Mpelalis Reviews

Mpelalis Reviews

Σάββατο 31 Μαΐου 2025

«Φάγανε, φάγανε, φάγανε» κι από τον ΟΠΕΚΕΠΕ


Η Ντάμα

Στη χώρα που ο πρωθυπουργός της λάμβανε – και προφανώς συνεχίζει να λαμβάνει αν λάβουμε υπόψη τα όσα έλεγε τότε ο Γιάννης Οικονόμου – αγροτική αποζημίωση ως ελαιοπαραγωγός, δεν πρέπει να προκαλεί σε κανέναν εντύπωση το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Ήταν η εποχή που έλεγε στους νέους να μην ασχολούνται με το πόσα χρήματα θα βγάλουν, αλλά να βλέπουν τη ζωή πιο… σφαιρικά, λίγο πιο ολιστικά. astrotos georgeστο X

*** Πάμε όμως στην ουσία της υπόθεσης. Το ποιος είναι ο Μητσοτάκης πλέον ξέρουμε, μην το αναλύουμε. Το σκάνδαλο στον ΟΠΕΚΕΠΕ έχει ονοματεπώνυμα και πολλές ευθύνες, όχι μόνο πολιτικές, αλλά και ποινικές. Δόθηκαν εκατομμύρια ευρώ από κοινοτικούς πόρους σε χιλιάδες Έλληνες που δεν τα δικαιούνταν. Θα μου πεις πρώτη φορά συμβαίνει; Όχι, έχει ξανασυμβεί, απλά αυτή τη φορά τα χρήματα δεν είναι από το Δημόσιο Ταμείο, αλλά από κοινοτικούς πόρους και έτσι το έργο θα είναι διαφορετικό. Ezhnaστο X

*** Υπάρχει περίπτωση να κουκουλωθεί; Στη χώρα του Μητσοτάκη όλα είναι πιθανά, αλλά αυτή τη φορά, ευτυχώς, την υπόθεση έχει στα χέρια της η ευρωπαϊκή εισαγγελία. Νομίζω ότι αν για μας κάνει εντύπωση ένας κρητικός να έχει ζώα και να τα βόσκει στο Κουφόβουνο Έβρου, οι Ευρωπαίοι θα βγουν από τα ρούχα τους. Αλλά οι μάγκες αυτοί είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Το ζήτημα είναι οι διοικήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ και φυσικά οι υπουργοί. Εκεί είναι το ζουμί. Athanasia Giasoumiστο X

*** Για να καταλάβετε σε τι χώρα ζούμε, οι ευρωπαίοι εισαγγελείς όταν έκαναν έφοδο στα γραφεία του ΟΠΕΚΕΠΕ συνάντησαν εμπόδια στην πρόσβασή τους στα δεδομένα που ζητήθηκαν. Οι υπάλληλοι του Οργανισμού δήλωσαν ότι δεν ήταν σε θέση να παράσχουν τα στοιχεία, λόγω της απουσίας τεχνικών συμβούλων. Μετά από αρκετές ώρες, οι εισαγγελείς ζήτησαν ένορκες βεβαιώσεις από τους υπαλλήλους που επιβεβαίωναν την αδυναμία τους να συμμορφωθούν, τις οποίες φυσικά αρνήθηκαν να υπογράψουν. Όταν δε απειλήθηκαν με συλλήψεις, τελικά συνεργάστηκαν. Στην Κολομβία πιστεύω δεν συμβαίνουν τέτοια περιστατικά. Dragan Reloaded ⚫️🍉στο X

*** Και τι έκανε ο περήφανος γόνος; Έκλεισε τον ΟΠΕΚΕΠΕ και τον έκανε «δώρο» στην ΑΑΔΕ. Έτσι, για να καθησυχαστεί, μας είπε ο Χατζηδάκης, η κοινωνία και η ευρωπαϊκή εισαγγελία. Μα Κωστή μου πιαστήκατε με τη γίδα στην πλάτη. Το ότι βάλατε λουκέτο, δυστυχώς για σας, πιθανότατα επιβεβαιώνει τα όσα γράφονται και ακούγονται. Εμείς, πάντως, στο χωριό μου αυτό το λέμε «μπάζωμα».

*** Πόσο επίκαιρο όμως εκείνο το «φάγανε, φάγανε, φάγανε» στην αξέχαστη ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο» με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα στον ρόλο του υπουργού Μαυρογιαλούρου.

*** Καλά πήγε η πρόσφατη συνάντηση ανάμεσα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Αλ Σίσι, στο Μέγαρο Μαξίμου. Η Αίγυπτος ανακοίνωσε σήμερα ότι δημεύει τη Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, το αρχαιότερο εν λειτουργία χριστιανικό μοναστήρι στον κόσμο. Αν δεν είναι αυτό διπλωματικό άδειασμα, τότε δεν είναι τίποτα. Πεν Νταλαούραστο X

*** Τα πάντα στη ζωή είναι επιλογές. Η Γλυκερία αποφάσισε να τραγουδήσει στο Ισραήλ – παρά το γεγονός ότι γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο το ΚΚΕ την έθεσε εκτός συναυλίας για τον Μίκη Θεοδωράκη, στο Καλλιμάρμαρο. «Λυπάμαι που μια μικρή ομάδα ανθρώπων προσπαθεί να καταστρέψει τη θαυμάσια πολιτιστική σχέση μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ. Είμαι καλλιτέχνιδα που ασχολείται με την μουσική και όχι με την πολιτική. Θα εμφανιστώ όπου με θέλουν, και στο Ισραήλ», απάντησε η ίδια. Δικαίωμά της. Είναι σπουδαία τραγουδίστρια, αλλά μάλλον δεν θέλει να τη χαρακτηρίζουμε και ως σπουδαίο άνθρωπο. Άλλωστε και για τον Σφακιανάκη δεν έχει να πει κανείς για τη φωνή του. Για άλλα πράγματα έχουμε να λέμε… Praxis Reviewστο X

Το μακρύ ταξίδι της μέρας μέσα στη νύχτα, ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ…


Μερικές φορές, οφείλεις να χαθείς στο σκοτάδι αν θέλεις να συναντήσεις το Μικρό Πρίγκιπα που πάντοτε έκρυβες μέσα σου. Ή έστω το Μικρό Νικόλα…

Χρήστος Ξανθάκης

Πάμε μια στιγμούλα να δούμε τι μας λέει το ίντερνετ για τη λέξη “μέθεξη”:
Σημαίνει επικοινωνία, ψυχική ένωση, ψυχική συνάντηση, επαφή. Επικοινωνία μεταξύ νοητής και αισθητής πραγματικότητας. Επικοινωνία με τον κόσμο των αισθήσεων και των ιδεών. Αυτή είναι η “μέθεξη” σε τρεις κωδικές φρασούλες και σε αντίθεση με ο,τι πιστεύει ο πολύς κόσμος δεν είναι και πολύ εύκολο να σου συμβεί. Ξέρω, ξέρω, τις ξέρω τις μαλακίες του Τίμοθυ Λήρυ και των λοιπών ηλιθίων από του Γουέστ Κόουστ (παλαιών και νέων ηλιθίων, ήμουνα συνδρομητής στο “Mondo 2000”…), αλλά δεν το πετυχαίνεις κοκόνες μου με τα βαρβάτα ναρκωτικά και την τσίτα μπόμπα τεχνολογία.
Με αυτά ως την “έξαψη” φτάνεις και πολύ σου είναι… Στα δικά μου, όμως, μιας και γνωρίζω ότι ψοφάτε για ιστοριούλες από το πρόστυχο παρελθόν του ρεπόρτερ. Προσωπικώς, λοιπόν, μέθεξη για πρώτη φορά ένιωσα το χειμώνα του ’82 στη “Ρεμπέτικη Ιστορία” της οδού Ιπποκράτους. Με Ξηντάρη και την κομπανία του στο πάλκο, συν έναν παππού αιωνόβιο για όπενινγκ ακτ να παίζει κανονάκι. Να σε πηγαίνει βόλτα με το “Μινόρε της Αυγής”, να μη θες ποτέ σου να γυρίσεις πίσω. Κι ύστερα ο Γιώργος στο μπουζούκι, στον μπαγλαμά και στο μικρόφωνο να σε σηκώνει ψηλά, πέρα απ’ τα σύννεφα και τους αστερισμούς. Αν ήσουν εκεί, έστω και για μια ώρα, δεν θα το λησμονήσεις ποτέ…
Και προχωράμε με τα νουμεράκια, για να μην απογοητεύσουμε τον άγιο προστάτη ημών των Φυσικών, τον αξεπέραστο και ανυπέρβλητο Λόρδο Κέλβιν.
Διαβάζω στη χτεσινή “Καθημερινή”:
“Σε μία δεκαετία έκλεισαν περισσότερα από τα μισά κλαμπ στη Βρετανία, Το 2013, το Ηνωμένο Βασίλειο είχε 1.700 κλαμπ, ενώ μέχρι τον Ιούνιο του 2024 υπήρχαν λιγότερα από τα μισά, μόλις 787, σύμφωνα με στοιχεία των αναλυτών CGA by NIQ και AlixPartners. Η πανδημία COVID-19, η οποία ουσιαστικά έθεσε εκτός λειτουργίας τον κλάδο για μήνες, επιτάχυνε την παρακμή, πλήττοντας περισσότερο από το ένα τρίτο των κλαμπ της Βρετανίας, σύμφωνα με την Ενωση Βιομηχανιών Νυχτερινής Διασκέδασης (NTIA)”
Η δικιά τους η μέθεξη εκεί έκοβε βόλτες, όπως όλες και όλοι γνωρίζουμε, τι να κάνουν οι άνθρωποι ούτε μπουζούκια είχαν (εκτός από εκείνα όπου κόλλαγε ένσημα ο Νικόλαος Ντε Γκρες!), ούτε ρεμπετάδικα.
Στα δικά μας τα μέρη από την άλλη, ρίχνω μια ματιά στις “Αθηναϊκές Νύχτες” (φύλλο 19 ης Νοεμβρίου του 1992) και βλέπω καμιά εκατοστή “κέντρα διασκεδάσεως” στον σχετικό κατάλογο προς ενημέρωσιν των αναγνωστών. Χώρια όσα δεν χώρεσαν, μιας και δεν ανταποκρίνονταν στις χαρντκοράδικες προδιαγραφές της εφημερίδας.
Και σήμερα;
Μπαίνεις στο ahtinorama.gr και βλέπεις για Αθήνα, πέντε μουσικές σκηνές, 7 μπουζουκοπίστες και ένα ρεμπετάδικο.
Άντε να δεχτώ ότι λόγω εποχής έπεσε ο σχετικός περονόσπορος και τα χειμώνα λειτουργούσαν τα διπλά.
Και πάλι, σε σχέση με το ’92 είμαστε όχι στον πάτο αλλά στο τρίτο υπόγειο μαζί με τις κατσαρίδες και τα αρούρια.
Χωρίς ελπίδα μέθεξης καμιά…
Θα μου πεις, κάτσε μισό λεπτό, ο Γιώργος Νταλάρας δήλωσε ότι τα μπουζούκια δεν προσφέρουν στον πολιτισμό! Θα σου απαντήσω ότι όσοι και όσες έχουν κάνει χιλιόμετρα στη νύχτα, γνωρίζουν πολύ καλά ότι πολιτισμός μπορεί να είναι και ένα βλέμμα, ένας αναστεναγμός, μια χειρονομία.
Ένα σπασμένο πιάτο, μια γουλιά σπίρτο, ένα τσιγάρο σέρτικο. Η ανάταση της ψυχής προκύπτει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, όχι μόνο με βαθυστόχαστες καταγγελίες και εμβριθείς διαπιστώσεις. Μερικές φορές, οφείλεις να χαθείς στο σκοτάδι αν θέλεις να συναντήσεις το Μικρό Πρίγκιπα που πάντοτε έκρυβες μέσα σου.
Ή έστω τον Μικρό Νικόλα…

Από την σημαία του Γλέζου και του Σάντα στην πατσαβούρα του Πορτοσάλτε


Η λέξη “πατσαβούρα” δεν είναι απλώς ένα προσβλητικό επίθετο. Είναι μια λέξη που ξεγυμνώνει τη σκέψη εκείνου που την εκφέρει.

Πέτρος Κατσάκος

Ήταν ξημερώματα 31ης Μαΐου του 1941, όταν δυο νεαροί, ο Μανώλης Γλέζος κι ο Λάκης Σάντας, σκαρφάλωσαν στην Ακρόπολη και, μες στη σιγαλιά της νύχτας, κατέβασαν τη σβάστικα που ντροπιάζε τη μνήμη και το φως του Παρθενώνα. Ήταν μια πράξη ανδρείας, όχι μόνο εναντίον των κατακτητών, αλλά υπέρ ενός πανανθρώπινου συμβολισμού: της ελευθερίας, της αντίστασης, της αξιοπρέπειας. Λίγες δεκαετίες μετά, στον ίδιο τόπο, ένας δημοσιογράφος αποφάσισε να κατηφορίσει ηχηρά προς τον πάτο της ιστορικής αμνησίας και της ηθικής εκκένωσης. Ο Άρης Πορτοσάλτε, με περισσή ελαφρότητα —ή μήπως μεθοδική πρόθεση— χαρακτήρισε “πατσαβούρα” τη σημαία της Παλαιστίνης. Όχι σε κάποια ιδιωτική συνομιλία, όχι σε μια απρόσεκτη στιγμή, αλλά σε δημόσιο μικρόφωνο, λίγες ώρες πριν την επέτειο μιας από τις πιο εμβληματικές πράξεις αντίστασης του 20ού αιώνα. Λίγες ώρες πριν η Ελλάδα τιμήσει τους ανθρώπους που ρίσκαραν τη ζωή τους για να κατεβάσουν μια σημαία μίσους και να σηκώσουν τον φάρο της ελευθερίας.
Η λέξη “πατσαβούρα” δεν είναι απλώς ένα προσβλητικό επίθετο. Είναι μια λέξη που ξεγυμνώνει τη σκέψη εκείνου που την εκφέρει. Ακυρώνει την ιστορία, την ταυτότητα, τη θυσία ενός λαού. Μετατρέπει τον αγώνα για επιβίωση σε “οπτική ενόχληση”. Όταν ξεστομίζεται από έναν δημοσιογράφο, εκφέροντας την καταδίκη ενός καταπιεσμένου λαού την ίδια στιγμή που η μνήμη των δικών μας αγώνων ξυπνά, τότε κάτι βαθύτερο και πολύ πιο ανησυχητικό αποκαλύπτεται.
Μια κοινωνία που δεν υπερασπίζεται πια το δίκιο του καταπιεσμένου, που κοιτά τον ισχυρό και λέει «εκεί είναι η τάξη», είναι μια κοινωνία που προδίδει τον ίδιο της τον πυρήνα. Τι θα έλεγε άραγε ο νεαρός Γλέζος, βλέποντας τον λόγο ενός συμπατριώτη του να λερώνει το σύμβολο ενός λαού που αυτή τη στιγμή βιώνει μια από τις πιο βάναυσες μορφές εθνοκάθαρσης του 21ου αιώνα; Τι θα ένιωθε εκείνος ο έφηβος που ρίσκαρε τα πάντα για να κατεβάσει ένα σύμβολο μίσους από τον ιερό βράχο; Η σημαία της Παλαιστίνης δεν είναι απλώς ένα πανί με χρώματα. Είναι το αποτύπωμα της αντοχής, της απελπισίας, της περηφάνειας ενός λαού που αρνείται να εξαφανιστεί. Μπορεί να μην τη σηκώνει το επίσημο πρωτόκολλο των διεθνών «συμμαχιών», αλλά τη σηκώνει η καρδιά κάθε ανθρώπου που έχει νιώσει τι σημαίνει να σου παίρνουν τη γη, τα παιδιά, τα όνειρα, και να σε αποκαλούν «πατσαβούρα».
Το πραγματικό ερώτημα όμως δεν είναι πια τι είπε ο Πορτοσάλτε. Το πρόβλημα δεν είναι ο ίδιος. Το πρόβλημα είναι πως αυτή η δήλωση δεν προκάλεσε σοκ, αλλά απλώς μερικά μουρμουρητά. Όταν η κοινωνία συνηθίζει την περιφρόνηση του ανθρώπινου πόνου, όταν δεν φρίττει μπροστά στην απανθρωπιά, τότε το τέρας έχει ήδη περάσει το κατώφλι. Είναι ιστορική ειρωνεία, σχεδόν βλάσφημη, να αποκαλείς «πατσαβούρα» τη σημαία ενός υπό κατοχή λαού, λίγες ώρες πριν τιμήσεις εκείνους που ύψωσαν το ανάστημα στη ναζιστική σημαία. Αλλά η ιστορία έχει τρόπους να επιστρέφει, να θυμίζει, να δικάζει. Κι εκεί που ο δημόσιος λόγος σιωπά ή ξεπέφτει, απομένει το χρέος της μνήμης: να φωτίζει το σκοτάδι, να αντιστέκεται στο κενό, να στέκεται πλάι στους κατατρεγμένους.
Γιατί αν η σημαία της Παλαιστίνης είναι «πατσαβούρα», τότε και το μαντίλι της Αντίστασης, τότε και το πανό του Πολυτεχνείου, τότε και κάθε κουρέλι που σκέπασε μια επανάσταση, είναι απλώς μια ενοχλητική λεπτομέρεια στο ειδυλλιακό τοπίο της συμμόρφωσης. Αλλά δεν είναι. Είναι σύμβολα. Και τα σύμβολα, όσοι τα καταλαβαίνουν, τα τιμούν. Οι άλλοι απλώς τα φοβούνται.

Τουρκία: Από την πίσω πόρτα στην Ε.Ε. – Απαραίτητη για τις ευρωπαϊκές «αμυντικές» ανάγκες η Άγκυρα


του Δημήτρη Μηλάκα

Το πραγματικό (μικρό) μέγεθος της χώρας και οι (ελάχιστες) δυνατότητες επιρροής της κυβέρνησης αποτυπώθηκαν για μια ακόμη φορά στις αποφάσεις των Ευρωπαίων με τις οποίες ανοίγουν την πόρτα για τη διαμόρφωση μια ειδικής σχέσης της Τουρκίας με την Ε.Ε. και μάλιστα με όχημα την πολεμική βιομηχανία της γειτονικής χώρας.
Πρόκειται για τον επονομαζόμενο μηχανισμό SAFE που σε πρώτη φάση ετοιμάζει τη διάθεση 150 δισ. ευρώ ευρωπαϊκών δανείων για τον «επανεξοπλισμό» των χωρών της Ε.Ε.
Τα εν λόγω χρήματα προφανώς θα κατευθυνθούν στις πολεμικές βιομηχανίες των χωρών της Ε.Ε. αλλά και προς τρίτες χώρες, όπως η «καλπάζουσα» Τουρκία και η πολεμική της βιομηχανία.

Εξευτελιστικός κατευνασμός
Περιγράφοντας με απλούστερα λόγια τις εν λόγω αποφάσεις για τον μηχανισμό SAFE θα μπορούσε κανείς να πει πως η ελληνική κυβέρνηση (και η κυπριακή) συμφώνησε να χρηματοδοτεί την πολεμική βιομηχανία της χώρας (της Τουρκίας δηλαδή) που την απειλεί με πόλεμο (casus belli), ζητά την αποστρατιωτικοποίηση (αμυντικό ξεγύμνωμα ελληνικών εδαφών) των ελληνικών νησιών και διατηρεί υπό στρατιωτική κατοχή τη μισή Κύπρο!
Μετά τις όποιες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης για τη σιωπή της κυβέρνησης στις σχετικές συζητήσεις όπου τελικά οι εταίροι αναγνώρισαν τη μεγάλη σημασία της Τουρκίας για την ευρωπαϊκή ασφάλεια το ελληνικό ΥΠΕΞ με διαρροές προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Σύμφωνα, λοιπόν, με πηγές του ΥΠΕΞ:
– Ο Κανονισμός (SAFE) είναι ένα συγκεκριμένο χρηματοδοτικό πρόγραμμα, περιορισμένης (τετραετούς) διάρκειας. Υιοθετήθηκε με ειδική πλειοψηφία (συνεπώς δεν προβλέπεται βέτο), στην οποία συναίνεσαν 26 κράτη, μεταξύ αυτών η Ελλάδα και η Κύπρος.
– Η Ελλάδα, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, κατάφερε να εξασφαλίσει ισχυρές νομικές βάσεις ως προς τις προϋποθέσεις συμμετοχής υποψήφιων προς ένταξη χωρών.
– Ο Κανονισμός θέτει το γενικό πλαίσιο της διαδικασίας. Θα ακολουθήσουν διμερείς συμφωνίες της Ε.Ε. με κάθε τρίτη χώρα, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις. Κατόπιν ελληνικής παρέμβασης, αυτές οι συμφωνίες θα απαιτούνομοφωνία.
Οι καθησυχαστικές διαρροές του ΥΠΕΞ ωστόσο δύσκολα μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα η οποία είναι σαφέστατη:
– Η ελληνική κυβέρνηση δεν κατάφερε να «αποδείξει» ότι η χώρα απειλείται απ’ την Τουρκία.
– Δεν κατάφερε (ο Μητσοτάκης) να περάσει το επιχείρημα της άρσης του τουρκικού casus belli σε βάρος μιας χώρας της Ε.Ε. (της Ελλάδας δηλαδή) πριν συμφωνηθεί η πρόσβαση της Τουρκίας στους ευρωπαϊκούς αμυντικούς πόρους.

Ευρωπαϊκός… ρεαλισμός
Προφανώς οι Ευρωπαίοι εταίροι γνωρίζουν πολύ καλά τις τουρκικές αναθεωρητικές (των Συνθηκών) διαθέσεις καθώς και τις φιλοδοξίες ανάληψης ρόλου περιφερειακής υπερδύναμης. Αν και αμφότερες οι τουρκικές επιδιώξεις στρέφονται κατά της χώρας -μέλους Ελλάδας (Αιγαίο, ανατολική Μεσόγειο) οι Ευρωπαίοι δεν πτοούνται καθώς:
– Έχουν αποδεχτεί τις τουρκικές περιφερειακές φιλοδοξίες οι οποίες μάλιστα επιβεβαιώνονται στην πράξη (π.χ. ο τουρκικός έλεγχος στη Συρία, η διαμεσολαβητική βαρύτητα της Άγκυρας μεταξύ Μόσχας και Κιέβου.
– Έχουν ανάγκη τον τουρκικό στρατό που θα μπορούσε να αναπτυχθεί κατά δεκάδες χιλιάδες στη μεταπολεμική Ουκρανία.
– Έχουν ανάγκη τις υποδομές της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας της οποίας οι δυνατότητες έχουν εκτιναχθεί.
Για όλους αυτούς τους λόγους, καθώς και για λόγους που έχουν να κάνουν με την εδραίωση συνεργασιών που τρέχουν ήδη μεταξύ ευρωπαϊκών (γαλλικών, ιταλικών, ισπανικών και γερμανικών) και τουρκικών πολεμικών βιομηχανιών, οι Ευρωπαίοι έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τις εύλογες ελληνικές αντιρρήσεις και υποχρέωσαν την ελληνική κυβέρνηση να καταπιεί το γεγονός ότι καλείται να χρηματοδοτήσει (έμμεσα αλλά σαφέστατα) τον εξοπλισμό μιας χώρας (της Τουρκίας) που την απειλεί με πόλεμο.

Είναι… φίλη σας
Μάλιστα, το επιχείρημα (αν χρειάζονται κάτι τέτοιο) των Ευρωπαίων είναι απόλυτα πειστικό και αποστομωτικό για την ελληνική κυβέρνηση:
Αν η Τουρκία σας απειλεί, τότε γιατί μιλάτε για  ελληνοτουρκική προσέγγιση και έχετε πυκνώσει τις πολιτικές επαφές σε ανώτατο επίπεδο;
Μήπως, τελικά, τα ελληνοτουρκικά προβλήματα βαίνουν προς διευθέτηση, αν δεν έχουν de facto διευθετηθεί;

Ο κοινός «εχθρός»
Η γενικότερη αστάθεια στο ευρωατλανικό στρατόπεδο μετά την εμφάνιση του Τραμπ στο προσκήνιο, η οποία αποκάλυψε και την αμυντική γύμνια των Ευρωπαίων, έχει πυροδοτήσει την έναρξη μιας αγχώδους προσπάθειας των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών να ανακτήσουν αυτόνομη (χωρίς τη βοήθεια των ΗΠΑ) αμυντική αξιοπιστία.
Στο πλαίσιο αυτό και για να δικαιολογηθεί η στροφή των τεράστιων κονδυλίων προς την πολεμική βιομηχανία οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να κόψουν τις γέφυρες με τη Μόσχα αναγορεύοντας Ρωσία / Πούτιν σε σκιάχτρο / εχθρό.
Απέναντι σ’ αυτόν τον εχθρό οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να ενισχύσουν και να δυναμώσουν τον συνασπισμό τους, γεγονός που δικαιολογεί (ενδεχομένως και να επιβάλλει) την προσπάθεια ρυμούλκησης της Τουρκίας αγνοώντας προκλητικά τις βάσιμες ελληνικές ανησυχίες…

ΥΓ.: Την ίδια ώρα (πάνω – κάτω) που οι Ευρωπαίοι έλεγαν με κομψές – είναι η αλήθεια – διατυπώσεις στην ελληνική κυβέρνηση να κόψει τον λαιμό της με την – απαραίτητη για την ευρωπαϊκή άμυνα – Τουρκία, η Άγκυρα υπενθύμιζε προκλητικά τις θέσεις της.
Με αφορμή την ελληνική άσκηση «Καταιγίδα» που διεξάγεται από τις 20 έως τις 29 Μαΐου σε όλο το Αιγαίο, ζήτησε την αποστρατιωτικοποίηση Λέσβου, Ικαρίας, Σάμου, Καλύμνου, Ρόδου, Χάλκης, Τήλου, Καρπάθου, Αστυπάλαιας, Άη Στράτη, ενώ παράλληλα δέσμευσε με παράνομη ΝΟΤΑΜ περιοχή στην καρδιά του Αιγαίου.
Αλλά η κυβέρνηση και η… ευρωλάγνα αντιπολίτευση δεν ανησυχούν γιατί οι Ευρωπαίοι είναι φίλοι μας…

Παρασκευή 30 Μαΐου 2025

Σταύρος Λυγερός «Η Δύση πυροβόλησε τα πόδια της με τον πόλεμο στην Ουκρανία»


Οι βαθύτερες διαστάσεις της σύγκρουσης Ρωσίας - Ουκρανίας, το ενεργειακό σκάκι και η προπαγάνδα, η θέση της Ευρώπης, η στάση της Ελλάδας, ο ρόλος της Κίνας και η επιστροφή του Τραμπ. Μια εφ’ όλης της ύλης συζήτηση του Γιάννη Πανταζόπουλου με τον συγγραφέα, δημοσιογράφο και διευθυντή του SLpress.gr, Σταύρο Λυγερό. Με αφορμή την έκδοση του νέου του βιβλίου «Οι αθέατες όψεις του πολέμου στην Ουκρανία» (εκδόσεις Πατάκη), ο γνωστός δημοσιογράφος και συγγραφέας εστιάζει την ανάλυσή του όχι μόνο στο πεδίο των μαχών, αλλά και στα γεωπολιτικά παιχνίδια, την οικονομική διάσταση της σύγκρουσης, την προπαγάνδα, τη διπλωματία τύπου Τραμπ, τον αμήχανο ρόλο της Ευρώπης και την ανερχόμενη επιρροή της Κίνας και των BRICS+. Επίσης, δεν παραλείπει να σχολιάσει και την πολιτική επικαιρότητα στην Ελλάδα, αναφερόμενος στην ενδεχόμενη επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα, τη δημοσκοπική άνοδο της Πλεύσης Ελευθερίας αλλά και στο ποιος μπορεί να απειλήσει σήμερα τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

O “αθώος” Kαραμανλής παραπέμπεται για να “ξεπλυθεί”…


Η παραπομπή του κ. Καραμανλή να κλείσει την τραγωδία των Τεμπών με «ένα πλημμεληματάκι». Έτσι και ο κ. Μητσοτάκης θα λέει ότι δεν συγκάλυψε την υπόθεση και ο κ. Καραμανλής θα «ξεπλυθεί», με δικαστική βούλα, από τις (πολύ βαριές) ευθύνες..

Γιώργος Καρελιάς

Ο γενάρχης της πολιτικής οικογένειας Καραμανλή, ο Κωνσταντίνος, είχε πει την περίφημη φράση: «Στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται αλλά δεν γίνονται και πράγματα που γίνονται χωρίς να λέγονται».
Ένα μέλος του πολιτικού αυτού τζακιού, το τελευταίο που έχει απομείνει στην ενεργό πολιτική, ο Κώστας Αχ. Καραμανλής, βρίσκεται εδώ και 15 μήνες...
στη δίνη που προκάλεσε η τραγωδία των Τεμπών. Βρίσκεται μεν σε δεινή πολιτική θέση λόγω των κατηγοριών που του αποδίδονται, αλλά το κόμμα του και προσωπικά ο αρχηγός του και πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης τον στήριξαν: παρά τη γενική κατακραυγή, ήταν ξανά υποψήφιος βουλευτής και επανεξελέγη. Τώρα πλησιάζει η ώρα που θα κριθεί και με βάση τον ποινικό νόμο.
Για την περίπτωση αυτού του πρώην υπουργού έχουμε τις εξής αντιφατικές εξελίξεις:
Πρώτον, πέρσι τον Μάρτιο η αλήστου μνήμης Εξεταστική Επιτροπή υπό τον βουλευτή Μαρκόπουλο τον απέδωσε «λευκό». Για την ακρίβεια, η κυβερνητική πλειοψηφία της Επιτροπής, δηλαδή  16 βουλευτές της ΝΔ,  έκριναν ότι δεν διέπραξε κανένα αδίκημα και έκλεισε την υπόθεση. Μάλιστα, υπήρξαν υπουργοί που τον υποστήριξαν με πάθος την αθωότητά του και μάλιστα με επιχειρήματα πρωτοφανώς κυνικά.
Δεύτερον, υπό το βάρος όσων έγιναν μετά τις μεγάλες συγκεντρώσεις, η κυβέρνηση αναδιπλώθηκε. Άλλωστε, ήταν πολιτικά αδύνατο να παραπέμπεται ένας υφυπουργός (Τριαντόπουλος) για το (δευτερεύον) αδίκημα της συγκάλυψης και να μένει εντελώς εκτός κάδρου ο υπουργός που ενδέχεται να ευθύνεται, δια παραλείψεων, για την πρόκληση του δυστυχήματος. Έτσι, η ΝΔ ανακοίνωσε χτες αυτό που αναμενόταν. Προτείνει την παραπομπή του Κώστα Αχ. Καραμανλή για το ίδιο αδίκημα, της παράβαση καθήκοντος.
Είναι η πρώτη φορά στα κοινοβουλευτικά χρονικά που η κυβερνητική πλειοψηφία παραπέμπει ένα μέλος της, για το οποίο πριν από ένα χρόνο είχε εκδώσει απαλλακτική απόφαση και εξακολουθεί να δηλώνει ότι είναι «αθώος».
Γιατί συμβαίνουν αυτά τα αντιφατικά; Την απάντηση δίνει εν μέρει η ρήση του παλιού Καραμανλή που αναφέρουμε στην αρχή του άρθρου. Για την ακρίβεια,  αυτό που λέει η κυβερνητική πλειοψηφία («ο Καραμανλής δεν έχει καμιά ευθύνη για τα Τέμπη») δεν μπορεί να γίνει και πολιτική πράξη, διότι το κόστος είναι ασήκωτο. Γι’ αυτό και επελέγη η μέθοδος της παραπομπής με τον πιο ανώδυνο τρόπο. Και αυτό που επιδιώκεται χωρίς να λέγεται είναι, στη χειρότερη περίπτωση, ο πρώην υπουργός να δικαστεί για «παράβαση καθήκοντος». 
Αν η επιδίωξη γίνει πράξη (χρειάζεται να συμφωνήσουν και οι δικαστές που θα συγκροτήσουν το Δικαστικό Συμβούλιο και να μη μετατρέψουν την κατηγορία σε κακούργημα), τότε ο κ. Καραμανλής είτε θα αθωωθεί είτε θα «πέσει στα (πολύ) μαλακά». Δηλαδή, η (ενδεχόμενη) καταδίκη του δεν θα είναι για βαρύ αδίκημα, δεν θα κινδυνεύσει με φυλάκιση και θα συνεχίσει την πολιτική του δράση.
Αυτός είναι ο στόχος, ο οποίος έχει διαφανεί από καιρό. Η παραπομπή του κ. Καραμανλή να κλείσει την τραγωδία των Τεμπών με «ένα πλημμεληματάκι». Έτσι και ο κ. Μητσοτάκης θα λέει ότι δεν συγκάλυψε την υπόθεση και ο κ. Καραμανλής θα «ξεπλυθεί», με δικαστική βούλα, από τις (πολύ βαριές) ευθύνες.
Αλλά για όλα αυτά πρέπει να πεισθεί και η κοινή γνώμη. Να πεισθεί, δηλαδή, ότι στην τραγωδία των Τεμπών επήλθε κάθαρση με ένα απλό πλημμέλημα.
Καθόλου απλός στόχος. Διότι, όπως λέει η ρήση του Δημητρίου Καμπούρογλου, «καθαρόν πράγμα δεν είναι ό,τι επλύθη, αλλά ό,τι δεν ελερώθη»…

Robert F. Kennedy Jr. "Διεφθαρμένα τα ιατρικά περιοδικά The Lancet, New England Journal of Medicine και JAMA"


Εκτός αν αυτά τα περιοδικά αλλάξουν δραματικά, θα εμποδίσουμε τους επιστήμονες του NIH να δημοσιεύουν εκεί

Breaking News

Οι επιστήμονες της αμερικανικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης πιθανότατα θα κληθούν να σταματήσουν να δημοσιεύουν έρευνες και μελέτες σε διεθνή ιατρικά περιοδικά όπως το The Lancet, δήλωσε ο Υπουργός Υγείας Robert F. Kennedy Jr. σε ένα νέο podcast-σύμφωνα με τους The Epoch Times.
Ο Kennedy είπε ότι αν συμβεί αυτό, τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (NIH) θα ξεκινήσουν τα δικά τους περιοδικά προκειμένου να δημοσιεύονται οι έρευνες από τους επιστήμονες τους. Ο ίδιος μίλησε στο Ultimate Human Podcast, σε μια συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στις 27 Μαΐου.
Ο Αμερικανός υπουργός υγείας είπε ότι τα υπάρχοντα περιοδικά έχουν σοβαρά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένης της μη δημοσίευσης συνόλων δεδομένων. Αυτό καθιστά δύσκολη την αναπαραγωγή μελετών και δίνει κίνητρα για απάτες, είπε.
«Αυτό που θα κάνουμε είναι να αφιερώσουμε πιθανώς το 20% του προϋπολογισμού του NIH στην αναπαραγωγή. Κάθε μελέτη πρέπει να αναπαραχθεί», είπε ο Kennedy.
«Θα δημοσιεύσουμε την αξιολόγηση από ομοτίμους για πρώτη φορά. Πιθανότατα θα σταματήσουμε να δημοσιεύουμε στο The Lancet, στο New England Journal of Medicine, στο JAMA και σε άλλα περιοδικά επειδή είναι όλα διεφθαρμένα».
Ο Kennedy επικαλέστηκε τον Richard Horton, αρχισυντάκτη του The Lancet.
Ο Horton έχει γράψει ότι «μεγάλο μέρος της επιστημονικής βιβλιογραφίας, ίσως το ήμισυ, ίσως και να είναι αναληθές», με ζητήματα όπως οι συγκρούσεις συμφερόντων και τα μικρά μεγέθη δειγμάτων να μαστίζουν τον τομέα.
Ο Kennedy αναφέρθηκε επίσης σε σχόλια της πρώην συντάκτριας του New England Journal of Medicine, Marcia Angell, η οποία έγραψε το 2009 ότι «απλώς δεν είναι πλέον δυνατό να πιστεύουμε μεγάλο μέρος της κλινικής έρευνας που δημοσιεύεται ή να βασιζόμαστε στην κρίση “έμπιστων” ιατρών ή σε έγκυρες ιατρικές οδηγίες».
Το τρέχον σύστημα δημοσίευσης ερευνών και μελετών σημαίνει ότι οι ερευνητές πρέπει να πληρώνουν για να δημοσιευτεί η έρευνά τους και συχνά περιλαμβάνει φαρμακευτικές εταιρείες που χρηματοδοτούν έρευνες που υποστηρίζουν τα προϊόντα τους, είπε ο Kennedy.
«Εκτός αν αυτά τα περιοδικά αλλάξουν δραματικά, θα εμποδίσουμε τους επιστήμονες του NIH να δημοσιεύουν εκεί και θα δημιουργήσουμε τα δικά μας περιοδικά, εσωτερικά σε κάθε ένα από τα ιδρύματα», πρόσθεσε αργότερα. «Και θα γίνουν τα κορυφαία περιοδικά».
Ένας εκπρόσωπος του New England Journal of Medicine δήλωσε στην Epoch Times σε ένα email ότι το περιοδικό έχει «ένα άψογο ιστορικό επιστημονικής αυστηρότητας και ανεξαρτησίας».
«Χρησιμοποιούμε αυστηρές διαδικασίες αξιολόγησης από ομοτίμους και σύνταξης για να διασφαλίσουμε την αντικειμενικότητα και την αξιοπιστία της έρευνας που δημοσιεύουμε, είτε η εργασία προέρχεται από ακαδημαϊκούς είτε από συγγραφείς του κλάδου», δήλωσε ο εκπρόσωπος. «Το NEJM θα συνεχίσει να επικεντρώνεται στη δημοσίευση επιστημονικών ανακαλύψεων για τη βελτίωση της υγείας των Αμερικανών και των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο». Το Lancet και το JAMA δεν απάντησαν σε αιτήματα για σχολιασμό μέχρι την ώρα δημοσίευσης του ρεπορτάζ.
Ο Dr. Jay Bhattacharya, διευθυντής του NIH, και ο Dr. Marty Makary, επίτροπος της Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), είναι μέλη της συντακτικής επιτροπής μιας έκδοσης, του Journal of the Academy of Public Health, που ιδρύθηκε νωρίτερα φέτος. Το περιοδικό επικεντρώνεται στην ανοιχτή πρόσβαση, την ανοιχτή αξιολόγηση από ομοτίμους, την πληρωμή και την αναγνώριση των κριτών και την άδεια σε οποιοδήποτε μέλος της ακαδημίας να δημοσιεύει την έρευνά του «χωρίς έλεγχο άρθρων», δήλωσε ο Martin Kulldorff, ένας από τους ιδρυτές, στο πρώτο του τεύχος.
Τόσο ο Bhattacharya όσο και ο Makary αναφέρονται ως «σε άδεια από το διοικητικό συμβούλιο».
Η Επιτροπή «Κάντε την Αμερική Υγιή Ξανά», της οποίας προεδρεύει ο Kennedy, ανέφερε πρόσφατα στην πρώτη της έκθεση ότι τα παιδιά στις ΗΠΑ αρρωσταίνουν εν μέρει λόγω της «υπερ-ιατρικοποίησης» που οφείλεται στην «κατάληψη από τις εταιρείες», στην οποία κυριαρχούν τα συμφέροντα της βιομηχανίας και διαστρεβλώνουν την επιστημονική βιβλιογραφία, τις νομοθετικές δράσεις, τα ακαδημαϊκά ιδρύματα, τους ρυθμιστικούς φορείς, τα ιατρικά περιοδικά, τις ιατρικές οργανώσεις, τις κλινικές οδηγίες και τα μέσα ενημέρωσης».
Οι εικασίες σχετικά με την επιστημονική βιβλιογραφία, όπως ότι τα περιοδικά επιβεβαιώνουν ότι τα άρθρα τους είναι ακριβή, είναι λανθασμένες, ανέφερε η επιτροπή. Για παράδειγμα, συχνά δεν έχουν πρόσβαση σε δεδομένα ασθενών από ερευνητές, γεγονός που τα καθιστά ανίκανα να επαληθεύσουν την ακρίβεια των αναφερόμενων δεδομένων.
Μία από τις 10 συστάσεις της επιτροπής είναι να ξεκινήσει το NIH μια πρωτοβουλία «για την αντιμετώπιση της κρίσης αναπαραγωγής (ερευνών και μελετών), επενδύοντας σε προσπάθειες αναπαραγωγιμότητας για τη βελτίωση της εμπιστοσύνης και της αξιοπιστίας στη βασική επιστήμη και τις παρεμβάσεις για τις χρόνιες παιδικές ασθένειες».

Πώς γίνεται να τραγουδάς εκεί;...


Νόρα Ράλλη

Η μουσική είναι παγκόσμια γλώσσα. Την καταλαβαίνουν όλοι: από τον πλουσιότερο δυτικό λευκό άνθρωπο έως τον γηγενή του Αμαζονίου. Μότσαρτ να βάλεις στη μέση της ερήμου να παίζει θα «ακουστεί» ως οικείος-ανοίκειος σκοπός... Αντίστοιχα, αφρικανικούς ρυθμούς να βάλεις στο κέντρο της Στοκχόλμης, ακόμη και οι πιο «ψυχροί» Σουηδοί θα αρχίσουν να κινούνται στο άκουσμά τους, αν όχι να συγκινούνται. Αυτή είναι η ομορφιά μιας γλώσσας δίχως λόγια, χωρίς την οποία είναι σχεδόν αδύνατον να ζήσεις (αρκεί να σκεφτούμε τη ζωή δίχως να μπορούμε να ακούσουμε καν τον ήχο των βημάτων μας).
Ναι. Ολοι μπορούμε να ακούσουμε και να μαγευτούμε από μουσικές, δικές μας ή εντελώς έξω από τις πολιτισμικές μας αναφορές. Ακριβώς γι’ αυτό, η μουσική είναι πεδίον δόξης λαμπρόν για όσους θελήσουν να «μιλήσουν» μέσω αυτής την ιδεολογία ή την προπαγάνδα τους: η 9η του Μπετόβεν ακούστηκε σαν προέλασε ο Χίτλερ ως ηγέτης στο Βερολίνο, η 9η και σαν έπεσε, δεκαετίες αργότερα, το Τείχος του Βερολίνου. Η μουσική εργαλειοποιείται κατά το δοκούν, αναλόγως τον «σκοπό» που παίζει ο εκάστοτε πολιτικός «μαέστρος».
Αυτές τις μέρες τον «σκοπό» του Ισραήλ θα παίξουν η Γλυκερία, η Φουρέιρα, η Αρετή Κετιμέ (ναι, αυτό το γλυκό κοριτσάκι που παίζει παραδοσιακή μουσική), ο Κώστας Καραφώτης και ίσως ο καλύτερος Ελληνας μπουζουκίστας, ο Μανώλης Καραντίνης. Ολοι τους (ξεχωριστά ο καθένας) θα κάνουν συναυλία στο Ισραήλ, ενώ η Φουρέιρα συνεργάστηκε με τον Dj Galo που έχει παίξει για τον ισραηλινό στρατό.
Αδυνατούμε να κατανοήσουμε τους λόγους για όλα τα παραπάνω (και για κάποιους καλλιτέχνες θλιβόμαστε βαθιά). Καμία, απολύτως καμία δικαιολογία δεν υπάρχει. Μουσική για το έγκλημα είναι μόνο μία: η με κάθε τρόπο εναντίωση σε αυτό. Τέλος.

ΑΕΚ 101 χρόνια: «Όταν παίζουμε θα λέμε την ιστορία μας»


Οι ιστορικές συναντήσεις στο «Λουξ» και τα χρώματα στη φανέλα - Τι συμβολίζουν το κίτρινο και το μαύρο

Newsroom


Ήταν 29 Μαΐου του 1924, όταν εκλέχτηκε η πρώτη διοίκηση της ΑΕΚ, της ομάδας που ιδρύθηκε για να παίζει και να θυμίζει σε όλους την ιστορία, τις καταβολές της και τις αλησμόνητες πατρίδες.
Η ιστορία της ομάδας των προσφύγων από τη Μικρά Ασία ξεκίνησε ως ιδέα, λίγες μέρες πριν: στις 13 Απριλίου του 1924.  Χιλιάδες πρόσφυγες είχαν έρθει διωγμένοι από τα παράλια της Μικράς Ασίας με την απελπισία του ξεριζωμού διάχυτη και την ανάγκη να ξαναστήσουν όσα θύμιζαν τις αξίες της ζωής και του πολιτισμού τους. Ανάμεσά τους αρκετοί αθλητές, που έψαχναν τρόπο να κρατήσουν ζωντανά τα δικά τους ιδεώδη: το φίλαθλο πνεύμα και την ευγενή άμιλλα.
 
Το καταστατικό ίδρυσης της ΑΕΚ

Οι συναντήσεις στο «Λουξ» της Βερανζέρου
«Κάτι πρέπει να γίνει» ήταν η φράση που ακουγόταν όλο και πιο συχνά στο μικρό μαγαζάκι αθλητικών ειδών «Λουξ» του Αιμίλιου Ιωνά και του Κωνσταντίνου Δημόπουλου στην οδό Βερανζέρου. Η συζήτηση έγινε πίστη και η πίστη σκοπός ζωής για τη μικρή αυτή παρέα, που οραματιζόταν να συγκεντρώσει κάτω από τον δικέφαλο αετό όλους τους ποδοσφαιριστές και τους φιλάθλους που προέρχονταν από την Κωνσταντινούπολη.
Στις 13 Απριλίου 1924, αυτή η παρέα αποφάσισε να ιδρύσει ένα αθλητικό σωματείο το οποίο θα αποτελούσε την κοιτίδα όλων των ηθικών αξιών και ιδεών της παράδοσης της Κωνσταντινούπολης. Ο Κωνσταντίνος Σπανούδης (πρώτος πρόεδρος) και πάνω από 40 παράγοντες υπέγραψαν το καταστατικό της ιδρύσεως. Η ονομασία του Συλλόγου ήταν «Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως» και τα χρώματα, κίτρινο και μαύρο, που συμβόλιζαν την ελπίδα και την απώλεια και έδιναν σάρκα και οστά στην “Ιδέα” της διατήρησης της μνήμης και της αγάπης για τον Αθλητικό πολιτισμό.

Η πρώτη ομάδα της ΑΕΚ

Το καινούργιο σωματείο βολεύτηκε πρόχειρα στα γραφεία τις ΧΑΝ στην οδό Μητροπόλεως, που παραχώρησε ο καθηγητής του Athens College Νίκος Ελεόπουλος. Συντάχτηκε το καταστατικό και στις 29 Μαΐου 1924 εξελέγη το πρώτο διοικητικό συμβούλιο, με πρόεδρο τον δημοσιογράφο Κώστα Σπανούδη, μετέπειτα βουλευτή και υπουργό στην κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου. Το συμπλήρωσαν οι Νίκος Ελεόπουλος (αντιπρόεδρος), Τιμολέων Τάγαρης, Μενέλαος Καροτσιέρης, Μίλτος Ιερεμιάδης, Κωνσταντίνος Δημόπουλος και Αιμίλιος Ιωνάς.
Πριν συμπληρωθεί ένα δίμηνο, η ποδοσφαιρική ομάδα της ΑΕΚ ήταν αξιόμαχη και έτοιμη να κατεβεί στα γήπεδα. Στον πρώτο της φιλικό αγώνα που έγινε στο Ποδηλατοδρόμιο του Νέου Φαλήρου (νυν Γήπεδο Καραϊσκάκη) νίκησε την ομάδα επιλέκτων του Πειραιά με 3 – 2. Η σύνθεση της πρώτης αυτής ομάδας απαρτιζόταν από τους Κίτσιο, Ιερεμιάδη, Ασδένη, Κεχαγιά, Παρασκευά, Δημόπουλο, Καραγιαννίδη, Μπαλτά, Μήλα, Ηλιάδη και Γεωργιάδη.
 
Η ιστορία της ΑΕΚ τα πρώτα χρόνια
Οι πρώτες προπονήσεις γίνονταν στο χώρο του Ολυμπίου Διός, μπροστά σε μικρές συγκεντρώσεις φιλάθλων. Οι διασυνδέσεις του νεοσύστατου συλλόγου, τον βοήθησαν να ξεχωρίσει από τον Πανιώνιο και τον Απόλλωνα, που διεκδικούσαν την υποστήριξη του προσφυγικού στοιχείου της πρωτεύουσας και του χαρίσουν πανελλήνια εμβέλεια. Αργότερα, παραχωρήθηκε στην ΑΕΚ το γήπεδο του Παναθηναϊκού και το 1929 ο τότε πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος έδωσε την άδεια να της παραχωρηθεί η έκταση στη Νέα Φιλαδέλφεια, εκεί όπου σήμερα υψώνεται αγέρωχο το νέο γήπεδο της ομάδας.

ΥΓ του blog: ….σεβόμαστε τα σύνορα, λέει ο δημοσιογράφος, (Ευαγγελάτος) ούτε στην Κωνσταντινούπολή θέλουμε να πάμε ούτε αυτοί να έρθουν εδώ…. εσείς, εσείς…. εγώ το όραμα και τις παραδόσεις του λαού μου λέει ο πολιτικός (Βελόπουλος) δεν τις ξεχνάω, εγώ είμαι Πόντιος και Μικρασιάτης….. κόκκαλο ο δημοσιογράφος… πώς να καταλάβει το όραμα, τον πόθο και την ελπίδα του κάθε κατατρεγμένου και ξεριζωμένου πρόσφυγα; …με την πολιτική και την πολιτική ορθότητα των βερμπαλισμών της ζωής του;;; ….δεν είναι εθνικιστής, είναι πρόσφυγας οποιασδήποτε γενιάς που δεν ξεχνά γιατί έχει χρέος και κληροδότημα να θυμάται, να ποθεί κα να προσδοκά…..την επιστροφή

Πέμπτη 29 Μαΐου 2025

29 Μαΐου 1453. Σαν σήμερα έγινε η άλωση της Κωνσταντινούπολης

Η Μαρία Καρυστιανού στο Ραδιο 98,4 fm Κρήτη με το δημοσιογράφο Γ Σαχίνη για τις εξελίξεις Τέμπη.

Καταρρέει το αφήγημα περί «ασφαλών και αποτελεσματικών» εμβολίων


Συγκλονιστική δημόσια ακρόαση στη Γερουσία των ΗΠΑ

By Newsroom


Σε μία δραματική συνεδρίαση της Γερουσίας των ΗΠΑ που μεταδόθηκε απευθείας, το κυρίαρχο αφήγημα περί «ασφαλών και αποτελεσματικών» εμβολίων κατά της COVID-19 δέχθηκε συντριπτικό πλήγμα. Υπό τον συντονισμό του Γερουσιαστή Ron Johnson, παρουσιάστηκαν ντοκουμέντα, μαρτυρίες και επιστημονικά δεδομένα που εγείρουν σοβαρά ερωτήματα για την κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας και για την ασφάλεια των εμβολιαστικών πολιτικών.
Ο Γερουσιαστής Johnson άνοιξε τη συνεδρίαση αποκαλύπτοντας έγγραφα που, όπως ισχυρίστηκε, αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση Biden είχε γνώση σοβαρών παρενεργειών από τα εμβόλια από την αρχή του 2021, αλλά συνειδητά δεν ενημέρωσε το κοινό. Τον Φεβρουάριο εκείνου του έτους, οι ισραηλινές αρχές είχαν ήδη προειδοποιήσει το CDC για κρούσματα μυοκαρδίτιδας σε νεαρούς άνδρες, ενώ παρόμοια δεδομένα παρείχε και το αμερικανικό Πεντάγωνο.
Παρά τα δεδομένα, τα CDC δεν εξέδωσαν άμεσες προειδοποιήσεις. Μέχρι τον Απρίλιο, το σύστημα αναφοράς παρενεργειών VAERS είχε καταγράψει 2.926 θανάτους, εκ των οποίων σχεδόν οι μισοί εντός τριών ημερών από τον εμβολιασμό. t.co/od4fqSiaUh / X
Ο καρδιολόγος Dr. Peter McCullough τόνισε ότι η μυοκαρδίτιδα από τα εμβόλια COVID δεν είναι σπάνια, όπως υποστηρίζεται. Πριν την πανδημία είχε δει μόλις δύο περιστατικά, αλλά μετά τον μαζικό εμβολιασμό χιλιάδες. Παρουσίασε τεκμηριωμένα παραδείγματα από επιστημονικές μελέτες, μεταξύ των οποίων η περίπτωση 42χρονου άνδρα που πέθανε τρεις μέρες μετά τον εμβολιασμό με Moderna.
«Έχω εξετάσει χιλιάδες ασθενείς με αυτό το πρόβλημα», είπε. Υπάρχουν 1.065 δημοσιευμένες επιστημονικές μελέτες για μυοκαρδίτιδα από το εμβόλιο COVID, εξήγησε, δείχνοντας περίπτωση που δημοσιεύθηκε το 2021 στο New England Journal of Medicine: ένας 42χρονος εμφάνισε μυοκαρδίτιδα μετά από Moderna. Τρεις μέρες αργότερα πέθανε.
Αναφέρθηκε και σε νεαρό άνδρα στην Κορέα, που πέθανε οκτώ ώρες μετά τον εμβολιασμό με Pfizer. «Η καρδιά του ήταν κυριολεκτικά τηγανισμένη από φλεγμονή», είπε ο McCullough.
Ο McCullough ανέφερε και άλλες δραματικές περιπτώσεις, όπως δύο εφήβους στο Κονέκτικατ που πέθαναν στον ύπνο τους λίγες μέρες μετά τον εμβολιασμό.The Vigilant Fox στο X
Ο παθολόγος Dr. Jordan Vaughn υποστήριξε ότι οι ενέσεις mRNA προκαλούν μακροχρόνια φλεγμονώδη και αγγειακή βλάβη. Η πρωτεΐνη S1, σύμφωνα με τα ευρήματά του, διασπείρεται σε ζωτικά όργανα και προκαλεί δυσλειτουργία. Χρησιμοποιώντας ανοσοφθορίζουσα μικροσκοπία, παρουσίασε βλάβες σε υγιείς ασθενείς που υπέστησαν απορρύθμιση μετά τον εμβολιασμό.
Μελέτη του Yale επιβεβαιώνει, είπε, πως σε κάποιους ανθρώπους η παραγωγή της πρωτεΐνης ακίδας συνεχίζεται για πάνω από 700 ημέρες μετά τη δόση. sngD0F6COL / X
Ο μαιευτήρας-γυναικολόγος Dr. James Thorp συγκλόνισε το ακροατήριο με την παρέμβασή του. Σύμφωνα με αναλύσεις του, το ποσοστό αποβολών φτάνει έως και το 82% σε γυναίκες που εμβολιάστηκαν στο πρώτο τρίμηνο, αν και η εκτίμηση παραμένει επιστημονικά αμφιλεγόμενη. Παρέθεσε επίσης δεδομένα από μελέτες σε ζώα που έδειξαν δραματική μείωση της γονιμότητας.
Είπε ότι τα εμβόλια COVID «αντιγράφουν» φάρμακα για χημική άμβλωση — και ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ γνώριζε τι έκανε. Παρέπεμψε στη μελέτη Shimabukuro στο New England Journal of Medicine, που ανέφερε ποσοστό αποβολών 12,6% μετά από εμβολιασμό. Όμως, όταν εξεταστούν οι γυναίκες που εμβολιάστηκαν στο πρώτο τρίμηνο, το ποσοστό αποβολής ανεβαίνει στο 82%, υποστήριξε ο Thorp. (Η εκτίμηση αυτή παραμένει αμφιλεγόμενη στην επιστημονική κοινότητα.)
Αν ισχύει, είπε: «Αυτό το ποσοστό είναι παρόμοιο με τα φάρμακα χημικής άμβλωσης». Πρόσθεσε: «Πρόσφατες μελέτες σε ζώα έδειξαν ότι το εμβόλιο mRNA προκαλεί καταστροφή του 60% της ωοθηκικής εφεδρείας σε αρουραίους». Αν αυτό ισχύει και στους ανθρώπους, η επίπτωση στη γονιμότητα και στις μελλοντικές γενιές θα είναι καταστροφική.
Κατήγγειλε ότι οι έγκυες γυναίκες στοχοποιήθηκαν και πως τα αγέννητα παιδιά τους υπέστησαν σοβαρές συνέπειες. oYtIogD6JG / X
Ο δικηγόρος Aaron Siri ολοκλήρωσε με ένα μάθημα ιστορίας που είναι ελάχιστα γνωστό σχετικά με τη νομική ευθύνη των εμβολίων. «Για κάθε προϊόν που κυκλοφορεί στην αγορά, μπορείς να ΜΗΝΥΣΕΙΣ τον κατασκευαστή για ζημιά», είπε ο Siri. «Υπάρχει ΜΟΝΟ ΕΝΑ προϊόν στην Αμερική για το οποίο ΔΕΝ μπορείς να μηνύσεις τον κατασκευαστή ισχυριζόμενος ότι θα μπορούσε να έχει κατασκευαστεί πιο ασφαλές – και αυτό είναι τα ΕΜΒΟΛΙΑ.»
Εξήγησε πως ο Νόμος περί Αποζημίωσης για Τραυματισμούς από Εμβόλια στην Παιδική Ηλικία του 1986 παρείχε πλήρη νομική ασυλία στις φαρμακευτικές εταιρείες – όχι μόνο για τρία παιδικά εμβόλια, αλλά για κάθε νέο εμβόλιο που προστίθεται στο ημερολόγιο του CDC.
Tο αποτέλεσμα; Ένα πρόγραμμα εμβολιασμού που εκτινάχθηκε από 3 δόσεις σε 29 μόνο τον πρώτο χρόνο ζωής – χωρίς καμία λογοδοσία. «Δεν έχουν οικονομικό κίνητρο να τα κάνουν πιο ασφαλή», είπε ο Siri. «Στην πραγματικότητα, έχουν αντικίνητρο.» The Vigilant Fox στο X

Οργή και αντιπαραθέσεις στη Γερουσία
Η ακρόαση πυροδότησε ένταση. Ο Γερουσιαστής Johnson επιτέθηκε φραστικά στον Κυβερνήτη της Χαβάης, Josh Green, λέγοντας ότι μπορεί να γεμίσει την αίθουσα με φωτογραφίες νεκρών από παρενέργειες του εμβολίου.
Ο Γερουσιαστής Blumenthal, επιχειρώντας να υπερασπιστεί τα εμβόλια, επικαλέστηκε μελέτες που αναφέρουν πως «έσωσαν τρία εκατομμύρια ζωές». Ο McCullough αντέκρουσε τα επιχειρήματα με τρεις βασικούς παράγοντες:
  1. Η φυσική ανοσία,
  2. Η έγκαιρη φαρμακευτική παρέμβαση,
  3. Η εξασθένιση της επικινδυνότητας του ιού μέσω μεταλλάξεων.
«Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να διαφημίζουμε ψευδώς ότι τα εμβόλια ήταν η σωτηρία μας», είπε χαρακτηριστικά. FdmFHxkcWM / X
Βλέποντας πως το αφήγημα κατέρρεε, ο Γερουσιαστής Richard Blumenthal (Δημοκρατικός – Κονέκτικατ) προσπάθησε να υπερασπιστεί τους υγειονομικούς αξιωματούχους, αν και εμφανώς εκνευρισμένος στη σκέψη ότι οι κίνδυνοι των εμβολίων είχαν αποκρυφτεί.
«Ίσως να ακούγομαι σαν δικηγόρος και όχι σαν γιατρός, αλλά η εσκεμμένη απόκρυψη, η σκόπιμη συγκάλυψη, δεν τεκμηριώνεται από τα στοιχεία της ίδιας της έκθεσης», είπε ο Blumenthal. Απέρριψε τις ανησυχίες για μυοκαρδίτιδα ως «σπάνιες» και επέμεινε ότι αξιωματούχοι όπως η Rochelle Walensky έλαβαν «πολλαπλά μέτρα» για να προειδοποιήσουν το κοινό.
Έτσι, βέβαια, το μήνυμά του μετατοπίστηκε διακριτικά από το «ασφαλές και αποτελεσματικό» στο «κάναμε το καλύτερο που μπορούσαμε με τα δεδομένα που είχαμε τότε»—ένα ξεκάθαρο σημάδι ότι το αφήγημα των εμβολίων χάνει πλέον τη βάση στήριξής του.
Ο Dr. Joel Walskog, γιατρός που υπέστη σοβαρές νευρολογικές βλάβες μετά από τον εμβολιασμό, μίλησε συγκινημένος για την εγκατάλειψη των θυμάτων. «Μας αποκαλούν αντιεμβολιαστές, ενώ τραυματιστήκαμε επειδή κάναμε το εμβόλιο», είπε. «Δεν είμαστε αντιεμβολιαστές. Πιστέψαμε στο εμβόλιο. Τώρα, κανείς δεν μας υποστηρίζει – ούτε οι Δημοκρατικοί, ούτε οι Ρεπουμπλικάνοι».
Κατήγγειλε πως οι φαρμακευτικές και οι αρχές τους αγνόησαν. Παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις τους προς τον FDA, κανείς δεν ανέλαβε ευθύνη.
Η ακρόαση της Γερουσίας αποτέλεσε ένα ορόσημο στον δημόσιο διάλογο για την πανδημία και τις παρενέργειες των εμβολίων. Κατέδειξε το εύρος της κοινωνικής δυσπιστίας, τη δυσλειτουργία των θεσμών και την ανάγκη για λογοδοσία. Καθώς τα στοιχεία πληθαίνουν και οι φωνές πληγωμένων πολιτών δυναμώνουν, η απαίτηση για διαφάνεια και επανεξέταση του εμβολιαστικού αφηγήματος αποκτά νέα δυναμική. Kq8RXtUk21 / X
Ο κόσμος έχει ανάγκη να πιστέψει ξανά στην επιστήμη και τη δημόσια υγεία – όμως αυτό δεν γίνεται με σιωπή ή απόκρυψη, ούτε με προπαγάνδα και μαζική πίεση. Χρειάζεται ειλικρίνεια, διαφάνεια και κυρίως ανάληψη ευθύνης.
Αν πράγματι οι ρυθμιστικές αρχές απέκρυψαν κινδύνους, οφείλουν να λογοδοτήσουν. Αν όχι, χρειάζονται ξεκάθαρες απαντήσεις που να εξηγούν με απλότητα και ειλικρίνεια γιατί τα δεδομένα ερμηνεύονται διαφορετικά.
Ο διάλογος πρέπει να παραμείνει ανοιχτός, νηφάλιος και επιστημονικός, χωρίς αποκλεισμούς – γιατί τελικά το διακύβευμα είναι η εμπιστοσύνη της κοινωνίας.

Εξωτερική πολιτική της ντροπής σε ταληράκια...


Ίσες αποστάσεις ανάμεσα στο Ισραήλ και τους σφαγμένους. Απλώς διστάζουμε να το πούμε ξεκάθαρα.

Ο "Σχολαστικός"

Την περασμένη Τρίτη, 24 χώρες υπέγραψαν μια κοινή δήλωση με την οποία καταγγέλλουν το Ισραήλ ότι εδώ και δύο μήνες εμποδίζει την είσοδο κάθε είδους ανθρωπιστικής βοήθειας στην Γάζα.
Και ότι τώρα θέλει να την μοιράσει το ίδιο...
με τους δικούς του όρους, για να την χρησιμοποιήσει ως μοχλό για την εκκένωση της Γάζας.
Οι χώρες που υπέγραψαν είναι οι εξής: Αυστραλία, Καναδάς, Δανία, Εσθονία, Φινλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ισλανδία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ιαπωνία, Λετονία, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Νέα Ζηλανδία, Νορβηγία, Πορτογαλία, Σλοβενία, Ισπανία, Σουηδία, Βρετανία, Αυστρία και Βέλγιο.
Όπως βλέπει κανείς, η δήλωση αποτυπώνει μια μεταστροφή της Γερμανίας και της Βρετανίας απέναντι στον Νετανιάχου.
Ενώ περιλαμβάνει και δύο ακροδεξιές κυβερνήσεις, της Ιταλίας και της Φινλανδίας.  
Οι σκληροί ακροδεξιοί της Ευρώπης, βέβαια, δεν την υπέγραψαν.
Για την ακρίβεια δεν την υπέγραψαν Κροατία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Τσεχία  Πολωνία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Μάλτα, Κύπρος και Ελλάδα.
Στην Ελλάδα υπήρξε αντίδραση για την απουσία της χώρας από την πρωτοβουλία.
Γιατί, στο κάτω κάτω δεν της ζήτησαν να κάνει καμιά σοβαρή υπέρβαση. Με το κέντρο βάρους της ΕΕ της ζήτησαν να ευθυγραμμιστεί.
Σε άλλες περιπτώσεις το κάνει με εξαιρετική προθυμία.
Μπροστά στην φασαρία, «διπλωματικές πηγές» - δηλαδή ο Γεραπετρίτης – προσπάθησαν να δικαιολογήσουν την κατάσταση. Και τι είπαν:
Πρώτον ότι η Ελλάδα είναι υπέρ της ανεμπόδιστης ροής ανθρωπιστικής βοήθειας στην Γάζα.
Απλώς το λέει ανωνύμως τώρα, και ενώ το βουλώνει επί δύο μήνες.
Δεύτερον ότι είναι σε επικοινωνία με την Παλαιστινιακή Αρχή για το θέμα.
Ενώ θα έπρεπε να μας πει ότι για το θέμα είναι σε επικοινωνία με την κυβέρνηση του Ισραήλ.
Τρίτον ότι η Ελλάδα θα φέρει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου αυτόν τον μήνα προεδρεύει, το θέμα της προστασίας των αμάχων.
Αυτό θα το σχολιάσουμε στο τέλος.
Τέταρτον: ότι η Ελλάδα συνεχίζει να στηρίζει έμπρακτα την UNRWA, την υπηρεσία ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες, «παρά τις καταγγελίες που υπήρξαν εις βάρος της και την διακοπή υποστήριξης από άλλες ευρωπαϊκές χώρες..»
Εδώ πρέπει να σταθούμε. Κατά την διάρκεια της σφαγής στην Γάζα, το Ισραήλ χτύπησε επανειλημμένα συνεργεία και προσωπικό της UNRWA διαπράττοντας ένα ακόμα έγκλημα πολέμου μέσα στα πολλά.
Για να ξεπλύνει τις δολοφονίες αυτές, των οποίων ο στόχος είναι ξεκάθαρος, ισχυρίστηκε ότι η UNRWA ελέγχεται από τρομοκράτες της Χαμάς και της Ισλαμικής Τζιχάντ.
Χωρίς φυσικά να παρουσιάσει κανένα στοιχείο στον ΟΗΕ. Και χωρίς η έρευνα του ΟΗΕ να καταλήξει σε τέτοιο συμπέρασμα.
Η καταγγελία του Ισραήλ όμως, χρησιμοποιήθηκε ως πάτημα για μια σειρά από χώρες να διακόψουν την χρηματοδότηση της UNRWA τον Ιανουάριο του 2024.
Που ήταν ακόμα ένα ντροπιαστικό ξέπλυμα στον Νετανιάχου και την γενοκτονία του.
Οι χώρες αυτές ήταν οι: ΗΠΑ, Γερμανία, Ελβετία, Καναδάς, Ολλανδία Μεγάλη Βρετανία, Ιταλία, Αυστραλία και Φιλανδία.
Αυτό που έπρεπε να μας διευκρινίσει λοιπόν το non paper Γεραπετρίτη, ήταν ότι «οι καταγγελίες που υπήρξαν» εις βάρος της UNRWA, είναι καταγγελίες του Ισραήλ σε βάρος του ΟΗΕ.
Αλλά έστω και έτσι, οι «διπλωματικές πηγές» όφειλαν να έχουν προσέξει ότι όλες οι χώρες που είχαν διακόψει την υποστήριξή τους στην  UNRWA, υπογράφουν τώρα την δήλωση για την ανθρωπιστική βοήθεια στην Γάζα. Πλην των ΗΠΑ και της Ελβετίας.
Αλλά απλώς θέλουν να τους πούμε μπράβο που δεν είχε διακόψει και η Ελλάδα την χρηματοδότηση στην  UNRWA. Ωραία μπράβο. Τώρα γιατί δεν υπογράφετε.
Και με αυτό ερχόμαστε στο πέμπτον: Η Ελλάδα αναμένεται να παράσχει ιατρική περίθαλψη σε 11 παιδιά από τη Γάζα.
Μπράβο. Συγχαρητήρια. Μετά από δύο χρόνια και 20.000 νεκρά παιδιά, αναμένεται. Και το λέτε και ως κάτι συγκλονιστικά ανθρωπιστικό.  
Και το καλύτερο: «Η Ελλάδα είναι μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και οφείλει να εκφράζεται για την ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα θεσμικά και όχι μέσω πρωτοβουλιών δωρητών..».
Τι λέτε ρε, πάτε καλά;
Πρώτον η Ελλάδα δεν είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, είναι περιστασιακό, μην ξιπάζεστε.
Δεύτερον και η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία είναι μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας αλλά υπογράφουν την δήλωση, τι ανοησία είναι αυτή;
Τρίτον γιατί μια κοινή δήλωση 24 κρατών είναι αντιθεσμική; Και γιατί δεν μπορεί μια χώρα να εκφράζεται θεσμικά και παράλληλα να υπογράφει και δηλώσεις για την ροή της ανθρωπιστικής βοήθειας στην Γάζα;
Και στο τέλος τέλος, τι ακριβώς εννοείτε «θεσμικά»; Με τρόπο που να μην θίγει το Ισραήλ και να μην το αναφέρει καν; Μπράβο, ωραίο θεσμικό ρόλο έχετε αναθέσει στον εαυτό σας.
Ίσες αποστάσεις ανάμεσα στο Ισραήλ και τους σφαγμένους. Απλώς διστάζουμε να το πούμε ξεκάθαρα.
Την επόμενη ημέρα «ανώτατη διπλωματική πηγή» - δηλαδή ο ίδιος ο Γεραπετρίτης – επανήλθε από την Νέα Υόρκη.
Και δήλωσε το απίθανο «Η Ελλάδα είναι θύμα της επιτυχίας της να έχει πολύ καλές σχέσεις και να συνομιλεί με όλους».
Που σημαίνει «δεν γίνεται να καταδικάσουμε το Ισραήλ γιατί έχουμε καλές σχέσεις και συνομιλούμε μαζί του».
Γιατί αν ίσχυε «για όλους» θα το είχαμε πει και για την Ρωσία.
Το δεύτερο απίθανο που δηλώθηκε από την «ανώτατη πηγή», σχετικά με την συζήτηση που γίνεται στην ΕΕ, για την αναστολή εμπορικών συμφωνιών με το Ισραήλ:
«Η διάρρηξη των σχέσεων δεν θα ωφελήσει το σχέδιο ειρήνευσης. Τώρα είναι η ώρα να χτίζουμε γέφυρες..».
Και: «Η λογοδοσία θα υπάρξει στην ώρα της και θα είναι σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο..»
Μάλιστα. Να χτίσουμε γέφυρες με το Ισραήλ, τώρα που σκοτώνει από την πείνα 2 εκατομμύρια ανθρώπους. Πώς δεν το είχαμε σκεφτεί;
Επίσης γιατί η διάρρηξη των σχέσεων δεν θα βοηθήσει στην ειρήνευση, ενώ οι κυρώσεις στην Ρωσία ήταν καλές;
Και αυτό το «στην ώρα της» πόσο αισχρό είναι; Αφήστε το Ισραήλ να τελειώσει τη δουλειά και τα κουβεντιάζουμε αργότερα προ τετελεσμένων.
Πόση ντροπή όμως…
Ακριβώς έτσι το έθεσε και ο καημένος ο Πέτσας και πέσανε να τον φάνε.
«Δεν παίρνουμε ίσες αποστάσεις στο θέμα των αμάχων, παίρνουμε πρωτοβουλίες. Αλλά άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Διαχωρίζω τα ζητήματα της συγκυρίας από τη βαθιά στρατηγική σχέση που έχουμε με το Ισραήλ..»
Όπου τα «ζητήματα της συγκυρίας» είναι η γενοκτονία. Τόσο απλά.  
Κρατάει και κάποια προσχήματα αυτός τουλάχιστον. Ενώ ο Άδωνις είναι έτοιμος να πάει να καταταγεί εθελοντής στους εποίκους της Δυτικής Όχθης να κλωτσάει παλαιστίνιες γριές.
Τέλος: η περίφημη «Πρωτοβουλία της ελληνικής Προεδρίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας, για την προστασία των αμάχων σε καθεστώς πολέμου» πίσω από την οποία κρύφτηκε ο Γεραπετρίτης για να δικαιολογήσει την αφωνία της χώρας.
Πρόκειται για μια κοινή δήλωση που μας κάνει να στοχαστούμε γύρω από την προστασία των αμάχων υπό το πρίσμα της επείγουσας παγκόσμιας κλιματικής κρίσης και των ένοπλων συγκρούσεων..
Διότι η κλιματική αλλαγή, οι συγκρούσεις και η προστασία των αμάχων είναι βαθιά αλληλένδετες.
Διότι για παράδειγμα οι επιπτώσεις από σοβαρές πλημμύρες μπορούν να διακόψουν την πρόσβαση στην εκπαίδευση αφήνοντας παιδιά και νέους περισσότερο εκτεθειμένους σε στρατολόγηση και εκμετάλλευση από ένοπλες ομάδες.
Και οι ειρηνευτικές αποστολές του ΟΗΕ που προστατεύουν τους άμαχους συναντάνε συχνά πλημμύρες, κατολισθήσεις, ξηρασίες, ερημοποίηση και επιδημίες.  
Και αυτή τη στιγμή μαίνονται στον κόσμο 130 συγκρούσεις. Μάλιστα.
Να πούμε για τους αμάχους ώστε να κρατάμε κάποια προσχήματα, αλλά να μην πούμε για τους αμάχους ποιανού μέρους και για το ποιος τους σκοτώνει.
Και να βάλουμε και λίγη κλιματική κρίση για να το ξανοίξουμε ακόμα περισσότερο.
Πόση ντροπή όμως…

Η επιδοτούμενη ρίγανη, ο Αυγενάκης και μια γίδα...


του Κώστα Βαξεβάνη...

Τι συμβαίνει με τον ΟΠΕΚΕΠΕ, τον Οργανισμό που προσκυνά σαν Θεό η Ελληνική επαρχία και μαθαίνει ως σκάνδαλο το κλεινόν άστυ; Ο συγκεκριμένος Οργανισμός αποτελεί την επιτομή της «λαμογιάς» και την απόδειξη της καλής συνεργασίας πολιτικών, ιδιωτικής πρωτοβουλίας και τοπικής μαφίας (όταν πρόκειται φυσικά για τη λαμογιά).
Η ιστορία των επιδοτήσεων στην Ελλάδα πέρα από ένα διαχρονικό και διακομματικό σκάνδαλο...
είναι μια διαδικασία εξαγοράς ψήφων και, κυρίως, το τυράκι στη φάκα για την καταστροφή της παραγωγής της χώρας. Οι επιδοτήσεις των γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, με τον τρόπο που έγινε (ψεύτικες επιδοτήσεις, επιδότηση στρεμμάτων και όχι προϊόντος ή ποιότητας του προϊόντος), ήταν η μέθοδος με την οποία συντελέσθηκε η αποπαραγικοποίηση της χώρας. Συνέφερε να πάρεις επιδοτήσεις για όσα ψευδώς δήλωνες, παρά να καλλιεργείς και να παράγεις.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν επιδότησε όμως μόνο καλλιέργειες αλλά και καταστροφή καλλιεργειών ή παραγωγικών διαδικασιών. Προκειμένου να πετύχει τον κοινοτική καταμερισμό (ποια χώρα θα παράγει τι), απουσία πάντα των Ελλήνων Υπουργών Γεωργίας που συνήθως παραθέριζαν στις Βρυξέλλες, όρισε ότι η Ελλάδα οφείλει να σταματήσει να παράγει για παράδειγμα ζάχαρη. 
Είναι τραγικές οι εικόνες από τη δεκαετία του 1990, με τους ψαράδες να κόβουν τα καΐκια τους κατόπιν επιδότησης από την Ε.Ε., στα πλαίσια ενός κεντρικού υποτίθεται σχεδιασμού, ο οποίος ωστόσο διαμορφωνόταν από τις ισχυρές χώρες του Βορρά.
Φυσικά το τυρί το είδαμε στην φάκα, αλλά όχι την ίδια τη φάκα. Η Ελλάδα έχει καταλήξει να εισάγει αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα που θα μπορούσε να παράγει η ίδια ποιοτικά, ενώ η κάτοχοι γης και κτηνοτροφικής περιουσίας, μετατρέπονται σταδιακά σε σερβιτόρους σε μια Ταϋλανδοποιημένη οικονομία. Αργά ή γρήγορα, θα πουλήσουν την γη που δεν χρειάζονται σε ξένους «επενδυτές».
Στο νησί απ όπου κατάγομαι στη Λέσβο, υπάρχει μια ιστορία από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, όταν η Ελλάδα συνδέθηκε με την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) και τις επιδοτήσεις. Ένας συνταξιούχος χωροφύλακας και τοπικός κομματάρχης, είχε δείξει στους γεωπόνους-ελεγκτές, την έκταση ενός βουνού όπου φύτρωνε άγρια ρίγανη, δηλώνοντας πως αποτελεί καλλιέργεια του ίδιου για να πάρει την επιδότηση.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ο τότε Υπουργός Γεωργίας και έμπειρος αγροτιστής, Βαγγέλης Αργύρης, είχε πει στη Βουλή, αποτυπώνοντας την πραγματικότητα των επιδοτήσεων και της κομπίνας, ότι αν ίσχυαν τα στρέμματα τα οποία είχαν δηλωθεί στην Κρήτη για να δοθούν επιδοτήσεις, τότε το νησί έπρεπε να είναι τριώροφο ή να φτάνει ως την Λιβύη.
Λίγο πριν την εφαρμογή των μνημονίων (και προκειμένου να γίνει αποδεκτή η εφαρμογή), η τότε κυβέρνηση και τα Μέσα Ενημέρωσης, ανακάλυψαν την διαφθορά με τα Ευρωπαϊκά κονδύλια, τις επιδοτήσεις που γίνονταν Πόρσε Καγιέν στο Θεσσαλικό κάμπο και το χρήμα που έρεε στα «επιδοτούμενα» μπουζουκτσίδικα της Λάρισας. Πολλά από αυτά ήταν αλήθεια, αλλά τα είχαν δημιουργήσει οι κυβερνώντες επί δεκαετίες, επιδοτώντας τον κομματικό τους στρατό και όχι την παραγωγή. Στην γεωργική και κτηνοτροφική Ελλάδα, ακόμη και σήμερα, οι γεωπόνοι και οι κτηνίατροι, αντί να βρίσκονται στην ύπαιθρο για να συνδράμουν στην παραγωγή, είναι στα γραφεία και ασχολούνται με επιδοτήσεις.
Μέσα από αυτή την λίγο πολύ γνωστή ιστορία της διαφθοράς και των επιδοτήσεων, φτάσαμε σήμερα στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Κάτω από τον λούστρο των δηλώσεων και της ανησυχίας των υπουργών, υπάρχει η παλιά καλή συνταγή της επιδότησης των δικών μας παιδιών. Ή για να το κάνω πιο συγκεκριμένο, οι παράνομες και ψεύτικες επιδοτήσεις σε δέκα φαμίλιες της Κρήτης, που βγάζουν και κυβέρνηση.
Ο ΟΠΕΚΕΠΕ, δημιουργήθηκε θεωρητικά για να σταματήσει η διαφθορά. Οι κτηνοτρόφοι για παράδειγμα, δηλώνοντας αριθμό ζώων, δημιουργούσαν μια αντιστοιχία σε στρέμματα βοσκοτόπων που έπρεπε να έχουν στην περιοχή τους ή σε όμορο νομό. Θεωρητικά δεν μπορούσαν να δηλωθούν για παράδειγμα στην Κρήτη, στρέμματα που επέκτειναν το νησί ως την Αφρική. Τη λύση έδωσε ο ΟΠΕΚΕΠΕ με υπογραφή υπουργού (του Μάκη Βορίδη), που προέβλεψαν ότι μπορούν τα τοπικά ζώα να αντιστοιχούν σε βοσκοτόπια αλλού. Έτσι δηλώθηκαν βοσκοτόπια Κρητικών στη Δυτική Μακεδονία και την Ήπειρο, να βόσκουν προφανώς μέσω φέρυ μποτ.
Υπάρχει φυσικά μια εγκληματική λεπτομέρεια στην απάτη. Για να μπορέσει η φαμίλια από την Κρήτη να δηλώσει βοσκοτόπια στην Κοζάνη, έπρεπε να γνωρίζει ακριβώς, πού στην Κοζάνη, υπάρχει αδήλωτη γη ώστε να μπορέσει να κάνει την απάτη με ασφάλεια χωρίς να βρεθεί κάποιος πραγματικός ιδιοκτήτης να διαμαρτύρεται. Αυτές τις πληροφορίες, μπορούσε να τις πάρει μόνο από το σύστημα δεδομένων της ιδιωτικής εταιρείας που είναι σύμβουλος του ΟΠΕΚΕΠΕ και πληρώνεται αδρά μάλιστα, για να συνδράμει τον Οργανισμό.
Στα χρόνια που εξελίσσεται η απάτη μέσω ΟΠΕΚΕΠΕ, μία υπάλληλος η Βιβή Τυχεροπούλου και ο διοικητής του Οργανισμού (προσωπικός φίλος του Κυριάκου Μητσοτάκη) Γρηγόρης Βάρας, φαίνεται ότι εντόπισαν τις παράνομες επιδοτήσεις και επιχείρησαν να βάλουν φρένο. Η μεν υπάλληλος εκδιώχθηκε, ο δε διοικητής άλλαξε με συνοπτικές διαδικασίες.
Γύρω στις 70 καταγγελίες, έφτασαν ωστόσο στο γραφείο του Ευρωπαίου Εισαγγελέα. Πάνω από 5.300 ΑΦΜ χαρακτηρίστηκαν ως ύποπτα για λήψη ψεύτικων επιδοτήσεων και τα χρήματα μπλοκαρίστηκαν. Τότε εμφανίστηκε ο σωτήρας Λευτέρης Αυγενάκης. Το γραφείο του, χωρίς να έχει τέτοια αρμοδιότητα, έστελνε mail στον ΟΠΕΚΕΠΕ και ζητούσε επίλυση του θέματος του μπλοκαρίσματος για γνωστές φαμίλιες που ενέχονται σύμφωνα με τη έρευνα της Ευρωπαίας Εισαγγελέα στο σκάνδαλο. Επειδή η υπάλληλος του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν υποχώρησε στις πιέσεις, το θέμα λύθηκε με πολιτική απόφαση. Όπως ομολογεί ο πρώην Διοικητής του ΟΠΕΚΕΠΕ, Κυριάκος Μπαμπασίδης, σε βίντεο που δημοσιοποίησε το documentonews.gr, πάρθηκε πολιτική απόφαση επί υπουργίας Αυγενάκη, να ξεμπλοκάρουν τα αμαρτωλά ΑΦΜ και να δοθεί το χρήμα των παράνομων επιδοτήσεων.
Η μέγγενη της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας κλείνει και πιέζει αφόρητα τον Λευτέρη Αυγενάκη, τις διοικήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ και φυσικά αυτούς που ροκάνισαν χρήμα επιδοτήσεων με «περιφερόμενα» πρόβατα. Και επειδή πιάστηκαν με τη γίδα στο φέρυ μποτ και όχι μόνο στην πλάτη, προσπαθούν να βάλουν στο παιχνίδι της συγκάλυψης αγρότες και κτηνοτρόφους. Κατ’ αρχάς, όπως και στην περίπτωση των Τεμπών, προσπαθούν να ενοχοποιήσουν της Ευρωπαία Εισαγγελέα και να την εμφανίσουν ότι έχει βεντέτα με την Ελλάδα. Η επικεφαλής της Εισαγγελίας Λάουρα Κοβέση, κατήγγειλε ήδη απειλές στο πρόσωπό της.
Το δεύτερο που κάνουν είναι να δημιουργήσουν φόβο ότι με το σκάλισμα του σκανδάλου θα χαθούν οι επιδοτήσεις. Τόσο ο Υπουργός Γεωργίας Κώστας Τσιάρας, όσο και ο παραιτηθείς Διοικητής του ΟΠΕΚΕΠΕ Νίκος Σαλάτας, κάνουν επανειλημμένα δηλώσεις αυτές τις μέρες για τον κίνδυνο να χαθούν οι επιδοτήσεις αλλά και τον «συκοφάντη Ευρωπαίο Εισαγγελέα». Ο κύριος Σαλάτας, πρώην δικαστικός ο ίδιος, κατηγορεί τους Έλληνες συναδέλφους του της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, ως συκοφάντες. Για να φτάνουν στο σημείο των πιο απροκάλυπτων επιθέσεων, χωρίς καν να τηρούν τα προσχήματα, καταλαβαίνει ο καθένας πόσο κινδυνεύουν και ποιο είναι το διακύβευμα.
Είναι πολύ πιθανό να προχωρήσουν σε κλείσιμο του ΟΠΕΚΕΠΕ, αφού τον βαφτίσουν αμαρτωλό Οργανισμό. Επιχειρούν έτσι να καλύψουν τα στοιχεία και να μπαζώσουν την έρευνα σε ένα κλειστό Οργανισμό. Αυτό φυσικά που επιμελώς κρύβουν, είναι ότι ο τίμιος αγρότης και ο κτηνοτρόφος, πήραν μικρές επιδοτήσεις, γιατί τις επιδοτήσεις που δικαιούνται τις μοίρασαν στις φαμίλιες που τον βγάζουν κυβέρνηση. Τα υπόλοιπα είναι κολοκύθια με τη ρίγανη. Ή μάλλον ιστορίες περί επιδοτούμενης ρίγανης σαν αυτή με τον παλιό χωροφύλακα. Θα συνεχίσουμε…

Τετάρτη 28 Μαΐου 2025

Βασίλης Λύκος,: Η διαρκής δυστοπία μείωσης δημόσιου χώρου των κοινωνιών, σε ιδιωτική υπόθεση για μπίζνες


Ο Δρ. Ολοκληρωμένης Περιβαλλοντικής Διαχείρισης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και ανεξάρτητος περιφερειακός σύμβουλος Στερεάς Ελλάδας, Βασίλης Λύκος, αναλύει στον 98.4 πως κατά την οπτική του, οι σύγχρονες δυστοπίες των κοινωνιών από την καθημερινότητα τους μέχρι τα στρατηγική σημασίας ζητήματα, πολλαπλασιάζονται από τις στρατηγικές επιλογές ορατών και αόρατων εξουσιών, με την διαρκή μείωση του δημόσιου χώρου, σε ιδιωτική υπόθεση για μπίζνες. 
Από την ενέργεια και το νερό, μέχρι την μείωση της δημόσιας γης και του δημόσιου χώρου, ως την επέμβαση στις διατροφικές επιλογές των κοινωνιών, στο όνομα του ανθρακικού αποτυπώματος και από την μετατροπή δημόσιων αγαθών σε προϊόντα κέρδους και μάλιστα στο όνομα της "προστασίας" τους, για πολλά εξ αυτών … 

Γιατί η γενοκτονία είναι τόσο εύκολη;


Το ίδιο άρθρο το έχουμε γράψει ξανά. Αλλά πρέπει να γράφεται όπου μπορεί να γραφτεί και να δημοσιευτεί ξανά και ξανά. Η γενοκτονία των Παλαιστινίων συνεχίζεται

Θέμης Τζήμας

Γιατί μια γενοκτονία είναι τόσο εύκολη; Γιατί η πείνα μπορεί να επιβάλλεται με τόσο μεγάλη άνεση σε εκατομμύρια ανθρώπους; Ο πρόεδρος των ΗΠΑ υποτίθεται ότι έχει δυσαρεστηθεί με τον «Μπίμπι», ωστόσο ούτε ένας πύραυλος θα παραδοθεί με καθυστέρηση στο Ισραήλ. Οι «δυσαρέσκειες» των προέδρων των ΗΠΑ άλλωστε αποτελούν παιχνίδι γνωστό από παλιά, όποτε πρέπει να πάρουν διπλωματικώ τω τρόπω αποστάσεις από εγκλήματα του Ισραήλ τα οποία είναι πολύ μεγάλα ακόμα και για να τα φορτωθεί αυτό το σύστημα εξουσίας των ΗΠΑ. Η Ε.Ε. κάτι ψέλλισε αλλά έκτοτε ουδέν. Οι Άραβες ηγέτες προτιμούν σε μεγάλο αριθμό να κοιτούν από την άλλη. Γιατί η γενοκτονία είναι τόσο εύκολη λοιπόν στις μέρες μας;
Στην πραγματικότητα και όσο και αν μας ξενίζει, οι γενοκτονίες ήταν πάντα εύκολες. Ποτέ, καμία γενοκτονία δεν σταμάτησε επειδή η διεθνής κοινή γνώμη ξεσηκώθηκε ή ακόμα περισσότερο επειδή νοιάστηκαν οι ηγέτες των ξένων κρατών. Από την αποικιοκρατία έως το ολοκαύτωμα και από τη γενοκτονία Αρμενίων και Ποντίων έως τη Γάζα, οι γενοκτονίες λάμβαναν χώρα σε πλήρη «ηρεμία» όσο δεν προβαλλόταν επαρκής αντίσταση με στρατιωτικά μέσα ενάντια στο γενοκτονικό μηχανισμό. Οι Ναζί ηττήθηκαν στα πεδία των μαχών. Έτσι σταμάτησε η γενοκτονία. Στην Τουρκία που δεν υπήρξε ήττα του γενοκτονικού μηχανισμού, οι γενοκτονίες συνεχίστηκαν μέχρι την ολοκλήρωσή τους. Κανείς δε νοιάστηκε, κανείς δεν σταμάτησε ό,τι συνέβαινε.
Πρόκειται για ένα στοιχείο της διεθνοπολιτικής και της ατομικής συνείδησης σε μαζική κλίμακα. Από την πρώτη πλευρά έχει να κάνει με τον γνωστό κυνισμό των διεθνών σχέσεων. Η παρεμβολή σε ένα γενοκτονικό σχέδιο προϋποθέτει ότι υπάρχει επαρκές διακύβευμα ούτως ώστε ξένες δυνάμεις να συγκρουστούν με το κράτος το οποίο τελεί τη γενοκτονία. Αν εξαιρέσει κανείς τον άξονα της αντίστασης καμία άλλη δύναμη δεν εξέφρασε εμπράκτως την αντίθεσή με τη γενοκτονία.
Στο επίπεδο της ατομικής συνείδησης, ιδίως δε σε μαζική κλίμακα, έχει να κάνει με την περιορισμένη ενσυναίσθηση και τη μαζική αλλοτρίωση η οποία εμπεδώνεται μέσα από το σύμπλεγμα ΜΜΕ και πολύ μεγάλου κεφαλαίου. Η διείσδυση των σιωνιστικών λόμπι σε μεγάλες εταιρείες, κινηματογραφικά στούντιο, ειδησεογραφικά μέσα, μυστικές υπηρεσίες, επιχειρήσεις, πανεπιστήμια συνθέτει το βασικό σύμπλεγμα δια του οποίου η γενοκτονία θάβεται ή τουλάχιστον υποβαθμίζεται στη δημόσια συζήτηση.
Η περίπτωση της Microsoft είναι μια από τις πλέον πρόσφατες. Η Microsoft παραδέχτηκε ότι παρέδωσε μεγάλες ποσότητες υπηρεσιών τεχνητής νοημοσύνης και υπηρεσιών αποθήκευσης cloud στο Ισραήλ κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας της Γάζας, αλλά δήλωσε ότι μια εσωτερική έρευνα δεν βρήκε αποδείξεις ότι ο IDF «χρησιμοποίησε αυτές τις υπηρεσίες για να στοχεύσει ή να βλάψει τους Παλαιστίνιους». Πρόκειται για αστεία περισσότερους από χίλιους πρώην στρατιώτες και αξιωματικούς πληροφοριών των IDF στα γραφεία του στο Ισραήλ και δεκάδες πρώην αξιωματικούς των IDF στα παγκόσμια αρχηγείατης στο Redmond, Σιάτλ, και στα γραφεία της στο Μαϊάμι, στο Σαν Φρανσίσκο, στη Βοστώνη και στη Νέα Υόρκη. Η Microsoft επαναλαμβάνει το προηγούμενο της IBM και της βοήθειας που είχε παράσχει η τελευταία στο ναζιστικό καθεστώς προκειμένου να εντοπίσει Εβραίους. Όπως τότε η IBM, με ανάλογο τρόπο σήμερα η Microsoft προσφέρει τα αναγκαία μέσα τέλεσης της γενοκτονίας στη Γάζα.
Δεν πρόκειται φυσικά μόνο για τη Microsoft. Ουκ ολίγες εταιρείες νέων τεχνολογιών διασυνδέονται με το Ισραήλ και η ίδια η ΤΝ έχει χρησιμοποιηθεί με γενοκτονικό, δολοφονικό τρόπο από τον Οκτώβριο του 2023 έως και σήμερα. Ένα ολόκληρο σύστημα εξουσίας το οποίο ξεκινά από το πολύ μεγάλο κεφάλαιο και τα ενεργούμενά του έως πανίσχυρα κράτη δουλεύει προκειμένου η γενοκτονία και ο λιμός να μην ταράζουν την ησυχία του μέσου «δυτικού» πολίτη κυρίως αλλά όχι μόνο ενώ άφθονα όπλα και πολεμοφόδια θα στέλνονται προς την κατεύθυνση της υλοποίησης της γενοκτονίας.
Στην πραγματικότητα, μόνο η χρήση βίας, η αντίσταση μπορούν να σταματήσουν τη γενοκτονία και την λιμοκτονία. Ο πλέον αποτελεσματικός τρόπος συνίσταται στην ίδια την αντίσταση χωρίς αυτή να περιορίζεται μόνο στη Λωρίδα της Γάζας. Όσες και όσοι καταδικάζουν τη βία της αντίστασης, αντικειμενικώς και ασχέτως προθέσεων συντάσσονται με τη γενοκτονία. Κανείς δε νοιάζεται για τα θύματα, όσο παραμένουν απλώς θύματα. Ο πόλεμός τους, η αντίστασή τους τα μετατρέπει σε αντικείμενα προσοχής, ακόμα και αν η τελευταία συνοδεύεται από καταδίκες ή άλλες μεγαλοστομίες. Η γενοκτονία είναι εύκολη όσο η αντίσταση δεν υπάρχει. Η γενοκτονία δυσκολεύεται όσο η αντίσταση θεριεύει και επιμένει.

Ο μαγευτικός κόσμος του δάσκαλου, της νοικοκυράς και των πάσης φύσεως ειδικών επί των πάντων πολιτών


Έτυχε ένα κρούσμα διεισδυτικού στρεπτοκόκκου σε παιδί 5 ετών, το οποίο κατέληξε. Λυπηρό, λυπηρότατον πλην όμως σπανιότατον. Και επακολούθησε πανδαιμόνιο. Οι δάσκαλοι άρχισαν να κλείνουν τα σχολεία. Οι δήμαρχοι να τα απολυμαίνουν. Όλοι ζητούσαν strep test σε όλους. Βγήκαν υπεύθυνα γιατροί και προειδοποίησαν ότι αυτά είναι σπασμωδικά μέτρα. Είναι μέτρα πανικού. Ποιος να ακούσει. Διευθυντές νηπιαγωγείων έστειλαν χαρτιά στους γονείς να κρατήσουν τα παιδιά στο σπίτι. Για ποιο λόγο όμως; Για να προφυλαχθούν από τον στρεπτόκοκκο που βρέθηκε σαν φορία σε μερικά παιδιά;  Που να ακούσουν όμως οι τρομοκρατημένοι γονείς. Όταν υπάρχουν σύλλογοι γονέων που επικροτούν τα μέτρα. Όταν υπάρχουν παντογνώστριες νοικοκυρές. Επιτέλους εμφανίστηκε και ο ΕΟΔΥΥ και είπε ότι  αυτά τα μέτρα δεν χρειάζονται. Βέβαια με τέτοια πανελλήνια αναταραχή για ένα από τα συνηθέστερα και συχνότερα βακτήρια που κυκλοφορούν θα περιμέναμε μια  ανακοίνωση από την Ελληνική Παιδιατρική Εταιρεία ή από την Ελληνική Εταιρεία Παιδιατρικών λοιμώξεων. Τίποτε όμως.
Εδώ θα ήθελα να πω ότι εμείς που δουλέψαμε στο Λοιμωδών, παλεύαμε με τα μικρόβια 40 χρόνια χωρίς μάσκες, χωρίς ιδιαίτερες προφυλάξεις, χωρίς απολυμάνσεις, χωρίς χημειοπροφύλαξη. Τηρούσαμε όμως αυστηρή καθαριότητα τόσο στον χώρο όσο και στην προσωπική υγιεινή. Καθαρά χέρια. Απαραίτητη και απαράβατη αρχή για όλους. Οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις ήταν στο χαμηλότερο ποσοστό πανελληνίως. Και δεν νοσηλεύαμε απλές περιπτώσεις μόνον. Βαρύτατες λοιμώξεις με μεταδοτικά παθογόνα και πολλά άλλα. Ψυχραιμία θέλει και αυστηρή τήρηση κανόνων υγιεινής. Καταφέραμε επίσης να θεωρείται το Λοιμωδών ένα από τα πιο καθαρά νοσοκομεία της χώρας. Παρά την παλαιότητα των κτιρίων και των εγκαταστάσεων. Εκείνο που δεν καταφέραμε όμως ήταν να διώξουμε τον φόβο που πιάνει τους πολίτες όταν συμβαίνουν περιστατικά δύσκολα. Τώρα μάλιστα οι αντιδράσεις έγιναν περισσότερες. Υπάρχουν πιο πολλές οργανώσεις πολιτών με μέλη που νομίζουν ότι γνωρίζουν ιατρική και και δικαιούνται σεβασμό της γνώμης τους, έστω και αν αυτή είναι μια μεγαλοπρεπής ημιμάθεια. Σε όλο αυτό βέβαια σημαντικό ρόλο έπαιξε ο κορωνοϊός. Η πανδημία του φόβου άφησε ισχυρά κατάλοιπα.
----------------------------------------
Ο Ιωάννης Καβαλιώτης είναι Παιδίατρος - Λοιμωξιολόγος, τέως Διευθυντής Παιδιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Λοιμωδών Θεσσαλονίκης