Πρέπει να είναι τραγικό να φτάνεις σε μια ηλικία όπου πια δεν μπορείς να ξεκινήσεις καινούργια ζωή και να διαπιστώνεις πως έζησες σαν σκατάς· πως η ζωή σου ήταν για πέταμα. Ακόμα πιο τραγικό είναι αυτό, όταν συμβαίνει σχεδόν σε όλο τον πληθυσμό μιας χώρας. Αλλά είναι και κάπως αστείο.
Τι κάνεις όταν διαπιστώνεις πως τα έκανες μαντάρα στη ζωή σου και πια είσαι σε φάσμα θανάτου;
Κάνεις κάτι πάρα πολύ απλό:
Λες “τα έκανα όλα τέλεια!”.
Ναι, τα έκανα όλα τέλεια.
Θυμάστε κάτι ηλίθιες σειρές που έγραφα για τα φράγκα στα κανάλια των μαφιόζων;
Ε λοιπόν, ήταν καταπληκτικές! Απορώ γιατί δεν τις προβάλλει και το Netflix! Να τις δουν και οι άλλοι λαοί να ξεστραβωθούν!
Θυμάστε κάτι κωλοτράγουδα που έλεγα;
Ήταν υπέροχα! Τώρα που τα ξανακούω, αναρωτιέμαι πού είναι τα Γκράμι μου!
Ναι, τα κάναμε όλα υπέροχα.
Υπέροχα ψηφίζαμε ΠαΣοΚ και Νέα Δημοκρατία, υπέροχα ψηφίζαμε το κάθε λαμόγιο που υποσχόταν να τακτοποιήσει από διορισμό μέχρι αυθαίρετο, υπέροχα φτιάχναμε κυκλώματα με άλλους καθυστερημένους, υπέροχα ξεπαστρεύαμε όποιον απειλούσε την θέση μας, υπέροχα ρουφιανεύαμε, υπέροχα δεν ανοίγαμε βιβλίο, υπέροχα αποθεώσαμε το κάθε σκουπίδι, υπέροχα όλα.
Είμαστε υπέροχοι. Κι εμείς και οι πράξεις μας.
Γιατί είμαστε υπέροχοι;
Γιατί είμαστε εμείς!
Είμαστε εμείς που είμαστε αδίστακτοι με τη γυναίκα που δεν γνωρίζουμε και σκοτώνει το μωρό της, χωρίς να έχουμε ιδέα για το τι μπορεί να της συμβαίνει, είμαστε αδίστακτοι με τους αδύναμους μετανάστες, πρόσφυγες, άστεγους κλπ -εκτός αν το να τους στηρίξουμε με λόγια και να τους εργαλειοποιήσουμε βοηθάει το προφίλ μας και την ατζέντα μας- και είμαστε πάρα πολύ δουλοπρεπείς με τους ισχυρούς.
Ποιοί είναι αδίστακτοι με τους αδύναμους και δουλοπρεπείς με τους ισχυρούς;
Οι μπάτσοι.
Α, και οι ραγιάδες.
Αδίστακτος με τους αδύναμους και δουλοπρεπής με τους ισχυρούς είναι η λογική και η φιλοσοφία του ραγιά.
Ναι, αλλά η ζωή έχει κι ένα τέλος.
Μήπως να νοιαστούμε και λίγο για την υστεροφημία μας;
Όχι, τα κάναμε όλα τέλεια και συνεχίζουμε.
Και όποιος σκατάς πεθαίνει, θα λέμε πως ήταν μεγάλος και αναντικατάστατος, ώστε όταν τα τινάξουμε εμείς, να λένε οι άλλοι σκατάδες για εμάς πόσο σπουδαίοι και μοναδικοί ήμασταν.
Ακόμα και ο εθνικός ρουφιάνος όταν πεθάνει -ψάχνονται τώρα διάφοροι για το ποιος είναι πιο ρουφιάνος από τον άλλον-, θα τον αποθεώσουμε και θα πούμε πως το κενό που άφησε δεν αναπληρώνεται.
Ναι, είναι τραγικό να αντιλαμβάνεσαι πως έζησες σαν σκατάς.
Γιατί όσο και να κοροϊδεύει τον εαυτό του, ο σκατάς ξέρει πως είναι σκατάς. Γι’ αυτό και προσπαθεί να αποφεύγει τους σκατάδες. Αλλά έλα που γέμισε ο τόπος σκατάδες.
Τους βλέπω εκεί γαντζωμένους όλους, να μη χάσουν τίποτα.
Διορθωμένες μούρες, χοληστερίνη στο Θεό και αγωνία στο βλέμμα.
Αγνώριστοι. Από τις πλαστικές, τα μπότοξ και τα φίλτρα.
Νάρκισσοι με το ψεύτικο πρόσωπό τους. Νάρκισσοι με το ψεύτικο μυαλό τους.
Τα ψέματά τους είναι η αλήθεια τους.
Αλλά εκεί. Εκεί. Γαντζωμένοι. Με λύσσα. Και αντικαταθλιπτικά. Χούφτες.
Φυσικά, η αυτοαποθέωση πάει σύννεφο. Μόνο ο ηλίθιος δεν καταλαβαίνει πόσο ηλίθιο είναι να μιλάει συνέχεια για τον εαυτό του. Γιατί ακόμα και όταν μιλάνε για τους άλλους, μιλάνε για τον εαυτό τους. Δεν υπάρχουν οι άλλοι για αυτούς.
Βέβαια, πού και πού, αποθεώνουν κάποιον άλλον. Κάποιον από την παρέα τους, το αφεντικό τους, τον αρχισυντάκτη τους -που του παίρνουν πίπες- ή κάποιον ανώδυνο γραφικό. Εντάξει, δεν θα αποθεώσουν ποτέ τον Τζούλιαν Ασάνζ γιατί σε αυτόν -και στην δική του στάση- βλέπουν το πόσο σκατάδες είναι οι ίδιοι.
Η ζωή στην Ελλάδα και στον πλανήτη δεν ξεκίνησε με εμάς, ούτε θα τελειώσει με εμάς.
Οι δικές μας γενιές απέτυχαν.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα αποτύχουν και οι επόμενες γενιές.
Κάποια από τις επόμενες γενιές θα τα καταφέρει.
Αλλά αν δεν εξαφανιστούν οι δικές μας γενιές, ελπίδα για τον τόπο δεν υπάρχει.
Μέχρι τότε, ας επιστρέψουμε στην κανονικότητα.
Βάλε Mega. Και μη λες ποιος είναι ο ιδιοκτήτης του. Mega σκέτο.
Το Mega είναι η επιστροφή στην κανονικότητα.
Είμαστε όλοι αθώοι.
Γιατί είμαστε εμείς.
Κάπως έτσι πρέπει να σκέφτονταν και οι ναζί, όταν έκαιγαν ανθρώπους.
(Πραγματικά, απορώ ποιοι είναι αυτοί που διαβάζουν. Αλλά είστε κι εσείς υπέροχοι. Σαν εμένα. Είμαστε υπέροχοι. Γιατί είμαστε εμείς.)
(Δεν υπάρχουν άλλοι Έλληνες που είναι κρυμμένοι κάπου και θα εμφανιστούν ξαφνικά και θα κάνουν θαύματα, όπως νομίζουν ακόμα κάποιοι. Αυτοί είμαστε. Αριστεροί, δεξιοί, αναρχικοί, φιλελέδες, κομμουνιστές, αυτοί είμαστε. Δεν έχει άλλους.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου