Ακόμα και για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, πάει πολύ να εκπορεύεται ο «απολιτίκ» σκοταδισμός μέσα από το υπουργείο Παιδείας.
Νίκος Παπαδογιάννης
Ασυγκράτητη στη φρενήρη κούρσα της προς τον μεσαίωνα, η νέα κυβέρνηση κατέρριψε σήμερα ένα από τα πολυάριθμα δικά της ρεκόρ, κατορθώνοντας το ακατόρθωτο. Άφησε τις... λέξεις «φασισμός» και «ναζισμός» έξω από το μήνυμα της υπουργού Παιδείας προς τους εκπαιδευτικούς για την 28η Οκτωβρίου. Ακόμα και αν το είχε γράψει ο ίδιος ο Κασιδιάρης, θα ντρεπόταν λιγάκι. Όλο και σε κάποιο υστερόγραφο θα ανέφερε διακριτικά τους φίλους του, τους φρίτσηδες.
Πρόκειται για ναδίρ οπισθοδρόμησης, πρωτοφανές στα χρονικά της μεταπολεμικής Ελλάδας. Ακόμα και ο δικτάτορας Παπαδόπουλος κατήγγειλε τους ομοϊδεάτες του, στο διάγγελμά του το 1970: «Η Ελλάς εξευτέλισε με τας νίκας της την αυτοκρατορίαν του φασισμού»! Ναι, ο ίδιος που έβαλε τη χώρα στον φασιστικό γύψο επί επτά χρόνια. Μισό αιώνα αργότερα, γυρίζουμε μισό αιώνα πίσω. Και βγάλε.
Σύμφωνα με τη Νίκη Κεραμέως, όχι της Χρυσής Αυγής αλλά της σοβαρής Χρυσής Αυγής, «ο ελληνισμός» που ποτέ δεν πεθαίνει δεν πολέμησε τη μπότα του Χίτλερ, αλλά τις δυνάμεις του μίσους, της βίας και του λαϊκισμού!
Τον Τσίπρα ξέχασε, τον Πολάκη και τον Μαδούρο. Ακόμα και για την απερίγραπτη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, όπου ο πλέον διανοούμενος διαβάζει Μπλεκ, πάει πολύ να εκπορεύεται ο σκοταδισμός, η αγραμματοσύνη και η «απολιτικοποίηση» μέσα από το υπουργείο Παιδείας.
Η αβελτηρία θα περάσει στο συλλογικό υποσυνείδητο του ψηφοφόρου όσο περνάνε και τα υπόλοιπα ανδραγαθήματα του τελευταίου τετραμήνου. Το τηλεοπτικό πλυντήριο δεν ασχολείται με γαλάζιες αβελτηρίες, αφού προέχει το συστηματικό ξέπλυμα του Κυριάκου, της Μαρέβας, του Άδωνη, του Στουρνάρα, του δημάρχου των σκουπιδιών και των λοιπών ακοίμητων φρουρών της πατρίδος.
Τι σημασία έχει, αν η Κεραμέως έκλεισε το μάτι στις σβάστικες; Ο ηρωικός πρωθυπουργός έκανε βαβά το δαχτυλάκι του και μολαταύτα κοιμάται ήσυχος τα βράδια. Αυτό το τελευταίο πάντως πρέπει να είναι αλήθεια, αφού η πατροπαράδοτη αναισθησία των Μητσοτάκηδων θεωρείται παροιμιώδης. Ιδίως όταν υποστηρίζεται από στρατιά πρόθυμων ηλιθίων στα μέσα δήθεν ενημέρωσης. Δεν την είδατε, την τελευταία δημοσκόπηση; Έξι στους δέκα πολίτες πιστεύουν ότι η χώρα πάει καλά. Ποιοι είμαστε εμείς, οι άπλυτοι, που θα φέρουμε αντίρρηση;
Αλλά το πράγμα δε σηκώνει αστεία ούτε ελαφρολαϊκές ερμηνείες. Η ακροδεξιά ρητορική υπουργών και στελεχών στοχεύει στα αντανακλαστικά χιλιάδων νοικοκυραίων, που ανέβασαν τη ΝΔ στην εξουσία αυτοδύναμη και παντοδύναμη. Δικών της και λιγότερο δικών της. Το 3-4 τοις εκατό των χρυσαυγιτών που μετακινήθηκαν λίγο παραδίπλα και έκαναν τη διαφορά στις 7 Ιουλίου πρέπει με κάποιους τρόπους να ικανοποιηθεί, ιδίως τώρα που εγκαταλείπεται ο ανένδοτος σχετικά με τις Πρέσπες.
Η σαλβινική νεοδεξιά του Κυριάκου πνίγει τους πρόσφυγες και χασκογελάει μαζί με τα φασιστοειδή, όχι μόνο επειδή νιώθει σαρξ εκ σαρκός, αλλά και για να εξοφλήσει τα γραμμάτια των εκλογών. Η πελατεία της δεν είναι μόνο οι φιλήσυχοι κεντρώοι που έμαθαν να κάνουν τον σταυρό τους με το δεξί, αλλά και οι φαιοί κοπρίτες που απαιτούν την εκδίωξη των μεταναστών από τα χωριά και από τα σχολεία τους. Το τέρας θεριεύει, επειδή η Νέα Δημοκρατία το μπούκωσε με υπερτροφές, προκειμένου να αρπάξει ξανά την κουτάλα από τα χέρια των αναρχοκομμουνιστών.
Η Κεραμέως μπορεί να είναι θεούσα και να ονειρεύεται ιεροδιδασκαλεία προσκυνώντας τους Αμβρόσιους, αλλά δεν παύει να ενεργεί στο όνομα μίας κεντρικής κυβέρνησης που βάζει τη θρησκεία πάνω από την παιδεία, την πατρίδα πάνω από την αλληλεγγύη και την οικογένεια πάνω από τη νομιμότητα.
Ακόμα και αν θεωρήσουμε τις αμφισημίες του σημερινού διαγγέλματος προϊόν βιασύνης ή αθώας ανευθυνότητας, το συνολικό ίχνος της υπουργίνας ρίχνει τη μάσκα της αφέλειας. Το αρχηγείο Παιδείας της κυβέρνησης Μητσοτάκη θα φέρει παντοτινά το στίγμα της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου. Μία εμβληματική κατάκτηση δεκαετιών θυσιάζεται στο όνομα μίας κάποιας ευνομίας, επιπέδου Δέκα Μικρών Μήτσων.
Αυτή η πρωτοβουλία δε χωράει καμία παρανόηση. Και φυσικά είναι ο ορισμός του λαϊκισμού, αυτού που κατά τα λοιπά θεωρείται μίασμα.
Αφήνω στην άκρη τους εναγκαλισμούς της Κεραμέως με το παπαδαριό, τα άθλια ελληνικά («εμβολιασμός πλοίων») και τον καταιγισμό fake news, όπως αυτό με τα σχολικά βιβλία που δήθεν μοιράστηκαν έγκαιρα με πρωτοβουλία του γαλανού υπουργείου, ενώ είχαν σταλεί στα σχολεία εδώ και μήνες. Θα ήταν παράλογο να ζητήσουμε από έναν δευτεροκλασάτο υπουργό, δίχως εσωκομματικά ερείσματα, να αμφισβητήσει το πλαίσιο της νέας εθνικής πολιτικής.
Ωστόσο, ο υπουργός της Παιδείας είναι ο πρώτος που οφείλει να εμφανίζεται νηφάλιος και πεφωτισμένος, ακόμα και όταν γύρω του παιανίζουν ψαλμοί και εμβατήρια. Κατά κάποιον τρόπο, η Νίκη Κεραμέως, μία νέα γυναίκα με νοοτροπία υπέργηρης θείτσας, είναι το σύμβολο της σημερινής κυβέρνησης.
Ευαγγελίζεται δημόσια την αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας και της εθνικής ταυτότητας των Ελλήνων, ενώ κατά βάθος ονειρεύεται μία Ελλάδα καθηλωμένη στη δεκαετία του ’50, εγκλωβισμένη σε ψευτοπατριωτικά αφηγήματα, μισοσκότεινα κρυφά σχολειά και βιβλία που βρωμάνε μούχλα.
Πρόκειται για ναδίρ οπισθοδρόμησης, πρωτοφανές στα χρονικά της μεταπολεμικής Ελλάδας. Ακόμα και ο δικτάτορας Παπαδόπουλος κατήγγειλε τους ομοϊδεάτες του, στο διάγγελμά του το 1970: «Η Ελλάς εξευτέλισε με τας νίκας της την αυτοκρατορίαν του φασισμού»! Ναι, ο ίδιος που έβαλε τη χώρα στον φασιστικό γύψο επί επτά χρόνια. Μισό αιώνα αργότερα, γυρίζουμε μισό αιώνα πίσω. Και βγάλε.
Σύμφωνα με τη Νίκη Κεραμέως, όχι της Χρυσής Αυγής αλλά της σοβαρής Χρυσής Αυγής, «ο ελληνισμός» που ποτέ δεν πεθαίνει δεν πολέμησε τη μπότα του Χίτλερ, αλλά τις δυνάμεις του μίσους, της βίας και του λαϊκισμού!
Τον Τσίπρα ξέχασε, τον Πολάκη και τον Μαδούρο. Ακόμα και για την απερίγραπτη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, όπου ο πλέον διανοούμενος διαβάζει Μπλεκ, πάει πολύ να εκπορεύεται ο σκοταδισμός, η αγραμματοσύνη και η «απολιτικοποίηση» μέσα από το υπουργείο Παιδείας.
Η αβελτηρία θα περάσει στο συλλογικό υποσυνείδητο του ψηφοφόρου όσο περνάνε και τα υπόλοιπα ανδραγαθήματα του τελευταίου τετραμήνου. Το τηλεοπτικό πλυντήριο δεν ασχολείται με γαλάζιες αβελτηρίες, αφού προέχει το συστηματικό ξέπλυμα του Κυριάκου, της Μαρέβας, του Άδωνη, του Στουρνάρα, του δημάρχου των σκουπιδιών και των λοιπών ακοίμητων φρουρών της πατρίδος.
Τι σημασία έχει, αν η Κεραμέως έκλεισε το μάτι στις σβάστικες; Ο ηρωικός πρωθυπουργός έκανε βαβά το δαχτυλάκι του και μολαταύτα κοιμάται ήσυχος τα βράδια. Αυτό το τελευταίο πάντως πρέπει να είναι αλήθεια, αφού η πατροπαράδοτη αναισθησία των Μητσοτάκηδων θεωρείται παροιμιώδης. Ιδίως όταν υποστηρίζεται από στρατιά πρόθυμων ηλιθίων στα μέσα δήθεν ενημέρωσης. Δεν την είδατε, την τελευταία δημοσκόπηση; Έξι στους δέκα πολίτες πιστεύουν ότι η χώρα πάει καλά. Ποιοι είμαστε εμείς, οι άπλυτοι, που θα φέρουμε αντίρρηση;
Αλλά το πράγμα δε σηκώνει αστεία ούτε ελαφρολαϊκές ερμηνείες. Η ακροδεξιά ρητορική υπουργών και στελεχών στοχεύει στα αντανακλαστικά χιλιάδων νοικοκυραίων, που ανέβασαν τη ΝΔ στην εξουσία αυτοδύναμη και παντοδύναμη. Δικών της και λιγότερο δικών της. Το 3-4 τοις εκατό των χρυσαυγιτών που μετακινήθηκαν λίγο παραδίπλα και έκαναν τη διαφορά στις 7 Ιουλίου πρέπει με κάποιους τρόπους να ικανοποιηθεί, ιδίως τώρα που εγκαταλείπεται ο ανένδοτος σχετικά με τις Πρέσπες.
Η σαλβινική νεοδεξιά του Κυριάκου πνίγει τους πρόσφυγες και χασκογελάει μαζί με τα φασιστοειδή, όχι μόνο επειδή νιώθει σαρξ εκ σαρκός, αλλά και για να εξοφλήσει τα γραμμάτια των εκλογών. Η πελατεία της δεν είναι μόνο οι φιλήσυχοι κεντρώοι που έμαθαν να κάνουν τον σταυρό τους με το δεξί, αλλά και οι φαιοί κοπρίτες που απαιτούν την εκδίωξη των μεταναστών από τα χωριά και από τα σχολεία τους. Το τέρας θεριεύει, επειδή η Νέα Δημοκρατία το μπούκωσε με υπερτροφές, προκειμένου να αρπάξει ξανά την κουτάλα από τα χέρια των αναρχοκομμουνιστών.
Η Κεραμέως μπορεί να είναι θεούσα και να ονειρεύεται ιεροδιδασκαλεία προσκυνώντας τους Αμβρόσιους, αλλά δεν παύει να ενεργεί στο όνομα μίας κεντρικής κυβέρνησης που βάζει τη θρησκεία πάνω από την παιδεία, την πατρίδα πάνω από την αλληλεγγύη και την οικογένεια πάνω από τη νομιμότητα.
Ακόμα και αν θεωρήσουμε τις αμφισημίες του σημερινού διαγγέλματος προϊόν βιασύνης ή αθώας ανευθυνότητας, το συνολικό ίχνος της υπουργίνας ρίχνει τη μάσκα της αφέλειας. Το αρχηγείο Παιδείας της κυβέρνησης Μητσοτάκη θα φέρει παντοτινά το στίγμα της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου. Μία εμβληματική κατάκτηση δεκαετιών θυσιάζεται στο όνομα μίας κάποιας ευνομίας, επιπέδου Δέκα Μικρών Μήτσων.
Αυτή η πρωτοβουλία δε χωράει καμία παρανόηση. Και φυσικά είναι ο ορισμός του λαϊκισμού, αυτού που κατά τα λοιπά θεωρείται μίασμα.
Αφήνω στην άκρη τους εναγκαλισμούς της Κεραμέως με το παπαδαριό, τα άθλια ελληνικά («εμβολιασμός πλοίων») και τον καταιγισμό fake news, όπως αυτό με τα σχολικά βιβλία που δήθεν μοιράστηκαν έγκαιρα με πρωτοβουλία του γαλανού υπουργείου, ενώ είχαν σταλεί στα σχολεία εδώ και μήνες. Θα ήταν παράλογο να ζητήσουμε από έναν δευτεροκλασάτο υπουργό, δίχως εσωκομματικά ερείσματα, να αμφισβητήσει το πλαίσιο της νέας εθνικής πολιτικής.
Ωστόσο, ο υπουργός της Παιδείας είναι ο πρώτος που οφείλει να εμφανίζεται νηφάλιος και πεφωτισμένος, ακόμα και όταν γύρω του παιανίζουν ψαλμοί και εμβατήρια. Κατά κάποιον τρόπο, η Νίκη Κεραμέως, μία νέα γυναίκα με νοοτροπία υπέργηρης θείτσας, είναι το σύμβολο της σημερινής κυβέρνησης.
Ευαγγελίζεται δημόσια την αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας και της εθνικής ταυτότητας των Ελλήνων, ενώ κατά βάθος ονειρεύεται μία Ελλάδα καθηλωμένη στη δεκαετία του ’50, εγκλωβισμένη σε ψευτοπατριωτικά αφηγήματα, μισοσκότεινα κρυφά σχολειά και βιβλία που βρωμάνε μούχλα.
ΥΓ του blog: ….αυτοί δεν μπορεί θα πρέπει να είναι θιασώτες της κυβέρνησης Gilead των απόψεων και των μεθόδων που ακολουθεί στην βραβευμένη αμερικάνικη (άλλωστε του Harvard σπουδαγμένοι είναι οι άριστοι) τηλεοπτική σειρά 'The Handmaid's Tale' που βασίζεται στην ομότιτλη νουβέλα της καναδής συγγραφέως Margaret Atwood.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου