Αλαλούμ χωρίς τέλος
Ζήτησε η Adidas το Ζάππειο για να διαφημιστεί. Της το έδωσαν! Γιατί; -το βρήκανε από τη μάνα τους και τον πατέρα τους;
Άλλωστε το Ζάππειο υποθηκευμένο είναι κι αυτό, όπως όλη η εθνική περιουσία -γιατί να μην το δώσουν;
Σήκωσε λοιπόν η Adidas πάνω απ΄ το Ζάππειο ένα φερώνυμο αθλητικό παπούτσι που σούταρε τον ουρανό.
Και με την ευκαιρία σήκωσε αυτό το παπούτσι πάνω από την Ακρόπολη- ένα θέμα απλής οπτικής γωνίας ήταν, κι έτσι η φωτογραφία με το παπούτσι να σουτάρει πάνω απ΄την Ακρόπολη κυκλοφόρησε σε όλον τον κόσμο.
Ώπα! Σε αυτό το σημείο μας έπιασε ιερό ρίγος! Ιεροσυλία!
Βγήκε λοιπόν αμέσως το υπουργείο Πολιτισμού, έπιασε τα γιοφύρια και η κυρία Μενδώνη δήλωσε, δεν φταίμε εμείς, δεν μας ρώτησαν, θα αναζητηθούν ευθύνες!
Βγήκε δηλαδή ο Κέρβερος και δήλωσε κανίς!
Στο μεταξύ η εταιρεία έχει κάνει τη δουλειά της, η φωτογραφία έχει κυκλοφορήσει και θα συνεχίσει να κυκλοφορεί σε όλον τον κόσμο!
Αλλά γιατί γίνονται όλα αυτά;
Διότι η χώρα είναι διαλυμένη. Διότι διαχέονται ευθύνες. Δεν φταίω εγώ λέει η κυρία Μενδώνη, φταίνε η υφιστάμενοι μου, δεν φταίω εγώ για τα Τέμπη λέει ο Κ.Μητσοτάκης, εγώ απλώς ξεπούλησα τα τραίνα, δεν φταίμε εμείς για το δημογραφικό λέει η κυβέρνηση, εμείς απλώς έχουμε κάνει τη ζωή κόλαση και τον βίο αβίωτο.
Ξέρει λοιπόν η Adidas ( και κάθε άλλη εταιρεία) ότι μπορεί να κάνει αυτό που έκανε, όπως ξέρουν και οι τράπεζες ή οι εισπρακτικές ότι μπορούν να κάνουν όσα κάνουν σε ένα διαλυμένο κράτος όπου οι πολιτικές ευθύνες για όλα είναι στα αζήτητα.
Όπου η υπόστασή μας πνίγεται σε μια ατέρμονη φλυαρία περί όνου σκιάς, ενώ γύρω μας σκάνε τα προβλήματα σαν βλήματα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου