Mpelalis Reviews

Mpelalis Reviews

Τρίτη 5 Απριλίου 2016

Του δειλού η μάνα δεν έκλαψε ποτέ


 
Ραγιάδες στα θρανία
Στα χρόνια της κυριαρχίας της Ιεράς Συμμαχίας, πέραν από την εξαφάνιση κάθε ιδέας εθνικής ανεξαρτησίας, έπρεπε να υπάρξει και το θεωρητικό υπόβαθρο που θα δημιουργούσε το κατάλληλο κλίμα πανευρωπαϊκά ώστε να υπάρξει απέχθεια προς κάθε υπόδουλο λαό μιας και αυτό ήταν το πεπρωμένο τους ως υποδεέστεροι των κυρίαρχων μέσα σε κάθε αυτοκρατορία.
Ήταν τέτοια η λύσσα εναντίον των εξεγερμένων όπου μυστικοί πράκτορες από κάθε αυτοκρατορία, συνεργάζονταν με τους συναδέλφους-αντιπάλους τους ώστε να εξοντώσουν την παραμικρή κίνηση και να πνίξουν στο αίμα τους πρωτεργάτες της.
Συνεπικουρούμενοι λοιπόν από την καθημερινή καταστολή, προχωρήσαν και στην χάλκευση στοιχείων αλλά και στην διαστρέβλωση γεγονότων ώστε να περάσει με γοργό ρυθμό η απαξίωση των εν δυνάμει ‘εχθρών΄ της τότε εξουσίας, η οποία όπως και όλες οι άλλες πριν και μετά, είχε την μόνιμη εντύπωση της μακροημέρευσης της και της ανεπίτρεπτης κατάργησης της ώστε να μηχανορραφεί για την διατήρηση της πάση θυσία των υπηκόων της.
Στη περίπτωση του Ελληνικού γένους, υπήρξαν οι φοβέρες μορφές των Μέττερνιχ και Φαλμεράϋερ, οι οποίοι, ο καθένας από το πόστο του στην Αυστρουγγρική Αυτοκρατορία, φρόντισαν με κάθε τρόπο να διαβάλουν όποια προσπάθεια υπήρξε από ελληνικής πλευράς για αρχική αυτοδιάθεση, δημιουργώντας συνθήκες στραγγαλισμού σε κάθε επαναστατική κίνηση που βλάστησε εκείνο το διάστημα.
Έπρεπε να περάσουν πολλές γενιές ώστε να αποκαλυφθεί ο ρόλος των ανθελλήνων και να υπάρξουν νέες μελέτες, οι οποίες θα αποδείκνυαν ότι υπάρχει μια ιστορική συνέχεια στον ελλαδικό χώρο παρά αλλά και εξαιτίας των επιδρομών, εισβολών, προσμείξεων και μετακινήσεων αλλόφυλων*.
Οι διαφορετικές διάλεκτοι, τα κατά τόπους έθιμα αλλά και η τριβή με τον υπάρχοντα περίγυρο, έφερε όλους όσους θεωρούνταν ξένοι, να αποδεχτούν την ελληνικότητα τους μέσα από κάθε διαφορετικό μονοπάτι της διαδρομής τους. Όπως ακριβώς κατάφεραν και οι Αρχαίοι πρόγονοι μας να αναδείξουν την ομογένεια τους δια της ανομοιογένειας τους. 
Δυστυχώς όμως μέσα σε αυτά τα τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια περίπου, ήταν αδύνατο να μην υπάρξουν πολλές στιγμές και χρονικές περιόδους όπου κυριάρχησε η διχόνοια αλλά και μόνιμες προστριβές για την νομή της εξουσίας και της επέκτασης της. Οι ιστορικοί του παρελθόντος φρόντισαν να τονίσουν τους σημαντικούς ηγέτες που ανήγαγαν το μεγαλείο της εξουσίας τους σε απτά αποτελέσματα προς όφελος των υπηκόων τους, αλλά δυστυχώς και πάλι, σε ένα τόσο μεγάλο διάστημα, αυτοί ήταν πολλοί λίγοι σε σχέση με εκείνους που βασίλεψαν άκρως διαιρετικά και διαβρωτικά.
Φτάνοντας στα κοντινά κομμάτια της Ιστορίας μας, παρακολουθούμε μια αδυσώπητη προσπάθεια πάταξης της όποιας προσπάθειας ανάπτυξης αυτού του κράτους σε προοδευτικές βάσεις, με μόνιμη αντιπαλότητα αυτών που παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο με εκείνους που αντιδρούν σε κάθε αλλαγή που θίγει ή μπορεί να θίξει στο ελάχιστο τα συμφέροντα τους, τα οποία τις περισσότερες φορές, αν όχι όλες, απορρέουν αλλά και συμπλέουν με αυτά των ξένων μητροπολιτικών κέντρων εξουσίας.
Μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό των ιστορικών εξελίξεων όπου η χρονική διάρκεια μιας γενιάς είναι πλέον υπέραρκετη για να αντιληφθεί κάποιος τις αλλαγές που έχουν επέλθει στο αντι-κοινωνικό μας περιβάλλον έτσι όπως έχει εξελιχθεί, συνεχίζουμε να βιώνουμε την διαστρέβλωση της ιστορικής γνώσης την ίδια στιγμή που μας είναι πιο απαραίτητη από ποτέ.
Έχοντας πολιτικούς, διπλωμάτες, κυβερνητικούς υπάλληλους, επιχειρηματίες, έναν συρφετό ολόκληρο που βυσσοδόμησε και συνεχίζει το εγκληματικό έργο του μέχρι σήμερα, η όποια στρεβλή γνώση της ιστορίας μας, μας οδηγεί αβίαστα σε ένα και μοναδικό συμπέρασμα.

Για τη πάρτη μας όλα.
Μπορεί να μην ξέρουμε ποσά χρόνια θα υπάρχει αυτός ο τόπος, ξέρουμε όμως πάνω κάτω πόσο περίπου θα ζήσουμε εμείς, οπότε ποιος ο λόγος να σκοτωνόμαστε κυριολεκτικά και μεταφορικά για ζητήματα που δεν μας αφορούν και κάνουν κακό στην υγεία μας. Είναι που μας νοιάζουν τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας κατά άλλα.
Επειδή όμως τίποτα στη ζωή δεν έρχεται τέλειο, έτσι και σε εμάς έλαχε μια πατρίδα που τυχαίνει να είναι η πιο όμορφη από όλες τις άλλες επιβεβαιωμένα, άλλα έχει ένα φοβερό ελάττωμα. Τι γουστάρουν όλοι και βρίσκεται ανάμεσα σε όλες τις γεωπολιτικές διαμάχες της Ευρώπης και της Ευρασίας γενικότερα.Οι μισές από τις πιο σημαντικές μάχες της Παγκόσμιας Ιστορίας έχουν λάβει χώρα στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο.
Όποιος λοιπόν πιστεύει ότι οι σφαίρες και οι βόμβες θα πέφτουν ολόγυρα άλλα δεν θα αποτελεί ο ίδιος στόχο, μάλλον θα πρέπει να κοιταχτεί στον καθρέφτη και να αρχίσει τις κουτουλιές. Όταν θα πιαστεί απροετοίμαστος στη μέγγενη της καταστροφής, δεν πρόκειται να βγει ακέραιος ή ακόμα και ζωντανός, όσες μετάνοιες και να κάνει, όσα τάματα και να ετοιμάσει. 
Και αφού αυτή η χώρα έφτασε στο σημείο να έχει ως μεγαλύτερο εξαγώγιμο προϊόν της τη ψευτομαγκιά που τρέχει από τα μπατζάκια, σύντομα κάτι άλλο ζεστό και κίτρινο θα τρέχει από εκεί μέσα. Γιατί αν υπάρχει κάτι που δεν ξορκίζεται με τίποτα είναι η μαλάκια που μας δέρνει αλύπητα.

Πιο άξιος της μοίρας του λαός σιγουρά δεν υπάρχει.
Τώρα λοιπόν που μας ζώσανε τα φίδια, αργά ή γρήγορα θα ξεκαθαρίσει το τοπίο και θα δούμε ποιοι είναι αυτοί που μπορούν να λογίζονται για άνθρωποι και ποιοι για αρουραίοι. Μόνο τα αρούρια μασουλάνε το σπίτι τους και πνίγονται μεσοπέλαγα χωρίς να καταλάβουν τι τους βρήκε. Και όσο για τα ανθρωπινά που μέλλουν να γενούνε, όσοι δεν πήρανε χαμπάρι από τη κατάρρευση του υπαρκτού καταναλωτισμού, θα ανοίξουν το στόμα στο Βοριά και ας πιούνε ότι βρούνε.

Καμήλα άγρια η Ιστορία φίλε μου.
Τη χτυπάς, τη κλωτσάς, τη φτύνεις στα μούτρα, αλλά εκείνη δεν σε ξεχνάει και δεν σε συγχωράει, και όταν πάλι σε ξαναβρεί θα σε δαγκώσει και θα σε πατήσει χάμω. Γιατί ενώ πίστεψες ότι έχεις να κάνεις με ένα άμοιρο και φοβισμένο πλάσμα, έρχεται και σου αποκαλύπτει ξεδιάντροπα ότι το ψόφιο και χεσμένο πλάσμα είσαι εσύ και οι όμοιοι σου.
Συνέχισε λοιπόν την θλιβερή πορεία σου ανιστόρητε και ψοφοδεή ελληνόφωνε, και όταν θα πέσουν οι τίτλοι τέλους, θα βρεθείς αλλού να είσαι γραμμένος και αλλού να είσαι θαμμένος.
Και δεν θα υπάρχει ούτε ένας να σε κλάψει, γιατί ούτε ένα δάκρυ δεν θα αξίζει για σένα να χυθεί.

Υ.Γ. Αυτός ο τόπος έχει πεθάνει από την ακατάσχετη αιμορραγία των ανθρώπων που γέννησε και έφυγαν μακριά. Όσοι έχουμε μείνει εδώ δεν αποτελούμε τίποτα άλλο εκτός από τα σκουλήκια στο τάφο του.

*Η αναφορά βασίζεται στη μετάφραση της λέξης tribe και όχι της λέξης race, καθώς με 99,5% κοινό DNA όπως είναι πια γνωστό, θεωρίες περί ανώτερων φυλών αποτελούν κακόγουστα ανέκδοτα. Αυτοί που θέλουν να τα πιστεύουν, ας τα πληρώσουν με το δικό τους αίμα και μόνο. Γιατί η μόνη τιμή που έχουνε είναι γραμμένη σε ταμπέλα με έκπτωση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου