Χριστίνα Κοψίνη
Θα μπορούσε να είναι και ένα μήνυμα του Κεν Λόουτς σε όλους όσοι συνεχίζουν να αλληλοσπαράζονται για το ποιος είναι περισσότερο αριστερός: Αυτοί που έφυγαν, αυτοί που ετοιμάζονται να φύγουν ή αυτοί που μένουν στον... ΣΥΡΙΖΑ; Ο Κασσελάκης ή ο Χαρίτσης; Ο Δραγασάκης ή η Γεροβασίλη; Και πάει λέγοντας.
Τι λέει ο Κεν Λόουτς στην τελευταία του ταινία; Πως η αριστερή ματιά και δράση κρίνεται στο πεδίο, στην έκφραση της κοινωνικής αλληλεγγύης προς αυτούς που υποφέρουν. Και το πεδίο δεν είναι ούτε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ούτε το μικρόφωνο, ούτε καν η εφημερίδα μας.
Ο Κεν Λόουτς δείχνει σε μια ταινία, ίσως τελευταίο σταθμό στη σκηνοθετική του πορεία, ότι πραγματικοί σύντροφοι είναι αυτοί που όντως τρώνε μαζί, μοιράζονται αυτό που έχουν, συμπαραστέκονται σε αυτούς που δεν το έχουν. Αυτή είναι η κοινωνική Αριστερά που χρειαζόμαστε. Ολα τα άλλα είναι μάλλον για να περνάμε την ώρα μας. Ή μήπως για να τη χάνουμε;...
Τι λέει ο Κεν Λόουτς στην τελευταία του ταινία; Πως η αριστερή ματιά και δράση κρίνεται στο πεδίο, στην έκφραση της κοινωνικής αλληλεγγύης προς αυτούς που υποφέρουν. Και το πεδίο δεν είναι ούτε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ούτε το μικρόφωνο, ούτε καν η εφημερίδα μας.
Ο Κεν Λόουτς δείχνει σε μια ταινία, ίσως τελευταίο σταθμό στη σκηνοθετική του πορεία, ότι πραγματικοί σύντροφοι είναι αυτοί που όντως τρώνε μαζί, μοιράζονται αυτό που έχουν, συμπαραστέκονται σε αυτούς που δεν το έχουν. Αυτή είναι η κοινωνική Αριστερά που χρειαζόμαστε. Ολα τα άλλα είναι μάλλον για να περνάμε την ώρα μας. Ή μήπως για να τη χάνουμε;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου