ΕΜΒΟΛΙΟ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ: ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Η ΓΕΝΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ΔΟΣΗΣ ;
Είναι γνωστό ότι οι δύο δόσεις mRNA εμβολίου παρείχαν μεν κάποια προστασία στον λήπτη, αλλά η προστασία αυτή ήταν βραχυχρόνια. Συνεπώς χρειάστηκε τρίτη δόση η οποία απλώς επιμήκυνε ελαφρώς κατά κάποιο τρόπο την προστασία, προφύλασσε θεωρητικά από σοβαρές λοιμώξεις και θάνατο, ήταν όμως ανίσχυρη για τις λοιμώξεις εκ διαφυγής (breakthrough infection).
Φτάσαμε έτσι στην τέταρτη δόση (δεύτερη αναμνηστική) η οποία σκοπό είχε την αύξηση της προστασίας και της ανοσιακής απάντησης. Μελέτες όμως έδειξαν ότι αυτό δεν κατέστη δυνατόν να επιτευχθεί. Η τέταρτη δόση αποκαθιστούσε την ήδη εξασθενημένη προστασία στα αρχικά της επίπεδα αλλά και αυτό για σύντομο χρονικό διάστημα. Μακρά και πιο μόνιμη προστασία φαντάζει αδύνατη.
Επιπλέον, ένα πιο σοβαρό θέμα είναι αυτό της εξάντλησης του ανοσιακού συστήματος. Οι πολλαπλές δόσεις (τέταρτη στη συγκεκριμένη περίπτωση) εξαντλούν το σύστημα και ειδικά τα Τ-κύτταρα. Αυτό έχει ως συνέπεια πολλοί λήπτες, και ιδιαίτερα οι ηλικιωμένοι, να καθίστανται ευπρόσβλητοι σε λοιμώξεις. Η δόση αυτή λοιπόν μπορεί να επιφέρει κάποιο προσωρινό αποτέλεσμα σε ορισμένες κατηγορίες ληπτών (πχ ανοσοκατασταλμένοι ή με κακοήθειες) αλλά χορηγούμενη στον γενικό πληθυσμό ίσως έχει επιβλαβές αποτέλεσμα.
Η απουσία μακράς προστασίας στα εμβόλια αυτά οφείλεται μάλλον στην έλλειψη ανοσοενισχυτικών. Η άποψη ότι τα νανολιπίδια θα έπαιζαν το ρόλο αυτό δεν αποδείχθηκε. Ίσως θα πρέπει να προστεθούν ανοσοενισχυτικά για να μπορέσουν τα εμβόλια να έχουν τουλάχιστον ετήσια προστασία και άρα χρήση ανά έτος. Φαίνεται όμως ότι κι αυτό θα αποτελέσει μια προσπάθεια χωρίς όφελος.
Η τέταρτη δόση δεν πρέπει να δοθεί στον γενικό πληθυσμό. Ένα εμβόλιο που χορηγήθηκε σε τρεις δόσεις και δεν κατάφερε να εμποδίσει την πρόσληψη του ιού, τη μετάδοση του ιού και τη νόσηση του λήπτη δεν έχει νόημα να συνεχίζεται. Και ιδιαίτερα όταν για το εμβόλιο αυτό καταγράφεται από επίσημες αρχές πληθώρα ανεπιθυμήτων ενεργειών και θανάτων.
ΟΞΕΙΑ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΝ ΜΕΣΩ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ – ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
Η ηπατίτιδα από ηπατοτρόπους ιούς είναι γνωστή εδώ και πολλές δεκαετίες και συχνή επίσης, παρά τα δύο υπάρχοντα εμβόλια. Επίσης γνωστό είναι ότι διάφοροι άλλοι ιοί που προκαλούν λοιμώξεις, προσβάλλουν και το ήπαρ.
Τα σημερινά δεδομένα: περί τα 170 κρούσματα διεθνώς, κατ εξοχήν στη Βρετανία. Επίσης σε 8-10 περίπου άλλες χώρες. Μερικά παιδιά μεταμοσχεύθηκαν και ο ΠΟΥ αναφέρει έναν θάνατο με άγνωστα λοιπά στοιχεία.
Που οφείλεται η νόσος; Προς το παρόν δεν έχει αποδειχθεί. Πάντως όχι στους ηπατοτρόπους ιούς. Σε μεγάλο ποσοστό παιδιών αποδίδεται σε αδενοϊό, ειδικά στη Βρετανία (77%). Ακούσαμε διάφορες ερμηνείες, ιδιαίτερα από «ειδικούς» και σε αυτό το θέμα (πχ πνευμονολόγους) ! Θα προσπαθήσω όχι να δώσω ερμηνεία, αλλά να παραθέσω κάποια στοιχεία, κάποια ερωτήματα και κάποιες απορίες. Ουσιαστικά ερωτηματικά που θα μπορούσαν να στοιχειοθετήσουν μια υπόθεση περί του αιτίου της περίεργης αυτής ηπατίτιδας. Υπόθεση λοιπόν. Ουτως ή άλλως είναι γνωστό ότι η ιατρική προχωρά με αμφισβητήσεις, απορίες και προσπάθειες ερμηνείας αγνώστων καταστάσεων.
Οι χώρες που αρχικά εκδηλώθηκε η ηπατίτιδα είναι χώρες όπου χρησιμοποιήθηκαν κατ΄ εξοχήν τα δύο εμβόλια που μεταφέρουν τη γενετική πληροφορία για τον κορωνοϊό μέσω αδενοϊού (Astra Zeneca και Jonhson & Jonhson).
Σύμφωνα με τις εταιρείες, ο αδενοϊός αυτός είναι έτσι τροποποιημένος ώστε να μην προκαλεί λοίμωξη.
Μετά τη χορήγηση εμβολίου ο αδενοϊός και τα λοιπά συνοδά στοιχεία καταστρέφονται.
Το ότι ο αδενοϊός είναι αδρανοποιημένος δεν μας διασφαλίζει σε τίποτε. Είναι σε όλες τις παρτίδες αδρανοποιημένος; Να θυμήσω την πολιομυελίτιδα, όταν μετά χορήγηση αδρανοποιημένου εμβολίου στις ΗΠΑ (1955 – Cutter incident) ξέσπασε επιδημία πολιομυελίτιδας με χιλιάδες θύματα. Διαπιστώθηκε ότι οι ιοί του εμβολίου δεν είχαν αδρανοποιηθεί πλήρως (αυτό προς επίρρωσιν της αμέσως προηγούμενης πρότασης).
Βέβαια, τα παιδιά με ηπατίτιδα δεν είχαν γενικώς εμβολιασθεί κατά του κορωνοϊού. Όμως το ερώτημα είναι αν ο ιός (αδενοϊός εδώ) μπορεί να διαφύγει από τον λήπτη του εμβολίου και να μεταδοθεί αλλού. Αν μπορεί να συμβεί αυτό, τότε το αιτιολογικό πρόβλημα λύνεται.
Φυσικά θα πρέπει να γνωρίζουμε αν οι γονείς των παιδιών που νόσησαν από ηπατίτιδα, έχουν εμβολιασθεί με ένα από τα δύο εμβόλια (ΑΖ ή J&J).
Οι γονείς θα πρέπει να ερωτηθούν επίσης αν έχουν νοσήσει από κορωνοϊό.
Μπορεί ένας εμβολιασμένος να μεταδώσει την ακίδα; Άρα να δημιουργεί νόσο; Αυτό είναι μια παλαιότερη σκέψη, λόγω της συχνότητας της λοίμωξης στους εμβολιασμένους. Πέραν λοιπόν της μη καλής προστασίας του εμβολίου, είναι και η τυχόν μετάδοση της ακίδας. Η σκέψη φαντάζει ίσως περίεργη. Αν όμως η ακίδα μεταδίδεται και είναι παθογόνος, τότε υπάρχει πρόβλημα.
Τα γενετικά εμβόλια κατά της COVID-19 προάγουν την παραγωγή πρωτείνης ακίδας από τα ανθρώπινα κύτταρα, κάτι που βασίζεται εγγενώς σε μια αυτοάνοση αντίδραση, η οποία επεκτείνεται σε όλα τα κύτταρα που προσλαμβάνουν το γενετικό υλικό και ξεκινούν την πρωτεϊνοσύνθεση.
Υπόψη ότι ο εμβολιασμός μπορεί να προκαλέσει αυτοάνοση ηπατίτιδα. Μήπως να διερευνηθεί αυτή η σχέση και στα παιδιά γενικώς και πιο ειδικά σ΄ αυτά με την περί ου ο λόγος ηπατίτιδα που έχουν λάβει και εμβόλιο;
Υπάρχει περίπτωση η βιοκατανομή των γενετικών εμβολίων να είναι τέτοια ώστε ορισμένα στοιχεία να συσσωρεύονται σε διάφορα όργανα και ιστούς του οργανισμού του λήπτη (μελέτες σε πειραματόζωα, όχι σε άνθρωπο).
Νέες μελέτες δείχνουν ότι η πρωτείνη ακίδας μπορεί να είναι βλαπτική πηγή τοξικότητας. Επίσης, δείχνουν ότι σημαντικές ποσότητες πρωτεΐνης ακίδας, καθώς και η διασπασμένη υπομονάδα S1, μπορούν να ανιχνευθούν στο πλάσμα του αίματος αρκετές ημέρες μετά τον εμβολιασμό. Οι συγγραφείς μιας μελέτης υποθέτουν ότι οι κυτταρικές ανοσοαποκρίσεις που προκαλούνται από την ενεργοποίηση των Τ-κυττάρων, και που συμβαίνουν ημέρες μετά τον εμβολιασμό, οδηγούν στο θάνατο των κυττάρων όπου υπάρχει η πρωτεΐνη ακίδας, απελευθερώνοντάς την στην κυκλοφορία του αίματος.
Αν λοιπόν η ακίδα κυκλοφορεί στο αίμα (σε όσους κυκλοφορεί), υπάρχει δυνατότητα μετάδοσης της σε άλλους καθ΄ οιονδήποτε τρόπο; Γνωρίζουμε ότι μέσω του αίματος μπορεί να γίνει μετάδοση. Μάλιστα, αν ισχύει αυτό, τι μπορεί να συμβεί όταν ο εμβολιασμένος θελήσει να γίνει αιμοδότης; Απλή ερώτηση για να δώσουμε ένα παράδειγμα.
Εφόσον λοιπόν η ακίδα κυκλοφορεί στο αίμα, τότε μπορεί να κυκλοφορεί και σε άλλα υγρά. Συνεπώς η μετάδοση μπορεί να γίνει και από αλλού.
Να σημειωθεί ότι τόσο το εμβόλιο της AZ όσο και αυτό της J&J αποσύρθηκαν διακριτικά από την κυκλοφορία. Μάλιστα πρέπει να έκλεισαν και κάποια εργοστάσια. Υπάρχει εξήγηση γι αυτό; Μπορεί να γνωρίζουν οι εταιρείες κάτι που δεν γνωρίζουμε εμείς;
Επαναλαμβάνω, ότι τα παραπάνω είναι υποθέσεις και επιστημονικές απορίες. Ορισμένα στηρίζονται σε μελέτες. Νομίζω όμως ότι όλα θα πρέπει να διερευνηθούν και ει δυνατόν να δοθούν απαντήσεις.
Είναι γνωστό ότι οι δύο δόσεις mRNA εμβολίου παρείχαν μεν κάποια προστασία στον λήπτη, αλλά η προστασία αυτή ήταν βραχυχρόνια. Συνεπώς χρειάστηκε τρίτη δόση η οποία απλώς επιμήκυνε ελαφρώς κατά κάποιο τρόπο την προστασία, προφύλασσε θεωρητικά από σοβαρές λοιμώξεις και θάνατο, ήταν όμως ανίσχυρη για τις λοιμώξεις εκ διαφυγής (breakthrough infection).
Φτάσαμε έτσι στην τέταρτη δόση (δεύτερη αναμνηστική) η οποία σκοπό είχε την αύξηση της προστασίας και της ανοσιακής απάντησης. Μελέτες όμως έδειξαν ότι αυτό δεν κατέστη δυνατόν να επιτευχθεί. Η τέταρτη δόση αποκαθιστούσε την ήδη εξασθενημένη προστασία στα αρχικά της επίπεδα αλλά και αυτό για σύντομο χρονικό διάστημα. Μακρά και πιο μόνιμη προστασία φαντάζει αδύνατη.
Επιπλέον, ένα πιο σοβαρό θέμα είναι αυτό της εξάντλησης του ανοσιακού συστήματος. Οι πολλαπλές δόσεις (τέταρτη στη συγκεκριμένη περίπτωση) εξαντλούν το σύστημα και ειδικά τα Τ-κύτταρα. Αυτό έχει ως συνέπεια πολλοί λήπτες, και ιδιαίτερα οι ηλικιωμένοι, να καθίστανται ευπρόσβλητοι σε λοιμώξεις. Η δόση αυτή λοιπόν μπορεί να επιφέρει κάποιο προσωρινό αποτέλεσμα σε ορισμένες κατηγορίες ληπτών (πχ ανοσοκατασταλμένοι ή με κακοήθειες) αλλά χορηγούμενη στον γενικό πληθυσμό ίσως έχει επιβλαβές αποτέλεσμα.
Η απουσία μακράς προστασίας στα εμβόλια αυτά οφείλεται μάλλον στην έλλειψη ανοσοενισχυτικών. Η άποψη ότι τα νανολιπίδια θα έπαιζαν το ρόλο αυτό δεν αποδείχθηκε. Ίσως θα πρέπει να προστεθούν ανοσοενισχυτικά για να μπορέσουν τα εμβόλια να έχουν τουλάχιστον ετήσια προστασία και άρα χρήση ανά έτος. Φαίνεται όμως ότι κι αυτό θα αποτελέσει μια προσπάθεια χωρίς όφελος.
Η τέταρτη δόση δεν πρέπει να δοθεί στον γενικό πληθυσμό. Ένα εμβόλιο που χορηγήθηκε σε τρεις δόσεις και δεν κατάφερε να εμποδίσει την πρόσληψη του ιού, τη μετάδοση του ιού και τη νόσηση του λήπτη δεν έχει νόημα να συνεχίζεται. Και ιδιαίτερα όταν για το εμβόλιο αυτό καταγράφεται από επίσημες αρχές πληθώρα ανεπιθυμήτων ενεργειών και θανάτων.
ΟΞΕΙΑ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΝ ΜΕΣΩ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ – ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
Η ηπατίτιδα από ηπατοτρόπους ιούς είναι γνωστή εδώ και πολλές δεκαετίες και συχνή επίσης, παρά τα δύο υπάρχοντα εμβόλια. Επίσης γνωστό είναι ότι διάφοροι άλλοι ιοί που προκαλούν λοιμώξεις, προσβάλλουν και το ήπαρ.
Τα σημερινά δεδομένα: περί τα 170 κρούσματα διεθνώς, κατ εξοχήν στη Βρετανία. Επίσης σε 8-10 περίπου άλλες χώρες. Μερικά παιδιά μεταμοσχεύθηκαν και ο ΠΟΥ αναφέρει έναν θάνατο με άγνωστα λοιπά στοιχεία.
Που οφείλεται η νόσος; Προς το παρόν δεν έχει αποδειχθεί. Πάντως όχι στους ηπατοτρόπους ιούς. Σε μεγάλο ποσοστό παιδιών αποδίδεται σε αδενοϊό, ειδικά στη Βρετανία (77%). Ακούσαμε διάφορες ερμηνείες, ιδιαίτερα από «ειδικούς» και σε αυτό το θέμα (πχ πνευμονολόγους) ! Θα προσπαθήσω όχι να δώσω ερμηνεία, αλλά να παραθέσω κάποια στοιχεία, κάποια ερωτήματα και κάποιες απορίες. Ουσιαστικά ερωτηματικά που θα μπορούσαν να στοιχειοθετήσουν μια υπόθεση περί του αιτίου της περίεργης αυτής ηπατίτιδας. Υπόθεση λοιπόν. Ουτως ή άλλως είναι γνωστό ότι η ιατρική προχωρά με αμφισβητήσεις, απορίες και προσπάθειες ερμηνείας αγνώστων καταστάσεων.
Οι χώρες που αρχικά εκδηλώθηκε η ηπατίτιδα είναι χώρες όπου χρησιμοποιήθηκαν κατ΄ εξοχήν τα δύο εμβόλια που μεταφέρουν τη γενετική πληροφορία για τον κορωνοϊό μέσω αδενοϊού (Astra Zeneca και Jonhson & Jonhson).
Σύμφωνα με τις εταιρείες, ο αδενοϊός αυτός είναι έτσι τροποποιημένος ώστε να μην προκαλεί λοίμωξη.
Μετά τη χορήγηση εμβολίου ο αδενοϊός και τα λοιπά συνοδά στοιχεία καταστρέφονται.
Το ότι ο αδενοϊός είναι αδρανοποιημένος δεν μας διασφαλίζει σε τίποτε. Είναι σε όλες τις παρτίδες αδρανοποιημένος; Να θυμήσω την πολιομυελίτιδα, όταν μετά χορήγηση αδρανοποιημένου εμβολίου στις ΗΠΑ (1955 – Cutter incident) ξέσπασε επιδημία πολιομυελίτιδας με χιλιάδες θύματα. Διαπιστώθηκε ότι οι ιοί του εμβολίου δεν είχαν αδρανοποιηθεί πλήρως (αυτό προς επίρρωσιν της αμέσως προηγούμενης πρότασης).
Βέβαια, τα παιδιά με ηπατίτιδα δεν είχαν γενικώς εμβολιασθεί κατά του κορωνοϊού. Όμως το ερώτημα είναι αν ο ιός (αδενοϊός εδώ) μπορεί να διαφύγει από τον λήπτη του εμβολίου και να μεταδοθεί αλλού. Αν μπορεί να συμβεί αυτό, τότε το αιτιολογικό πρόβλημα λύνεται.
Φυσικά θα πρέπει να γνωρίζουμε αν οι γονείς των παιδιών που νόσησαν από ηπατίτιδα, έχουν εμβολιασθεί με ένα από τα δύο εμβόλια (ΑΖ ή J&J).
Οι γονείς θα πρέπει να ερωτηθούν επίσης αν έχουν νοσήσει από κορωνοϊό.
Μπορεί ένας εμβολιασμένος να μεταδώσει την ακίδα; Άρα να δημιουργεί νόσο; Αυτό είναι μια παλαιότερη σκέψη, λόγω της συχνότητας της λοίμωξης στους εμβολιασμένους. Πέραν λοιπόν της μη καλής προστασίας του εμβολίου, είναι και η τυχόν μετάδοση της ακίδας. Η σκέψη φαντάζει ίσως περίεργη. Αν όμως η ακίδα μεταδίδεται και είναι παθογόνος, τότε υπάρχει πρόβλημα.
Τα γενετικά εμβόλια κατά της COVID-19 προάγουν την παραγωγή πρωτείνης ακίδας από τα ανθρώπινα κύτταρα, κάτι που βασίζεται εγγενώς σε μια αυτοάνοση αντίδραση, η οποία επεκτείνεται σε όλα τα κύτταρα που προσλαμβάνουν το γενετικό υλικό και ξεκινούν την πρωτεϊνοσύνθεση.
Υπόψη ότι ο εμβολιασμός μπορεί να προκαλέσει αυτοάνοση ηπατίτιδα. Μήπως να διερευνηθεί αυτή η σχέση και στα παιδιά γενικώς και πιο ειδικά σ΄ αυτά με την περί ου ο λόγος ηπατίτιδα που έχουν λάβει και εμβόλιο;
Υπάρχει περίπτωση η βιοκατανομή των γενετικών εμβολίων να είναι τέτοια ώστε ορισμένα στοιχεία να συσσωρεύονται σε διάφορα όργανα και ιστούς του οργανισμού του λήπτη (μελέτες σε πειραματόζωα, όχι σε άνθρωπο).
Νέες μελέτες δείχνουν ότι η πρωτείνη ακίδας μπορεί να είναι βλαπτική πηγή τοξικότητας. Επίσης, δείχνουν ότι σημαντικές ποσότητες πρωτεΐνης ακίδας, καθώς και η διασπασμένη υπομονάδα S1, μπορούν να ανιχνευθούν στο πλάσμα του αίματος αρκετές ημέρες μετά τον εμβολιασμό. Οι συγγραφείς μιας μελέτης υποθέτουν ότι οι κυτταρικές ανοσοαποκρίσεις που προκαλούνται από την ενεργοποίηση των Τ-κυττάρων, και που συμβαίνουν ημέρες μετά τον εμβολιασμό, οδηγούν στο θάνατο των κυττάρων όπου υπάρχει η πρωτεΐνη ακίδας, απελευθερώνοντάς την στην κυκλοφορία του αίματος.
Αν λοιπόν η ακίδα κυκλοφορεί στο αίμα (σε όσους κυκλοφορεί), υπάρχει δυνατότητα μετάδοσης της σε άλλους καθ΄ οιονδήποτε τρόπο; Γνωρίζουμε ότι μέσω του αίματος μπορεί να γίνει μετάδοση. Μάλιστα, αν ισχύει αυτό, τι μπορεί να συμβεί όταν ο εμβολιασμένος θελήσει να γίνει αιμοδότης; Απλή ερώτηση για να δώσουμε ένα παράδειγμα.
Εφόσον λοιπόν η ακίδα κυκλοφορεί στο αίμα, τότε μπορεί να κυκλοφορεί και σε άλλα υγρά. Συνεπώς η μετάδοση μπορεί να γίνει και από αλλού.
Να σημειωθεί ότι τόσο το εμβόλιο της AZ όσο και αυτό της J&J αποσύρθηκαν διακριτικά από την κυκλοφορία. Μάλιστα πρέπει να έκλεισαν και κάποια εργοστάσια. Υπάρχει εξήγηση γι αυτό; Μπορεί να γνωρίζουν οι εταιρείες κάτι που δεν γνωρίζουμε εμείς;
Επαναλαμβάνω, ότι τα παραπάνω είναι υποθέσεις και επιστημονικές απορίες. Ορισμένα στηρίζονται σε μελέτες. Νομίζω όμως ότι όλα θα πρέπει να διερευνηθούν και ει δυνατόν να δοθούν απαντήσεις.
ΥΓ του blog: ….οι επιστημονικές υποθέσεις είναι ζωογόνες κι απαραίτητες διαδικασίες για την διερεύνηση, τον εμπλουτισμό και την επέκταση της επιστημονικής γνώσης….. αυτές αποκτούν αξία ‘όταν γίνονται αυστηρά μεταξύ των επιστημόνων, όταν όμως εμπλέκονται με τις γνώμες των κάθε λογής ανθρώπων άσχετων με το αντικείμενο γίνονται μίγμα εκρηκτικό και πιθανά επιβλαβές για το πάσχον άτομο και την κοινωνία …τελικά γνώμη και γνώση δεν είναι ισότιμες έννοιες…. Αυτό είναι καλό να το γνωρίζουν και οι ειδικοί και οι ανίδεοι…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου