Αποκρεύουμε Ελληνοπρεπώς

 

Τα Αποκριάτικα τραγούδια αποτελούν μέρος μιας τελετής, που δημιουργεί κλίμα κοινωνικής, πνευματικής και σεξουαλικής απελευθέρωσης και εκτόνωσης,.....ένα οργιαστικό γλέντι της Τρανής Αποκριάς που οι αυστηρά οργανωμένες παραδοσιακές κοινωνίες είχαν τη σοφία να επιτρέπουν.
Πρόκειται για προεαρινές τελετουργίες - γονιμικές τελετές με πολλούς σκοπούς. Ο πρώτιστος σκοπός αφορά την ευκαρπία και την ευγονία.

 

Τελετουργίες για να βάλουμε ένα χεράκι ώστε να βοηθήσουμε τη φύση στο αναβλαστικό της έργο. Αν θα γίνουν πετυχημένα καρναβάλια θάναι η χρονιά πετυχημένη και παραγωγική (δηλαδή θα υπάρχει και τροφή για τον επόμενο χειμώνα σαν και σήμερα)........
.....Άλλος ένας σκοπός: Να ξεναγήσουν τους άπειρους με σαφέστατη περιγραφή της σεξουαλικής πράξης στο λαβύρινθο του έρωτα. Τα αποκριάτικα της ελληνικής υπαίθρου υπήρχαν πάντα. Και του Διονύσου αρχαιότερα. Παράσταση μεθυσμένου Διόνυσου που επιστρέφει από το ξεφάντωμα στηριζόμενος σε σάτυρο. Τα βρίσκουμε στη γιορτή "Κατ΄ αγρούς Διονύσια, στα Στήνια, στα Θεσμοφόρια, στα Αλώα. Στους Αχαρνής ο Αριστοφάνης παρουσιάζει τον Φάλη-προσωποποίηση του φαλλού και νυκτοπεριπλάνητο σύντροφο του Διονύσου.
Ο Αριστοτέλης ισχυρίζεται ότι η ίδια η κωμωδία, ολόκληρο θεατρικό είδος, προήλθε από "των εξαρχόντων τα φαλλικά". Και πράγματι είναι θεατρικά τραγούδια γιατί έχουν κορυφαίο (ακόμη και σήμερα κορυφαίος ονομάζεται αυτός που λέει τα λόγια) και χορό (που επαναλαμβάνει τα λόγια). Έτσι το κοινό (ο χορός) δεν έχει την ευθύνη-την ευθύνη για το άσεμνο- την παίρνει ο κορυφαίος. Μάλιστα, συχνά ρωτάει: "Να συνεχίσω;", και όλοι απαντούν παίρνοντας μέρος της …ευθύνης, γιατί όλοι συμμετέχουν. Αυτό που δεν είναι πολύ γνωστό αφορά το χριστιανισμό.
Ο φαλλός δεν είναι ξένος προς τη χριστιανική λατρεία. Ακόμη και ως τον 18ο αιώνα οι ευσεβείς αφιέρωναν στους Αγίους Αναργύρους φαλλούς από κερί. Με τον καιρό όμως οι Απόκριες έγιναν κορυφαία γιορτή χαράς και ανανέωσης, εξωεκκλησιαστική λατρευτική ψυχαγωγική γιορτή, καλά ενσωματωμένη όμως στο εορτολόγιο, αφού ακολουθεί το αντίθετό τους, η εξαγνιστική Σαρακοστή.
Σαράντα μέρες αποχή από κρέας και γενικά ζωϊκά προϊόντα και λάδι, αλλά αποχή και από τον έρωτα- "που αποκρέβουν κι από μνιά", για εξαγνισμό, σαράντα μέρες είναι πολλές. Χρειάζονται ένα καλό ξεφάντωμα για "να γεμίσουν οι μπαταρίες"Για ψυχαγωγία αλλά και για λατρεία λέγανε τα αθυρόστομα τραγούδια της Αποκριάς.
Προκειται για μαγικά τραγούδια, για φαλλικά, δηλαδή για θρησκευτικά άσματα μια άλλης παράλληλης θρησκείας, με τη λειτουργία της ομοιοπαθητικής μαγείας. Τον ίδιο σκοπό έχει και η μεταμφίεση. Τον ίδιο λόγο έχουν οι καθαρτήριες φωτιές.

Για την ίδια λατρεία, τη λατρεία του φαλλού γίνεται και η Λιτανεία του φαλλού: Η Φαλλαγωγία. Ενίοτε ο φαλλός περιάγεται μέσα σε λίκνο, ή πάνω σε άρμα, ή σε πλοίο με τροχούς… Στα τραγούδια αναφέρεται ως πούτσχαρης ή πούτσκαρος.
Μην ξεχνάμε ότι ο φαλλός είναι σύμβολο αποτρόπαιον και φυλακτήριον βγάζει το βάσκανο μάτι του γρουσούζη. Γιαυτό τον έβαζαν σε υπέρθυρα, στο χωράφι, στον εξωτερικό τοίχο.  Τον ίδιο σκοπό έχει και η μεταμφίεση.
Η ιδέα του θανάτου υπάρχει σε όλη την αποκριάτικη λατρευτική δράση. Η γη δέχεται τους νεκρούς αλλά και τους σπόρους, και ταυτόχρονα είναι η μήτρα της ζωής. Γι αυτό και ένα από τα δρώμενα είναι μιμικές αναπαραστάσεις με θέμα το όργωμα-συνουσία. Αλέτρι-υνί και φαλλός είναι ταυτόσημα.
Αυτή η ταύτιση της γονιμότητας της γης με τη γυναικεία γονιμότητα είναι άμεση και δεν θέλει … περικοκλάδες. Θέλει "μνια, πούτσους, αρχίδια "και...... απελευθέρωση.
O  Γιώργος  Μελίκης  λοιπόν έκανε  μιά  εξαιρετική  δουλειά. Κατέγραψε  και  συγκέντρωσε  όλα  τα τραγούδια  που αναφέρονται στις Απόκριες σε  δύο(2) τόμους  με  τον  τίτλο  "ΑΝΤΡΙΚΑ ΜΟΥΝΑΤΑ".
Και  η  Δόμνα  Σαμίου επίσης  έχει  καταγράψει  και  τραγουδήσει παραδοσιακά  τραγούδια  της  Αποκριάς  απ  όλη  την  Ελλάδα.
 

 

polydrososparnassou.blogspot.gr