Στην αποτυχία των προγραμμάτων «σωτηρίας» της Ελλάδας των τελευταίων πέντε χρόνων, αναφέρεται δημοσίευμα της Wall Street Journal.
Με φωτογραφία του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, μπροστά από την είσοδο του Μαξίμου αναφέρει ότι «εδώ και πέντε χρόνια η Αθήνα και οι δανειστές της διαφωνούν διαμετρικά σχετικά με τους λόγους που απέτυχαν τα προγράμματα διάσωσης. Ακόμη περισσότερο τώρα που αμφότεροι βρίσκονται μπροστά σε ένα ακόμη αδιέξοδο».
Επίσης, με ένα διάγραμμα δείχνει το βάθος των περικοπών στο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων σε σχέση με άλλες περιφερειακές οικονομίες στην ευρωζώνη, αναδεικνύοντας το μέγεθος της υφεσιακής πίεσης πάνω στην οικονομία.
Ακόμα, η αμερικάνικη εφημερίδα σημειώνει: «Η Γερμανία και οι δανειστές λένε πως το σχέδιο διάσωσης ήταν και παραμένει σωστό, αλλά η Ελλάδα δεν το ακολούθησε σωστά, αναφέρει το δημοσίευμα.
Ο Βόλφγκανκ Σόιμπλε βλέπει την Ελλάδα ως ασθενή που δεν έχει λάβει τα χάπια του, σε αντίθεση με άλλους που έχουν εισαχθεί στο ίδιο νοσοκομείο, όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία που κατάπιαν το ίδιο φάρμακο και γιατρεύτηκαν».
Στη συνέχεια το δημοσίευμα της αμερικάνικης εφημερίδας αναφέρει: «Οι Έλληνες, πάλι, βλέπουν την Ευρωζώνη ως ένα τρελοκομείο -παρόμοιο με αυτό που παρουσιάζει ο Κεν Κέσι στη «Φωλιά του κούκου» - όπου η αυταρχική, ευτραφής νοσοκόμα ελέγχει τους τροφίμους μέσω της τιμωρίας και της ταπείνωσης.
Οι περισσότεροι οικονομολόγοι και αξιωματούχοι των πιστωτών, συμφωνούν πως τα προγράμματα διάσωσης έπασχαν από τρία ελαττώματα σχεδιασμού.
Το πρώτο έχει να κάνει με την κλίμακα και την ταχύτητα της λιτότητας που δεν είχε προηγούμενο. Οι περικοπές δαπανών και τα φορολογικά μέτρα έφτασαν να είναι πάνω από το 30% του ΑΕΠ μεταξύ 2010-2014. Με αποτέλεσμα το ΔΝΤ το 2013 μπροστά στην αποτυχία να παραδεχθεί το λάθος, επισημαίνει.
Το δεύτερο ελάττωμα ήταν οι «μεταρρυθμίσεις». Το να θεσπίσει κανείς αλλαγές στην αγορά εργασίας, στο συνταξιοδοτικό και την απορύθμιση σε τομείς των υπηρεσιών, δεν είναι ποτέ εύκολο – στην Ελλάδα, όμως, αποδείχθηκε πολιτικά τοξικό και αυτό γιατί η οικονομία της χώρα βρισκόταν, ήδη, σε ελεύθερη πτώση.
Το τρίτο πρόβλημα είναι ότι αυτές οι μεταρρυθμίσεις δεν ανήκαν στην ιδιοσυγκρασία των προβλημάτων της χώρας και υπαγορεύτηκαν έπειτα από την πίεση των διεθνών ΜΜΕ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι απολύσεις στο δημόσιο τομέα υπό τη λογική ότι στην Ελλάδα ο συγκεκριμένος τομέας είναι υπέρμετρα μεγάλος – κάτι που δεν ισχύει, σε σύγκριση με τους αντίστοιχους άλλους κρατών της Ευρωζώνης, υπογραμμίζει το δημοσίευμα.
Παρά τις όποιες επιφυλάξεις, οι πιστωτές έχουν αλλάξει ελάχιστα τη συνταγή τους. Η Ελλάδα μπορεί να καταπιεί και πάλι το χάπι, αλλά οι περισσότεροι Έλληνες δεν έχουν πειστεί ότι οι γιατροί ξέρουν τι κάνουν, καταλήγει το δημοσίευμα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου