Από το "PRESS-GR"
Amadeo Bordiga, ιδρυτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας
"Φωνάζει ο κλέφτης, για να φοβηθεί ο νοικοκύρης"...
Ενώ η "δικαιωματική αριστερά" κι ευτυχώς μόνον αυτή, η "αριστερά" του Στέιτ Ντιπάρτμεντ μετά την υπεράσπιση των "αμάχων" στο Χαλέπι, προσφάτως στη Γκούτα, που σε επτά (7) ολόκληρα χρόνια στήριξε την "αραβική άνοιξη made in USA" εναντίον του "χασάπη" κι "αιμοσταγή δικτάτορα Άσαντ"... τώρα βρήκε νέα "αγωνιστική σημαία": Κούρδοι του YPG
Με συμμάχους το σύνολο των ΜΜΕ και όλων των δημοσιογράφων, αλλά και της παραδοσιακής δεξιάς, επιβάλουν την "ημερήσια διάταξη" του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αλλά τους "ενοχλούν" και μάλιστα τους προκαλούν αβάσταχτο πόνο στοιχεία, ντοκουμέντα κι αναλύσεις που τεκμηριώνουν ότι η ηγεσία του κουρδικού YPG ξεπούλησε τους Κούρδους, αλλά και κάθε σχέση με την αριστερά.
Αυτή η υποταγμένη "αριστερά" βρήκε "επαναστατική" εκτόνωση των μελών της στις κινητοποιήσεις για την πόλη της Συρίας Αφρίν, που είχαν καταλάβει Κούρδοι του YPG και την παρέδωσαν αμαχητί στις ορδές του φασιστικού τουρκικού καθεστώτος υπό την αιγίδα των ΗΠΑ (H Αφρίν δεν έπεσε... παραμένει κατεχόμενη!).
Αυτή η υποταγμένη "αριστερά" δεν συγκινήθηκε ποτέ από την 7ετή ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας κι αντιθέτως στάθηκε ενεργά στο πλευρό των ιμπεριαλιστών και της "αραβικής άνοιξης".
Οι Κούρδοι του YPG, όταν η κυβέρνηση της Δαμασκού κι ολόκληρος ο Συριακός λαός έδινε τη μάχη της επιβίωσης για την υπεράσπιση της Εθνικής Ανεξαρτησίας, μαζί με τον "ελεύθερο συριακό στρατό"-FSA κατέλαβαν εδάφη της Συρίας, υποδέχτηκαν στα κατεχόμενα εδάφη τον αμερικάνικο στρατό και... παρέδωσαν Συριακή γη για 20 αμερικάνικες βάσεις.
Γι' όλα αυτά δεν μιλάει κανένας "αριστερός" ή ακροδεξιός φίλος των Κούρδων του YPG. Κανείς δεν δίνει μια "απάντηση", "ερμηνεία", εξήγηση, λες κι είναι φαντασιακά γεγονότα.
Αν κάποιος έχει διαφορετικές αντιλήψεις είναι σεβαστές αλλά δεν σημαίνει κι αποδεκτές. Όμως πρώτα ο καθένας που στηρίζει την αμερικανοσιωνιστική ηγεσία του YPG οφείλει να δίνει και τεκμηριωμένες απαντήσεις σε γεγονότα και καθημερινές πρακτικές.
Ενώ η "δικαιωματική αριστερά" κι ευτυχώς μόνον αυτή, η "αριστερά" του Στέιτ Ντιπάρτμεντ μετά την υπεράσπιση των "αμάχων" στο Χαλέπι, προσφάτως στη Γκούτα, που σε επτά (7) ολόκληρα χρόνια στήριξε την "αραβική άνοιξη made in USA" εναντίον του "χασάπη" κι "αιμοσταγή δικτάτορα Άσαντ"... τώρα βρήκε νέα "αγωνιστική σημαία": Κούρδοι του YPG
Με συμμάχους το σύνολο των ΜΜΕ και όλων των δημοσιογράφων, αλλά και της παραδοσιακής δεξιάς, επιβάλουν την "ημερήσια διάταξη" του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αλλά τους "ενοχλούν" και μάλιστα τους προκαλούν αβάσταχτο πόνο στοιχεία, ντοκουμέντα κι αναλύσεις που τεκμηριώνουν ότι η ηγεσία του κουρδικού YPG ξεπούλησε τους Κούρδους, αλλά και κάθε σχέση με την αριστερά.
Αυτή η υποταγμένη "αριστερά" βρήκε "επαναστατική" εκτόνωση των μελών της στις κινητοποιήσεις για την πόλη της Συρίας Αφρίν, που είχαν καταλάβει Κούρδοι του YPG και την παρέδωσαν αμαχητί στις ορδές του φασιστικού τουρκικού καθεστώτος υπό την αιγίδα των ΗΠΑ (H Αφρίν δεν έπεσε... παραμένει κατεχόμενη!).
Αυτή η υποταγμένη "αριστερά" δεν συγκινήθηκε ποτέ από την 7ετή ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας κι αντιθέτως στάθηκε ενεργά στο πλευρό των ιμπεριαλιστών και της "αραβικής άνοιξης".
Οι Κούρδοι του YPG, όταν η κυβέρνηση της Δαμασκού κι ολόκληρος ο Συριακός λαός έδινε τη μάχη της επιβίωσης για την υπεράσπιση της Εθνικής Ανεξαρτησίας, μαζί με τον "ελεύθερο συριακό στρατό"-FSA κατέλαβαν εδάφη της Συρίας, υποδέχτηκαν στα κατεχόμενα εδάφη τον αμερικάνικο στρατό και... παρέδωσαν Συριακή γη για 20 αμερικάνικες βάσεις.
Γι' όλα αυτά δεν μιλάει κανένας "αριστερός" ή ακροδεξιός φίλος των Κούρδων του YPG. Κανείς δεν δίνει μια "απάντηση", "ερμηνεία", εξήγηση, λες κι είναι φαντασιακά γεγονότα.
Αν κάποιος έχει διαφορετικές αντιλήψεις είναι σεβαστές αλλά δεν σημαίνει κι αποδεκτές. Όμως πρώτα ο καθένας που στηρίζει την αμερικανοσιωνιστική ηγεσία του YPG οφείλει να δίνει και τεκμηριωμένες απαντήσεις σε γεγονότα και καθημερινές πρακτικές.
Η επίσημη χρηματοδότηση του YPG από την αμερικανική Γερουσία, η εκπαίδευση των "μαχητών" του YPG και του "ελεύθερου συριακού στρατού"-FSA από αμερικανούς, άγγλους κι ισραηλινούς, η πρόσκληση και προστασία αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων σε εδάφη της Συρίας κατεχόμενα από YPG-FSA και 20 αμερικανικές βάσεις, στηρίζονται σε κάποιο ιδεολογικό, πολιτικό, στρατιωτικό σχέδιο ή ιδεολογία;
Η κοινή δράση του YPG με τους δολοφόνους τρομοκράτες του FSA, πάντα με οικονομική, πολιτική βοήθεια από τις ΗΠΑ, κοινή εκπαίδευσή τους από αμερικανούς, άγγλους κι ισραηλινούς, ο πόλεμος που εξαπέλυσαν εναντίον των κυβερνητικών δυνάμεων της νόμιμης κι εκλεγμένης πολιτικής ηγεσίας της Συρίας... σε ποια βάση είναι;
Γιατί στην Αφρίν οι δυνάμεις του FSA παρέλαβαν αμαχητί την πόλη από το YPG, για λογαριασμό του τουρκικού φασιστικού καθεστώτος;
Απλά ερωτηματικά για τον καθένα, που όχι μόνον δεν έχουν απάντηση, αλλά αποσιωπούνται παντελώς από την ηγεσία του YPG.
Χωρίς μια απάντηση στα παραπάνω δεν υπάρχει δυνατότητα ενός έστω άτυπου διαλόγου για το αν το YPG έχει ιδεολογικό υπόβαθρο ή απλώς είναι μια μειοψηφία στον κουρδικό λαό.
Οι απαντήσεις υπάρχουν για όσους μπορούν να κατανοήσουν το νέο δόγμα της ηγεσίας του YPG στη Συρία απευθείας από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ (αμερικανοκίνητης ηγεσίας, ξεκομμένης από τους Κούρδους της Συρίας): «ελευθεριακό-ιμπεριαλιστικό» νέο δόγμα.
Ας το παρακολουθήσουμε πως εξελίσσεται...
Η Συρία του Μπαάθ είναι ιστορικά το έθνος που στήριξε όσο καμία άλλη χώρα τους Παλαιστίνιους, τους Αρμένιους (αρκεί να θυμηθούμε τον "Μυστικό Στρατό της Αρμενίας") και τους Κούρδους.
Το PKK γεννήθηκε με τον αυτοπροσδιορισμό ενός μαρξιστικού-λενινιστικού κινημάτος, εχθρός των ΗΠΑ και με πολιτικό στόχο την οικοδόμηση της έννοιας του έθνους για τους Κούρδους, διάσπαρτους σε φυλές σ' όλη την τουρκική επικράτεια.
Στην Τουρκία το PKK ήλθε σε σκληρή σύγκρουση με τους Τούρκους μαρξιστές-λενινιστές κι ακολούθησε τον μαοϊκό Ιμπραήμ Καιπάκαγια που ενέκρινε την αυτονομιστική πολιτική των Κούρδων.
Ο στρατηγός Χαφέζ Αλ Άσαντ, στενός σύμμαχος της ΕΣΣΔ, υποδέχθηκε τους μαχητές του PKK που διέφευγαν από την Τουρκία και ανέθεσε στους στους Παλαιστίνιους Φενταγίν του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης Γενική Διοίκηση του Αχμέντ Τζιμπρίλ την ευθύνη για την πολύτιμη στρατιωτική τους εκπαίδευση (υψηλού επιπέδου), τον εξοπλισμό τους και τη φιλοξενία τους.
Πάρα ταύτα, με μια δήθεν "ιδεολογική" διαφοροποίησή τους από τη σοσιαλιστική ΕΣΣΔ (το γνωστό αφήγημα του "σοσιαλιμπεριασμού") η Μοσάντ μπόρεσε να δημιουργήσει ένα ισχυρό "ιδεολογικό" ρεύμα στο εσωτερικό του PKK που βαπτίστηκε "δημοκρατική συλλογική κοινότητα" και ουσιαστικά θεοποιούσε τον "σοσιαλισμό" των Κιμπούτς. Μια προδοσία του κινήματος των Κούρδων που μεγάλωνε μέρα με την ημέρα.
Η μετατόπιση του PKK προς τη δεξιά επήλθε μετά τη σύλληψη του Οτσαλάν και την ριζική αλλαγή στρατηγικής: από τον μαρξισμό-λενινισμό (τουλάχιστον στα λόγια και διακηρύξεις) στην "ελευθεριακή συλλογική κοινότητα".
Τώρα πλέον για τον Οτσαλάν ο εχθρός δεν ήταν ο ιμπεριαλισμός κι η αποικιοκρατία εναντίον των λαών, αλλά το "Κράτος", όπως διαπιστώνει εύκολα κάποιος στα κείμενά του.
Θεωρητική σύγχυση που δύσκολα να εξηγηθεί πολιτικά και ιδεολογικά, παρά μόνον με την υπόθεση μιας συμφωνίας με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Ενδιαφέρουσες κι αποκαλυπτικές είναι οι πληροφορίες που μας προσφέρει το Δίκτυο "Voltaire Network", 16 Μάρτη 2018:
Ο κεμαλιστής στρατηγός İlker Başbuğ δηλώνει πως κατά τη γνώμη του «ΗΠΑ και Ισραήλ συνέλαβαν το 1999 τον Οτσαλάν για να πάρουν τον έλγχο του PKK...».
Το Δίκτυο "Voltaire Network" μας προσφέρει πληροφορίες που εμπλουτίζουν τη γνώση της μετάλλαξης του PKK:
«Η ηγεσία του PKK μετακινήθηκε από τη Συρία στη Δανία, όπου παρέμειναν μέχρι το 2010 [η "αραβική άνοιξη" ξεκίνησε στη Συρία το Μάρτη 2011]. Το 2013 επανεμφανίζονται στη Βόρεια Συρία, στις περιοχές που είχαν καταλάβει δυνάμεις των ΗΠΑ [εκεί που σήμερα θέλουν "Κουρδιστάν της Συρίας"]...
Τα τελευταία χρόνια το PKK εγκατέλειψε το μαρξισμό-λενινισμό για να πλησιάσει την αναρχική ιδεολογία του Μάρεϊ Μπούκτσιν [Murray Bookchin]. Οργάνωση της άκρας αριστεράς που μετατράπηκε σε δεξιά και συνεργαζόμενη με το ΝΑΤΟ...».
Χωρίς μια απάντηση στα παραπάνω δεν υπάρχει δυνατότητα ενός έστω άτυπου διαλόγου για το αν το YPG έχει ιδεολογικό υπόβαθρο ή απλώς είναι μια μειοψηφία στον κουρδικό λαό.
Οι απαντήσεις υπάρχουν για όσους μπορούν να κατανοήσουν το νέο δόγμα της ηγεσίας του YPG στη Συρία απευθείας από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ (αμερικανοκίνητης ηγεσίας, ξεκομμένης από τους Κούρδους της Συρίας): «ελευθεριακό-ιμπεριαλιστικό» νέο δόγμα.
Ας το παρακολουθήσουμε πως εξελίσσεται...
Η Συρία του Μπαάθ είναι ιστορικά το έθνος που στήριξε όσο καμία άλλη χώρα τους Παλαιστίνιους, τους Αρμένιους (αρκεί να θυμηθούμε τον "Μυστικό Στρατό της Αρμενίας") και τους Κούρδους.
Το PKK γεννήθηκε με τον αυτοπροσδιορισμό ενός μαρξιστικού-λενινιστικού κινημάτος, εχθρός των ΗΠΑ και με πολιτικό στόχο την οικοδόμηση της έννοιας του έθνους για τους Κούρδους, διάσπαρτους σε φυλές σ' όλη την τουρκική επικράτεια.
Στην Τουρκία το PKK ήλθε σε σκληρή σύγκρουση με τους Τούρκους μαρξιστές-λενινιστές κι ακολούθησε τον μαοϊκό Ιμπραήμ Καιπάκαγια που ενέκρινε την αυτονομιστική πολιτική των Κούρδων.
Ο στρατηγός Χαφέζ Αλ Άσαντ, στενός σύμμαχος της ΕΣΣΔ, υποδέχθηκε τους μαχητές του PKK που διέφευγαν από την Τουρκία και ανέθεσε στους στους Παλαιστίνιους Φενταγίν του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης Γενική Διοίκηση του Αχμέντ Τζιμπρίλ την ευθύνη για την πολύτιμη στρατιωτική τους εκπαίδευση (υψηλού επιπέδου), τον εξοπλισμό τους και τη φιλοξενία τους.
Πάρα ταύτα, με μια δήθεν "ιδεολογική" διαφοροποίησή τους από τη σοσιαλιστική ΕΣΣΔ (το γνωστό αφήγημα του "σοσιαλιμπεριασμού") η Μοσάντ μπόρεσε να δημιουργήσει ένα ισχυρό "ιδεολογικό" ρεύμα στο εσωτερικό του PKK που βαπτίστηκε "δημοκρατική συλλογική κοινότητα" και ουσιαστικά θεοποιούσε τον "σοσιαλισμό" των Κιμπούτς. Μια προδοσία του κινήματος των Κούρδων που μεγάλωνε μέρα με την ημέρα.
Η μετατόπιση του PKK προς τη δεξιά επήλθε μετά τη σύλληψη του Οτσαλάν και την ριζική αλλαγή στρατηγικής: από τον μαρξισμό-λενινισμό (τουλάχιστον στα λόγια και διακηρύξεις) στην "ελευθεριακή συλλογική κοινότητα".
Τώρα πλέον για τον Οτσαλάν ο εχθρός δεν ήταν ο ιμπεριαλισμός κι η αποικιοκρατία εναντίον των λαών, αλλά το "Κράτος", όπως διαπιστώνει εύκολα κάποιος στα κείμενά του.
Θεωρητική σύγχυση που δύσκολα να εξηγηθεί πολιτικά και ιδεολογικά, παρά μόνον με την υπόθεση μιας συμφωνίας με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Ενδιαφέρουσες κι αποκαλυπτικές είναι οι πληροφορίες που μας προσφέρει το Δίκτυο "Voltaire Network", 16 Μάρτη 2018:
Ο κεμαλιστής στρατηγός İlker Başbuğ δηλώνει πως κατά τη γνώμη του «ΗΠΑ και Ισραήλ συνέλαβαν το 1999 τον Οτσαλάν για να πάρουν τον έλγχο του PKK...».
Το Δίκτυο "Voltaire Network" μας προσφέρει πληροφορίες που εμπλουτίζουν τη γνώση της μετάλλαξης του PKK:
«Η ηγεσία του PKK μετακινήθηκε από τη Συρία στη Δανία, όπου παρέμειναν μέχρι το 2010 [η "αραβική άνοιξη" ξεκίνησε στη Συρία το Μάρτη 2011]. Το 2013 επανεμφανίζονται στη Βόρεια Συρία, στις περιοχές που είχαν καταλάβει δυνάμεις των ΗΠΑ [εκεί που σήμερα θέλουν "Κουρδιστάν της Συρίας"]...Τα τελευταία χρόνια το PKK εγκατέλειψε το μαρξισμό-λενινισμό για να πλησιάσει την αναρχική ιδεολογία του Μάρεϊ Μπούκτσιν [Murray Bookchin]. Οργάνωση της άκρας αριστεράς που μετατράπηκε σε δεξιά και συνεργαζόμενη με το ΝΑΤΟ...».
«No God, no state!». «Come and defend the state of «Rojava»
and fight against all forces of reaction » - alongside the American Empire.
Την πλήρη καταγραφή των Νατοϊκών "αναρχικών" που σήμερα συμμετέχουν στο αμερικανοσιωνιστικό σχέδιο που εκτελούν οι Κούρδοι για Βαλκανιοποίηση της Συρίας, μας το αναλύει ο Thierry Meyssan: NATO’s Anarchist Brigades
Το σύμβολο στη σημαία της "αναρχική' Ταξιαρχία ομοφυλόφιλων "LGBT", που λένε πως πολεμούν μαζί με το YPG, αλλά δεν τους είδε κανείς στην Αφρίν ή αλλού, εκτός κι αποκλειστικά σε βίντεο του YouTube
Η ιμπεριαλιστική "αριστερά" στα μεγαλεία της...
Στη Ροζάβα (την θέλουν ως "Δυτικό Κουρδιστάν" ή "Κουρδιστάν της Συρίας") σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ πολεμάει τον "ισλαμικό φασισμό" ο πρώτος στρατός ομοφυλοφίλων (LGBT)!
Η τεράστια μυθοποίηση της ευρωπαϊκής "δικαιωματικής αριστεράς", σωστότερα της απόλυτα υποταγμένης στο υπερεθνικό κεφάλαιο νεοφιλελεύθερης "ανανεωτικής αριστεράς".
Πολεμούν οι ομοφυλόφιλοι τον "ισλαμικό φασισμό" στην κοσμική Συρία, στη μοναδική αραβική χώρα όπου είναι Συνταγματικά κατοχυρωμένη την ανεξιθρησκεία, με κοσμική δικαιοσύνη κι όχι σαρία, με κοινοβούλιο πολυκομματικό, με μια κυβέρνηση στην οποία συμμετέχουν τα δύο Κομμουνιστικά Κόμματα Συρίας!
Ποιοι είναι αυτοί οι ομοφυλόφιλοι του ΝΑΤΟ;
Τους έχουν βαπτίσει The Queer Insurrection and Liberation Armyè, ως αναρχικό Συριο-Κουρδικό κίνημα, για να καταλαβαινόμαστε "αναρχοσιωνιστικό"...
Υπάρχει έστω και ένας ή μία που πιστεύει πως αυτοί που προβάλλονται στη δύση ως ομοφυλόφιλοι εναντίον του "ισλαμικού φασισμού" είναι Σύροι ή Κούρδοι;
 |
| Υπάρχει έστω κι ένας αγνός αγωνιστής που μπορεί να εξηγήσει τι θέλουν αυτοί οι αμερικανοί πεζοναύτες μαζί με το "αριστερό" YPG στη Βόρεια Συρία; |
Όταν αγνοί αγωνιστές αρχίσουν ν' αναρωτιούνται για το τι συμβαίνει πραγματικά στη Συρία, όταν θα σπάσει η ομερτά της αργυρώνητης δημοσιογραφίας, οι εγχώριες ηγεσίες των ανησυχούντων "αριστερών" κομμάτων κι οργανώσεων προχθές για το Χαλέπι, χθες για τη Γκούτα, σήμερα για την Αφρίν, αύριο για την Ιντλίμπ, το Γκολάν... θα λογοδοτήσουν στα μέλη τους. Όπως θα λογοδοτήσει η σημερινή αμερικανοσιωνιστική ηγεσία του YPG.
«Ειπώθηκαν ψέματα που ντράπηκαν και τα ίδια,
μια και δεν ντρέπονταν τα στόματα που τα 'λεγαν'»
Μενέλαος Λουντέμης, "
Σημ. Για μια φορά ας μην εκλάβουν όλα τα παραπάνω ως προσωπική τους υπόθεση όσοι πιστεύουν ακόμη στο μύθο του αριστερού κινήματος των Κούρδων. Άλλωστε κι ο Μουσολίνι ήταν η αριστερή-επαναστατική συνιστώσα των σοσιαλιστών στην Ιταλία. Τα στοιχεία είναι πολλά, ας αναζητήσουν την αλήθεια.
Σχετικά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου