“Ευτυχώς δεν έχουμε κάθε μέρα γυναικοκτονίες…”“Από που εκστομίστηκε αυτό το “μαργαριτάρι”; Από τον πρωθυπουργό της χώρας!
Δηλαδή, πάλι καλά που δεν μας σκοτώνουν κάθε μέρα. Αυτό θα ήταν ένα πρόβλημα. Αφού όμως δεν πέφτουμε νεκρές ανά 24ωρο… και ευχαριστημένες να είμαστε.
Για παράδειγμα, ο πρωθυπουργός θα ήταν πραγματικά ανήσυχος αν είχαμε τα ποσοστά της Βραζιλίας, όπου το 2023 το ημερήσιο ζοφερό “σκορ” ήταν 4 γυναίκες σκοτωμένες ανά 24ωρο, 1463 συνολικά μόνο μέσα σε ένα έτος. ‘Η τα ποσοστά της Γαλλίας, όπου μία γυναίκα δολοφονείται επειδή είναι γυναίκα κάθε 3 ημέρες. ‘Η της Γερμανίας, όπου κάθε μέρα ένας άντρας προσπαθεί να σκοτώσει την πρώην ή τη νυν σύντροφό του και κάθε τρίτη ημέρα το καταφέρνει.
“Ευτυχώς”, λοιπόν, που από το το 2020 έως και σήμερα έχουν δολοφονηθεί 81 γυναίκες… Ε δεν είναι και κάθε μέρα!
Είναι όμως, οπωσδήποτε 1 σκοτωμένη γυναίκα το μήνα και όπως θα δείτε αμέσως παρακάτω το 2021 και το 2022 δολοφονούνται τουλάχιστον 2 γυναίκες το μήνα.
Βέβαια, στην Ελλάδα αυτό το νούμερο δεν προκύπτει από κάποιον επίσημο κρατικό φορέα που καταγράφει και αναλύει τα κοινωνικά και άλλα χαρακτηριστικά των γυναικοκτονιών. Το όποια στοιχεία προκύπτουν από τις έρευνες που έχει δημοσιοποιήσει η ελληνική ομάδα του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τη Γυναικοκτονία.
Ο Κ. Μητσοτάκης, λοιπόν, εξέμεσε πάνω στις νεκρές γυναίκες ένα “ευτυχώς” που δεν σας σκοτώνουν κάθε μέρα “χρησιμοποιώντας” ένα στοιχείο που δεν έχουν καν συλλέξει επίσημοι κρατικοί φορείς. Γιατί; Επειδή, το “επιτελικό” κράτος του Μητσοτάκη και τα “μη επιτελικά” των προηγούμενων δεν έχουν και δεν είχαν καμία…. επιτελική έννοια να προστατέψουν, γυναίκες, παιδιά, εργάτες, γέροντες, ασθενείς, αδύναμους ή αποσυνάγωγους.
Ανάμεσά τους ορίζεται πάντα ένας πληθυσμός αναλώσιμων ψυχών για να ταΐζεται η κρεατομηχανή αυτού του άγρια εκμεταλλευτικού συστήματος, του οποίου η θεσμική απάθεια έχει φτάσει σε τέτοια σημεία σήψης και ζόφου όπου έχει αφομοιωθεί και μετατραπεί σε λεκτικό κυνισμό και ανεξέλεγκτη απανθρωποίηση.
Δηλαδή, ποιος είναι ο αριθμός των νεκρών γυναικών κύριε Μητσοτάκη που σας οδηγεί στο να αρχίζετε την πρότασή σας με επίρρημα “ευτυχώς”; Ποιος, άραγε, είναι ο ανεκτός και ο μη ανεκτός αριθμός γυναικοκτονιών;
Εδώ, δεν πρόκειται για λεκτική αστοχία.. Εδώ πρόκειται για έθος και ήθος. Είναι η ίδια “ηθική” του κυνισμού με την οποία ο ίδιος άνθρωπος λίγους μήνες πριν ξεστόμισε ξεδιάντροπα στον σφαγέα “Μπίμπι” «θα συνεχίσουμε να σας στηρίζουμε και να ελπίζουμε πως ό,τι και αν συμβεί πρέπει να συμβεί χωρίς μεγάλο ανθρωπιστικό κόστος. Μπορείτε να υπολογίζετε στην υποστήριξή μας, τη βοήθειά μας».
Καταλάβατε τώρα;
Είμαστε όλοι μέρος του κόστους σε αναλώσιμε ανθρώπινες ζωές… Αυτό που δεν ξέρουμε είναι σε τι ποσοστό ορίζουν τους ζωντανούς από τους νεκρούς ανάλογα με την εποχή και τις ανάγκες των αφεντικών.
Για παράδειγμα, ο πρωθυπουργός θα ήταν πραγματικά ανήσυχος αν είχαμε τα ποσοστά της Βραζιλίας, όπου το 2023 το ημερήσιο ζοφερό “σκορ” ήταν 4 γυναίκες σκοτωμένες ανά 24ωρο, 1463 συνολικά μόνο μέσα σε ένα έτος. ‘Η τα ποσοστά της Γαλλίας, όπου μία γυναίκα δολοφονείται επειδή είναι γυναίκα κάθε 3 ημέρες. ‘Η της Γερμανίας, όπου κάθε μέρα ένας άντρας προσπαθεί να σκοτώσει την πρώην ή τη νυν σύντροφό του και κάθε τρίτη ημέρα το καταφέρνει.
“Ευτυχώς”, λοιπόν, που από το το 2020 έως και σήμερα έχουν δολοφονηθεί 81 γυναίκες… Ε δεν είναι και κάθε μέρα!
Είναι όμως, οπωσδήποτε 1 σκοτωμένη γυναίκα το μήνα και όπως θα δείτε αμέσως παρακάτω το 2021 και το 2022 δολοφονούνται τουλάχιστον 2 γυναίκες το μήνα.
4 του πρώτους τέσσερις μήνες του 2024.Αραγε, αυτή η αριθμητική του ζόφου κάνει τον κύριο Μητσοτάκη να ξεφουσκώνει από ανακούφιση και να λέει “ευτυχώς”;
11 το 2023
24 το 2022
26 το 2021
14 το 2020
Βέβαια, στην Ελλάδα αυτό το νούμερο δεν προκύπτει από κάποιον επίσημο κρατικό φορέα που καταγράφει και αναλύει τα κοινωνικά και άλλα χαρακτηριστικά των γυναικοκτονιών. Το όποια στοιχεία προκύπτουν από τις έρευνες που έχει δημοσιοποιήσει η ελληνική ομάδα του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τη Γυναικοκτονία.
Ο Κ. Μητσοτάκης, λοιπόν, εξέμεσε πάνω στις νεκρές γυναίκες ένα “ευτυχώς” που δεν σας σκοτώνουν κάθε μέρα “χρησιμοποιώντας” ένα στοιχείο που δεν έχουν καν συλλέξει επίσημοι κρατικοί φορείς. Γιατί; Επειδή, το “επιτελικό” κράτος του Μητσοτάκη και τα “μη επιτελικά” των προηγούμενων δεν έχουν και δεν είχαν καμία…. επιτελική έννοια να προστατέψουν, γυναίκες, παιδιά, εργάτες, γέροντες, ασθενείς, αδύναμους ή αποσυνάγωγους.
Ανάμεσά τους ορίζεται πάντα ένας πληθυσμός αναλώσιμων ψυχών για να ταΐζεται η κρεατομηχανή αυτού του άγρια εκμεταλλευτικού συστήματος, του οποίου η θεσμική απάθεια έχει φτάσει σε τέτοια σημεία σήψης και ζόφου όπου έχει αφομοιωθεί και μετατραπεί σε λεκτικό κυνισμό και ανεξέλεγκτη απανθρωποίηση.
Δηλαδή, ποιος είναι ο αριθμός των νεκρών γυναικών κύριε Μητσοτάκη που σας οδηγεί στο να αρχίζετε την πρότασή σας με επίρρημα “ευτυχώς”; Ποιος, άραγε, είναι ο ανεκτός και ο μη ανεκτός αριθμός γυναικοκτονιών;
Εδώ, δεν πρόκειται για λεκτική αστοχία.. Εδώ πρόκειται για έθος και ήθος. Είναι η ίδια “ηθική” του κυνισμού με την οποία ο ίδιος άνθρωπος λίγους μήνες πριν ξεστόμισε ξεδιάντροπα στον σφαγέα “Μπίμπι” «θα συνεχίσουμε να σας στηρίζουμε και να ελπίζουμε πως ό,τι και αν συμβεί πρέπει να συμβεί χωρίς μεγάλο ανθρωπιστικό κόστος. Μπορείτε να υπολογίζετε στην υποστήριξή μας, τη βοήθειά μας».
Καταλάβατε τώρα;
Είμαστε όλοι μέρος του κόστους σε αναλώσιμε ανθρώπινες ζωές… Αυτό που δεν ξέρουμε είναι σε τι ποσοστό ορίζουν τους ζωντανούς από τους νεκρούς ανάλογα με την εποχή και τις ανάγκες των αφεντικών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου