Mpelalis Reviews

Mpelalis Reviews

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2019

Περιμένοντας το Οκτώ


 
Διαδικτυακό ψευδώνυμο ενός εγγονού της Πηνελόπης Δ. Μπλογοτέχνης και ελεύθερος στοχαστής, αυτοδίδακτος και άνεργος, αγνωστικιστής ένθεος, ανένταχτος και άνευ πεποιθήσεων. Πίνει μόνο κρασί.
 
(Στάση αστικού λεωφορείου στη Θεσσαλονίκη. Δυο άνθρωποι περιμένουν το Οκτώ. Φοράνε κουρελιασμένα ρούχα.)
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Νομίζεις ότι θα καταφέρουμε να μπούμε αυτή τη φορά;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Δεν είναι αυτό το ερώτημα.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Ποιο είναι το ερώτημα;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Να μπει κανείς ή να μη μπει;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Λες ότι είναι θέμα θέλησης;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Όλα είναι θέμα θέλησης. Αν θες κάτι πραγματικά τότε το σύμπαν συνωμοτεί.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Οπότε εμείς δεν θέλουμε να μπούμε.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Όχι. Δεν το θέλουμε ολόψυχα.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Παράξενο, δεν το είχα σκεφτεί έτσι.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Πρέπει να το δεις βουδιστικά. Η επιθυμία είναι πόνος. Αν δεν θέλεις να μπεις, τότε δεν υποφέρεις.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Αν δεν μπεις δεν θα πας πουθενά.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Έτσι κι αλλιώς ο κόσμος είναι μια ψευδαίσθηση, μια maya. Το πουθενά είναι παντού.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Δεν το είχα σκεφτεί αυτό.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Ούτε κι εγώ.
(Κοιτάνε αριστερά. Βλέπουν ένα λεωφορείο να πλησιάζει.)
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Λες να είναι το οκτώ;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Μπορεί. Όλα τα λεωφορεία μοιάζουν.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Αυτό ακούστηκε λίγο ρατσιστικό.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Γιατί;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Είναι σαν να λες ότι όλοι οι Κινέζοι μοιάζουν.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Τι σχέση έχουν οι Κινέζοι με τα λεωφορεία του ΟΑΣΘ;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Σε τι μοιάζει ένα κοράκι μ’ ένα γραφείο;
(Το λεωφορείο περνάει από μπροστά τους χωρίς να ελαττώσει ταχύτητα.)
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Ήταν εκτός λειτουργίας.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Αλλά λειτουργούσε.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Φαινομενικά.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Και τα φαινόμενα απατούν. Έχεις δίκιο. Και τώρα τι κάνουμε;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Περιμένουμε το οκτώ.
(Ο επιβάτης 2 βγάζει ένα πακέτο τσιγάρα.)
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Λέω ν’ ανάψω τσιγάρο.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Καπνίζεις;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Όχι, είναι ο νόμος του Μέρφυ για τα λεωφορεία: Μόλις ανάβεις τσιγάρο το λεωφορείο έρχεται.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Δεν νομίζω να ισχύει αυτός ο νόμος στη Θεσσαλονίκη.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Γιατί;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Ο Μέρφυ ήταν Ιρλανδός. Σαν τον Μπέκετ.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Δεν πειράζει να δοκιμάσω.
(Ανάβει το τσιγάρο. Κοιτάνε προς τ’ αριστερά. Ο επιβάτης 2 ρουφάει μια τζούρα. Κοιτάνε ξανά. Τίποτα.)
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Στο είπα ότι είναι Ιρλανδός.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Ναι, δεν λειτουργούν οι νόμοι στη Θεσσαλονίκη.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Και τώρα τι κάνουμε; Μήπως να φύγουμε;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Δεν μπορούμε να φύγουμε.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Γιατί;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Περιμένουμε το οκτώ.
(Πετάει το τσιγάρο κάτω. Το σβήνει με το πόδι. Μετά μαζεύει τη γόπα και την πετάει στα σκουπίδια.)
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Βλέπω είσαι πολύ Ευρωπαίος.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Όλα είναι θέμα πολιτισμού.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Νόμιζα ότι όλα είναι θέμα τύχης.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Στην Ελλάδα είναι έτσι. Στην Ευρώπη είναι αλλιώς.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Ε, όπως να το κάνεις, αυτοί περάσανε και Διαφωτισμό.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Και Αναγέννηση.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Και ναζισμό.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Αυτό που το βάζεις; Δεν συμφωνώ με τις απόψεις τους, αλλά όπως να το κάνεις είχαν ήθος.
(Κοιτάνε τον ηλεκτρονικό πίνακα. Δείχνει πληροφορίες για την όπερα Νυχτερίδα του Στράους. Για τα λεωφορεία τίποτα.)
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Αυτός είναι ο Στράους με τον Δούναβη;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Νομίζω ότι είναι ο αδελφός του ή ξάδελφος.Ή απλή συνωνυμία.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Από πού ήταν αυτός;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Λίγο πιο βόρεια.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Ιρλανδία;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Είχα πάει στην Ιρλανδία.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Και γιατί δεν έμεινες;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Για να μην πάθει η χώρα μας brain drain.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Είσαι πατριώτης.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Εσύ δεν είσαι;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Εξαρτάται τη μέρα. Τις Παρασκευές και τις Τρίτες είμαι πολύ.
(Κοιτάνε τον πίνακα. Γράφει τις βασικές αρχές της Μπουντχαντχάρμα του Βούδα.)
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Δεν λέει τίποτα για το οκτώ.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Είναι ανευθυνότητα αυτό.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Ποιο;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Να τα περιμένεις όλα απ’ τον ΟΑΣΘ και τον πίνακα. Εσύ τι κάνεις για την πατρίδα σου;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Δεν ξέρω τι να κάνω.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Κάνε υπομονή.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Νομίζω ότι έρχεται.
(Κοιτάνε αριστερά. Πλησιάζει το οκτώ. Εκατό μέτρα πριν τη στάση σταματάει. Βγάζει καπνούς. Κατεβαίνει κόσμος.)
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Χάλασε.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Παραλίγο να μας έφτανε.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Πάλι θα χάλαγε.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Αλλά θα έφτανε. Κάτι θα ήταν κι αυτό.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Καλύτερο απ’ το τίποτα.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Και τώρα τι κάνουμε; Μήπως να μοιραστούμε ένα ταξί;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Τι θες; Το μισό πίσω ή το μισό μπροστά;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Να το μοιραστούμε εγκάρσια.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Κι εγκάρδια. Λεφτά έχεις;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Τίποτα.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Ούτε κι εγώ.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Τότε τι κάνουμε;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Περιμένουμε το οκτώ.
(Τους πλησιάζει μια γυναίκα με έναν σκύλο.)
ΓΥΝΑΙΚΑ: Τι περιμένετε εδώ;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Το οκτώ.
ΓΥΝΑΙΚΑ(στον σκύλο): Μην τραβάς, μην τραβάς, περίμενε.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Τι ράτσα είναι;
ΓΥΝΑΙΚΑ: Ποιος;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1 (στον 2): Αυτό που είπες ακούστηκε λίγο ρατσιστικό.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Είναι ημίαιμος;
ΓΥΝΑΙΚΑ: Σιγά μην είναι κοπρίτης. Είναι τσόου τσόου. Κινέζικος.
(Η Γυναίκα με τον σκύλο φεύγει τσαντισμένη.)
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Εμένα όλα αυτά τα κινέζικα τσόου τσόου μπόου μπόου τσιν τσαν τσον μου φαίνονται ίδια.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Και χαλάνε εύκολα τα κινέζικα.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Σαν τα λεωφορεία.
(Ο Επιβάτης 1 ανοίγει τη τσάντα του. Βγάζει ένα ταπεράκι. Στρώνει μια πετσέτα στο κάθισμα της στάσης. Βγάζει ντολμαδάκια, γίγαντες και σαρδέλα κονσέρβα. Κάνει τον σταυρό του κι αρχίζει να τρώει.)
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Παίζει καμιά καλή ταινία το βράδυ;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1 (μασουλώντας): Νομίζω έχει το Speed.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Λες να προλάβουμε να φτάσουμε σπίτι πριν νυχτώσει;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1(μασουλώντας): Εννοείς απόψε; Τι μήνα έχουμε;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Δεκέμβρη.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Πήγε κιόλας Δεκέμβρης; Πώς περνάει έτσι ο χρόνος στη στάση;
(Ο Επιβάτης 2 κοιτάει αριστερά. Βλέπει ένα λεωφορείο να πλησιάζει.)
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Νομίζω ότι έρχεται το οκτώ.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1 (μασουλώντας): Φάτα Μοργκάνα είναι. Αντικατοπτρισμός.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Αυτό συμβαίνει στην έρημο Σαχάρα. Σε τριτοκοσμικές χώρες.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1 (μασουλώντας): Ναι, ξέχασα, εμείς μένουμε Ευρώπη.
(Το λεωφορείο περνάει χωρίς να σταματήσει. Γράφει Υπηρεσιακό.)
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Τι κουβαλάνε τα υπηρεσιακά λεωφορεία;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Υπηρεσίες.
( Ο Επιβάτης 1 τελειώνει το φαγητό του. Μαζεύει τα ταπεράκια.)
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Στην Ιρλανδία οι επιβάτες περιμένουν τα λεωφορεία σε ουρά.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Όταν εμείς στεκόμασταν σε ουρά εκείνοι είχαν άλογα ακόμα.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Και μπαίνουν ένας ένας.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Γκέι.
(Πλησιάζει ξανά η Γυναίκα με τον σκύλο. Αυτή τη φορά είναι η γυναίκα στα τέσσερα και την τραβάει ο σκύλος.)
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2 (στον σκύλο): Τι ράτσα είναι;
ΣΚΥΛΟΣ: Γαβ, γαβ.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1 (στον Επιβάτη 2): Αυτό που είπες ακούστηκε λίγο σεξιστικό.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Όχι ρατσιστικό;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Ο σεξισμός προηγείται του ρατσισμού.
ΣΚΥΛΟΣ: Γαβ, γαβ.
(Κοιτάνε αριστερά. Βλέπουν το οκτώ να έρχεται. Ο Επιβάτης 1 κάνει τον σταυρό του. Το λεωφορείο φτάνει στη στάση. Σταματάει. Αλλά οι πόρτες δεν ανοίγουν. Οι επιβάτες είναι εγκλωβισμένοι και φρακαρισμένοι. Πασχίζουν να αναπνεύσουν. Το Οκτώ φεύγει.)
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Έφυγε.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Το παρατήρησα.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Μήπως να πάμε με τα πόδια;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Δεν μπορούμε.
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 1: Γιατί;
ΕΠΙΒΑΤΗΣ 2: Περιμένουμε το οκτώ.
ΤΕΛΟΣ
(Οι χαρακτήρες είναι φανταστικοί. Οι καταστάσεις πραγματικές.)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου