Ο δρ. Ολοκληρωμένης Περιβαλλοντικής Διαχείρισης Βασίλης Λύκος, μιλάει στον 98.4 και κάνει σύμφωνα με την οπτική του μια συνολική αποτίμηση των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών για την Ε.Ε. αλλά και την εσωτερική κατάσταση στην Ελλάδα.
Όπως λέει, φτάνουμε στο τέλος ενός αναπτυξιακού κύκλου στην παγκόσμια οικονομία, που κράτησε τρεις δεκαετίες. Οι χρηματιστηριακές φούσκες έχουν φτάσει στα 2,4 τετράκις δολ. και οι τράπεζες και οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί έχουν ενεργητικό τριπλάσιο από το παγκόσμιο ΑΕΠ. Αποτέλεσμα είναι για να μην πάμε μετά τη μεγάλη ύφεση σε ένα παγκόσμιο κραχ, οδεύουμε ολοταχώς ως Δύση σε πολεμικές οικονομίες και κανιβαλοκαπιταλισμό όπου το κέρδος δεν βασίζεται στην υπεραξία της παραγωγής αλλά στην πτώχευση του άλλου είτε πρόκειται για ανταγωνιστικό κράτος, επιχείρηση ή για άτομο. Παράλληλα υποθάλπεται ένας νέος κοινωνικός Δαρβινισμός κατά τον φιλόσοφο Σπένσερ του 19ου αι. Η νοητική ανάπτυξη συνδέεται με την κοινωνική και πολιτισμική ανάπτυξη. Δεν υπάρχει πια πάλη των τάξεων αλλά πάλη μεταξύ ατόμων όπου πρέπει να επικρατήσουν οι άριστοι ενώ τα πολιτεύματα μετατρέπονται σε νεοφεουδαρχίες προκειμένου να σωθεί ο άνθρωπος ο οποίος ορίζεται ως ο εχθρός της ανθρωπότητας.
Και η Δημοκρατία αλλά και ο Ευρωπαϊκός Κοινοβουλευτισμός μετατρέπονται σε infortainment (ενημερωδιασκέδαση) και οι Πρωθυπουργοί σε influencers καθώς τη Δημοκρατία δεν την «δουλεύουμε» σε βάθος αλλά μόνο επιφανειακά. Επιλέγουμε αντιπροσώπους ενίοτε όχι βάσει παιδείας και ιδεολογίας αλλά βάσει κέρδους με πρωταγωνιστικό ρόλο να έχει η εύπεπτη εικόνα που δεν βάζει και σε περίπλοκες σκέψεις το λαό.
Έτσι με βάση όλα τα παραπάνω η Ευρώπη αναγκάζεται – προκειμένου να σώσει χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς – να τρώει τα παιδιά της, που γεννήθηκαν από το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και να μεταφέρει τα χρέη στους λαούς της. Αποτέλεσμα είναι αυτοί να ριζοσπαστικοποιούνται προς τα άκρα, προβάλλοντας μόνον αντίδραση για την αντίδραση καθώς βρίσκονται στο σημείο λίγο πριν τα χάσουν όλα. Βασικές μικρομεσαίες παραγωγικές δυνάμεις όπως η αγροκτηνοτροφική παραγωγή και η μεταποίηση εξαϋλώνονται ενώ η ίδια η Γερμανία, η ατμομηχανή της Ευρώπης, αποβιομηχανιοποιείται στο όνομα της πράσινης υστερίας, των χρηματιστηρίων ενέργειας και των ζωτικών πρώτων υλών.
Ζούμε ένα dejavu του Μεσοπολέμου με φτώχεια, πληθωρισμό, ανεργία και εν αναμονή ενός μεγάλου κραχ λίγο πριν γεννηθεί το «τέρας»;
Και στην Ελλάδα παρακολουθούμε τα παραπάνω τεκταινόμενα αμήχανα, τρώγοντας τα νύχια μας όταν κάποιοι εκλεκτοί τρώνε από τα έτοιμα που έχουν απομείνει ως κρατικά ασημικά, δίνοντας καθρεφτάκια και χάντρες στο πόπολο για να ξεγελάσει την πείνα του. Και λειτουργούμε ως Θεραπενίδες των Ευρωπαίων καθώς και των εγχώριων κομπραδόρων, που ενίοτε ελέγχουν τις Κυβερνήσεις…μέσω της καρτελοποίησης των βασικών αγορών και καθιστώντας τη χώρα terra nullius ;
Ευρωπαϊκές εκλογές λοιπόν και αποτελέσματά τους όπου ζητείται ελπίς, ζητούνται πολιτικές για τους πολλούς , του κάτω, την ώρα που ο παγκόσμιος καπιταλισμός στρέφεται κατά των κρατών ενώ νέες γεωστρατηγικές δυνάμεις γεννιούνται… με τους λαούς να πληρώνουν και πάλι το μάρμαρο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου