"Το τυρί το είδες, τη φάκα δεν την είδες"

Κυκλοθυμικός

Σύμφωνα με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο που θα έρθει στην Βουλή μέσα στο φθινόπωρο, ένας εργαζόμενος μπορεί να δουλέψει στον ίδιο εργοδότη έως και 13 ώρες… Το ωραίο είναι πως όπως αναφέρει το νομοσχέδιο “Το να εργαστεί ο εργαζόμενος σε υπερωριακή απασχόληση (δηλ. την 10η έως την 13η ώρα σε μία ημέρα) απαιτεί την συναίνεσή του. Ο εργαζόμενος προστατεύεται ρητά από την απόλυση σε περίπτωση που αρνηθεί να εργαστεί υπερωριακά.”

Με απλά λόγια, δουλεύεις εσύ στον κυρ-Μήτσο και έρχεται ο κυρ-Μήτσος και σου λέει “Δεν βγαίνουμε, πολλή η δουλειά, πού να τρέχω να προσλάβω άτομο, έχεις και εσύ ανάγκη τα λεφτά, σου έχω μια πρόταση που δεν μπορείς να αρνηθείς! Θέλω για κανά μήνα να δουλεύεις 13 ώρες κάθε μέρα!” Θα πας εσύ και θα του πεις “Όχι κυρ Μήτσο έχω και ζωή, δεν βγαίνει 13 ώρες, δεν συμφωνώ”. Σύμφωνα λοιπόν με το υπουργείο Εργασίας, ο κυρ Μήτσος θα υποχρεωθεί να σου πει “OK, καλή καρδιά μωρέ! Συγγνώμη κιόλας που σε αναστάτωσα” και φυσικά δεν μπορεί να σε απολύσει. Αυτά λοιπόν στο συννεφάκι που υποτίθεται ότι ζουν, γιατί σίγουρα ξέρουν τι παίζει στην πραγματική αγορά εργασίας, όπου αν τολμήσεις και αρνηθείς στον κάθε κυρ-Μήτσο θα σου βρει την κάθε πιθανή δικαιολογία για να σε απολύσει και όπου η σχέση μεταξύ εργαζόμενου και εργοδότη δεν είναι εξαρχής ισότιμη και γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο υπάρχει η εργατική νομοθεσία της οποίας ο πυρήνας της είναι η προστασία του εργαζόμενου από εργοδοτικές αυθαιρεσίες. Πάμε να ξεχάσουμε και τα αυτονόητα δηλαδή με πομπώδεις φράσεις τύπου “με την συναίνεση του εργαζόμενου”.

Επιπλέον, αντί να κάτσουμε να αναρωτηθούμε τι στον διάολο συμβαίνει και υπάρχει κόσμος που δουλεύει 13 ώρες σε 2 εργοδότες κάθε μέρα για να βγάλει τον μήνα και να ζήσει με αξιοπρέπεια (όσο αξιοπρεπώς μπορεί να ζήσει ένα άτομο το οποίο δουλεύει πάνω από την μισή μέρα), καθόμαστε και συζητάμε στα σοβαρά για το αν είναι προς όφελος του εργαζόμενου να δουλεύει 13 ώρες στον ίδιο εργοδότη και όχι 13 ώρες σε 2 εργοδότες.

Για να το πω πιο απλά, έχουμε μια πολιτική που από τα χρόνια των μνημονίων και μέχρι και σήμερα αντί να λειτουργεί με σκοπό την επίλυση των πραγματικών προβλημάτων των εργαζόμενων με κυριότερο το μισθολογικό και τις εργοδοτικές παρανομίες, λειτουργεί με σκοπό την κανονικοποίηση του παραλόγου και των συνθηκών εργασιακής γαλέρας.

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, εμείς καθόμαστε και τσιμπάμε στα τυράκια του κάθε λαγού της Κυβέρνησης για την κοιλιά της Μποφίλιου, για το αν πρέπει να παντρεύονται τα ομόφυλα ζευγάρια, για το αν πρέπει να υπάρχει συμπερίληψη, για το αν έχει νόημα ο όρος γυναικοκτονία και για το αν τα δάση καίγονται επειδή δεν έχουμε αρκετούς εθελοντές πυροσβέστες.

Να το γράψω απλά, όσο καθόμαστε και ασχολούμαστε με τα τυράκια που πετάει ο κάθε λαγός με σκοπό να αποπροσανατολίζει την κουβέντα σε θέματα που είναι αυτονόητα (ΝΑΙ δεν πρέπει να ασχολούμαστε με το σώμα κανενός και καμίας, ΝΑΙ τα ομόφυλα ζευγάρια πρέπει να παντρεύονται, ΝΑΙ η συμπερίληψη είναι αυτονόητη, ΝΑΙ όταν κάποιος σκοτώνει την γυναίκα του, την σύντροφό του επειδή το κοινωνικό του περιβάλλον τον έχει εκπαιδεύσει ότι του ανήκει είναι Γυναικοκτονία, ΝΑΙ τα δάση καίγονται γιατί δεν υπάρχουν πυροσβέστες και μέσα δασοπυρόσβεσης), η κυβέρνηση έχει δώσει άδεια λειτουργίας σε αναβολάδικα και κέντρα πώλησης πτυχίων για να βγάζουν γιατρούς, δικηγόρους, ψυχολόγους, αρχιτέκτονες, ξηλώνει την εργασιακή νομοθεσία, στηρίζει τους γενοκτόνους του λαού της Παλαιστίνης, διαλύει το ΕΣΥ, κάνει τα στραβά μάτια στα καρτέλ της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιων, των τροφίμων, μοιράζει κρατικό χρήμα και αγοράζει ψήφους ολόκληρων περιοχών και επιτρέπει στους δολοφόνους των Τεμπών να κυκλοφορούν ακόμα έξω… 

Πηγή: Facebook

μέσω sioualtec.blogspot.com