Από τον «Θείο Νώντα» έως τη Θεία Λένα...

Δημήτρης Βασιλόπουλος

Καρφωμένοι στο ραδιόφωνο τις Κυριακές το μεσημέρι, πρωτακούσαμε πιτσιρικάδες για τα κατορθώματα μέσα στο γήπεδο του Δεληκάρη, του Κούδα, του Γιούτσου, του Δομάζου! Μέσα από το ραδιόφωνο ο Πετρίδης μας έμαθε τα... πρώτα μας γράμματα για τη ροκ μουσική, για τον Τζιμάκο, τον Μόρισον και για τον βασιλιά Έλβις!
Στο ραδιόφωνο ακούσαμε τη φωνή του Παπαστεφάνου να μας ξεναγεί στους μουσικούς δρόμους του «κυρίου Έντισον» και τα μεσάνυχτα της Κυριακής την βραχνή φωνή του Πουλικάκου να «καρφώνει» στο πικάπ γνήσια ροκ κομμάτια ως «Θείος Νώντας» για τα «μικρά παιδιά»! 
Στο Β’ Πρόγραμμα κάθε απόγευμα μας μεγάλωναν τα «Τραγούδια της παρέας» και στο Γ’ Πρόγραμμα κάθε μέρα μας ωρίμαζε ο Μάνος Χατζιδάκις! Κι αν ήθελες κάτι ξένο και ακυκλοφόρητο ακόμη στην Ελλάδα, πήγαινες τη βελόνα τέρμα δεξιά στα Μεσαία, όπου ο Αμερικάνος έπαιζε τα «ορίτζιναλ» μέσα από την αμερικανική βάση της Νέας Μάκρης! 
Κάποια παιδιά ονειρεύτηκαν στις πλατείες της Λιλιπούπολης, άλλα αφέθηκαν στη μαγεία της  Θείας Λένας και άλλα ξεκαρδίστηκαν στα γέλια με την παρέα του Καραγκιόζη και τα ανηψάκια του Μπαρμπα-Μυτούση! Μέσα από το ραδιόφωνο οι ζεστές και λατρεμένες φωνές του Χορν, της Λαμπέτη, του Παπαμιχαήλ, της Βαλάκου, της Αρώνη, του Καζάκου, της Καρέζη, του Ληναίου, του Ξενίδη, μας πρόσφεραν ακριβή συντροφιά με τις σαββατιάτικες θεατρικές βραδιές τους! 
Από κοντά και οι «πειρατές» των FM, που συνόδεψαν την εφηβεία μας! Ο Άκης Έβενης, ο Τζερόνυμο, ο Easy Rider, ο θρυλικός 267 -κατά κόσμον Τσαουσόπουλος- αλλά και ο... Τζώνι ο Προπέλας με το «έκο»! Όλοι αυτοί που μας έκαναν κάποια στιγμή να στήσουμε κι εμείς έναν μικρό πομπό για να «πουλήσουμε το εφέ μας» στην παρέα και στα κορίτσια. Να μαζευόμαστε με τον Κείμη, τον Τζίμη, τον Γιάννη, τον Μάνο στο υπόγειο του Τόλη στη Μιχ. Βόδα και να ζωντανεύουμε το «Studio 55», με εκείνη την κατακόρυφη κεραία που είχε σκαρώσει ο αθεόφοβος στην ταράτσα! 
Και μέσα από το ραδιόφωνο ανακαλύψαμε κι ένα ιδιαίτερο εφηβικό φλερτ!… Να αφιερώσεις τραγούδι στο κορίτσι που σου αρέσει, αλλά δεν είχες βρει ακόμη τον τρόπο (ή το θάρρος;) να πας να της μιλήσεις! Έτσι στα πεταχτά και χωρίς επώνυμο γιατί μπορεί να άκουγε και ο πατέρας της… Ένας Δημήτρης, Κώστας, Γιάννης, που αφιέρωνε σε μια Χριστίνα, Άννα, Γεωργία!… Και όμως, με έναν τρόπο μαγικό και ανεξήγητο, με έναν τρόπο έξω από κάθε λογική, όλοι καταλάβαιναν ποιός ήταν αυτός ο «ανώνυμος» που αφιέρωνε και σε ποια χάριζε τις μουσικές στιγμές του! Ήταν ο τρόπος της εποχής μας για να της πεις ότι αυτή τη στιγμή τη σκέφτεσαι!
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ ΧΘΕΣ! Και η ακαταμάχητη δύναμή του ήταν -και είναι- ότι δεν διαθέτει εικόνα κι έτσι δεν περιορίζει το μυαλό αποκλειστικά σε αυτό που βλέπει! Δεν το φυλακίζει μέσα σε μια εικόνα, αλλά το αφήνει ελεύθερο να κάνει ό,τι γουστάρει!... Ακούς μόνο, οπότε το μυαλό σου μπορεί να φαντάζεται, να ονειρεύεται, να ταξιδεύει... Να γίνεται ο νους σου αληταριό που όλο θα δραπετεύει...

Από το Facebook του Δημήτρη Βασιλόπουλου 

μέσω www.nonews-news.com