Τα έθνη δεν είναι φυσικές κοινότητες, είναι κατασκευασμένες. Το έθνος είναι νεωτερική έννοια, μια ιστορική κατασκευή.@ai_Katerina
Το Έθνος-Κράτος στηρίζεται στη δυνατότητα και στην ικανότητα του να ενοποιεί τους πολίτες, μέσα στα σύνορα του τόπου που κατοικούν, σε μια κοινότητα που έχει κοινά συμφέροντα. Είναι ο ορθολογισμός και η πολιτική βούληση αυτές που συγκροτούν το εθνικό κράτος και όχι φαντασιακές έννοιες όπως οι «συγγένειες αίματος».
Κανένα σύγχρονο έθνος δεν έχει κοινή εθνοτική βάση και πολύ περισσότερο «βιολογική» συγγένεια. Τα Έθνη-Κράτη είναι κοινότητες που πρόεκυψαν και κατασκευάστηκαν από πολιτική βούληση. Η ιδιότητα του πολίτη αφορά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του, απέναντι στο Κράτος και στους συμπολίτες του. Όποιες άλλες ετερότητες, φυλή, γλώσσα, θρησκεία, αφορούν την ιδιωτική και όχι τη δημόσια σφαίρα.
Η εθνοτική άποψη που ορίζει ως έθνος ένα σύνολο ανθρώπων με κοινή βιολογική καταγωγή, ίδια γλώσσα, έθιμα, κουλτούρα, θρησκεία είναι αρχαϊκή. Είναι η βάση των εθνικισμών και με κτηνώδες αποκορύφωμα το ναζιστικό Ολοκαύτωμα.
Ειδικά για την Ελλάδα, που σύντομα γιορτάζει τα 200 χρόνια της, αντί για φαμφάρες, τσολιαδάκια και καραγκούνες θα έπρεπε να ασχοληθούμε πολύ περισσότερο για το πως οι Έλληνες Διαφωτιστές ενστερνίστηκαν και διαμόρφωσαν το πολιτικό σχέδιο της δημιουργίας του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Είναι αυτοί που σημερα μνημονεύουμε αλλά ξεχνάμε ότι ενέταξαν στο ελληνικό έθνος αλλόγλωσσους πληθυσμούς γιατί θεωρούσαν την ελληνικότητα ισχυρότερη από όποια εξωτερικά, γλωσσικά, βιολογικά χαρακτηριστικά.
Σήμερα συζητάμε για το ποιος έχει δικαίωμα ψήφου και πως θα το ασκήσει. Η ψήφος αφορά το Κράτος και όχι το Έθνος. Ο κάθε πολίτης αποφασίζει ποιος θα τον αντιπροσωπεύσει, ποιος θα στηρίξει τα κοινωνικά του συμφέροντα, ποιος θα νομοθετήσει για το τόπο στο οποίο ζει, εργάζεται, παράγει, πληρώνει, ποιος και πως θα εκτελέσει τους νομούς. Ο πολίτης ανήκει σε μια κοινότητα συμφερόντων.
Είναι αδιανόητο να μην έχει δικαίωμα ψήφου, δηλαδή στη πραγματικότητα δικαίωμα να είναι πολίτης, ο άνθρωπος που ζει σε τούτο τον τόπο 10 και 20 και 30 χρόνια. Ο άνθρωπος που φορολογείται, που οφείλει να υπακούει στους νόμους του Κράτους, που προσφέρει στο ασφαλιστικό σύστημα και πλέον τα συμφέροντα του συμπίπτουν με τα συμφέροντα της «κοινότητας» με την οποία συμβιώνει.
Σήμερα, όποιος μπορεί να αποδείξει την ελληνική του καταγωγή-με το προ-προ-πάππου του, μπορεί να αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια και να πολιτογραφηθεί. Και να αποκτήσει δικαίωμα ψήφου.
Μακριά από εμένα οι αναλύσεις για την αλλοίωση του εκλογικού σώματος. Αυτές έπονται και υπάρχουν πολλοί ειδικότεροι και αρμοδιότεροι από εμένα για να τις κάνουν. Και μικρή σημασία έχει αν θα πολιτογραφηθεί ένας άνθρωπος ή ένα εκατομμύριο άνθρωποι.
Το θέμα εδώ είναι πολύ βαθύτερο. Είναι η απάντηση που πρέπει να δώσουμε στο ερώτημα, ως πότε θα συντηρούμε συνταγματικά τους εθνικισμούς του «Δικαίου του αίματος»? Ως πότε θα ξεπουλάμε την ιδιότητα του πολίτη με φαντασιακά γονίδια και εθνικιστικούς βερμπαλισμούς?
Ως πότε θα υποβιβάζουμε τη πολιτική βούληση σε αστειότητες ή/και φρικαλεότητες μυθικής βιολογικής συγγένειας.
Δεν υφίσταται κανένα συλλογικό, εθνικό DNA. Αυτές οι θλιβερά κοινότυπες αντιλήψεις που φυσικοποιούν τη διαφορά, είναι ο προθάλαμος του ρατσισμού που ταυτίζει τη διαφορετικότητα με τη βιολογία. Και μετά το Ολοκαύτωμα κανείς δεν δικαιούται να το αγνοεί.
Μπορούν οι Πορτοκάλος της Αστόρια να ποτίζουν την ιδέα του μικρού ανάδελφου έθνους με το λαμπρό παρελθόν και την αδιάσπαστη ιστορική συνέχεια που μόνιμα απειλείται αλλά παρά ταύτα επιβιώνει και μεγαλουργεί. Αλλά είναι οι Αντεντοκούμπο αυτού του τόπου που πραγματικά ποτίζουν το χώμα που πατάνε.
Για την Αριστερά, για κάθε δημοκράτη, για κάθε προοδευτικό πολίτη, το «Δίκαιο του αίματος», δεν είναι απλά αναχρονισμός. Είναι ντροπή. Η ανθρωπότητα πλήρωσε και πληρώνει πολύ ακριβά τις φρικαλέες και ανύπαρκτες βιολογικές «συγγένειες»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου