμούσατε; Θα θέλαμε να μας την αναφέρετε και να την απαντήσετε.
"Εκατομύρια. Αυτή τη στιγμή, για παράδειγμα, μου έρχονται δυο στο μυαλό:
Ερώτηση 4α. Ποιό λαό θαυμάζεις για τη συνεισφορά του στην τέχνη, στην επιστήμη, στη φιλοσοφία, τους τελευταίους αιώνες; Απάντηση 4α. Ασυζητητί τους Γερμανούς. Όσοι (δεξιοί κι αριστεροί) καταφέρονται, γενικά κι αόριστα εναντίον των Γερμανών, είναι ρατσιστές, ανιστόρητοι και παντελώς αμόρφωτοι.
Ερώτηση 4β . Ποιό πρόσωπο, εν ζωή, νιώθεις κοντινότερο συγγενή σου; Απάντηση 4β. Το ρώσο μαθηματικό Γκριγκόρι Πέρελμαν. Έλυσε ένα δύσκολο μαθηματικό πρόβλημα (εικασία του Poincare), που παρέμενε άλυτο για 100 χρόνια. Κέρδισε το βραβείο Φίλντς (το νόμπελ των μαθηματικών), που δεν πήγε να το πάρει, γιατί όπως είπε, δεν θέλει να τον κοιτάζουν σαν περίεργο ζώο του ζωολογικού κήπου. Βέβαια αρνήθηκε και τα 1.000.000 δολάρια, που συνόδευαν το βραβείο, προτιμώντας να ζει (βγαίνοντας σπάνια), σ’ ένα φτωχικό σπιτάκι με τη μητέρα του."
 

 
Το τελευταίο άλμπουμ σας «Πέρα από τα σύνορα» έχει πάρει πλέον το δρόμο του. Τι «γεύση» σάς άφησε αυτό το πάντρεμα των ήχων, αυτό το πείραμα;
"Τη γεύση του αίματος. Κάθε εγχείρημα, που δεν είναι ανόητο, αναπαριστά μια πανάρχαια τελετουργική ωμοφαγία. Είναι μια τελετή Θεοφαγίας και Θεογονίας. Τρως τις σάρκες σου, δειπνείς το θεïκό εαυτό σου για να αναγεννηθείς."
 
Ποιος είναι ο προορισμός των Χαϊνηδων και του Δημήτρη Αποστολάκη και ποια είναι η αλήθεια σας;
"Αν ήξερα τον προορισμό των Χαΐνηδων ή το δικό μου, η ζωή μου δε θα είχε κανένα νόημα. Παρατηρώ, εκ των υστέρων, ότι κινούμαι σαν τυφλός υπνωτισμένος, που τον τραβούν σε άγνωστα μονοπάτια, αλλόκοτοι ήχοι και μυρωδιές. Η αλήθεια είναι μια: η ακατάπαυστη ροή και η αδιάσπαστη ενότητα του συμπάντου. Αυτή η απλότητα έχει εξαίρετη πολυπλοκότητα. Η μοναδική απλότητα της απόφανσης αντανακλάται στην άπειρη πολλαπλότητα των μορφών. Μ’ αυτές έρχεσαι σε επαφή, μόνο με την αλητεία. Η λέξη «αλητεία» προέρχεται από τη λέξη αλήθεια, που κατά τον Πλάτωνα σημαίνει ιερή περιπλάνηση (άλη + θεία)."
 
Με τι θα παρομοιάζατε τους Χαϊνηδες;
"Οι προσφιλείς μου φαντασιώσεις για τους Χαΐνηδες είναι κάμποσες. Άλλοτε νομίζω πως είμαστε μια ορδή νομάδων Μογγόλων που ψάχνουν για νέα βοσκοτόπια, άλλοτε μια ινδιάνικη φυλή που ξέθαψε το τσεκούρι του πολέμου, άλλοτε μια παρέα αλητόπαιδων που κάνουν σκανταλιές, άλλοτε μια ποδοσφαιρική ομάδα που οι αμυντικοί είναι τα μπάσα, οι μέσοι τα σόλα κι οι επιθετικοί οι φωνές, άλλοτε μια σπείρα επικυρηγμένων παρανόμων που μελετά τη ληστεία ενός τρένου, άλλοτε αντάρτες που καθαρίζουν τα όπλα τους, άλλοτε μονομάχοι που μπαίνουν στην αρένα, χαιρετώντας τους θεατές, που ζητούν, αλαλάζοντας, ζεστό αίμα."
 
Θα θέλαμε να μας πείτε δυο λόγια για τη μουσική σας παράσταση στο Σταυρό του Νότου Plus (από την Παρασκευή 13 Μαρτίου).
"Η παράσταση λέγεται «Πέρα από τα σύνορα», όπως κι ο πρόσφατος δίσκος. Είναι ένα μουσικό ταξίδι, που παντρεύει ρυθμούς και ηχοχρώματα από πολλές ηπείρους και κάνει στάσεις στο έργο και την προσωπικότητα οικουμενικών ποιητών, όπως ο Ρόλκε, ο Μπωντλαίρ, ο Πούσκιν κ.ά."
 
Τι φέρνει ο επόμενος καιρός για τους Χαϊνηδες;
"Ρωτήστε τον καιρό!"
 
Η πρόσφατη συνέντευξη του Δημήτρη Αποστολάκη από τους Χαΐνηδες προκάλεσε αρκετά σχόλια, κάποια από τα οποία σίγουρα ξεπέρασαν κάποια όρια τα οποία όμως δεν έμειναν αναπάντητα. Με πρόσφατο του post στο Facebook ο καλλιτέχνης απαντά σε αυτούς με τον δικό του τρόπο και με ένα χαρακτηριστικό βίντεο:
Η λέξη "λαός" προσδιορίζει μια- ούτως ή άλλως- φαντασιακή κατηγορία. Το κάθε σύνολο, το φέρνω στο μυαλό μου σαν τις καλύτερες στιγμές του. Τον Έλληνα τον φαντάζομαι σαν τον Καζαντζάκη και σαν τον Καβάφη κι όχι σαν τον δικτάτορα Παπάγο. Το Ρώσο σαν τον Πούσκιν και το Ντοστογιέφσκι κι όχι σαν τον ολιγάρχη Αμπράμοβιτς . Το Γερμανό σαν τη Ρόζα Λούξενμπουργκ, σαν τον Αïνστάιν και σαν το Χέγκελ κι όχι σαν τον Χίτλερ. Τον αρχαίο Αθηναίο σαν το Σωκράτη κι όχι σαν τους δικαστές του. Είναι το κόλπο μου για να μην αυτοκτονήσω. Να χαίρομαι με τις ιερές μειοψηφίες αντί να βρίζω τις πλειοψηφίες και τους αρχηγούς τους. Ο κάθε λαός είναι οι κορυφές του πνεύματός του κι όχι οι γελοίοι σατραπίσκοι του.
Η μόδα της εποχής στην Ελλάδα είναι η δαιμονοποίηση του γερμανικού ‘λαού’ κι όχι η εκ βάθρων κριτική του καπιταλιστικού οικοδομήματος, μέρος του οποίου είμαστε κι εμείς. Πάντα κάποιοι άλλοι φταίνε: στην αρχαία Ρώμη οι Χριστιανοί, στη βυζαντινή αυτοκρατορία οι Βογόμιλοι, στην δυτική αυτοκρατορία οι Καθαροί, στο μεσαίωνα οι ορθολογιστές επιστήμονες, τους τέσσερις τελευταίους αιώνες οι Εβραίοι, τις τελευταίες δεκαετίες οι κομμουνιστές, οι αναρχικοί, οι τρομoκράτες. Στις μέρες μας, ο εχθρός είναι οι μουσουλμάνοι για τους αμόρφωτους δυτικούς, οι δυτικοί για τους αμόρφωτους μουσουλμάνους, οι γερμανοί για τους αμόρφωτους έλληνες και οι έλληνες για τους αμόρφωτους γερμανούς. 
Δέχτηκα δριμεία και ατεκμηρίωτη- προσωπική- επίθεση (βλ. συνέντευξη στο in.gr): 
1) ότι καταναλώνω ουσίες
Απάντηση: μου προμηθεύει χασίσι ο Βαμβακάρης, αψέντι ο Ρεμπώ και ηρωίνη ο Μπάροουζ . Τρελή μαστούρα!
2) ότι είμαι μέρος του συστήματος
Απάντηση: Προσκαλώ τον οιονδήποτε να επισκεφτεί την πολυτελή βίλα μου (ενοίκιο 250 ευρώ), διαστάσεων 3×3 μέτρων, να πιούμε μια τσικουδιά μαζί. (Όποιος βρει δεύτερο ζευγάρι παπούτσια ή δεύτερο μπουφάν, να τα απαλλοτριώσει, δια συνοπτικών διαδικασιών). Είμαι αυτοεγκλεισμένος τώρα και 10 χρόνια. Δε σκοπεύω να βγώ τις προσεχείς δεκαετίες. 
3) ότι αγνοώ (!!!) τον πρόσφατο παγκόσμιο πόλεμο
Απάντηση: Οι γονείς μου ήταν παιδιά στην κατοχή και μου μετέδωσαν όλη τη φρίκη του πολέμου. Είπα περιληπτικά, ότι τα πολτισμικά επιτεύγματα δίνουν τη σκυτάλη, πολλές φορές, σε συλλογικούς ναρκισσισμούς, που είναι άκρως επικίνδυνοι. Για παράδειγμα, την πρωτοφανή πολιτισμική έξαρση στην Ελλάδα τον 5ο π.Χ. αιώνα, τη διαδέχεται μια περίοδος 150 χρόνων που έλαβαν χώρα 100 πόλεμοι. Όλες οι ελληνικές πόλεις ενεπλάκησαν και αποδυναμώθηκαν. Ήταν ένας παγκόσμιος πόλεμος διαρκείας, για τα μέτρα της εποχής εκείνης και μάλιστα με τρομερές ακρότητες (διαβάστε πως συμπεριφέρθηκαν οι Αθηναίοι στους κατοίκους της Μήλου).
Επίσης, βαριέμαι να παλεύω για τα αυτονόητα. Ίσως, κάποια μέρα, πρόσωπο με πρόσωπο (έτσι καθαρίζω εγώ τους λογαριασμούς μου), σας εξηγήσω την άποψη μου, για την ανάδυση του γερμανικού υπερεθνικισμού, σα διαλεκτική απάντηση στην αγγλική αποικιοκρατία ύστερα από την εξαθλίωση που προκάλεσε η πρώτη μεγάλη κρίση του ’29. 
 
Υ.Γ. 1. Ο τίτλος της συνέντευξης στο in.gr είναι της δημοσιογράφου.
Υ.Γ. 2. Αν βρείτε ένα σοβαρό ιστορικό ή φιλόσοφο, να διαφωνεί μαζί μου, για τον πήδο του πνεύματος από τον Πλάτωνα στον Καντ, να με φτύσετε όπου με δείτε. Ευτυχώς, για μένα, που υπάρχουν κι οι Monty Pythons:
Διεθνής Τελικός ΦιλοσοφίαςΡΑ
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου