Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά που ήθελε η χούντα να στείλει στην Κύπρο να πολεμήσουν και τα βάσανα που τραβούν μέχρι σήμερα
Ο Βασίλης Δεδότσης, ο γνωστός Μάρτυρας του Ιεχωβά που έχει πληρώσει τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις με πολύχρονες φυλακίσεις και ποικίλες διώξεις, μας θύμισε την Παρασκευή μια ελάχιστα γνωστή πλευρά της Μεταπολίτευσης, με μια ανάρτηση που πρέπει να διαβαστεί («Μη μας αναγκάσετε να βάψουμε κόκκινα τα ντουβάρια της φυλακής», 25.7.2025).
«Ήταν Ιούλιος του 1974, ήμουνα φυλακισμένος ως αντιρρησίας συνείδησης
στις φυλακές Μπογιατίου. Μαζί μου βρίσκονταν άλλοι 46 νεαροί Μάρτυρες του Ιεχωβά, φυλακισμένοι για τον ίδιο λόγο και καταδικασμένοι όλοι μας σε μακρόχρονες ποινές φυλάκισης. Εντούτοις, λόγω της καλής μας διαγωγής και της ευσυνείδητης εργατικότητάς μας, είχαμε κερδίσει τον σεβασμό και την εκτίμηση όχι μόνο της διοίκησης, αλλά και των άλλων κρατουμένων.
Ξαφνικά όμως, η ήσυχη ζωή της φυλακής μετατράπηκε σε πολεμική ατμόσφαιρα. Τι είχε συμβεί;
Στις 20 Ιουλίου ημέρα Σάββατο, ο τουρκικός στρατός εισέβαλε στην Κύπρο και το στρατιωτικό δικτατορικό καθεστώς της Ελλάδας, έθεσε την χώρα σε κατάσταση γενικής επιστράτευσης.
Από τα μεγάφωνα της φυλακής ακούγονταν συνεχώς πολεμικά εμβατήρια και η συμπεριφορά της διοίκησης των φυλακών, των φρουρών, αλλά και των κρατουμένων, έγινε ξαφνικά πολύ εχθρική απέναντί μας. Αρκετοί μάλιστα κρατούμενοι, αλλά και οι δεσμοφύλακες, μας αποκαλούσαν προδότες, πουλημένους, δειλούς και άνανδρους».
Στις 22.7.1974 ο Διοικητής των φυλακών αντισυνταγματάρχης Πέτρος Γκόρος κάλεσε τον Δεδότση και έναν ακόμη αντιρρησία στο γραφεί του, δηλώνοντάς τους ότι οι φυλακές διαλύονται και όλοι οι φυλακισμένοι θα επιβιβαστούν σε δύο μεταγωγικά αεροπλάνα για την Κύπρο.
Και κατέληξε: «Όσο για εσάς Μάρτυρες, δεν θέλω αντιρρήσεις και ηρωισμούς. Μη μας αναγκάσετε να βάψουμε κόκκινα τα ντουβάρια της φυλακής. Θα έρθετε μαζί μας, θέλετε δεν θέλετε».
Ο Δεδότσης συνεχίζει: «Δεν μας επέτρεψε να μιλήσουμε και μας ζήτησε να ενημερώσουμε αμέσως και τους άλλους ομοπίστους μας. Μετά την αναχώρησή μας από το γραφείο του Διοικητή, κάποιοι αξιωματικοί, αρκετά φιλικοί απέναντί μας, μας ενημέρωσαν, ότι σε ερώτημα του Διοικητή προς το Αρχηγείο Στρατού, “τι θα κάνω με τους Μάρτυρες αν δεν υπακούσουν”, η απάντηση ήταν ξεκάθαρη: “Αντιμετωπίστε τους σαν προδότες χωρίς οίκτο, άλλωστε τους αξίζει να εκτελεστούν”».
Κάτω απ’ αυτή την απειλή πέρασαν οι Μάρτυρες το βράδυ, αποφασισμένοι να μην παραβιάσουν την πίστη τους. Είχαν αποφασίσει να στείλουν το πρωί μια τριμελή αντιπροσωπεία που θα ανακοίνωνε στον Διοικητή την απόφασή τους.
Συνεχίζει ο Δεδότσης: «Την επόμενη μέρα Τρίτη, 23 Ιουλίου, ήμασταν όλοι έτοιμοι και αποφασισμένοι μέχρι θανάτου. […] Όμως μας περίμενε μια πολύ αναπάντεχη και απρόσμενη εξέλιξη. Όπως πληροφορηθήκαμε από φιλικά διακείμενο δεσμοφύλακα, ο Διοικητής μαζί με όλους τους αξιωματικούς των φυλακών, ναι όλη η Διοίκηση, είχαν συλληφθεί το προηγούμενο βράδυ, καθώς το στρατιωτικό καθεστώς της χώρας είχε καταρρεύσει και οι πολιτικοί ανέλαβαν την διακυβέρνηση».
Ο διοικητής Γκόρος καταδικάστηκε τα επόμενα χρόνια για βασανιστήρια σε βάρος κρατουμένων.
Αλλά οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν έπαψαν να υφίστανται την εκδικητική στάση του βαθέος κράτους, με τους υπουργούς Άμυνας των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων να τους αντιμετωπίζουν ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, αρνούμενοι να αναγνωρίσουν το δικαίωμα του αντιρρησία συνείδησης, παρά τις σχετικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των Διεθνών Δικαστηρίων για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παρέμεναν πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Βλ. σχετ.: Ιός, «Η μνησικακία του βαθέος κράτους», «Εφημερίδα των Συντακτών», 30.11.2013).
Και όταν μετά από πολύχρονους αγώνες έγινε επιτέλους δεκτό το προφανές, μειώθηκε δηλαδή η εναλλακτική υπηρεσία από 15 σε 12 μήνες (απόφαση του αναπλ. Υπουργού Εθνικής Αμύνης Πάνου Ρήγα, στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ), ακόμα κι αυτό το μικρό βήμα θεωρήθηκε «αντεθνικό» από τη Δεξιά. Και μόλις σχηματίστηκε η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, μια από τις πρώτες κινήσεις του υφυπουργού Αλκιβιάδη Στεφανή τον Οκτώβριο του 2019 ήταν να επαναφέρει τη διάρκεια της εναλλακτικής υπηρεσίας των αντιρρησιών συνείδησης στους 15 μήνες, 6 μήνες μεγαλύτερη, σε σχέση με τους 9 μήνες πλήρους θητείας στον Στρατό Ξηράς (Μάνος Τσαλδάρης, Δημήτρης Αγγελίδης, «Ο υφυπουργός αποφάσισε και διέταξε πισωγύρισμα», «Εφημερίδα των Συντακτών», 8.10.2019).
Ας μην παραξενευόμαστε λοιπόν που ο κ. Μητσοτάκης έχει συγκεντρώσει δίπλα του να μας κυβερνήσουν τόσους «αναθεωρητές» της Μεταπολίτευσης, όχι μόνο τους γνωστούς απολογητές της δικτατορίας (Βορίδη, Γεωργιάδη, Πλεύρη), αλλά και τους ιστορικούς Ευάνθη Χατζηβασιλείου και Άγγελο Συρίγο, τον πολιτικό επιστήμονα Στάθη Καλύβα, τον δημοσιογράφο Νίκολας Γκέιτζ, μέχρι και τον αλευροβιομήχανο θαυμαστή του δικτάτορα Κωνσταντίνο Λούλη. Η Μεταπολίτευση για όλους τους ήταν μια «πολιτική στιγμή» που πρέπει να την ξεπεράσουμε…
ΦΩΤ: Ο Μιχάλης Ζερβός και ο Βασίλης Δεδότσης στις Στρατιωτικές Φυλακές Ιωαννίνων (χειμώνας 1975). Ο πρώτος έμεινε συνολικά 7,5 και ο δεύτερος 8,5 χρόνια φυλακή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου