Την άτιμη συμφωνία που πρότειναν οι δανειστές, παρά τα γλυκά λόγια, τα χτυπήματα στην πλάτη και τις υποσχέσεις θα την φέρει σήμερα ο Τσίπρας στην βουλή. Αυτό ήταν το σχέδιο των ξένων μαζί με τους ντόπιους συνομιλητές τους. Ας την ψηφίσουν το ΠΑΣΟΚ, η Νέα Δημοκρατία και το Ποτάμι. Αυτοί που έμαθαν έτσι κι αλλιώς να υπογράφουν προκειμένου να πάρουμε την δόση. Οι Έλληνες αυτή την συμφωνία δεν πρόκειται να την υπογράψουν
του Λάκη Λαζόπουλου
Από την καταραμένη εκείνη μέρα του Μαΐου, που ο Γιώργος Παπανδρέου μάς έβαζε στο απάνεμο λιμάνι του ΔΝΤ, μόνο φουρτούνες και συμφορές μάς περίμεναν. Κυβερνήσεις διαλύθηκαν, πρωθυπουργοί ήλθαν, είδαν και απήλθαν, κόμματα συνετρίβησαν, ιδεολογίες χάθηκαν και η χώρα μετατράπηκε σε ένα απέραντο φτωχοκομείο. Οι έλληνες πρωθυπουργοί έγιναν πιόνια ενός διεθνούς συστήματος τοκογλυφίας με εξευγενισμένους όρους. «Βοήθεια», «εταίροι», «αλληλεγγύη» και λοιπές γραβατοποιημένες φράσεις.
Μέσα σε λίγες μόνο μέρες βρέθηκαν ξαφνικά να μας «ταΐζουν» οι ξένοι, να μας κυβερνούν βρίζοντάς μας καθημερινά για το πόσο άχρηστοι είμαστε. Μέσα σε μια μέρα γίναμε τα σκουπίδια της Ευρώπης.
Μόνο οι Έλληνες δεν επιτρεπόταν να κυβερνήσουν την Ελλάδα, όλοι οι υπόλοιποι είχανε γνώμη, είχανε άποψη, είχανε δίκιο.
Οι έλληνες δημοσιογράφοι στο μεγάλο τους σύνολο έγιναν γρήγορα τα φερέφωνα του Ντράγκι, της Μέρκελ, του Ντάισελμπλουμ, της Λαγκάρντ, του Bloomberg, του οίκου Moody’s, του οίκου Fitch, όλων αυτών των οίκων ανοχής και υποβάθμισης. Το έβλεπες κάθε φορά παρακολουθώντας δελτία ειδήσεων το πώς τόνιζαν τη λέξη Σόιμπλε, το πώς τόνιζαν τη λέξη Κομισιόν, το πώς τόνιζαν τη λέξη τρόικα, το πώς τόνιζαν τη λέξη Τόμσεν, το πώς τόνιζαν τις απαιτήσεις των δανειστών και με πόσο απαξιωτικό τρόπο μετέφεραν κάθε δήλωση διεκδίκησης του οποιουδήποτε Έλληνα. Τους έβλεπες με πόσο μένος πολεμούσαν κάθε προσπάθεια αντίδρασης των ανθρώπων που απολυόντουσαν κατά ορδάς, κάθε φορά που άνθρωποι έχαναν τη δουλειά τους με πόση σκληρότητα τους αντιμετώπιζαν από τα παράθυρα των δελτίων ειδήσεων.
Απαξίωναν με τον ήχο της φωνής τους την όποια ελληνική φωνή. Μην το ξεχνάτε ποτέ αυτό, η Siemens δεν λάδωσε μόνο πολιτικούς. Οι άνθρωποι όμως, οι κανονικοί άνθρωποι που δεν αντέχουν να ζουν στα σκοτάδια της ιστορίας, επιχείρησαν ύστερα από πολλά χρόνια την πρώτη έξοδο από το πολιτικό σύστημα της εγκλωβισμένης πλέον μεταπολίτευσης.
Ψήφισαν πρώτη φορά αριστερά.
Άνθρωποι που δεν υπολόγισαν ποτέ σε μια τέτοια ψήφο για τους εαυτούς τους. Αμέσως μετά τα αποτελέσματα της 25ης Ιανουαρίου οι ντόπιοι της υπακοής με τους ξένους δανειστές έστησαν το σκηνικό του Ιουνίου.
Κάθισαν οι από “δω, έδωσαν όλα τα χαρτιά τους στους από “κει και βρήκαν πότε το σύστημα κρασάρει. Πότε το σύστημα μπορεί να καταρρεύσει.
Έτσι, ο Σαμαράς δεν παραιτήθηκε περιμένοντας τον Ιούνιο, ενώ ο Βενιζέλος από την αρχή μετέθεσε το συνέδριο τον Ιούνιο ακριβώς για να ανέβει «δικαιωμένος» και να παραδώσει τη θέση τους στις επόμενες γενιές, εξάροντας μόνος του το ρόλο του σ΄ένα ΠΑΣΟΚ που βρίσκεται κάτω από το 3%. Γιατί άραγε;
Σήμερα στη Βουλή θα μας αναπτύξουν το πόσο δίκιο είχαν. Και πως απ” την αρχή έπρεπε να υπογράψουμε. Και πως όποιος δεν υπογράφει, δες τι παθαίνει, τον περιμένουν χειρότερα. Ο λαός, όμως, έχει πάρει τις αποφάσεις του.
Η χώρα δεν θα γίνει το τόπι για να παίζουν οι ξένοι θρασύτατοι το πρωινό τους παιχνίδι. Το πιο μισητό πολιτικό πρόσωπο στην Ιστορία του 21ου αιώνα είναι αναμφίβολα ο κ. Σόιμπλε. Τα προγράμματά του απέτυχαν, η χώρα βυθίζεται, κι αυτός επιμένει έξω και πέρα από κάθε ανθρώπινη λογική να εφαρμόζει μέτρα καταστροφικά για τον τόπο μας. Θέλουμε να είμαστε μέσα στο ευρώ, σημαίνει ότι θέλουμε να συν-αναπνέουμε μέσα στο ευρώ, όχι να αναπνέουν οι άλλοι, και σ΄εμάς να δίνουν τζούρες οξυγόνου. Η χώρα δεν χρειάζεται μεγάλο ΦΠΑ, δεν χρειάζεται ΕΝΦΙΑ, δεν χρειάζεται έναν, ακόμα, χρόνο Φόρο Αλληλεγγύης για να διαλυθούν και οι υπόλοιπες μικρές επιχειρήσεις, να απολυθούν και άλλοι άνθρωποι, να συντριβούμε ακόμα περισσότερο.
Μοιάζουμε σαν ένα αεροπλάνο που ένας πιλότος το έριξε στα βράχια, και έρχονται οι διασώστες, και το μόνο που κάνουν είναι να σκοτώνουν και τους υπόλοιπους για να μην έχουν να μαζέψουν κανένα πτώμα από την τραγωδία.
Η χώρα δεν χρειάζεται καμιά περαιτέρω περικοπή.
Χρειάζεται σταδιακή αποκατάσταση της ανεργίας. Σταδιακή ελάφρυνση της φορολογίας με ένα και μόνο φορολογικό σύστημα, το οποίο θα ανακατανέμει τα βάρη, αλλά -το βασικότερο- θα εφαρμόζεται αυστηρά προς όλους. Τέρμα, στην υπερφορολόγηση και χρήματα για την ανάπτυξη της χώρας. Πάρα πολλά εκατομμύρια, είναι αλήθεια, ότι δόθηκαν στην Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια, αλλά τα περισσότερα εξ΄αυτών βρέθηκαν στις τσέπες ορισμένων και μόνο. Αυτών που τα σκάνδαλά τους παραγράφει κάθε Βουλή.
Ας αναλογιστούν οι ξένοι που μας δάνειζαν τόσα χρόνια κι ας δουν πόσα χρήματα τους επεστράφησαν μόνο από τις αγορές οπλικών συστημάτων.
Τα μυαλά μας, οι ζωές μας, η φαντασία μας έχουν καθηλωθεί σε ένα αναπηρικό καροτσάκι το οποίο δεν μπορούμε ούτε καν να το σύρουμε με τα χέρια μας. Πρέπει να περιμένουμε πότε θα το μετακινήσουν και αυτό οι ξένοι.
Ε, όχι! Η χώρα δεν μπορεί κλαψουρίζοντας να υπογράφει κάθε έξι μήνες και ένα e-mail Χαρδούβελη. Δείτε πόσες υπογραφές βάλαμε από την αρχή της σωτηρίας μας.
Τι μας υποσχέθηκαν. Ότι θα πάρουμε αυτά τα 110 δισ., που τέτοιο ποσόν δεν έχει δοθεί ποτέ στην ιστορία όπως καμάρωνε ο περιφερόμενος βλαξ, και άλλα πόσα δισεκατομμύρια έχουμε πάρει και βρισκόμαστε σε ακόμα χειρότερο σημείο. Ένα ατέλειωτο χρέος.
Ώρα για τη Μέρκελ να περάσει στην ιστορία.
Ώρα να γκρεμίσει το απέραντο τείχος της φτώχειας. Το τείχος μεταξύ Βορρά και Νότου. Δεν χρειάζεται τόσοι πολλοί άνθρωποι να κλαίνε καθημερινά επειδή είναι Ευρωπαίοι.
Γιατί σε λίγο ευρωπαίος πολίτης θα είναι αυτός που ζει με τα λιγότερα, που πηδάει απ΄ το παράθυρο, που κλαίει όλη μέρα, που είναι κάθε μέρα σκυμμένος στα χαρτιά και τους λογαριασμούς τους για να τα καταφέρει, που στερεί καθημερινά από το παιδί του τα βασικά, που στερείται ο ίδιος.
Δεν είναι ευρωπαίος πολίτης αυτός. Ας καθίσει η κ. Μέρκελ να σχεδιάσει τη νέα Ευρώπη με μια νέα άποψη. Σ΄αυτήν τη νέα Ευρώπη οι άνθρωποι, όλοι οι άνθρωποι, πρέπει να μπορούν να ζουν καλύτερα. Να μπορούν να έχουν μια καλύτερη παιδεία, να έχουν όλοι πρόσβαση στην υγεία. Να έχουν όλοι πρόσβαση στα βασικά αγαθά.
Αυτή η οριζόντια γραμμή σκέψης πρέπει να διατρέχει την ευρωπαϊκή λογική. Δεν μπορεί να έρχονται συνέχεια με λογαριασμούς, τόσα πήρες τόσα έδωσες, να οι τόκοι, να τα χαρτιά.
Δεν είναι η Ευρώπη μια τράπεζα και οι λαοί οφειλέτες της. Ο Σόιμπλε, ναι το πιστεύω μέσα μου, θέλει να βλέπει τους ανθρώπους να ζουν μαύρες μέρες. Έτσι παίρνει χαρά.
Όχι, δεν υπερβάλλω. Είναι εσωτερική του ανάγκη αυτή την οποία προβάλλει με πολιτικούς και οικονομικούς όρους. Ο καθένας αυτό που σκέφτεται μέσα του έχει τρόπους και να το ντύσει, ιδιαιτέρως αν είναι έξυπνος, αν είναι διαβασμένος, αν είναι μορφωμένος.
Ο Βενιζέλος ας πούμε όταν τον ακούς να μιλάει, σου δίνει την εντύπωση ότι μπορεί να έχει και δίκιο. Έχει όμως;
Ο Τσίπρας έκανε την ορθή κίνηση. Εξάντλησε όλα τα περιθώρια για μία έντιμη συμφωνία κι αυτό μπορεί να το διακρίνει κανείς και στις προτάσεις που κατέθεσε η ελληνική κυβέρνηση. Που έχουν από μόνες τους μία σκληρότητα για κυβέρνηση της αριστεράς.
Την άτιμη όμως συμφωνία που πρότειναν οι δανειστές, παρά τα γλυκά λόγια, τα χτυπήματα στην πλάτη και τις υποσχέσεις θα τη φέρει σήμερα ο Τσίπρας στη Βουλή.
Αυτό ήταν το σχέδιο των ξένων μαζί με τους ντόπιους συνομιλητές τους. Να οδηγήσουν τη χώρα στην ασφυξία του Ιουνίου. Είναι κάτι που το είπαμε από την αρχή. Η άτιμη συμφωνία, λοιπόν, θα είναι στη Βουλή απόψε.
Ας την ψηφίσουν το ΠΑΣΟΚ, η Νέα Δημοκρατία και το Ποτάμι. Αυτοί που έμαθαν έτσι κι αλλιώς να υπογράφουν προκειμένου να πάρουμε τη δόση. Οι Έλληνες αυτήν τη συμφωνία δεν πρόκειται να την υπογράψουν!
Υ.Γ. Για το ΚΚΕ δεν θέλω να πω τίποτα. Από την αρχή η θέση του είναι καθαρή. Έξω απ΄την Ευρώπη, στη δραχμή. Το θέμα είναι πως αυτήν την άποψη δεν θέλει να την κάνει κυβερνητική πρόταση.
Θέλει να την περιφέρει ως διαμαρτυρία. Αλλά μπορεί να εκλέγεσαι συνέχεια για να διαμαρτύρεσαι και μόνο; Δηλαδή αν σε χρειαστεί ο λαός να κυβερνήσεις, εσύ τι θα κάνεις; Γιατί όσο το ΚΚΕ δεν επιθυμεί να κυβερνήσει, είναι υποχρεωτικό για τον καθένα μας να ερευνήσει ποιος είναι ο ρόλος του πλέον.
Είναι απλώς ένα κόμμα διαμαρτυρίας ή είναι ένα άλλοθι; Θα δούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου