Tα ξενοφοβικά σύνδρομα -καλλιεργούμενα ή μη- αποτελούν τον προθάλαμο φαίνεται να βρίσκουν επικίνδυνα πρόσφορο έδαφος από τα ελληνόψυχα πλήθη. Τώρα χτύπησε και την τιμημένη... Σπάρτη
Βαγγέλης Σπυράκης
Η ντροπιαστική ρατσιστική μάζωξη μερικών δεκάδων «αγανακτισμένων κατοίκων» της περήφανης Σπάρτης που έχει προγόνους ήρωες-έγιναν και ταινία- ήταν η πρώτη εικόνα που αντίκρισαν οι οικογένειες των προσφύγων και τα μικρά τους παιδιά, την περασμένη Τετάρτη το πρωί στην πρωτεύουσα της Λακωνίας. Εκεί οι ρατσιστές έδειξαν το μεγαλείο του μισανθρωπισμού τους, με κωμικοτραγικά σχόλια για τον τάφο του Λεωνίδα, ενώ την ίδια στιγμή οι τραμπούκοι της ακροδεξιάς φιλοσοφίας που διέπει αυτό τον τόπο... απειλούσαν τους συνοδούς των προσφύγων, για το πως θα φύγουν από την πόλη.
Το αποκορύφωμα ήρθε, από έναν πρόσφυγα μικρασιατικής καταγωγής-κατά δήλωσή του- που φρόντισε να μας διδάξει την διάκριση μεταξύ των προσφύγων του 1922, λέγοντας ότι οι γονείς του ήρθαν από τη Μικρά Ασία, «αλλά εμείς φέραμε την εικόνα, τον Άγιο Νικόλαο. Αυτοί τι φέρνουν; Τον Αλλάχ;»... ανέφερε με σθένος ο παππούς λες και ξύπνησε ο Λεωνίδα μέσα του...
Η ένοχη σιωπή των τοπικών ΜΜΕ
Η επένδυση στον διχασμό, τη ξενοφοβία και τον ρατσισμό είναι η συνέπεια της ανεπάρκειας της κυβέρνησης της ΝΔ, στη μη διαχειρισιμότητα του προσφυγικού. Από την στιγμή που δεν κατάφερε να βρεί λύση στο πρόβλημα, όπλισε μέσω των φιλικών ΜΜΕ προς αυτήν, το μόνο όπλο που τις έχει πλέον απομείνει στην φαρέτρα της, αυτό του μίσους κατά των προσφύγων. Με την γνωστή προπαγάνδα και τις ρατσιστικές κορώνες, προσπαθεί να περάσει το δόγμα ότι αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν απειλή για την Ελλάδα. Το είπε μάλιστα και ο υπουργός Ναυτιλίας, Γιάννης Πλακιωτάκης, που αποκάλεσε το προσφυγικό ζήτημα σε «παράνομη εισβολή».
Η «ένοχη σιωπή» των τοπικών μέσων ενημέρωσης, αποδεικνύει την προπαγάνδα την οποία έχει στηθεί γύρω από το προσφυγικό για το δόγμα της ΝΔ και βρίσκει συμμάχους τα την τοπική κοινωνία και τα ΜΜΕ αυτής. Και επειδή αναφερόμαστε στη Σπάρτη, ούτε λέξη από τον τοπικό τύπο, για να καταδικάσουν τις εικόνες ντροπής από 10-20 τραμπούκους ξυρισμένους ακροδεξιούς, ούτε λέξη για τον μπροστάρη Αντιδήμαρχο Σπάρτης, Δημήτρης Καπονικολό που πλειοδοτούσε στο ρατσιστικό παραλήρημα, λες και ξύπνησε ο Λεωνίδας μέσα του… και φυσικά ούτε λέξη για τον Δήμαρχο Σπάρτης, τον νεοφιλελεύθερο, Πέτρο Δούκα, που έδειξε με δηλώσεις του το ''μίσος'' του για τους πρόσφυγες.
Το μόνο που είχαν να γράψουν είναι: “Σήμερα καταστράφηκε η Σπάρτη''
Οι «έγκυροι» δημοσιογράφοι των τοπικών μέσων, ξέχασαν ότι σε διπλανό νομό ολόκληρο χωριό δε μιλούσε όταν ο ιερέας ασελγούσε σε 13χρονη… Αλλά αυτός δεν ήταν… μουσουλμάνος. Τώρα αποφάσισαν να μην καταδικάσουν τις εθνικιστικές κορώνες από μια δράκα ακροδεξιούς, «νοικοκυραίους» Ελληνάρες που προσπαθούν να μην γίνει η τιμημένη Σπάρτη «σκουπιδότοπος», αθώων ψυχών, αφού υποδέχθηκε τους πιθανούς τζιχαντιστές...
Και κάπως έτσι το μίσος που έχουν σπείρει εδώ και μερικά χρόνια οι Χρυσαυγίτες, εντός κι εκτός Βουλής, έπιασε τόπο και συνεχίζεται από την ΝΔ και φυσικά από τα ΜΜΕ.
Από την στιγμή που τα τοπικά μέσα ενημέρωσης δεν αντιδρούν, δεν εναντιώνονται, τότε το μίσος θα γίνει χείμαρος και θα τους πνίξει όλους. Στη Σπάρτη, στα Διαβατά, στη Σάμο, στα Βρασνά, το ξέρουν αυτό αλλά σιωπούν. Τους αρκεί να μην μολυνθεί ο πολιτισμός τους από τους μελλοντικούς εγκληματίες με μπούργκα η φουστάνι η μαντίλα. Δεν βλέπουν όμως, ότι μέσα από τα αθώα βλέμματα των μικρών παιδιών εκείνα αναζητούν ένα καλύτερο αύριο. Δεν βλέπουν ότι αυτές οι ταλαιπωρημένες οικογένειες από πολέμους ή από την ανέχεια, αναζητούν μια καλύτερη ζωή και μια ευκαιρία για να μη γίνουν εγκληματίες για να ζήσουν. Δεν βλέπουν ότι η πόλη τους σε λίγο θα γίνει μια σκοτεινή ρατσιστική πόλη, που όταν κατεβαίνεις τον πανέμορφο και επιβλητικό Ταΰγετο, θα συναντάς μόνο ανθρώπους που θα σιωπούν σε κάθε έγκλημα φορώντας τον μανδύα του εθνικισμού. Και τότε πραγματικός ''εφιάλτης'' θα τους χτυπά την πόρτα... και δεν θα φοράει καν μπούργκα. Και όλα αυτά από την είναι αμάθεια και την ελλιπή πληροφόρηση.
Και φυσικά όσο αφορά τους ίδιους τους πρόσφυγες, συνεχώς απογοητεύονται από τα όσα είχαν ακούσει για τον Ελληνικό πολιτισμό, την φιλοξενία και την αλληλεγγύη των Ελλήνων. Φτάνοντας στη χώρα μας συνειδητοποιούν ότι δεν αποτελεί έναν ιδανικό προσωρινό τόπο και ότι η αποκατάσταση τους δεν είναι τόσο εύκολη όσο πιθανώς ήλπιζαν. Το είδαν και το κατάλαβαν και στην Σπάρτη. Μέσα από τα τρομαγμένα βλέμματα των παιδιών, οι μανάδες που τα κρατούσαν σφιχτά... συνειδητοποίησαν ότι άλλο ένα πέλαγος -αυτό του μίσους- που πρέπει να διαβούν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου