Για κάποιους ήταν "λέαινα",
για άλλους ήταν "μάγισσα",
για τους περισσότερους "η γυναίκα του Ντάριο Φο"
και για τους πέντε φασίστες που την βίασαν, βασάνισαν,
έκοψαν το σώμα της με ξυράφι
κι ύστερα το πετάξανε στο πάρκο,
ήτανε μια πουτ@να που έπρεπε επιτέλους να σωπάσει...
Γιατί αλήθεια αυτή η "όμορφη" δεν επαναπαύτηκε στην ομορφιά της;
Γιατί αυτή η "θεατρίνα" δεν καθότανε στ' αυγά της;
Γιατί 2 μήνες μετά τον τιμωρητικό της βιασμό, συνέχισε να βγάζει πύρινους αντιφασιστικούς λόγους;
Γιατί δεν διεκδίκησε ποτέ την "πατρότητα" των κειμένων που χάρισαν στον άντρα της το Νόμπελ, ενώ ο ίδιος παραδέχθηκε στην κηδεία της, ότι τα περισσότερα τα έγραψε εκείνη κι ότι το μόνο που τον σταματούσε από το να το ομολογήσει ήταν η ματαιοδοξία του;
Η Φράνκα στα υπέροχα χρόνια των εργατικών αγωνων στην Ιταλία, είχε το θράσος να τα βάλει μέσα από τα έργα και τις πράξεις της με την εκκλησία, το κράτος, τους φασίστες και τη χούντα των βιομηχάνων του Ιταλικού βορρά.
Η Φράνκα που δυο μήνες μετά το βιασμό και τον βασανισμό της από τους παρακρατικούς φασίστες που ενεργούσαν για λογαριασμό υψηλόβαθμων στελεχών της αστυνομίας του Μιλάνου,
ανέβηκε στη σκηνή για να παίξει στην παράσταση “φτάνει πια με τους φασίστες”.
Η Φράνκα που ομολόγησε τον βιασμό της πάνω στη σκηνή με ενα μονόλογο στη Lucca το 1975.
Η Φράνκα που είδε κάποιους από τους φασίστες βιαστές της να ομολογούν κοντά δεκαπέντε χρόνια αργότερα.
Να ομολογούν ότι λειτουργούσαν με εντολές της αστυνομίας περιγράφοντας το κλίμα τη βραδιά που ο βιασμός της Rame έγινε γνωστός στο αστυνομικό τμήμα ως εορταστικό.
Ο διοικητής μάλιστα είχε πει “καιρός ήταν”.
Αλλα είχαν περάσει χρονια, είπε η δικαιοσύνη και τα αδικήματα είχαν παραγραφεί.
Η Φράνκα που την αφόρησε το βατικανό, της απαγόρεψαν την είσοδο στις ΗΠΑ το '84 ως “ανεπιθύμητη” και εζησε μόνιμα στο στόχαστρο όλων των καθαρμάτων των θεσμών.
Δεν θα την δείτε σε εξώφυλλα περιοδικών, ούτε σε αναφορές στα μίντια.
Δεν θα μπορούσε να χωρέσει στην ημέρα της γυναίκας.
Η Φράνκα Ράμε δεν πρέπει να υπάρχει πουθενά.
Δεν θα βρεις και πολλά στις μηχανές αναζήτησης.
Γιατί η ζωή της θα ήταν το μέτρο κάθε άξιας να αναφερθεί αντίστασης.
Δεν θα μπορούσαν ουτε να την κάνουν μόδα.
Και γι' αυτό η Franca Rame νίκησε.
Και για αυτό στον ταφο της πιο όμορφης γυναίκας στον κόσμο είναι χαραγμένες δυο λέξεις :
Bella Ciao.
Πηγή: Facebook
---------------------------------------------------------------------
Σ.σ: Η Φράνκα Ράμε (Franca Rame) ήταν Ιταλίδα ηθοποιός του θεάτρου, συγγραφέας και πολιτική ακτιβίστρια στον χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς. Υπήρξε σύζυγος του νομπελίστα συγγραφέα Ντάριο Φο, με τον οποίο μοιράστηκε τα θεατρικά του οράματα. Γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου 1929 στο Παραμπιάγκο της Λομβαρδίας, από πατέρα ηθοποιό και μητέρα δασκάλα. Πέθανε στις 29 Μαΐου 2013 στο Μιλάνο, σε ηλικία 84 ετών.
Πηγή: Σαν Σήμερα .gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου