Κατάμεστο το «Μέγαρο» και πολύ ενδιαφέρουσα η 2η Διεθνής Διάσκεψη για τη Δημοκρατία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη που διοργάνωσε το Ινστιτούτο του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Μια εκδήλωση που όμως τρόμαξε ξανά όλους τους παλιούς συνοδοιπόρους του αντισύριζα μετώπου και γι’ αυτό πρόταξαν και πάλι τα στήθη τους για να ξορκίσουν το κακό. Μόνο που αυτή τη φορά, όπως όλο το πρόσφατο διάστημα, το μέτωπο είναι πλέον προσωποκεντρικό και αφορά τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα κι όχι τον ΣΥΡΙΖΑ. Πέρα λοιπόν από τα επίτιμα μέλη του «μετώπου», τους μόνιμους δηλαδή υβριστές Τσίπρα, που ακόμα κι αν χάνεται ο κόσμος βρίσκουν ευκαιρία καθημερινά να λοιδορήσουν τον πρώην πρωθυπουργό στις εφημερίδες που γράφουν και στα κανάλια που σχολιάζουν, εμφανίστηκαν πριν και μετά την εκδήλωση κι άλλα όψιμα μέλη του «μετώπου» που δεν τους ενόχλησε κάτι που είπε ο Τσίπρας αλλά το ότι απλά μίλησε.
Εντελώς συμπτωματικά πύκνωσαν όλες αυτές οι φωνές την ίδια στιγμή που δημοσιεύονταν νέες δημοσκοπήσεις για τη μεγάλη αποδοχή που θα είχε ένα ισχυρό μέτωπο της Κεντροαριστεράς και τα ισχυρά ερείσματα που διαθέτει ο Αλέξης Τσίπρας. Στη δημοσκόπηση της Opinion Poll, όπως την παρουσίασε το in.gr, ανάμεσα στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ ο Αλέξης Τσίπρας αποτελεί δεύτερη επιλογή μετά τον Νίκο Ανδρουλάκη, στην Πλεύση Ελευθερίας επίσης μετά τη Ζωή Κωνσταντοπούλου ενώ στον ΣΥΡΙΖΑ είναι μακράν πρώτος. Ποσοστά με θετικό πρόσημο καταγράφονται και στα υπόλοιπα κόμματα του χώρου. Μόνο στη Νέα Αριστερά καταγράφεται με ένα 50% (έναντι 25%) θετικά το να γυρίσει ο Τσίπρας αλλά μετά τις εκλογές. Φυσικό λοιπόν ήταν κάποιοι οπαδοί Μαξίμου, ομάδας «αλήθειας» και μιντιακών συνοδοιπόρων να ένιωσαν ανατριχίλα με τις δημοσκοπήσεις, ειδικά όταν έχουν παράλληλα πυκνώσει αρκετά οι πρωτοβουλίες του πρώην πρωθυπουργού.
Κάτι που ευρύτατα σχολιάστηκε επίσης ήταν η πλήρης απουσία στελεχών του ΠΑΣΟΚ από την εκδήλωση, παρά το γεγονός ότι είχαν φυσικά προσκληθεί. Όσο κι αν αυτό είχε σφοδρά θετική ανταπόκριση από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, είναι μάλλον δύσκολο να κατανοήσει ο κάθε πολίτης αυτή την τόσο φοβική και προσβλητική στάση. Ειδικά σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία που βιώνει όλος ο κόσμος, και για την οποία μίλησαν στη διάσκεψη προσωπικότητες με διεθνές κύρος και αποδοχή.
Ακατανόητο παραμένει το φοβικό «αόρατο» απαγορευτικό του Νίκου Ανδρουλάκη και για όσα στελέχη του ΠΑΣΟΚ σκέφτηκαν έστω να περάσουν από το Μέγαρο για να ακούσουν τις τοποθετήσεις σημαντικών ανθρώπων αλλά και του Αλέξη Τσίπρα. Άραγε τι θα «πάθαιναν», αν άκουγαν τις ομιλίες π.χ. του 84χρονου Σάντερς για την ανάγκη συντονισμού και συγκρότησης των δυνάμεων που στηρίζουν τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου; Φαίνεται ότι ο κ. Ανδρουλάκης προτιμά να λέει μόνος του κάποια από αυτά που λένε τα κόμματα της Αριστεράς και που είπε και ο Αλέξης Τσίπρας στην ομιλία του, μιμούμενος σε μεγάλο βαθμό το ΚΚΕ που ζητάει μεν καλύτερες συνθήκες εργασίας αλλά διοργανώνει μοναχικά τις πορείες του.
Κι αν όμως αυτό αποτελεί (πλέον) παράδοση για το ΚΚΕ εντούτοις για όσο ΠΑΣΟΚ δεν έχει ακόμα αφομοιωθεί στο επιτελικό κράτος είναι κάπως παράδοξο. Το ΠΑΣΟΚ πλήρωσε ακριβά την πλήρη ταύτιση του με τη Νέα Δημοκρατία και το ΛΑΟΣ κι όχι την πιθανή συμπόρευσή του με την Αριστερά. Ο κ. Ανδρουλακης ξεχνάει το πώς πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ έγιναν οι στυλοβάτες του επιτελικού κράτους ή κάποια άλλα ακόμα περιμένουν στη γωνία για να πάρουν κι αυτοί ένα μερτικό.
Η πολιτική απέχθειά του προς την Αριστερά και τον Α. Τσίπρα δυστυχώς έχει παρασύρει το σύνολο των στελεχών του ΠΑΣΟΚ σε μια μεγάλη αντιφατική στάση που με δύο λόγια λέει: ναι σε ένα αόριστο κοινωνικό μέτωπο των προοδευτικών δυνάμεων απέναντι στη Νέα Δημοκρατία, αλλά χωρίς καμιά άλλη πολιτική δύναμη πλην ημών των ιδίων! Κι αν υπάρχει αμφιβολία για το παραπάνω, σημειώνουμε τι είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στη συνέντευξη που έδωσε την ίδια ημέρα με τη διάσκεψη Τσίπρα στο κανάλι «Kontra», όταν ρωτήθηκε σχετικά. Όπως είπε, η άποψή του, που τον οδήγησε δύο φορές σε νίκη στις εκλογές στο ΠΑΣΟΚ, είναι πως μπορούν να νικήσουν μόνο δυνάμεις υγιείς, φρέσκες, προοδευτικές με ενσυναίσθηση, χωρίς λαϊκισμό, χωρίς διχόνοια, που θα ενώσουνε το λαό μας σε ένα σχέδιο ανατροπής μιας κατάστασης βουτηγμένης στη διαφθορά, στην αναξιοκρατία. Ως νέος Κουτσουμπας ταύτισε πλήρως το καθεστώς Μητσοτάκη με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Ποιες είναι οι φρέσκιες και υγιείς δυνάμεις το ξέρει μόνο ο ίδιος. Οι πολίτες βέβαια εμφανίζονται στις δημοσκοπήσεις (6 στους 10) να επιθυμούν μια σύγκλιση όχι κάποιων αόρατων «υγειών και φρέσκων δυνάμεων» αλλά των κομμάτων της Κεντροαριστεράς και δεν μοιάζει να πείθονται από τη μοναχική πορεία του ΠΑΣΟΚ.
Βέβαια και τα κόμματα της Αριστεράς πολύ δύσκολα θα στοιχηθούν σε ένα πολιτικοκοινωνικό μέτωπο, παρά το γεγονός ότι περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη πολιτική δύναμη βλέπουν καθαρά την καθολική διεθνή επέλαση της Ακροδεξιάς. Κι όπως είπε και ο Τσίπρας μετά τον Σαντερς, η Ακροδεξιά συγκροτείται και συντονίζεται παντού και στην Ευρώπη και δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο, όταν κινδυνεύουν οι δημοκρατίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Αυτό μάλλον δεν το βλέπει ο κ. Ανδρουλάκης, (κι όχι μόνο) μια και η παλαιού τύπου αντίληψη ότι αν πάμε λίγο δεξιότερα θα πάρουμε και κάτι από τη Νέα Δημοκρατία είναι ακόμα ζωντανή στη Χ. Τρικούπη παρά το στραπάτσο της συγκυβέρνησης. Σαν να μην μπορούν να κατανοήσουν εκεί στο ΠΑΣΟΚ το πόσο έβλαψε (και βλάπτει) αυτή ακριβώς η αντίληψη τη σοσιαλδημοκρατία σε όλη την Ευρώπη.
Ακόμα και την πρόσφατη δημοσκόπηση αδυνατούν να ερμηνεύσουν στο σύνολό της, προβάλλοντας το 62,1 % που δεν επιθυμούν να τεθεί ξανά επικεφαλής ο Τσίπρας και θέλουν νέα πρόσωπα, αλλά δεν αναφέρουν ότι αν κατέβει ο Τσίπρας θα τον στήριζε το 22% του συνόλου των ερωτηθέντων. Στην ίδια δημοσκόπηση μάλιστα μόλις το 19% πιστεύει ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να ανέβει ώστε να νικήσει στις εκλογές ενώ το 79.4% έχει αντίθετη άποψη.
Κι έτσι, χάρη στις ενδοκεντροαριστερές «απύθμενες» διαφωνίες που εμποδίζουν έστω ένα διάλογο μεταξύ των πολιτικών φορέων που τις εκπροσωπούν, ο «king» Μητσοτάκης χοροπηδάει με χάρη, αλλάζοντας κατά πώς τον βολεύει Σύνταγμα, Νόμους, θεσμικά όργανα, Ευρωπαϊκές Οδηγίες, κοκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου