Η Πυθία αποκαλύπτει
Αναγνώστριες και αναγνώστες μου. Συντρόφισσες και σύντροφοι.
Ραγδαίες είναι τα τελευταία 24ωρα οι εξελίξεις στον χώρο της Κεντροαριστεράς, μετά τις ευρωεκλογές στις οποίες κατρακύλησαν τα ποσοστά της ΝΔ, ο Στέφανος Κασσελάκης και ο ΣΥΡΙΖΑ άντεξαν, αλλά δεν κατέγραψαν ποσοστό που να δημιουργεί αισιοδοξία στο δρόμο προς τις ευρωεκλογές και ο Νίκος Ανδρουλάκης με το ΠΑΣΟΚ ηττήθηκαν αφού το πάλαι ποτέ κραταιό Κίνημα ήρθε τρίτο, με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να έχει θέσει ο ίδιος ως πήχη της επιτυχίας τη δεύτερη θέση.
Είναι ξακάθαρο ότι η χώρα, για άλλη μία φορά τα τελευταία χρόνια, εισέρχεται σε φάση πολιτικής αστάθειας, με εξωθεσμικά κέντρα εξουσίας, δομημένα συμφέροντα που παρασιτούν στο κορμί της πατρίδας μας και επιχειρηματικά κέντρα να καραδοκούν, ώστε να ρυθμίσουν τις πολιτικές εξελίξεις σύμφωνα με τα συμφέροντα που έχουν εντός κι εκτός χώρας.
Λοιπόν, αναγνώστριες και αναγνώστες μου. Σας έχω αποκαλύψει σε παρελθοντικό χρόνο, πως το δεξί χέρι κορυφαίου επιχειρηματικου - οικονομικού παράγονα της χώρας, σε συζήτηση που είχα προσωπικά και δια ζώσης με τον ίδιο, μου είχε πει ότι ήταν μεν ευχαριστημένος (αυτός και πολλοί άλλοι) με την σταθεροποίηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία, αλλά το εκλογικό αποτέλεσμα του 2023 που είχε καταγράψει θρίαμβο της ΝΔ και συντριβή – κατάρρευση της αντιπολίτευσης έκανε τα ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα να ανησυχούν για το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα γινόταν πανίσχυρος. Και όταν λέμε και γράφουμε πανίσχυρος, εννοούμε ότι δεν μπορούσε κανένα εξωθεσμικό κέντρο οικονομικής εξουσίας να τον απειλήσει με αποσταθεροποίηση ή ακόμη και με αποκαθήλωση. Ο “μπαμπούλας” της αντιπολίτευσης που έρχεται δεν υπήρχε και στο Μαξίμου κυριάρχησε η πεποίθηση, μετά τις εκλογές του 2023, ότι θα μοίραζαν τις δουλειές, όπως θα ήθελαν, σύμφωνα πάντοτε με τα συμφέροντα της Οικογένειας (μία είναι η οικογένεια). Με λίγα λόγια, ισχυρά επιχειρηματικά κέντρα ήθελαν τον Μητσοτάκη πρωθυπουργό, αλλά όχι πανίσχυρο και εκτός της σφαίρας επιρροής τους.
Λοιπόν, αναγνώστριες και αναγνώστες μου. Σας έχω αποκαλύψει σε παρελθοντικό χρόνο, πως το δεξί χέρι κορυφαίου επιχειρηματικου - οικονομικού παράγονα της χώρας, σε συζήτηση που είχα προσωπικά και δια ζώσης με τον ίδιο, μου είχε πει ότι ήταν μεν ευχαριστημένος (αυτός και πολλοί άλλοι) με την σταθεροποίηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία, αλλά το εκλογικό αποτέλεσμα του 2023 που είχε καταγράψει θρίαμβο της ΝΔ και συντριβή – κατάρρευση της αντιπολίτευσης έκανε τα ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα να ανησυχούν για το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα γινόταν πανίσχυρος. Και όταν λέμε και γράφουμε πανίσχυρος, εννοούμε ότι δεν μπορούσε κανένα εξωθεσμικό κέντρο οικονομικής εξουσίας να τον απειλήσει με αποσταθεροποίηση ή ακόμη και με αποκαθήλωση. Ο “μπαμπούλας” της αντιπολίτευσης που έρχεται δεν υπήρχε και στο Μαξίμου κυριάρχησε η πεποίθηση, μετά τις εκλογές του 2023, ότι θα μοίραζαν τις δουλειές, όπως θα ήθελαν, σύμφωνα πάντοτε με τα συμφέροντα της Οικογένειας (μία είναι η οικογένεια). Με λίγα λόγια, ισχυρά επιχειρηματικά κέντρα ήθελαν τον Μητσοτάκη πρωθυπουργό, αλλά όχι πανίσχυρο και εκτός της σφαίρας επιρροής τους.
Όλα αυτά μέχρι το βράδυ της 9ης Ιουνίου, μέχρι το βράδυ των ευρωεκλογών, όταν τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας γκρεμίστηκαν και κατρακύλησαν στο 28%, με τον πανικόβλητο Μητσοτάκη να ανακοινώνει ακολούθως εκλογικό ανασχηματισμό, τον τελευταίο, μέχρι τις πρόωρες εκλογές που θα τις κάνει αναγκαστικά για να αποφύγει περεταίρω κατάρρευση των ποσοστών του κόμματός του, αλλά και την ανασύνταξη των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς, οι οποίες αν ενωθούν τον κερδίζουν.
Στο μεταξύ στην Κεντροαριστερά ξεκίνησε ένα Power Game, στον οποίο εμπλέκονται επιχειρηματικοί και ισχυροί οικονομικοί κύκλοι, αυτοί που εδώ στο Periodista.gr, αποκαλούμε “δομημένα συμφέροντα”. Οι κύκλοι αυτοί, τα δομημένα συμφέροντα, επιδιώκουν να προλάβουν να ρυθμίσουν γρήγορα τις πολιτικές εξελίξεις, σύμφωνα πάντοτε με τα συμφέροντά τους.
Έτσι, έχουμε και λέμε, για να ξέρει ο κόσμος τι γίνεται:
- Δύο πανίσχυρα επιχειρηματικά κέντρα, ένα εκ των οποίων συμμετέχει στη λειτουργία των ελληνοαμερικανικών λόμπυ στη Νέα Υόρκη, ποντάρουν στο ότι το αργότερο το 2027 ο Στέφανος Κασσελάκης θα ορκιστεί πρωθυπουργός το 2027. Ένα από τα δύο αυτά επιχειρηματικά κέντρα αποτέλεσε τον κύριο στόχο της υπόθεσης που χωρίς επιτυχία “σήκωσε” το Μέγαρο Μαξίμου με το Πόθεν Έσχες του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.
- Ένα πανίσχυρο επιχειρηματικό κέντρο της χώρας μας, “πατριαρχικό” θα το χαρακτηρίζαμε, αντιμετωπίζει με πολύ θετικό μάτι το ενδεχόμενο της συνεργασίας του Στέφανου Κασσελάκη με την Ζωή Κωνσταντοπούλου.
- Συστήματα της διαπλοκής που παρασιτεί στη χώρα μας, πιστεύουν ότι δρομολογούν τις εξελίξεις ώστε να δημιουργηθεί ένας ενιαίος φορέας της Κεντροαριστεράς, στην ηγεσία του οποίου θα “εκλέξουν” τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος εδώ και πάρα πολύ καιρό έχει συνθηκολογήσει με τμήματα του επιχειρηματικού – τραπεζικού και μιντιακού κατεστημένου που τον είχε πολεμήσει ως πρωθυπουργό. Αντικειμενικός σκοπός του παραπάνω σχεδιασμού είναι να δημιουργηθεί ένα πολιτικό έκτρωμα, πλήρως εξαρτημένο από επιχειρηματικούς παράγοντες, ένα κόμμα – μαριονέτα των αφεντάδων, που κατά τη συγκρότησή του να ενσωματώσει τους αποστάτες του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή εκείνους που δημιούργησαν το μόρφωμα της Νέας Αριστεράς, κάποιους που βρίσκονται σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ και διαπραγματεύονται την μεταγραφή τους (υπόσχονται ότι θα κουβαλήσουν κα κόσμο) στο πολιτικό έκτρωμα Τσίπρα και με πρόσωπα που προέρχονται από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ και ανένταχτους της ευρύτερης κεντροαριστεράς. Πίσω από το εγχείρημα υπάρχουν δυο μεγάλες τράπεζες, ενώ ρόλο φέρονται να διαδραματίζουν δύο επιχειρηματικοί όμιλοι, οι οποίοι έχουν εξαιρετικές σχέσεις με το σύστημα Μητσοτάκη. Σε αυτούς προστίθεται και ένας looser μιντιάρχης, ο οποίος ήθελε να γίνει ο ισχυρός μιντιακός παράγοντας της Κεντροαριστεράς και λόγω ανικανότητα μετρά συνεχώς ήττες, ενώ μετά την αποτυχία του να τοποθετήσει την Αχτσιόγλου στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αυτοεξορίστηκε στις ΗΠΑ.
- Οι δύο όμιλοι που βλέπουν θετικά τη δημιουργία του πολιτικού εκτρώματος του Αλέξη Τσίπρα, ενός εκτρώματος που έχει ξεκινήσει με τη μορφή ινστιτούτου και γρήγορα θα μετεξελιχθεί σε πολιτικό φορέα, διαδραματίζουν προσεκτικά ρόλο στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του ΠΑΣΟΚ, ενώ ένας εξ αυτών είχε στηρίξει την Έφη Αχτσιόγλου, όταν εκείνη είχε διεκδικήσει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτό το πλαίσιο δεν είναι τυχαία η συνάντηση που αποκάλυψαν ανάμεσα σε Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο, Νάντια Γιαννακοπούλου και πασίγνωστο δημοσιογράφο, ο οποίος δραστηριοποιείται και ως γελωτοποιός στα “ανάκτορα” των αφεντάδων της διαπλοκής και του αρέσουν στα γιαούρτια. Ένας δε, από τους μεγάλους ομίλους λέγεται ότι έχει στενές σχέσεις με τον Διονύση Τεμπονέρα, τον οποίο να μην ξεχνάμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθούσε να πείσει να κατέβει για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ – ως μεταβατικός για να επιστρέψει ο Τσίπρας. Ο Διονύσης Τεμπονέρας ετοιμάζεται και αυτός για το έκτρωμα Ανδρουλάκη. Το παραπάνω σύστημα βλέπει πολύ θετικά μία υποψηφιότητα του Χάρη Δούκα στο ΠΑΣΟΚ, αν αποφασίσει να διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος.
- Τέλος, για τον Ανδρουλάκη τι να γράψουμε; Ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης είχε δεχτεί την στήριξη “Πατριάρχη” των επιχειρήσεων και πανίσχυρου εφοπλιστή την εποχή που τον είχαν βάλει μπροστά για να κάνει τη βρόμικη δουλειά στην σκοτεινή υπόθεση των υποκλοπών. Τώρα τον έχουν εγκαταλείψει και όταν θα χρειαστεί θα τον πετάξουν στα σκυλιά.
ΥΓ του blog: …..τα υπονοούμενα και τα μισόλογα δεν είναι η μίση αλήθεια, μπορεί να είναι κι ολόκληρη ή παντελώς αναληθής…. .συνήθως δεν αναπαράγουμε τέτοια θέματα και τέτοιες λογικές… ας το κρατήσουν λοιπόν οι αναγνώστες με άνω τελεία κι ας περιμένουν τον χρόνο να ξεδιαλύνει τα πράγματα και τις καταστάσεις που για τον χώρο της αριστεράς, κεντροαριστεράς, σοσιαλδημοκρατίας και λοιπών προοδευτικών δυνάμεων προβλέπονται θυελλώδεις ή και καταστροφικές….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου