Την περασμένη Δευτέρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας στο Φόρουμ των Δελφών μαζί με τον ομόλογό του της Ισπανίας Πέδρο Σάντσεθ, είπε και τα εξής, αναφερόμενος στο πολιτικό σκηνικό της χώρας μετά την οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2009:
«Στην περίπτωσή μας, η κεντροδεξιά ήταν ουσιαστικά το μόνο κόμμα που επέζησε από τη ρήξη, τον πολιτικό σεισμό που ουσιαστικά σχεδόν διέλυσε την πολιτική σκηνή στην Ελλάδα. Στην περίπτωσή μας το παραδοσιακό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα αντικαταστάθηκε από κάτι άλλο, το οποίο, κατά την άποψή μου, μοιάζει ελάχιστα με τη Σοσιαλδημοκρατία, όπως τουλάχιστον ο Πέδρο την προσδιόρισε. Και ήταν η κεντροδεξιά που κατόρθωσε όχι μόνο να επιβιώσει, να ευδοκιμήσει και να ενισχυθεί. Αλλά ίσως το πέτυχε διότι έγινε λιγότερο ιδεολογική, πιο πρακτική, πιο προοδευτική και ικανή να κάνει το είδος της μεγάλης σύνθεσης και των αλλαγών που απαιτούνται σε ένα άρδην μεταβαλλόμενο τοπίο».
Μέσα σε εκατό λέξεις ο πρωθυπουργός είπε μια αλήθεια, επιβεβαίωσε μια πολιτική απάτη του πρόσφατου παρελθόντος και προσπάθησε να φτιασιδώσει το παρόν, για να ζωγραφίσει μια εικόνα επίπλαστης αισιοδοξίας για το μέλλον.
Πρώτον, η αλήθεια: Πράγματι, το κόμμα του οποίου ηγείται σήμερα ο ίδιος ήταν το ένα από τα δύο μεγάλα που επέζησε από τον πολιτικό σεισμό.
Δεύτερον, η πολιτική απάτη (η οποία εξελίχθηκε σε δύο φάσεις). Φάση πρώτη: Η ΝΔ επέζησε όχι γιατί «έγινε λιγότερο ιδεολογική, ποιο πρακτική, πιο προοδευτική κτλ», όπως ισχυρίστηκε ο Μητσοτάκης. Επέζησε διότι το 2009 κατάφερε να φορτώσει τη χρεοκοπία στο ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου και η ίδια να γλιτώσει με πρόσκαιρες αμυχές. Πράγματι, τότε ο Κώστας Καραμανλής, βλέποντας το βουνό της χρεοκοπίας-το οποίο οι κυβερνήσεις του δημιούργησαν- να έρχεται καταπάνω του, απέδρασε δια των εκλογών. Προηγουμένως είχε αρνηθεί να πάρει μέτρα για να αποτραπεί η χρεοκοπία με την εμβληματική φράση «άστα γι’ αργότερα», όπως αποκάλυψε ο τότε «τσάρος» της οικονομίας Γιώργος Αλογοσκούφης. Το ΠΑΣΟΚ του νεότερου Παπανδρέου δέχτηκε να σηκώσει μόνο του το ασήκωτο βάρος και καταστράφηκε με το στίγμα του(άλλοτε) σοσιαλιστικού ή κεντροαριστερού κόμματος που εφάρμοσε Μνημόνιο. Και δεν ήταν μόνον αυτό. Η συνέχεια ήταν ακόμα χειρότερη, καθώς το ΠΑΣΟΚ συγκυβέρνησε με τη ΝΔ, ολοκληρώνοντας τον κύκλο της πολιτικής του καταστροφής. Ετσι δημιουργήθηκε ο(μεγάλος) ΣΥΡΙΖΑ και δεν έχει καμιά σημασία το ότι «μοιάζει ελάχιστα με την Σοσιαλδημοκρατία», όπως ισχυρίστηκε ο νυν πρωθυπουργός.
Φάση δεύτερη: Ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ άντεξε περισσότερο από τέσσερα χρόνια και μοιραία ηττήθηκε στις εκλογές ακολουθώντας τη μοίρα όλων των κομμάτων που εφάρμοσαν Μνημόνια(ΠΑΣΟΚ 2012, ΝΔ 2015, ΣΥΡΙΖΑ 2019). Για να γίνει, όμως, αυτό χρειάστηκε η ΝΔ του υιού Μητσοτάκη όχι να γίνει «λιγότερο ιδεολογική, πιο πρακτική, πιο προοδευτική». Ακριβώς το αντίθετο συνέβη και αυτό αποκαλύπτεται σήμερα. Η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη δαιμονοποίησε τους αντιπάλους της και εξαπάτησε σημαντικό κομμάτι του εκλογικού σώματος. Η εξαπάτηση είναι οφθαλμοφανέστατη στο Μακεδονικό. Το έλυσε η κυβέρνηση Τσίπρα με την Συμφωνία των Πρεσπών, την οποία πολέμησε λυσσαλέα η ΝΔ των «μακεδονομάχων», αλλά σήμερα κάποιοι την εκθειάζουν και κάποιοι γίνονται καταγέλαστοι αρνούμενοι να προφέρουν το όνομα Βόρεια Μακεδονία, την ώρα που ο Μητσοτάκης υποδέχεται τον πρωθυπουργός της.
Αλλά δεν ήταν μόνο αυτή η πολιτική απάτη που διέπραξε η ΝΔ ως αντιπολίτευση. Μια άλλη πτυχή της ήρθε αυτές τις μέρες στη επικαιρότητα με την, όντως, γενναία, παραδοχή του Αδωνη Γεωργιάδη στο θέμα της φαρμακευτικής κάνναβης. Τότε η ΝΔ έλεγε εξωφρενικά πράγματα.
Ο ίδιος ο Μητσοτάκης 2016 είχε αναφερθεί απαξιωτικά στο πρόσωπο που σήμερα ο υπουργός του εκθειάζει:
Σήμερα η δική του κυβέρνηση κάνει προσλήψεις απολύτως αξιοκρατικές και καθόλου οικογενειοκρατικές…
Πράγματι, λοιπόν, η ΝΔ επιβίωσε από την οικονομική κρίση, γιατί οι αντίπαλοί της τής πρόσφεραν χείρα βοηθείας και γιατί η ίδια κατάφερε να εξαπατήσει σημαντικό τμήμα των ψηφοφόρων. Αυτά στο παρελθόν, απώτερο και πρόσφατο.
Σήμερα η κυβερνώσα ΝΔ φτιασιδώνει το παρόν υποσχόμενη ένα λαμπρό μέλλον. Για παράδειγμα, την ώρα που δίνει τα πάντα στους εργοδότες(κατάργηση οκταώρου, απλήρωτες υπερωρίες, ελεύθερες απολύσεις, μείωση αποζημιώσεων) και κατακρεουργεί κάθε εργασιακό δικαίωμα εμφανίζει το σχέδιο νόμου του κ. Χατζηδάκη ως «μεταρρύθμιση». Την ίδια στιγμή που όλοι γνωρίζουν ότι η ανεργία των νέων κάνει πρωταθλητισμό και στην αγορά εργασίας κυριαρχούν τα «τετρακοσάρια» και, στην καλύτερη περίπτωση, ο νόμιμος κατώτατος μισθός των 650 ευρώ και το μεροκάματο των 29 ευρώ.
Οι νέοι άνθρωποι, εργαζόμενοι ή άνεργοι, γνωρίζουν πολύ καλά τη ζοφερή αυτή πραγματικότητα. Και μπορούν να εκτιμήσουν αν αυτά που τους λένε είναι «μεταρρυθμίσεις» ή σκέτη κοροϊδία. Οπως μπορούν να δουν ποιο μέλλον τους προετοιμάζουν όλα αυτά.
Εκτός αν ο Μητσοτάκης, ο Χατζηδάκης και οι λοιποί «μεταρρυθμιστές» πιστεύουν ότι ισχύει αυτό που αποτυπώνει η ρήση του Βολτέρου: «Ο Παράδεισος βρίσκεται όπου είμαι εγώ»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου