Ο καθηγητής Κλινικής Φαρμακολογίας στο ΑΠΘ και υποψήφιος ευρωβουλευτής με την κίνηση "ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ", για την Εθνική Κυριαρχία και την Κύπρο, Δημήτρης Κούβελας, εξηγεί μιλώντας στον 98.4 γιατί πλέον η πιο κρίσιμη επιλογή για τον πολίτη και στις ευρωεκλογές, είναι να λειτουργήσει από θέση κι όχι από συνήθεια, με την συμμετοχή του και την ενεργό παρουσία του στα πολιτικά δρώμενα στην δράση της ίδιας της κοινωνίας στην πολιτική. Εξηγεί γιατί αλλά και με ποιο τρόπο η κίνηση "ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ" θέλει να παρέμβει με εκπροσώπηση στο Ευρωκοινοβούλιο, μίας Ε.Ε. που μαζί με τους εγχώριους σύγχρονους όπως λέει "κοτζαμπάσηδες", μετατρέπουν την χώρα και τον λαό της σε χώρο και αθροισμένες ατομικότητες, την ώρα που η Εθνική μας Κυριαρχία σε οικονομία, κοινωνία και το πεδίο των εθνικών είναι σε διαρκή υποχώρηση με τις επιλογές τους.
Mpelalis Reviews
Παρασκευή 31 Μαΐου 2024
Εμβόλια, Συμβόλαια, Κράτη και Εταιρείες
Όταν ένας ιός εμφανίζεται στον ορίζοντα αιφνιδίως (από που δεν γνωρίζουμε ακόμη), όταν ο πλανήτης τίθεται αιφνιδίως σε καθεστώς πανδημίας, όταν κινητοποιούνται άπαντες για ανεύρεση βοηθείας και ανακάλυψη κάποιου εμβολίου, όταν το χρήμα από τα πλούσια κράτη ρέει άφθονο προς τις εταιρείες, όταν εντός 6μήνου παρασκευάζεται το εμβόλιο και ο κόσμος ασμένως το αποδέχεται, τι θα έπρεπε να γίνει;
Λογικά θα έπρεπε το εμβόλιο αυτό μιας και συγχρηματοδοτήθηκε από διάφορα Κράτη και Αρχές, να δοθεί στη χαμηλότερη δυνατή τιμή και μιας και η κατανάλωση του θα έφθανε δισεκατομμύρια δόσεις. Στο εμπόριο λένε "εν τη καταναλώσει το κέρδος". Πολύ περισσότερο που εδώ δεν ήταν εμπόριο. Ήταν θέμα υγείας.
Τι έγινε λοιπόν; Το εμβόλιο πουλήθηκε με κρυφά συμβόλαια, με όρους σφιχτούς, με τιμές άγνωστες εν μέρει, με δικλείδες ασφαλείας για μη ανακοίνωση συμφωνιών κλπ. Κάτι μικρό ξέφυγε σε ευρωπαϊκή χώρα και μάθαμε κάτι ελάχιστο.
Τώρα, τόσα χρόνια μετά, δόθηκαν στη δημοσιότητα έγγραφα κσι συμφωνίες από την Αφρική και δη τη Νότια Αφρική που κατάφερε δικαστικά να διαφύγει τις απαγορεύσεις. Μαθαίνουμε λοιπόν ότι οι όροι διαχείρισης και διακίνησης των εμβολίων ήταν πιο σκληροί εκεί στην Αφρική και οι τιμές εξωφρενικές για χώρες χαμηλού και μέσου οικονομικού επιπέδου. Διπλές ή και τριπλές από ότι στις πλούσιες χώρες του Δυτικού Κόσμου.
Είναι δυνατόν; Σε εποχή παγκόσμιου τρόμου, παγκόσμιας κινητοποίησης για τη σωτηρία του πλανήτη να γίνονται τέτοιες ενέργειες άγριου πλουτισμού από ένα μέρος του πληθυσμού; Αυτό και μόνο δεν ενισχύει τις σκέψεις ότι μπορεί να υπήρχε κάτι προσχεδιασμένο τόσο για έλεγχο του πληθυσμού όσο και για ανακατανομή πλούτου;
Λέμε.
Τι έγινε λοιπόν; Το εμβόλιο πουλήθηκε με κρυφά συμβόλαια, με όρους σφιχτούς, με τιμές άγνωστες εν μέρει, με δικλείδες ασφαλείας για μη ανακοίνωση συμφωνιών κλπ. Κάτι μικρό ξέφυγε σε ευρωπαϊκή χώρα και μάθαμε κάτι ελάχιστο.
Τώρα, τόσα χρόνια μετά, δόθηκαν στη δημοσιότητα έγγραφα κσι συμφωνίες από την Αφρική και δη τη Νότια Αφρική που κατάφερε δικαστικά να διαφύγει τις απαγορεύσεις. Μαθαίνουμε λοιπόν ότι οι όροι διαχείρισης και διακίνησης των εμβολίων ήταν πιο σκληροί εκεί στην Αφρική και οι τιμές εξωφρενικές για χώρες χαμηλού και μέσου οικονομικού επιπέδου. Διπλές ή και τριπλές από ότι στις πλούσιες χώρες του Δυτικού Κόσμου.
Είναι δυνατόν; Σε εποχή παγκόσμιου τρόμου, παγκόσμιας κινητοποίησης για τη σωτηρία του πλανήτη να γίνονται τέτοιες ενέργειες άγριου πλουτισμού από ένα μέρος του πληθυσμού; Αυτό και μόνο δεν ενισχύει τις σκέψεις ότι μπορεί να υπήρχε κάτι προσχεδιασμένο τόσο για έλεγχο του πληθυσμού όσο και για ανακατανομή πλούτου;
Λέμε.
Σχολιαμός, ερωτήματα και απορίες επι του άρθρου Covid-19: South African disclosures reveal secretive world of nations’ vaccine contracts | The BMJ
Τζ. Κ. Ρόουλινγκ: «Με παρακαλούσαν να μη μιλήσω για τις τρανς γυναίκες, αλλά θα ντρεπόμουν αν δεν το έκανα»
Η 58χρονη συγγραφέας επιμένει ότι τα δικαιώματα των γυναικών μπορεί να απειληθούν από ορισμένες διεκδικήσεις των υπερασπιστών των δικαιωμάτων των τρανς ατόμων.
Η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, η συγγραφέας του Χάρι Πότερ, δηλώνει ότι λυπάται που δεν πήρε τον λόγο νωρίτερα για το θέμα της τρανς ταυτότητας, παρά τις κατηγορίες περί «τρανσφοβίας» που δέχεται, σε κείμενο που δημοσιεύθηκε χθες στους Times.
Η 58χρονη συγγραφέας που ζει στο Εδιμβούργο επαναλαμβάνει από το 2018 ότι τα δικαιώματα των γυναικών μπορεί να απειληθούν από ορισμένες διεκδικήσεις των υπερασπιστών των δικαιωμάτων των τρανς ατόμων.
«Ελαβα τον λόγο διότι διαφορετικά θα αισθανόμουν ντροπή για το υπόλοιπο της ζωής μου. Το μόνο για το οποίο λυπάμαι είναι ότι δεν μίλησα νωρίτερα», γράφει σε απόσπασμα της συλλογής κειμένων με τίτλο «The Women Who Wouldn’t Wheesht», όπως μεταδίδει το Γαλλικό Πρακτορείο και αναμεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Εξηγεί ότι έφθασε να πιστεύει ότι «η επιμονή του κοινωνικοπολιτικού κινήματος στο γεγονός ότι “οι τρανς γυναίκες είναι γυναίκες” δεν είναι ούτε καλοπροαίρετη, ούτε ανεκτική, αλλά στην πραγματικότητα βαθιά μισογυνική, οπισθοδρομική, επικίνδυνη ως προς τους στόχους και αυταρχική ως προς τις τακτικές».
Δηλώνει ότι παρακολούθησε αυτόν τον αγώνα στην αρχή από μακριά. Οι κοντινοί της άνθρωποι “την παρακαλούσαν να μην μιλήσει”, αλλά εκείνη αποφάσισε “να πάρει τον λόγο”.
Η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ ανησυχεί κυρίως για την άδεια που έχουν πάρει οι τρανς γυναίκες για πρόσβαση στα αποδυτήρια, στις τουαλέτες και σε κέντρα υποδοχής που προορίζονται για γυναίκες.
Η συγγραφέας αρνείται ότι είναι τρανσφοβική, αλλά η πολεμική που προκάλεσαν οι απόψεις της αμαύρωσαν σε ορισμένους την αύρα της συγγραφέως ταπεινής καταγωγής που γνώρισε πλανητική επιτυχία – με πωλήσεις περισσότερων των 600 εκατομμυρίων βιβλίων.
Εγινε στόχος προτάσεων για μποϊκοτάζ, όπως το 2023 με την κυκλοφορία ενός βιντεοπαιγνιδιού εμπνευσμένου από τον Χάρι Πότερ. Ηθοποιοί που έπαιξαν στην σειρά των ταινιών Χάρι Πότερ πήραν αποστάσεις από την συγγραφέα. Ενας από αυτούς, ο πρωταγωνιστής Ντάνιελ Ράντκλιφ δήλωσε τελευταία ότι είναι λυπημένος που διέρρηξε τις σχέσεις του με την Τζ. Κ. Ρόουλινγκ.
Αναφερόμενη στην πολεμική, η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ δηλώνει ότι «κανείς από εκείνους που έχουν ζήσει κύμα απειλών θανάτου και βιασμού δεν θα σας πει ότι είναι διασκεδαστικό» και καταγγέλλει την έλλειψη «κριτικής σκέψης» στο θέμα της τρανς ταυτότητας.
«Νομίζω ότι είμαστε μάρτυρες της μεγαλύτερης επίθεσης που έχω ζήσει κατά των δικαιωμάτων των προγόνων μας, δικαιωμάτων που εκείνες πίστευαν ότι τα έχουν διασφαλίσει για όλες τις γυναίκες».
Μικρές καθημερινές δικτατορίες
Παιδοψυχίατος-Ψυχοθεραπευτής (”Η αδικία που πληγώνει”, εκδόσεις Αρμός)
(……) Στην καθημερινότητα των οικογενειών είναι συχνές οι καταστάσεις όπου κάποιο μέλος αγανακτεί για την συμπεριφορά των άλλων και δεν συνειδητοποιεί ότι είναι αυτός που τους αδικεί με τη συμπεριφορά του ή με τις απόψεις του.
Η ύπαρξη ψυχοπαθολογίας είναι συστατικό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης και κανείς δεν δικαιούται να φαντάζεται ότι κινείται στην απόλυτη λειτουργικότητα. Η ιδεολογικοποιημένη ψυχοπαθολογία όμως, είναι πολύ ύπουλη καθώς δεν αναγνωρίζεται ως δυσλειτουργία, αλλά αντίθετα διακηρύττει την υπεροχή της και ως θιγμένη κατηγορεί όποιον την αμφισβητεί.
Η δικτατορία του σωστού, η δικτατορία της λογικής, η δικτατορία της καθαριότητας, η δικτατορία της ευαισθησίας, η δικτατορία της αισθητικής, η δικτατορία της θυσίας διαβρώνουν και καταστρέφουν τις ζωές των θνητών που προσπαθούν να κρυφτούν από την θνητότητά τους. Όποιος πιστεύει σ’ αυτές τις απατηλές θρησκείες διαπράττει ανθρωποθυσίες, ενώ ο στόχος του είναι να διαφυλαχτεί από την απειλή του κακού.
Η καθαριότητα που μολύνει
Η μητέρα που ασχολείται ψυχαναγκαστικά με την καθαριότητα, δεν συνειδητοποιεί το πλήθος των ψυχικών μικροβίων που καλλιεργεί στην καθημερινή ζωή της οικογένειας. Τη στιγμή που διαμαρτύρεται για το ρόλο της ως υπηρέτριας, που πιστοποιείται από τη συνεχή ενασχόλησή της με τον καθαρισμό του σπιτιού, δεν συνειδητοποιεί ότι έχει γίνει ένας δικτάτορας που ενοχοποιεί τη ζωή.
Θεωρεί ότι ταλαιπωρείται εξαιτίας των παιδιών της και δεν συνειδητοποιεί ότι αυτή ταλαιπωρεί αφόρητα, με το να τους στερεί το δικαίωμα να είναι φυσιολογικά παιδιά και όχι προγραμματισμένα ρομπότ. Αναπτύσσει μια αυτιστική στάση, κατά την οποία τα άψυχα αντικείμενα του σπιτιού έχουν την προτεραιότητα έναντι των έμψυχων όντων. Κατ’ αυτόν τον τρόπο παραιτείται από το δικαίωμά της να είναι η οικοδέσποινα που δημιουργεί το θερμό κλίμα του σπιτικού και περιορίζεται στο να είναι ο φύλακας του άψυχου σπιτιού.(……)
Εκείνος που εκνευρίζεται με τους άλλους που δεν τηρούν τους κανόνες της καθαριότητας, τους οποίους έχει ο ίδιος θέσει, δεν συνειδητοποιεί ότι στην πραγματικότητα και αυτός θα επιθυμούσε να δραπετεύσει από την πεντακάθαρη φυλακή του. Γι’ αυτό και οργίζεται με εκείνους που το τολμούν. Εξάλλου, αυτό που στην πραγματικότητα επιθυμεί να τακτοποιήσει δεν είναι οι ακάθαρτες επιφάνειες των επίπλων, αλλά οι ‘’ακάθαρτες’’ σκέψεις, που ως λογισμοί της λένε ότι με κάτι άλλο θα ήθελε να ασχοληθεί.
Οι μητέρες αυτές θυμίζουν εκείνα τα παιδιά που ασταμάτητα διαβάζουν προκειμένου να είναι συνεπείς μαθητές στις σχολικές υποχρεώσεις τους. Φθονούν τους συμμαθητές τους που παίζουν ξέγνοιαστοι και εύχονται να τους προκύψει μια αιφνιδιαστική εξέταση για να τιμωρηθούν. Είναι όπως εκείνοι που στο φαγητό τους αφήνουν για το τέλος αυτό που τους αρέσει περισσότερο, αλλά με ζήλεια και αγωνία παρατηρούν ότι οι άλλοι ήδη ευχαριστιούνται το δικό τους.
Μία γυναίκα που ασχολείται διαρκώς με τις οικιακές εργασίες, κατά τρόπο εξουθενωτικό για την ίδια και βασανιστικό για τους οικείους της, είναι καλό να αναρωτηθεί: τι θα έκανε αν ήταν ελεύθερη να ασχοληθεί όχι με ό,τι πρέπει αλλά με ό,τι θα ήθελε; Τότε πιθανόν να αναστατωνόταν συνειδητοποιώντας ότι έχει ξεχάσει να επιθυμεί. (……)
Η τυραννία του σωστού
Ο γονιός που ζητά τη συμμόρφωση του παιδιού του με τη σωστή συμπεριφορά δίχως να μπορεί να εξηγήσει το γιατί, αποτυγχάνει στο στόχο του. Το παιδί είτε δεν θα αποδεχθεί και θα αντιδράσει, είτε μηχανιστικά θα υπακούσει, αλλά ουσιαστικά δίχως να το αποδεχθεί. Τελικά είναι ο γονιός που κάποια στιγμή θα παραμεριστεί ως μουσειακό είδος.
Αυτός που υπερασπίζεται το σωστό ως δεδομένη αυταπόδεικτη οντότητα, είναι αυτός που ουσιαστικά το αρνείται. Δεν κατανοεί ότι το σωστό είναι μια συνθήκη που δοκιμάστηκε και βρέθηκε ότι ισχύει σε κάποιες συνθήκες. Δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι το σωστό κλειδί είναι αυτό που ταιριάζει στη συγκειμένη κλειδαριά. Επομένως, δεν γνωρίζει ότι η λειτουργικότητα είναι αυτή που κάθε φορά αναδεικνύει την ορθότητα ή μη μιας επιλογής.
Όποιος ζητάει να είναι εντάξει ως προς το σωστό, χάνει τη δυνατότητα να είναι δημιουργικός, να παράγει το νέο. Κανείς σημαντικός δημιουργός δεν κινήθηκε μόνο στο χώρο του σωστού. Δεν περιφρονεί την καταγεγραμμένη γνώση, αλλά τη δοκιμάζει σε νέες συνθήκες.
Κάποιοι αναφέρονται διαρκώς στις αξίες και τις υπερασπίζονται λεκτικά, αλλά στην πραγματικότητα δεν τις εμπιστεύονται, αφού τις ταυτίζουν με το ‘’σωστό’’, στο οποίο άκριτα πρέπει να υπακούει κανείς. Αγανακτούν μ’ όποιον τολμήσει να τις αμφισβητήσει και δεν συνειδητοποιούν ότι η δική τους υπεράσπιση τις κάνει απωθητικές.
Η εποχή της παγκοσμιοποίησης σχετικοποιεί κάποιες αλήθειες που αδιαπραγμάτευτα ίσχυαν. Μοιάζει σαν να αμφισβητείται και να καταστρέφεται κάθε παραδοσιακή αξία. Καλοπροαίρετοι άνθρωποι αγωνιούν ότι έρχεται η καταστροφή των πάντων. όμως τα πράγματα δεν καταγράφονται έτσι από τους σοβαρούς μελετητές. Υφίσταται μια αποδιοργάνωση, όπως αντιστοιχεί σε κάθε νέα πολιτιστική φάση, αλλά ταυτόχρονα οι νέοι άνθρωποι αναζητούν αυθεντικές αλήθειες και γνήσιες αξίες στις οποίες να μπορούν να στηρίξουν τις ζωές του και τις σχέσεις τους.
Οι γονείς που στην αγωνία τους για την πορεία των παιδιών τους αντιδρούν με απολυτότητα, με υποτίμηση του νέου στοιχείου και βερμπαλιστικές διακηρύξεις, δεν μπορούν να προσφέρουν αξιόπιστα ερείσματα στη ζωή των παιδιών τους και τελικά αποσύρονται παραιτημένοι.
Αντίθετα, οι γονείς που ενώ δυσκολεύονται από τα νέα δεδομένα, τα θεωρούν ως προκλήσεις, διαμορφώνουν τη ζωή τους σε εργαστήριο δημιουργίας, γνησιότητας και χαράς και τότε γίνονται οδηγοί και δάσκαλοι ζωής. Είναι εκείνοι που θα μεταδώσουν τις αξίες στην επόμενη γενιά που νιώθει υπερκορεσμένη και υποψιασμένη πλέον για την φτήνια, την κενότητα των μοντέλων life style που προσφέρει η συντονισμένη προπαγάνδα του θεάματος.
Οι αξίες που δικαιούνται να αναγνωρίζονται ως τέτοιες είναι αυτές που διαχρονικότητά τους και η παγκοσμιότητά τους έγκειται στο ότι αποτελούν χρηστικά εργαλεία ζωής και όχι παραδοχές. Επομένως, όποιος με τόλμη αμφισβητεί, κτίζει με πιο στέρεα στοιχεία το οικοδόμημα της πίστης και της εμπιστοσύνης.
ΦΩΤ.: Ανδρέας Σχοινάς
Πηγή: omada-aerostato.com
Κράτος-τρομοκράτης δολοφονεί ανενόχλητο, η «διεθνής κοινότητα» παρακολουθεί…
Τι κάνει η «διεθνής κοινότητα»; Πού είναι οι κυρώσεις που πρέπει να επιβάλλονται σε όσους δολοφονούν αμάχους;
Ερώτημα πρώτο: Τι είναι ένα κράτος που απειλεί μια εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, για να μην επικηρύξει μέλη της ηγεσίας του ως εγκληματίες πολέμου;
Η αποκάλυψη ότι η διαβόητη Μοσάντ, η μυστική υπηρεσία του Ισραήλ, εκβίαζε και απειλούσε την εισαγγελέα...
δίνει την πρώτη απάντηση: Είναι ένα κράτος-τρομοκράτης(διεθνής). Η αποκάλυψη δεν έγινε από κάποιο «ύποπτο» (αραβικό, ρωσικό ή κινεζικό) μέσο ενημέρωσης, αλλά από τον υπεράνω υποψίας βρετανικό «Γκάρντιαν».
Ερώτημα δεύτερο: Τι είναι ένα κράτος που γράφει στα αιματοβαμμένα υποδήματα του πρωθυπουργού, των υπουργών και των στρατηγών του την εντολή του Διεθνούς Δικαστηρίου, δηλαδή της ανώτατης δικαστικής αρχής του ΟΗΕ, να σταματήσει την επίθεση εναντίον των αμάχων; Είναι διεθνής ταραξίας που μετατρέπεται σε δολοφόνο και ο πρωθυπουργός του λέει κυνικά ότι «κάτι πήγε στραβά», όταν ο στρατός του βομβάρδισε σκηνές αμάχων και σκότωσε μερικές δεκάδες.
Αυτό το κράτος, το Ισραήλ του Νετανιάχου, έχει ξεπεράσει κάθε όριο κατακτητικής συμπεριφοράς, γεγονός που οδηγεί τον εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου να ζητήσει την έκδοση ενταλμάτων σύλληψης της ηγεσίας του για εγκλήματα πολέμου.
Όμως, δυστυχώς η «διεθνής κοινότητα» παραμένει άβουλη και απαθής. Πλην μεμονωμένων χωρών, που αναγνώρισαν το παλαιστινιακό κράτος(Ισπανία, Ισλανδία, Νορβηγία) και ορισμένων άλλων, ελαχίστων δυτικών, που υποστήριξαν το Διεθνές Δικαστήριο.
Είναι η «διεθνής κοινότητα» που παρενέβη το 1989 στρατιωτικά στον εμφύλιο της παλιάς Γιουγκοσλαβίας για να τιμωρήσει την Σερβία και αργότερα συνέλαβε τον Μιλόσεβιτς και τον παρέπεμψε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για εγκλήματα πολέμου.
Είναι η ίδια «διεθνής κοινότητα» που επέβαλε κυρώσεις στη Ρωσία και χαιρέτισε την έκδοση εντάλματος σύλληψης σε βάρος του Πούτιν.
Αλήθεια, τι διαφορετικό είχε κάνει ο Μιλόσεβιτς στο γιουγκοσλαβικό εμφύλιο; Κι τι διαφορετικό κάνει ο Πούτιν στην Ουκρανία; Για εγκλήματα πολέμου δικάστηκε ο πρώτος, για το ίδιο κατηγορείται ο δεύτερος. Για εγκλήματα πολέμου κατηγορεί ο εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου τον Νετανιάχου και τους συν αυτώ.
Και τι κάνει η «διεθνής κοινότητα»; Πού είναι οι κυρώσεις που πρέπει να επιβάλλονται σε όσους δολοφονούν αμάχους; Πώς αλλιώς θα καταλάβει το Ισραήλ του Νετανιάχου ότι δεν μπορεί να μένει ατιμώρητο εις το διηνεκές, όταν διαπράττει τέτοια εγκλήματα και περιφρονεί προκλητικά τη διεθνή δικαιοσύνη;
Δυστυχώς, η απάντηση είναι γνωστή και μονίμως απογοητευτική. Την έχει δώσει εδώ και 25 αιώνες ο αρχαίος Πλάτων: «Το δίκαιο δεν είναι τίποτε άλλο παρά το συμφέρον του ισχυρού»…
Ισραήλ και Ουκρανία: Οι επικίνδυνοι σπασμοί της ήττας
Η ιστορία κάνει τους κύκλους της. «Οι Παλαιστίνοι έκαναν τώρα τη δική τους 20ή Αυγούστου. Θα δούμε τι θα δώσει», μου έλεγε πριν μερικές μέρες στο Παρίσι ο βετεράνος της επανάστασης της Αλγερίας, μέλος του Πολιτικού Γραφείου του FLN (ΕΑΜ), ο Mohamed Harbi. O παραλληλισμός του ήταν με την εξέγερση της 20ής Αυγούστου 1955 στην Αλγερία, όταν, στις 12 ακριβώς το μεσημέρι, οι στρατιώτες του Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού (ALN), υποστηριζόμενοι από τον πληθυσμό, επιτέθηκαν ταυτόχρονα στο τετράπολο μεταξύ των πόλεων Collo, Philippeville, Guelma και Constantine. Εκατοντάδες άνδρες, ενίοτε συνοδευόμενοι από γυναικόπαιδα, συχνά με μαχαίρια, κοντάρια και ότι άλλα όπλα μπορούσαν να βρούνε, μαζί με τους άνδρες του ALN, επετέθησαν στα κέντρα της αποικιακής εξουσίας, τους σταθμούς χωροφυλακής και τους στρατώνες, τους δήμους, τις αποθήκες και τα σιλό. Στη διάρκεια των συγκρούσεων σκοτώθηκαν 26 Γάλλοι στρατιωτικοί και 92 άμαχοι εκ των οποίων 71 Ευρωπαίοι. Την ίδια μέρα οι γαλλικές δυνάμεις κατοχής ανέκτησαν τον έλεγχο και στη διάρκεια των εβδομάδων που ακολούθησαν σκότωσαν χιλιάδες Αλγερινούς σε αντίποινα. Η 20ή Αυγούστου επρόκειτο να μείνει στην ιστορία ως η αρχή ενός πολύχρονου αιματηρού πολέμου που κατέληξε στην εκδίωξη των Γάλλων από την Αλγερία και στην ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της.
Διπλή στρατηγική ήττα
Έχουν πει για τον Νετανιάχου ότι θα «μπορούσε να δίνει μαθήματα στον Μακιαβέλι». Μόνο που ο κολοφώνας ελάχιστα απέχει από τα τάρταρα και το μηδένα προ του τέλους μακάριζε. Το Ισραήλ έχει ήδη υποστεί επί των ημερών του τις μεγαλύτερες στρατηγικές ήττες στην ιστορία του, ήττες που συνιστούν ασφαλώς και ήττες της συλλογικής Δύσης, η υποστήριξη της οποίας προς το εβραϊκό κράτος έχει ξευτελίσει την ίδια στα μάτια της ανθρωπότητας, απομειώνοντας έτι περαιτέρω το παγκόσμιο πολιτικό της κεφάλαιο.
Το Ισραήλ έχασε το κύριο, τεράστιο ηθικό και πολιτικό πλεονέκτημα που του παρείχε το Ολοκαύτωμα και μετατράπηκε, στα μάτια της ανθρωπότητας, σε εγκληματικό κράτος. Υπέστη και σοβαρή στρατιωτική ήττα αφού, οκτώ μήνες μετά την έναρξη του πολέμου-σφαγής, δεν έχει καταφέρει ούτε να διώξει τους Παλαιστίνιους της Γάζας, ούτε να εξαρθρώσει τη Χαμάς, που συνεχίζει να προτάσσει ισχυρότατη αντίσταση, ουσιαστικά με «λιανοντούφεκα», απέναντι σε έναν από τους πιο δυνατούς στρατούς του κόσμου, γράφοντας μία από τις μεγαλύτερες εποποιίες αντίστασης στον αιώνα μας και αποδεικνύοντας, ακόμα μια φορά, ότι ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα (Κλαούζεβιτς), όχι η πολιτική συνέχεια του πολέμου όπως θα ήθελαν οι κάτοχοι των ισχυρών όπλων, ότι η ψυχή μπορεί να νικήσει την ύλη. Για να νικήσει μια επανάσταση, έγραψε ο Τρότσκι, που κάτι γνώριζε από το θέμα αυτό, στην Ιστορία της Ρωσικής Επανάστασης, δεν της χρειάζονται περισσότερα όπλα από τους αντιπάλους της, της χρειάζονται περισσότεροι άνθρωποι αποφασισμένοι να πεθάνουν.
Μέχρι στιγμής εξάλλου, έχουν αποτύχει και οι προσπάθειες του Νετανιάχου να προκαλέσει γενικευμένο πόλεμο με το Ιράν και να παρασύρει τους Αμερικανούς σε τέτοια σύγκρουση, που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε πυρηνική και να δει και άλλες δυνάμεις να παρεμβαίνουν. Όχι μόνο δεν συνεχίζεται η εγκατάσταση Εβραίων στο Ισραήλ, που είναι η επιδίωξη της κυβέρνησης, 200.000 Ισραηλινοί περίπου έχουν φύγει από το Βορρά της χώρας λόγω των επιθέσεων της Χεζμπολάχ και πολλοί άλλοι φεύγουν από το ίδιο το Ισραήλ.
Θα μου πείτε ίσως στο σημείο αυτό ότι η Χαμάς είναι τρομοκράτες. Το ίδιο επιχείρημα έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον εναντίον κάθε αντιστασιακού κινήματος, όπως τα κινήματα αντίστασης στους Γερμανούς, οι αντάρτες της ΕΟΚΑ, το Εθνικό Αφρικανικό Κογκρέσο της Νότιας Αφρικής, ο Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός, οι Κούρδοι του ΡΚΚ.
Η επίκληση τέτοιων επιχειρημάτων υπέρ μιας δύναμης που σκοτώνει δεκάδες χιλιάδες αμάχους και κατηγορείται για σωρεία βαρύτατων εγκλημάτων πολέμων μοιάζει εξαιρετικά κυνική αστειότητα. Επαναλαμβάνοντας τέτοια επιχειρήματα, οι (ειρήθω εν παρόδω πολύ χαμηλού διανοητικού επιπέδου) σημερινές δυτικές ηγεσίες κάνουν μια επικίνδυνη πλύση εγκεφάλου στον εαυτό τους, που τις εμποδίζει τελικά να ασκήσουν ορθολογική πολιτική. Επιπλέον, προτού αρχίσει κανείς τις κατηγορίες για τρομοκρατία, καλό θα είναι να υποδείξει έναν αποτελεσματικό τρόπο αντίστασης στην κατοχή. Οι Παλαιστίνιοι δοκίμασαν το δρόμο του συμβιβασμού με τη συμφωνία του Όσλο, Αραφάτ και Ράμπιν. Η συμφωνία δεν υλοποιήθηκε ποτέ και οι δύο υπογράψαντες δολοφονήθηκαν. Ήδη το 1967, μισό αιώνα και πλέον πριν από τα τωρινά γεγονότα, ο στρατηγός Ντε Γκωλ προειδοποιούσε το Ισραήλ να αποσυρθεί από τα εδάφη που κατέλαβε με τον πόλεμο. Αν μείνετε, θα αντιμετωπίσετε την αντίσταση και την τρομοκρατία, τους είπε, εις ώτα όμως μη ακουόντων.
Η Χαμάς
Σημειωτέον ότι, σύμφωνα με όλες τις διαθέσιμες δημοσκοπήσεις και τις μαρτυρίες, η υποστήριξη προς τη Χαμάς έχει τώρα εκτοξευθεί και αγκαλιάζει τη συντριπτική πλειοψηφία του παλαιστινιακού πληθυσμού, και στη Γάζα και, ακόμα περισσότερο, στη Δυτική Όχθη. Αλλιώς εξάλλου δεν θα μπορούσε η οργάνωση αυτή να συνεχίζει την αντίσταση. Μαζί αυξήθηκε και η δημοτικότητα των συμμάχων της, δηλαδή των αντι-‘Οσλο συνιστωσών της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Αντίθετα έχει καταβαραθρωθεί το οποιοδήποτε κύρος διέθετε η συμβιβασμένη και διεφθαρμένη Διοίκηση του Μαχμούντ Αμπάς. Η τελευταία κατηγόρησε πρόσφατα τη Χαμάς ότι έδωσε στο Ισραήλ, με την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, τα προσχήματα που χρειαζόταν για να εξαπολύσει την εθνοκάθαρση και γενοκτονία. Η Χαμάς του απάντησε ότι το Ισραήλ δεν χρειάζεται προσχήματα.
Όπως μας εξηγεί η Λίλια Γκάνεμ, σημαίνουσα μορφή της λιβανικής αριστεράς, η Χαμάς προχώρησε στην επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, γιατί εκτίμησε ότι, χωρίς αυτήν, α) το Παλαιστινιακό θα είχε τελειώσει με την υλοποίηση των συμφωνιών του Αβραάμ και την αναγνώριση του Ισραήλ από τη Σαουδική Αραβία, β) οι Εβραίοι θα κατελάμβαναν το τέμενος Αλ Ακσά στην Ιερουσαλήμ, γ) θα κλιμακωνόταν η εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων της Δυτικής Όχθης, που είχε προσλάβει δραματικές διαστάσεις τα τελευταία χρόνια, με 300 νεαρούς Παλαιστίνιους να εκτελούνται ενώπιον των οικογενειών τους για τρομοκρατία, εν μέσω πλήρους αδιαφορίας της παγκόσμιας κοινής γνώμης και των ΜΜΕ δ) θα προχωρούσε το Ισραήλ στο διακηρυγμένο σχέδιο του Νετανιάχου να εκδιώξει ένα εκατομμύριο από τη λωρίδα της Γάζας, ώστε να κατασκευάσει τη διώρυγα Μπεν Γκουριόν. Ανταγωνιστική του Σουέζ, η διώρυγα θα αποτελούσε τμήμα του «δρόμου» Ινδία-Σαουδική Αραβία-Ισραήλ-Μεσόγειος (με κατάληξη τον Πειραιά) και η στρατηγική της αξία θα ήταν να υπονομεύσει την κινεζική πρωτοβουλία BRI.
Προτού προχωρήσει η Χαμάς στην επίθεση της 7ης Οκτωβρίου πήρε τη σύμφωνη γνώμη των άλλων αντιστασιακών παλαιστινιακών δυνάμεων, ενώ δεν συμφώνησε και ζήτησε την αναβολή της επιχείρησης ο εξωτερικός «άξονας της αντίστασης» (Ιράν, Χεζμπολάχ, Υεμένη κλπ.), μας λέει η Γκάνεμ.
Για την οποία η ίδια η Χαμάς είναι υπό επιταχυνόμενη μετεξέλιξη υπό την ηγεσία στην ίδια τη Γάζα του Γεχίγια Ελ Σενουάν, που πέρασε 22 χρόνια στις ισραηλινές φυλακές, δεν εκπροσωπεί τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και διαφοροποιείται από ηγεσία Χανίγιε και Μεσάλα, θεωρώντας ότι η ίδια συνεχίζει μάλλον την παράδοση του προ-Όσλο παλαιστινιακού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος του Αραφάτ.
Προς το παρόν η κατάσταση εμφανίζεται αδιέξοδη με το Ισραήλ να κλιμακώνει την επιθετικότητά του, όπως έδειξαν οι επιθέσεις στη Ράφα, παρά τη σχετική διαταγή του Διεθνούς Δικαστηρίου. Όταν ο Εισαγγελέας του Διεθνούς Δικαστηρίου μάλιστα ανακοίνωσε την πρόθεσή του να ζητήσει εντάλματα σύλληψης του Νετανιάχου, ο τελευταίος απήντησε (μόνο στα εβραϊκά, όχι στο αγγλικό κείμενο) με εκ νέου αναφορές στον Αντελκάτ και την Βίβλο και την προσταγή του Θεού στους Εβραίους να εξοντώσουν τους εχθρούς τους μέχρις ενός, περιλαμβανομένων των παιδιων. Αλλά και με κλιμάκωση των επιθέσεων δια τρίτων εναντίον οποιουδήποτε επικρίνει το Ισραήλ διεθνώς, περιλαμβανομένων και των δικαστών του Διεθνούς Δικαστηρίου που δέχθηκαν ευθείες απειλές από Αμερικανούς γερουσιαστές, αλλά και την ίδια την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Μόλις χτες η βρετανική Guardian απεκάλυψε τις απειλές του πρώην αρχηγού της Μοσάντ κατά του πρώην εισαγγελέα του Διεθνούς Δικαστηρίου από το 2021 ήδη για να μην προχωρήσει σε έρευνα ισραηλινών εγκλημάτων πολέμου στα κατεχόμενα.
Μόνο που η αυξανόμενη επιθετικότητα, όταν μάλιστα έχει ήδη προκαλέσει ένα κίνημα εναντίον του συγκρίσιμο με το κίνημα του 1968 κατά του πολέμου στο Βιετνάμ, δεν βοηθάει βέβαια το Ισραήλ. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα λοιπόν για τον κ. Νετανιάχου τώρα, που έκοψε τις γέφυρες με την ειρήνη, αλλά δεν μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο.
Τα ίδια τηρουμένων των αναλογιών έχουν συμβεί με την Ουκρανία, όπου πάλι η Δύση δεν μπορεί να αποδεχθεί την ήττα της, το ότι κατάφερε να συσπειρώσει τους δύο ισχυρότερους αντιπάλους της (Ρωσία και Κίνα) και να απομονωθεί πολιτικά από τη συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας. Εδώ, το «κόμμα του Πολέμου», με επικεφαλής τον Μπλίνκεν και τη Νούλαντ αγωνίζεται να επιτραπεί σε αμερικανικά όπλα μακρού βεληνεκούς να πλήξουν το ρωσικό έδαφος, για την αποστολή ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων στην Ουκρανία, για να χρησιμοποιηθούν αντιαεροπορικά συστήματα από τη Γερμανία και την Πολωνία εναντίον ρωσικών αεροσκαφών και πυραύλων πάνω από την Ουκρανία. Όπως έδειξε η απόπειρα δολοφονίας του Φίτσο είναι έτοιμοι για όλα και η μέχρι τώρα εμπειρία είναι ότι ο Μπάιντεν στην αρχή αντιστέκεται και τελικά υποχωρεί.
Αν δεν παρεμβληθεί ένα ισχυρό αντιπολεμικό κίνημα και με τις πολιτικές και επικοινωνιακές δυνάμεις της Ευρώπης ελεγχόμενες ασφυκτικά από το «κόμμα του πολέμου», ο κίνδυνος μιας πυρηνικής καταστροφής παραμένει πάντα επικίνδυνα υψηλός.
Τα ίδια τηρουμένων των αναλογιών έχουν συμβεί με την Ουκρανία, όπου πάλι η Δύση δεν μπορεί να αποδεχθεί την ήττα της, το ότι κατάφερε να συσπειρώσει τους δύο ισχυρότερους αντιπάλους της (Ρωσία και Κίνα) και να απομονωθεί πολιτικά από τη συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας. Εδώ, το «κόμμα του Πολέμου», με επικεφαλής τον Μπλίνκεν και τη Νούλαντ αγωνίζεται να επιτραπεί σε αμερικανικά όπλα μακρού βεληνεκούς να πλήξουν το ρωσικό έδαφος, για την αποστολή ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων στην Ουκρανία, για να χρησιμοποιηθούν αντιαεροπορικά συστήματα από τη Γερμανία και την Πολωνία εναντίον ρωσικών αεροσκαφών και πυραύλων πάνω από την Ουκρανία. Όπως έδειξε η απόπειρα δολοφονίας του Φίτσο είναι έτοιμοι για όλα και η μέχρι τώρα εμπειρία είναι ότι ο Μπάιντεν στην αρχή αντιστέκεται και τελικά υποχωρεί.
Αν δεν παρεμβληθεί ένα ισχυρό αντιπολεμικό κίνημα και με τις πολιτικές και επικοινωνιακές δυνάμεις της Ευρώπης ελεγχόμενες ασφυκτικά από το «κόμμα του πολέμου», ο κίνδυνος μιας πυρηνικής καταστροφής παραμένει πάντα επικίνδυνα υψηλός.
Πηγή: kosmodromio.gr
Πέμπτη 30 Μαΐου 2024
Σπύρος Βρυώνης: ο μηχανισμός της καταστροφής
Μια σημαντική μορφή του ομογενειακού ελληνισμού, ο ιστορικός Σπύρος Βρυώνης, που έφυγε απο τη ζωή, μιλά για το βιβλίο του "ο Μηχανισμός της Καταστροφής" και την εξάλειψη του ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης, το 1955. Μια συνέντευξη που παραχώρησε στις 24 Ιουνίου 2007 στις "Ανιχνεύσεις" της ΕΡΤ3.
Καρυστιανού: Βρέθηκε στη σκηνή με τον Λαζόπουλο και συγκλόνισε - «Δεν έχω να χάσω τίποτα πια»
«Τα Τέμπη έδειξαν την ανυπαρξία της δικαιοσύνης, την ανυπαρξία της ελεύθερης ενημέρωσης και την επιβολή πολιτικών με το έτσι θέλω», τόνισε η Μαρία Καρυστιανού στη σκηνή δίπλα στο Λάκη Λαζόπουλο
Καρυστιανού Αλ Τσαντίρι
Ο Λάκης Λαζόπουλος συνεχίζει τις παραστάσεις του «Αλ Τσαντίρι Νιουζ» στο Christmas Theatre και χθες (28/05) είχε μια ιδιαίτερη καλεσμένη, η οποία μίλησε για τις κυβερνητικές ευθύνες για το έγκλημα στα Τέμπη και τη συγκάλυψη του.
Ο λόγος για τη Μαρία Καρυστιανού που έχασε την κόρη της στα Τέμπη, η οποία ανεβαίνοντας στη σκηνή αναρωτήθηκε πως γίνεται στο μπάζωμα του χώρου του εγκλήματος των Τεμπών να μην αντέδρασε κανένας εισαγγελέας και κανένας δικαστής.
Μάλιστα η ίδια απάντησε κιόλας στη συγκεκριμένη ερώτηση, λέγοντας αυτό που όλα δείχνουν, ότι όλοι μαζί εκτελούσαν εντολές για να γίνει συγκάλυψη και να μην τιμωρηθούν οι πραγματικά υπεύθυνοι.
Στη συνέχεια η κα Καρυστιανού επισήμανε ξανά ότι τα Τέμπη ήταν μία δολοφονία 57 ανθρώπων και η υπόθεση αυτή κατέδειξε με τον πιο σαφή τρόπο «την ανυπαρξία της δικαιοσύνης, την ανυπαρξία της ελεύθερης ενημέρωσης και την επιβολή πολιτικών με το έτσι θέλω».
Όπως είπε χαρακτηριστικά θα πολεμήσει για να αλλάξουν όλα αυτά και να δικαιωθούν οι 57 νεκροί στα Τέμπη καθώς «όλοι δολοφονήθηκαν από το κράτος».
Επίσης τόνισε ότι δεν έχει να χάσει τίποτε άλλο στη ζωή της και θα αγωνιστεί για να μην συμβούν ξανά τα εγκλήματα αυτά μέχρι τέλους.
Την ίδια στιγμή μίλησε και για το ζήτημα του ξυλόλιου το οποίο βρέθηκε στον τόπο του εγκλήματος των Τεμπών και είπε ότι είχε κατασχεθεί ως παράνομο προϊόν, σε ελληνικό τελωνείο, λόγω του γεγονότος ότι είναι πολύ εύφλεκτο και το οποίο τέθηκε σε πλειστηριασμό για να αγοραστεί από αγνώστους (δεν υπάρχουν έγγραφα αγοραστή) ώστε να διακινηθεί μετά νόμιμα στην ελληνική αγορά.
Ενώ όπως σημείωσε παρά το γεγονός ότι η ίδια έχασε την κόρη της ήταν ευτύχημα ότι ο μηχανοδηγός του τρένου φρενάρισε επιτυγχάνοντας έτσι να αποφύγει την μετωπική σύγκρουση με την εμπορική αμαξοστοιχία καθώς τότε θα είχαν σκοτωθεί και οι υπόλοιποι επιβάτες στα άλλα βαγόνια.
Πόσα κιλά φέτα αγοράζει κανείς με 440 ευρώ σύνταξη, κύριε Μητσοτάκη;
Γεράσιμος Χολέβας
Η δήλωση του πρωθυπουργού για την τιμή της φέτας ήρθε κι «έδεσε» με την απρόσμενη (και μη ελεγχόμενη) συνάντηση που είχε με ηλικιωμένη στην Κέρκυρα.
Τόσο κόπο είχαν κάνει οι «άριστοι» εκπρόσωποι της κυβέρνησης και τα κωμικά «παπαγαλάκια» της, για να μας πείσουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όταν μίλαγε για την τιμή της φέτας δεν «μετρούσε» με το κιλό. Κρίμα.
Εδώ που τα λέμε πώς αλλιώς θα «μάζευαν» την «πατάτα» που έκανε ο πρωθυπουργός, δείχνοντας, για μια ακόμα φορά πόσο «μέσα» στην κοινωνία είναι, πως είναι, βρε αδερφέ, «ένας από εμάς». Επί τη ευκαιρία την τιμή της πατάτας ο Μητσοτάκης την καταλαβαίνει με το κιλό ή με τη… συσκευασία;
Δεν μάθαμε, βέβαια, τελικά από που ψωνίζει ο πρωθυπουργός και βρίσκει τη φέτα με 6,28 ευρώ το κιλό, το κομμάτι ή τη μπουκιά…
Για κακή του τύχη, λοιπόν, ο αρχι-«άριστος» συνομίλησε με ηλικιωμένη γυναίκα, που παίρνει 440 ευρώ σύνταξη (δείτε το βίντεο εδώ,εδώ, είναι πραγματικά αποκαλυπτικό), η οποία με ηρεμία του είπε πως είναι αδύνατον να επιβιώσει κανείς σε αυτές τις συνθήκες.
Ίσως, ο κύριος πρωθυπουργός, να μην είχε συναντήσει από κοντά και σε μη προστατευμένο περιβάλλον συνταξιούχο με τέτοιο εισόδημα. Συνήθως, τέτοιες περιπτώσεις για την κυβέρνηση του είναι ορισμένοι αριθμοί και κάτι «κουτάκια», στα στοιχεία που παρουσιάζουν για να δείξουν ότι υπάρχει «ανάπτυξη».
Ο πρωθυπουργός, όταν κατάλαβε ότι δεν βγάζει άκρη, τότε ρώτησε τη γυναίκα εάν τη στηρίζει η εκκλησία! Αναρωτιόμαστε εάν συνειδητοποίησε τι είπε. Μάλλον βρέθηκε σε αδιέξοδο και προσπάθησε να ρίξει τη μπάλα… στο Θεό! Στο μυαλό, άλλωστε, των Μητσοτάκηδων είναι απόλυτα λογικό το σχήμα «φτώχεια- συσσίτιο – εκκλησία».
Κύριε Μητσοτάκη, μην ακούτε τους επικριτές σας. Είναι ανθρώπινο όταν κάποιος βρίσκεται ξαφνικά σε ένα άλλο «σύμπαν», το οποίο γνωρίζει μόνο από… φωτογραφίες και πίνακες, να νιώθει κάπως άβολα. Μην ανησυχείτε, αυτό που σας συνέβη, συμβαίνει και στην πολιτική της κυβέρνηση σας. Από τη μια η ασφυκτική ακρίβεια και από την άλλη το… (χαζο)«χαρούμενο» κλίμα των αρμοδίων για τα δημοσιονομικά «επιτεύγματα».
.Η «σύγκρουση» με την πραγματικότητα, κύρια Μητσοτάκη, ποτέ δεν είναι ευχάριστη.
Θα σας συμβουλεύαμε, πάντως, να κάνετε παρέα, για τέτοιου είδους καταστάσεις, με τον κύριο Θεοδώρο Σκυλακάκη, τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας της κυβέρνησης σας. Είναι αυτός που τον Φεβρουάριο του 2022, ως αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών (σε δική σας κυβέρνηση) είχε συμπεράνει ότι «τα φτωχά νοικοκυριά δεν έχουν αυτοκίνητο»«τα φτωχά νοικοκυριά δεν έχουν αυτοκίνητο»!
Τέλος, επειδή είστε και αρχι-«άριστος», θέλουμε να σας προκαλέσουμε να λύσετε έναν «γρίφο», μια «σπαζοκεφαλιά». Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχετε στη διάθεση σας και τις αρμοδιότητες σας ως πρωθυπουργός της χώρας, πόσα κιλά φέτα αγοράζει κανείς με 440 ευρώ σύνταξη;
Πηγή: imerodromos.gr
Ο Ανδρέας, ο Τσίπρας και ο... ιστοριογράφος Μητσοτάκης
Είναι ενδιαφέρον πώς ο Μητσοτάκης ξεπατικώνει τις συνταγές της γριάς Δεξιάς με νέους όρους: κεντροδεξιός, τρομάρα του!
Ο Ανδρέας υπήρξε «πρωτόλειος λαϊκιστής». Έτσι αποφάνθηκε ο Μητσοτάκης, μιλώντας σε δημοσιογράφους βρετανικού podcast. Και η ιστορική του αναδρομή με τις ανάλογες αποτιμήσεις δεν σταμάτησε εκεί. Στην Ελλάδα, είπε, υπήρξε μια οικονομική κρίση το 2009 - υπήρξε, γεννήθηκε έτσι στα καλά καθούμενα. Και παρατάθηκε άνευ λόγου γιατί ο λαός έφερε στην εξουσία τον Τσίπρα, που είναι ο ορισμός του λαϊκιστή. Άνευ λόγου! Δεν φορτώθηκε ο Τσίπρας τα δικά τους Μνημόνια, τη δική τους επιτήρηση, τα δικά τους προαπαιτούμενα, δεν κυβέρνησε μέσα στην κατάσταση πολιορκίας της δικής τους «παρένθεσης», δεν του παρέδωσαν με δυο λόγια μια ρημαγμένη κοινωνία, μια ταπεινωμένη χώρα, μια βαθιά κρίση που αυτοί προκάλεσαν.
Είναι ενδιαφέρον πώς ο Μητσοτάκης ξεπατικώνει τις συνταγές της γριάς Δεξιάς με νέους όρους: κεντροδεξιός, τρομάρα του! Στα τρέχοντα, ας πούμε, όπως στις μεθόδους παρακράτους, στις δολοφονίες χαρακτήρα, στα μπερεκέτια για τους βαρόνους, στο τσαλαπάτημα των εργασιακών δικαιωμάτων, παλιά μου τέχνη κόσκινο… Τώρα αποδεικνύει την προσήλωσή του και στην ανασκολόπιση της Ιστορίας από την παράταξη. Κάποτε είχαν βαφτίσει τους δωσίλογους πατριώτες και τους πατριώτες προδότες, και επιφύλαξαν για τους πρώτους χρυσό, σμύρνα και λίβανο και για τους δεύτερους σύρματα και αποσπάσματα. Αργότερα βάφτισαν το παρακράτος τους εθνικοφροσύνη και όσους διψούσαν για δημοκρατία εθνικούς μειοδότες και λοιπά.
Ε, σήμερα, όσο κι αν φέρνει σε φάρσα, ο Μητσοτάκης παίρνει σειρά στη συγγραφή της Ιστορίας. Ιστοριογράφος! Περιποιείται τον Παπανδρέου για να δικαιώσει τον πατριάρχη του μητσοτακέικου. Και περιποιείται τον Τσίπρα για να δικαιώσει τον εαυτό του. Κάθε δαγκωνιά, εξάλλου, στον τελευταίο είναι χρήσιμη, γιατί ποτέ δεν ξέρεις… Τα δικά του Γερούν γερά, πάντως, θέλει να τα ξεχάσουμε. Όπως και τις αθλιότητες για τις Πρέσπες - εκεί ο ίδιος καμία σχέση με τον λαϊκισμό. Όπως και τις αιμοβόρες παγίδες στον Τσίπρα, όταν αυτός έδινε μάχη για να βγει η χώρα από τον βάλτο. Όπως και το ρυθμισμένο χρέος, την έξοδο στις αγορές, τα δώδεκα τρίμηνα με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, τα 37 δισ. που άφησε στα ταμεία της πατρίδας ο… λαϊκιστής.
Τι να σχολιάσει κανείς; Ο μητσοτακισμός, τελευταίο στάδιο του ψεύδους, της εμπάθειας, της πλαστογραφίας, του δαγκώματος. Του πιο χυδαίου λαϊκισμού, δηλαδή…
Καραμπινάτος λαϊκισμός...
Το καλαμπούρι με τη Συμφωνία των Πρεσπών συνεχίζεται. Στην πρώτη γραμμή η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που διεκδικεί το βραβείο ελαφρότητας. Δηλώνει θυμωμένη με τη στάση της νέας ηγεσίας της Βόρειας Μακεδονίας και την καλεί να συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις της συμφωνίας, διαφορετικά θα σταθεί εμπόδιο στην πορεία της προς την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αυστηρό το μήνυμα, που δεν επιδέχεται δεύτερη ανάγνωση. Ετσι νομίζετε;...
Την ίδια στιγμή όμως εκφράζει τη διαφωνία της με τη Συμφωνία των Πρεσπών για πολλούς και διάφορους λόγους, διαφωνία που είχε καταθέσει και όταν ψηφιζόταν από τη Βουλή, οπότε είχε δίκιο τότε που αντιστάθηκε, έχει δίκιο και τώρα που πιέζει τους γείτονες να τη σεβαστούν.
Περίεργα πράγματα; Οντως. Αλλά με τούτη την κυβέρνηση δεν αιφνιδιαζόμαστε με τίποτα. Δεν πρέπει να αιφνιδιαζόμαστε. Ο,τι κι αν λέει, ό,τι κι αν κάνει, είναι σωστό, ασχέτως αν έλεγε και έκανε τα τελείως αντίθετα όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Οι αρχές της (λέμε τώρα) υποτάσσονται στις περιστάσεις. Μην πείτε ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με καραμπινάτο λαϊκισμό. Δεν πρόκειται περί αυτού. Αλλωστε η Δεξιά της πατρίδας μας φωνάζει πως έχει πάρει διαζύγιο από τον λαϊκισμό. Μη διανοηθείτε να μιλήσετε για δημαγωγία, θα έχετε άδικο βουνό και οι υπάλληλοι του καθεστώτος θα σας δώσουν αποστομωτική απάντηση δείχνοντας το σαράντα και κάτι τοις εκατό που πήραν στις εθνικές εκλογές. Η παρούσα κυβέρνηση πολεμά με λύσσα τον λαϊκισμό. Των άλλων. Η παρούσα κυβέρνηση καταγγέλλει τη δημαγωγία. Των άλλων. Η παρούσα κυβέρνηση υπερασπίζεται τα εθνικά συμφέροντα. Τα δικά της. Οι άλλοι είναι ύποπτοι.
Για παράδειγμα ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης χαρακτήρισε «επιζήμια» τη Συμφωνία των Πρεσπών με τη Βόρεια Μακεδονία, αλλά τόνισε ότι «θα την τηρήσουμε». Συγγνώμη, αν μια συμφωνία είναι επιζήμια για τη χώρα, αν είναι άδικη, αν σε βλάπτει, δεν την εφαρμόζεις γιατί τότε είσαι συνένοχος, αλλά κάνεις τα πάντα προκειμένου να την αλλάξεις προς όφελός σου κι αν αυτό δεν γίνεται προχωράς στην καταγγελία της και στην κατάργησή της. Αυτονόητο; Οχι, γιατί ο κ. Γεραπετρίτης μας λέει ότι «δεν προβλέπεται η δυνατότητα μονομερούς καταγγελίας». Συγκεκριμένα, σε σχετική συνέντευξή του στην εκπομπή «Καλημέρα» του ΣΚΑΪ, ο Γιώργος Γεραπετρίτης ανέφερε: «Παρακολουθούμε την τήρηση της Συμφωνίας των Πρεσπών, η οποία κυρώθηκε από τα Κοινοβούλια των δύο χωρών, και αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να τροποποιηθεί μονομερώς. Ακόμη και αν υπάρχει η βούληση από τη Βόρεια Μακεδονία ή την Ελλάδα να τροποποιήσουν τη Συνθήκη μονομερώς, δεν μπορεί να γίνει. Δεν προβλέπεται η δυνατότητα μονομερούς καταγγελίας».
Μήπως υπάρχει η δυνατότητα της καταγγελίας της σύμβασης και από τα δύο μέρη; Αν δεν αρέσει σε μας (το λέει η κυβέρνησή μας), αν δεν αρέσει και στους απέναντι (το λέει η ηγεσία της), γιατί να την τηρήσουμε; Εμείς λέμε ότι η συμφωνία είναι επιζήμια και δηλώνουμε ότι εξετάζουμε όλα τα σενάρια (άρα και αυτό της καταγγελίας της), οι γείτονες υποστηρίζουν ότι η συμφωνία είναι προδοτική για τη χώρα τους και στην πράξη επιχειρούν να καθιερώσουν τη διπλή ονομασία (σκέτο Μακεδονία στο εσωτερικό τους, Βόρεια Μακεδονία στις διεθνείς επαφές τους). Αρα από διαφορετική αφετηρία καταλήγουν στο ίδιο σημείο. Η δεξιά κυβέρνηση της Ελλάδας και η δεξιά ηγεσία της Βόρειας Μακεδονίας μπορούν να συμφωνήσουν. Ιδού λοιπόν η ευκαιρία. Ποια θα είναι η συνέχεια; Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε-γέλασε.
Ανάγωγα
Μήνυμα της Λεπέν στη Μελόνι: «Αυτή είναι η στιγμή να ενωθούμε, θα ήταν πραγματικά χρήσιμο. Αν τα καταφέρουμε, θα γίνουμε η δεύτερη ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Νομίζω ότι δεν πρέπει να αφήσουμε μια τέτοια ευκαιρία να μας προσπεράσει». Στην Ακρα Δεξιά προσπαθούν. Στην Αριστερά οι εμφύλιοι συνεχίζονται.
Τετάρτη 29 Μαΐου 2024
Δημήτρης Σταθακόπουλος: 571 χρόνια από την 'Άλωση", οι πραγματικοί επικυρίαρχοι της νέας ιστορικά εποχής
Ο Δημήτρης Σταθακόπουλος, νομικός και Δρας Παντείου Πανεπιστημίου (Οθωμανική Κοινωνία–ιστορία και πολιτισμός), συνεργάτης του Εργαστηρίου Τουρκικών και Ευρασιατικών Μελετών (ΕΤΕΜ) του Παν.Πειραιά (ΠΑ.ΠΕΙ), διπλωματούχος Βυζαντινής Μουσικής, σε μια συναρπαστική καταβύθιση σε θεατές και αθέατες πτυχές μιας αναπότρεπτης ιστορικά πορείας, με την παρακμή και τους συμβιβασμούς στα απομεινάρια μιας αυτοκρατορίας 1000 ετών με ένα πρωτοπόρο άλλοτε Κοσμοσύστημα πολιτειών με Βασιλεύουσα τους πόλη την Κωνσταντινούπολη, μιλάει στον 98.4 για τον συμβολισμό της Άλωσης στις 29 Μαϊου του 1453.
Παράλληλα εξηγεί το ποιοι είναι οι πραγματικοί επικυρίαρχοι της νέας ιστορικά εποχής που ανοίγει μετά την πτώση της Πόλης και αντιστοιχεί καταστάσεις και συμβιβασμούς του τότε 571 χρόνια μετά στο σήμερα. Ερμηνεύει ταυτόχρονα τις σημερινές εξελίξεις με την σκληρή αναθεωρητική ατζέντα της Τουρκίας και τις ολέθριες αυταπάτες των σημερινών ελληνικών ελίτ σε ένα παραλληλισμό με τις ελίτ της παρακμής της Βυζαντινής εναπομείνασας αυτοκρατορίας με επίκεντρο πριν 571 χρόνια την Κωνσταντινούπολη.
Irvin Yalom: Τόσα πολλά «θέλω»...
Φανταστείτε αυτή τη σκηνή: ζητάμε από τριακόσιους ή τετρακόσιους ανθρώπους, άγνωστους μεταξύ τους, να σχηματίσουν ζευγάρια και να θέσουν στον παρτεναίρ τους μία και μόνη ερώτηση: «Τι θέλεις;» ξανά και ξανά και ξανά.
Υπάρχει τίποτα απλούστερο; Μία αθώα ερώτηση και η απάντησή της.
Κι όμως, έχω δει επανειλημμένα αυτή την ομαδική άσκηση να προκαλεί συναισθήματα απρόσμενης έντασης.
Συχνά μέσα σε μερικά λεπτά η αίθουσα πάλλεται από τη συγκίνηση. Άντρες και γυναίκες –που δεν είναι με κανέναν τρόπο απελπισμένοι ή στερημένοι, αλλά επιτυχημένοι, λειτουργικοί, καλοντυμένοι άνθρωποι που λάμπουν με την παρουσία τους- συνταράζονται ως το βαθύτερο είναι τους.
Αναζητούν αυτούς που έχουν χαθεί για πάντα – νεκρούς ή απόντες γονείς, συζύγους, παιδιά, φίλους: «Θέλω να σε ξαναδώ». «Θέλω την αγάπη σου». «Θέλω να ξέρω πως είσαι περήφανος για μένα». «Θέλω να ξέρεις ότι σε αγαπάω και πόσο λυπάμαι που δεν σ’ το είπα ποτέ». «Θέλω να γυρίσεις – είμαι τόσο μόνος». «Θέλω την παιδική ηλικία που δεν είχα ποτέ». «Θέλω να ξαναβρώ την υγεία μου – να ξαναγίνω νέος. Θέλω να μ’ αγαπάνε, να με σέβονται. Θέλω η ζωή μου να έχει νόημα. Θέλω να κατορθώσω κάτι. Θέλω να είμαι σημαντικός για τους άλλους, να με θυμούνται».
Τόσα πολλά «θέλω». Τόση πολλή λαχτάρα. Και τέτοια οδύνη, τόσο κοντά στην επιφάνεια, ώστε ν’ αποκαλύπτεται μέσα σε λίγα μόνο λεπτά.
Οδύνη για το πεπρωμένο. Οδύνη για την ύπαρξη. Οδύνη που είναι πάντα εκεί, που κυκλοφορεί συνεχώς κάτω από τη μεμβράνη της ζωής. Οδύνη που την αγγίζουμε πάρα πολύ εύκολα.
Πολλά πράγματα – μία απλή ομαδική άσκηση, λίγα λεπτά βαθύτερου συλλογισμού, ένα έργο τέχνης, ένα κήρυγμα, μία προσωπική κρίση που περνάμε, μία απώλεια- μας υπενθυμίζουν ότι τα βαθύτερα «θέλω» μας δεν μπορούν ποτέ να πραγματοποιηθούν: η επιθυμία μας να μείνουμε νέοι, να σταματήσει η διαδικασία της γήρανσης, να επιστρέψουν όσοι έχουν χαθεί, να έχουμε αιώνια αγάπη, προστασία, σπουδαιότητα.
Ο δήμιος του έρωτα-Irvin Yalom
Εκδόσεις Άγρα
Πηγή: o-klooun.com
Η φέτα 15 ευρώ, το λάδι 14 ευρώ, ο σανός τζάμπα
Η Ντάμα
Μια άλλη εικόνα επιχείρησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να παρουσιάσει σε σχέση με την ακρίβεια. Όπως κάνει πάντα δηλαδή, γνωρίζοντας ότι η πλειοψηφία των ΜΜΕ δεν θα τον κρεμάσει στα «μανταλάκια». Μέχρι που έφτασε στο σημείο να μιλά για φέτα με τιμή 6,28 ευρώ. Αν είχε πάει έστω μία φορά στη ζωή του σε σούπερ μάρκετ θα ήξερε ότι όταν μιλάμε για φέτα, μιλάμε πάντα για τιμή κιλού και όχι για συσκευασία 250, 400 ή μισού κιλού. Το ίδιο ισχύει για όλα τα τυριά, τα αλλαντικά, τις ελιές, τα είδη αρτοζαχαροπλαστείου, τα φρούτα, τα λαχανικά, το κρέας και πολλά άλλα….
*** Το Μαξίμου μιλά για μονταζιέρα και fake news. Ναι, ο περήφανος γόνος όντως δεν χρησιμοποίησε τη λέξη «κιλό» και πιστεύω ότι όντως αναφερόταν σε συσκευασία, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει η προσπάθεια εξωραϊσμού της ακρίβειας και ο αμάσητος και δωρεάν σανός που μοιράζει με τη βοήθεια, βεβαίως βεβαίως, συγκεκριμένων ΜΜΕ. Όλοι τα ξέρετε. Ανακαλύψτε ποια δημόσια νοσοκομεία προσφέρουν οδοντικά εμφυτεύματα χωρίς ανησυχία Οδοντικά εμφυτεύματα | Διαφημίσεις αναζήτησης Marka2‼️στο X
*** Αυτός ο άνθρωπος που θα έκανε και θα έλεγε οτιδήποτε για να κρατήσει τη θέση του πρωθυπουργού, χαρακτήρισε ως «πρωτόλειο λαϊκιστή» τον Ανδρέα Παπανδρέου, που επί ημερών του ψηφίστηκαν μερικές από τις πιο εμβληματικές μεταρρυθμίσεις της Μεταπολίτευσης. Και να έχεις τον κυβερνητικό εκπρόσωπο που αν ζούσε τον εμφύλιο θα σκότωνε τον Τσίπρα να απαντά: «Εμείς δεν έχουμε εμμονή με κανέναν. Έχουμε μια επιμονή στην ιστορική αλήθεια».
*** Το ποσό των 40.000 ευρώ θα πληρώσει η Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου για το σκάνδαλο των διαρροών των προσωπικών δεδομένων των αποδήμων, ενώ το ΥΠΕΣ θα κληθεί να πληρώσει 400.000 ευρώ. Δηλαδή εμείς. Δραχμαντινετζάντστο X
*** «Η υπόθεση, όπως τονίζει ο εκ των δικηγόρων των αποδήμων, «δεν έχει κλείσει εδώ, καθόσον εκτός από την διοικητική ευθύνη που καταλογίζει η Αρχή, αναμένεται από την Δικαιοσύνη να αποφασίσει και για δύο άλλες διαστάσεις της νομικής ευθύνης:
α) την τυχόν αστική ευθύνη που αφορά τις αποζημιώσεις πολιτών για την διαρροή των δεδομένων τους από το Υπουργείου, με εκατοντάδες αγωγές κατά του Ελληνικού Δημοσίου και κατά της ευρωβουλευτή στα πολιτικά δικαστήρια και
β) την τυχόν ποινική ευθύνη, εφόσον ο Εισαγγελέας κ. Νούλης που διεξάγει προσωπική προκαταρκτική εξέταση κρίνει ότι υφίστανται επαρκείς ενδείξεις ενοχής ώστε να παραπέμψει φυσικά πρόσωπα ως κατηγορούμενους ενώπιον του αρμόδιου ποινικού Δικαστηρίου». Sotiropoulosστο X
*** Θυμάμαι την Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου να προσπαθεί με έπαρση να πείσει τους τηλεθεατές πως ό,τι έκανε ήταν νόμιμο και ηθικό και να μας λέει: «τακ, πατάς εδώ». Τακ, τώρα, πλήρωσε 40.000 ευρώ. Kostas Anastopoulosστο X
*** Αν έπρεπε σε ένα βίντεο να αποτυπώσουμε την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η δημοσιογραφία τα τελευταία χρόνια, θα ήταν αυτό. Ιερώνυμος bossστο X
*** Με τον Πέτρο Τατσόπουλο διαφωνώ σε πολλά, ωστόσο στο χθεσινό ξέσπασμά του, στην Κατερίνα Καινούργιου, έχει 100% δίκιο. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει, αλλά το να προσκυνάμε 300 ετών μούμιες δεν είναι κανονικότητα. Ειδικός _Ψυχικης_Υγειαςστο X
*** Παρασημοφορήθηκε ο εφοπλιστής Παναγιώτης Λασκαρίδης, ο οποίος είχε πει on camera σε πορτογαλικό ντοκιμαντέρ ότι έχει χεσμέ… τον πρωθυπουργό. Ο ίδιος Παναγιώτης Λασκαρίδης που είχε κάτι περιπέτειες με παράνομη ανέλκυση αρχαιοτήτων από το βυθό των Κυθήρων και του οποίο ένα πλοίο είχε πιαστεί στην Ιταλία με 850 κιλά κοκαΐνη, με τον ίδιο να δηλώνει ότι δεν έχει καμία απολύτως σχέση. Προσωπικά τίποτα από τα παραπάνω δεν μου κάνει εντύπωση. Τα πάντα στην Ελλάδα μπορούν να μπουν στην ίδια πρόταση. Ygritte Snowστο X
*** Σταμάτααααααααα ₯ DenAntexWalloστο X
Εικόνες ντροπής – Η φρουρά Μητσοτάκη εκδίωξε την αδελφή των νεκρών διδύμων στα Τέμπη και πολίτες που φώναζαν για δικαιοσύνη από την ομιλία του στην Κέρκυρα
«Κοιτάξτε να δείτε κυρία μου», η αλαζονική συμπεριφορά Μητσοτάκη - «Σωματική και λεκτική βία κατά παιδιών» καταγγέλλει ο Νίκος Πλακιάς, πατέρας της Χρύσας και της Θώμης Πλακιά και θείος της Αναστασίας Πλακιά, που σκοτώθηκαν στην τραγωδία των Τεμπών
Αντιμέτωπος με διαμαρτυρίες πολιτών για το έγκλημα στα Τέμπη βρέθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε προεκλογική συγκέντρωση στην Κέρκυρα. Εγινε την ώρα που τριγυρισμένος από μεγάλο αριθμό σωματοφυλάκων έκανε επανάληψη στα γνωστά, μην αναλαμβάνοντας την ευθύνη για οτιδήποτε.
Ομως βρήκε αντίλογο στο πρόσωπο μιας νεαρής κοπέλας που αναφέρθηκε στην Αναστασία Πλακιά που έχασε τη ζωή της στο έγκλημα στα Τέμπη.Ανδρες της ασφάλειας του πρωθυπουργού έσπευσαν να την απομακρύνουν βίαια και ενώ ξεκινούσε επεισόδιο ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατάλαβε μάλλον ότι το θέμα θα πάρει διαστάσεις και τους σταμάτησε επιτρέποντας στη νεαρή να παραμείνει. Αμέσως, κουνώντας το δάχτυλό του, ξεκίνησε ένα λογύδριο για τη δικαιοσύνη.
Αργότερα η κοπέλα έβγαλε από τη τσάντα της μία λευκή μπλούζα και την φόρεσε. Στο σημείο ήταν και άλλοι νέοι που ήθελαν να μιλήσουν για τα Τέμπη. Ομως οι άνδρες ασφαλείας του πρωθυπουργού είχαν αυξηθεί και τους είχαν περικυκλώσει.
Τελικά η φρουρά του Κυριάκου Μητσοτάκη, τους πήρε σηκωτούς, με τους νέους να φωνάζουν οργισμένοι: «Αυτόν ψηφίζετε», «δημοκρατία δεν έχουμε;».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης απάντησε «είναι δικαίωμά σας να κάνετε φασαρία, αλλά το ίδιο δικαίωμα έχω να μιλήσω και εγώ», τη στιγμή που με βίαιο τρόπο η φρουρά απομάκρυνε τους νέους, υπό τις επευφημίες του κομματικού ακροατηρίου. Ευδοκία Τσαγκλή | Instagram, Marka2‼️στο X:, Πεν Νταλαούραστο X
Πηγη: Documento
Nίκος Πλακιάς: “Δεν είναι δυνατόν να μιλάτε για δημοκρατία…”
Προπηλακισμό νέων παιδιών, μεταξύ άλλων και της κόρης του, οι οποίοι έκαναν παρέμβαση κατά την ομιλία του Μητσοτάκη στην Κέρκυρα, κατήγγειλε ο Νίκος Πλακιάς, πατέρας των διδύμων κοριτσιών που σκοτώθηκαν στα Τέμπη.
Σε ανάρτησή του αναφέρει ότι η κόρη του, η οποία σπουδάζει στην Κέρκυρα, μαζί με φίλους της και χωρίς την παραμικρή πρόθεση να προκαλέσουν κανέναν, πήγαν να ακούσουν τον πρωθυπουργό και αν μπορούσαν να κάνουν κάποια ερώτηση.
«Μόλις όμως είδανε τις μπλούζες που φορούσαν τα παιδιά τα απομάκρυναν βίαια διώχνοντάς τα με πολύ άσχημο τρόπο και χρησιμοποιώντας σωματική και λεκτική βία πάνω τους» γράφει και καλεί τον πρωθυπουργό να πάρει θέση άμεσα και να οδηγήσετε τα άτομα αυτά από την ασφάλειά του «εκεί που πρέπει και είναι η θέση τους».
«Δεν είναι δυνατόν να μιλάτε για δημοκρατία και να λέτε ότι απεχθάνεστε την βία τον φασισμό και τους τραμπούκους και να έχετε στην φρουρά σας τους χειρότερους του είδους τους. Δεν είναι δυνατόν σε ένα κορίτσι που έχασε τις δίδυμες αδερφές τις και την ξαδέρφη της από κρατική αμέλεια να συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο άντρες τις προσωπικής φρουράς σας» σημειώνει και καλεί όποιον γνωρίζει «τα στοιχεία του (Κύριου) στην φωτογραφία» να τον ενημερώσει ή αν γίνεται να τον φέρει σε επαφή μαζί του. Plakiasnikosστο X
Αναλυτικά η ανάρτηση:
«Σήμερα ο Πρωθυπουργός βρισκότανε στην Κέρκυρα για την προεκλογική του περιοδεία. Στην Κέρκυρα τυγχάνει και σπουδάζει η κόρη μου. Μαζί με φίλους της και χωρίς την παραμικρή πρόθεση να προκαλέσουν κανέναν (τι να προκαλέσουν 7 φοιτητές, 4 αγόρια και 3 κορίτσια μέσα σε δεκάδες ασφαλίτες, ΟΠΚΕ και αστυνομικούς 😉 πήγανε να ακούσουν τον Πρωθυπουργό και αν γινότανε η κόρη μου ήθελε αν μπορούσε να κάνει κάποια ερώτηση όπως κάνανε όλοι οι παρεβρισκομενοι. Βέβαια δεν απάντησε και ούτε καν έδωσε σημασία. Μόλις όμως είδανε τις μπλούζες που φορούσαν τα παιδιά τα απομακρύνανε βίαια με μπροστάρη αυτόν στην φωτογραφία ο οποίος τράβηξε βίαια και προπηλάκισε τα παιδιά διώχνοντας τα με πολύ άσχημο τρόπο και χρησιμοποιώντας σωματική και λεκτική βία πάνω τους όπως βλέπετε στις φωτογραφίες παρακάτω. Θα ήθελα Κύριε Πρωθυπουργέ να πάρετε θέση άμεσα και να οδηγήσετε τα άτομα αυτά εκεί που πρέπει και είναι η θέση τους. Δεν είναι δυνατόν να μιλάτε για δημοκρατία και να λέτε ότι απεχθάνεστε την βία τον φασισμό και τους τραμπούκους και να έχετε στην φρουρά σας τους χειρότερους του είδους τους. Δεν είναι δυνατόν σε ένα κορίτσι που έχασε τις δίδυμες αδερφές τις και την ξαδέρφη της από κρατική αμέλεια να συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο άντρες τις προσωπικής φρουράς σας. ΥΓ Θα ήθελα όποιος γνωρίζει τα στοιχεία του(Κύριου)στην φωτογραφία να με ενημερώσει η αν γίνεται να με φέρει σε επαφή μαζί του».
& Zougla
Η Von der Leyen προτείνει «εμβόλια» για τα μυαλά και «ασπίδα» για τη δημοκρατία
αρθρογράφος, αναλύτρια πολιτικών και στρατηγικών θεμάτων και παρουσιάστρια ανεξάρτητης παραγωγής εκπομπών στη γαλλική και την αγγλική γλώσσα.
Πρωτοβουλία συγκρότησης μετώπου για τη σωτηρία του λαού και την αναγέννηση της χώρας. Η προεκλογική εκστρατεία της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περιλαμβάνει μια πρωτοφανή προληπτική καταστολή της «λανθασμένης» σκέψης.
Ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ότι αν κάτι ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό, συνήθως είναι. Μόνο που στην πραγματικότητα, συχνά σημαίνει ακριβώς το αντίθετο. Πάρτε, για παράδειγμα, την ιδέα ότι η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, διεκδικεί την επανεκλογή της, ενώ στην πραγματικότητα απλώς τσακώνεται δημοσίως με μερικά άλλα στελέχη του πολιτικού κατεστημένου για να επιλεγεί και να επιβεβαιωθεί από το ίδιο το κατεστημένο και όχι από τη λαϊκή ψήφο. Αλλά αυτό δεν την έχει αποτρέψει από το να παριστάνει την πραγματική δημοκρατική υποψήφια.
Δεν είναι ότι δεν είχε την ευκαιρία να είναι πραγματικά υποψήφια και όχι απλώς να την υποδύεται, αλλά όταν οι Γερμανοί συνάδελφοί της της ζήτησαν να θέσει υποψηφιότητα για μια αιρετή θέση στην ΕΕ στη Γερμανία για να εδραιώσει κάποια δημοκρατική αξιοπιστία, εκείνη φέρεται να αρνήθηκε αυτήν την ταλαιπωρία.
Αυτό όμως δεν την εμπόδισε να αναρτά «προεκλογικές» διαφημίσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σαν να προσπαθεί πραγματικά να απευθυνθεί στους ψηφοφόρους. Σε ένα τέτοιο βίντεο, υπόσχεται ότι αν επανα-στεφθεί, δηλαδή, «επανεκλεγεί», θα υπερασπιστεί την Ευρώπη με μια «ασπίδα δημοκρατίας». Η όλη ιδέα, διαμηνύει, είναι να «ανιχνεύσει την παραπληροφόρηση και την κακόβουλη παρέμβαση… να αφαιρέσει το περιεχόμενο, συμπεριλαμβανομένων των [τεχνητής νοημοσύνης] deepfakes, [και] να κάνει τις κοινωνίες μας πιο ανθεκτικές». Τίποτα όμως σχετικά με την υπεράσπιση της δημοκρατίας της Ευρώπης από μη εκλεγμένους γραφειοκράτες που ασκούν υπερβολική εξουσία, εάν υποθέτω σωστά.
Σημ. Μετ. τα Deepfakes είναι συνθετικά προϊόντα που έχουν υποστεί ψηφιακή επεξεργασία για να αντικαταστήσουν πειστικά την ομοιότητα ενός ατόμου με αυτή ενός άλλου
Από τότε που ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας της τεχνολογίας, Elon Musk, ανέλαβε το Twitter, μετονόμασε την πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης σε «Χ» και ντρόπιασε δημόσια όλες τις δυτικές κυβερνητικές αρχές που προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν άμεσα την πλατφόρμα για τους δικούς τους προπαγανδιστικούς σκοπούς, η λειτουργία του «community notes» επιτρέπει στους χρήστες να αντιδρούν άμεσα και σε πραγματικό χρόνο σε περιεχόμενο, συμπεριλαμβανομένων των deep fake βίντεο, και έχει αποδείξει ότι το αντίδοτο στην ανακρίβεια είναι ο περισσότερος ελεύθερος και δημοκρατικός λόγος, και όχι ο λιγότερος.
Σημ. μετ. Οι «σημειώσεις της κοινότητας», είναι μια δυνατότητα στο X όπου οι συνεισφέροντες μπορούν να προσθέσουν περιεχόμενο, όπως ελέγχους δεδομένων κάτω από μια ανάρτηση, μια εικόνα ή ένα βίντεο
Η «δημοκρατία», στην περίπτωση αυτής της «Ασπίδας της Δημοκρατίας» είναι στην πραγματικότητα απλώς ένας ευφημισμός για τη λογοκρισία. Διότι από τι προστατεύει πραγματικά αυτή η «ασπίδα» την Ευρώπη, από το οποίο δεν μπορεί να επιτευχθεί περισσότερη ελευθερία λόγου, εκτός από τα ενοχλητικά γεγονότα; Ή μήπως από τη βασίλισσα Ούρσουλα και το υπόλοιπο ευρωπαϊκό κατεστημένο που πρέπει να υπερασπίζονται τη δική τους ιδεολογική παραφροσύνη και να εξηγούν στους πολίτες γιατί οι αφηγήσεις που πλασάρουν συχνά δεν ταιριάζουν με την πραγματικότητα.Προφανώς, θεωρούν ότι η δημοκρατία θα ήταν καλύτερα αν όλα και όλοι όσοι δεν ταιριάζουν με τις κορυφαίες αφηγήσεις της ατζέντας τους μπορούσαν απλώς να ξυλοκοπούνται κατακούτελα και να σύρονται βαθειά στο σκοτάδι από τη διαδικτυακή Γκεστάπο που υπηρετεί τη διαδικτυακή «Ασπίδα της Δημοκρατίας» της φον ντερ Λάιεν. Αλλά ίσως ο χαρακτηρισμός της Ασπίδας της Δημοκρατίας ως κάτι περισσότερο από μια «ασπίδα προπαγάνδας» να είναι άδικος. Εξάλλου, δεν είναι ότι η ΕΕ ή η Ούρσουλα ισχυρίζεται πραγματικά ότι ενδιαφέρονται να κάνουν προπαγάνδα. Όχι, αντιθέτως η ίδια υποστηρίζει ότι θέλει απλώς να κάνει μια μικρή «προληπτική αποσφαλματοποίηση», η οποία δεν ακούγεται καθόλου σαν προπαγάνδα.
Μιλώντας στη Σύνοδο Κορυφής για τη Δημοκρατία στην Κοπεγχάγη στις αρχές του μήνα, η von der Leyen εξήγησε ότι «η έρευνα έχει δείξει ότι η προ-διάψευση είναι πιο επιτυχής από την μετα-διάψευση. Η προ-διάψευση είναι το αντίθετο της μεταδιάψευσης. Εν ολίγοις, η πρόληψη είναι προτιμότερη από τη θεραπεία. Σκεφτείτε τη χειραγώγηση των πληροφοριών ως ιό. Αντί να θεραπεύσουμε μια μόλυνση μόλις αυτή έχει επικρατήσει, αυτό είναι η μετα-διάψευση, είναι προτιμότερο να κάνουμε εμβολιασμούς, έτσι ώστε το σώμα μας να είναι εμβολιασμένο. Η προ-διάψευση είναι μια αντίστοιχη προσέγγιση».
Έτσι ακριβώς, φίλοι μου, απλά σκεφτείτε την ελεύθερη συζήτηση και τον διάλογο ως έναν βλαβερό ιό που μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνος. Μπορεί να προκαλέσει λεκτική διάρροια. Ασχημο πράγμα. Δεν θα ήταν επομένως καλύτερα αν η ΕΕ μπορούσε να εισάγει τις αφηγήσεις της σαν εμβόλιο κατευθείαν στο μυαλό των πολιτών για να εξαλείψει κάθε κίνδυνο βρώμικων αντίθετων απόψεων ή πληροφοριών;
Τι γίνεται όμως αν η αφήγηση της προ-διάψευσης ΕΙΝΑΙ η ίσια παραπληροφόρηση;
Φυσικά αυτό δεν συμβαίνει ποτέ, σωστά; Όλα όσα λένε η ΕΕ και οι δυτικές κυβερνήσεις είναι μονίμως η απόλυτη και πλήρης αντικειμενική αλήθεια και όποιος την αμφισβητεί είναι κάποιου είδους ξένος πράκτορας.
Παρεμπιπτόντως, η «κοινωνική ανθεκτικότητα» της von der Leyen εδώ στην πραγματικότητα σημαίνει απλώς συμμόρφωση – ότι όλοι στοιβάζονται στο όχημα του κατ’ εντολή κλόουν, ώστε αυτοί οι γελοίοι να μπορούν να πάνε όλο τον κόσμο βόλτα σε μία ωραία διαδρομή από τη Δυστοπική Εθνική Οδό προς όποια φρεσκότατη κόλαση υπαγορεύουν ανά πάσα στιγμή, τα απόκρυφα ειδικά συμφέροντά τους.
Αλλά ίσως εν προκειμένω η βασίλισσα Ursula θα πρέπει να έχει την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί το πλεονέκτημα της αμφιβολίας.Μήπως όντως να θέλει απλώς να αναπτύξει την Ασπίδα της Δημοκρατίας της ενάντια σε στρατιές ενοχλητικών διαδικτυακών bots και όχι στον πολιτικό χώρο για να καταπνίξει τις διαφωνίες;
«Δεν πρόκειται μόνο για πλαστά ή κατασκευασμένα περιεχόμενα», υποστήριξε η von der Leyen προαναγγέλλοντας την Ασπίδα. «Είναι επίσης η εξαγορά επιρροής και η πρόκληση χάους. Έχουμε δει ακροδεξιούς πολιτικούς και επικεφαλής υποψηφίους του AfD στη Γερμανία να έχουν τις τσέπες της Ρωσίας. Πουλάνε την ψυχή τους για ρωσικά προπαγανδιστικά μέσα και βίντεο».
Ε, λοιπόν, αν θέτει το ζήτημα κατ’ αυτόν τον τρόπο… το πλεονέκτημα της αμφιβολίας εκμηδενίζεται.
Θέλετε να συκοφαντήσετε έναν πολιτικό αντίπαλο επειδή τυχαίνει να απολαμβάνει την ελευθερία του λόγου σε διάφορες πλατφόρμες; Ακούγεται σαν αποστολή για την εφαρμογή της Ασπίδας Δημοκρατίας της Βασίλισσας Ursula, η οποία, όπως και το ΝΑΤΟ, λειτουργεί εντελώς αμυντικά και δεν κάνει ποτέ επιθετικές επιχειρήσεις, αλλά απλώς εξαφανίζει ενεργά τους αντιπάλους στο πολιτικό τοπίο.
Η ΕΕ προσπάθησε ήδη να ξεσκαρτάρει ολόκληρα μέσα ενημέρωσης που δεν τηςάρεσαν, λογοκρίνοντας ρωσικές πλατφόρμες όπως το RT και το Sputnik σε υπερεθνικό επίπεδο και επιβάλλοντας αυτή την απαγόρευση σε όλα τα κράτη μέλη ολόκληρου του μπλοκ, ελλείψει εθνικά κυρίαρχης και δημοκρατικής διαδικασίας. Η αιτιολόγηση; Μα τι άλλο: Ότι διέδιδαν «διαστρεβλώσεις γεγονότων» που απειλούσαν τη δημοκρατική τάξη της ΕΕ. Τίποτα καλύτερο για την αξιόπιστη δημοσιογραφία από το να υποστηρίζουν οι κυβερνήσεις ότι είναι οι απόλυτοι κριτές της αληθινής πληροφόρησης.
Αποδεικνύεται ότι η καθολική λογοκρισία δεν τους έβαλε όλους σε τάξη, οπότε η von der Leyen υποστηρίζει στη διαφημιστική της καμπάνια ότι η Ασπίδα της Δημοκρατίας θα «εντοπίζει τη χειραγώγηση πληροφοριών και θα συντονίζεται με τις εθνικές υπηρεσίες». Κυνηγώντας τους εσφαλμένα ομιλούντες στο πληροφοριακό τοπίο;
Ακούγεται εξαιρετικά δημοκρατικό. Το ίδιο και η ιδέα των «εθνικών υπηρεσιών» που εκείνες πλέον θα αποφασίζουν τι θεωρείται είδηση.
Άραγε, θα απαιτήσει η εν λόγω αυταρχική Ασπίδα της Δημοκρατίας οποιαδήποτε ανεξάρτητη εποπτεία; Διότι η von der Leyen, όταν ήταν υπουργός Άμυνας της Γερμανίας υπό την καγκελάριο Angela Merkel, δεν ήταν και πολύ υπέρ της εποπτείας αυτού του είδους.
Τα δημοσιεύματα του δυτικού Τύπου ήταν γεμάτα με λεπτομέρειες για την απογοητευτική απόδοσή της, με την Washington Post, για παράδειγμα, να αναφέρεται σε έλλειψη στρατιωτικού εξοπλισμού και σε υποσχέσεις για τη διόρθωση της κατάστασης που δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ. Ανέφεραν επίσης ότι τα στρατεύματα χρησιμοποιούσαν σκουπόξυλα αντί για πολυβόλα για τις ασκήσεις του
ΝΑΤΟ. Υποθέτω ότι είχε πολλά από αυτά στη διάθεσή της. Γνωρίζουμε επίσης, από την κωλυσιεργία της στην επιτροπή που απαίτησε να δει τα γραπτά μηνύματά της με τους επικεφαλής της Pfizer σχετικά με τις συμφωνίες της για τα εμβόλια, ότι η βασίλισσα Ούρσουλα δεν είναι πράγματι υπέρ της διαφάνειας. Ποιος όμως χρειάζεται πραγματικές δημοκρατικές αξίες, όταν έχεις μια ασπίδα δημοκρατίας; Ίσως μπορέσουμε να τη δούμε να αναπτύσσεται σε πραγματικό χρόνο σε ένα είδος πιλοτικής εφαρμογής.
Πηγή: seisaxthia.com
Τρίτη 28 Μαΐου 2024
Ρούντι Ρινάλντι: Η συζήτηση για το "υπαρξιακό" της Ευρώπης που στην Ελλάδα απουσιάζει σκόπιμα
Ρούντι Ρινάλντι, μιλάει στο 98.4 για τα αποτελέσματα του διήμερου επιστημονικού και πολιτικού συνεδρίου με την ευρεία αποδοχή, για το υπαρξιακό ζήτημα της Ελλάδας στην τροχιά του 21ου αιώνα, παραπέμποντας στα αποτελέσματα του συνεδρίου και τις εισηγήσεις, που ήδη αναρτώνται ως γόνιμη συνέχεια στην ηλεκτρονική διεύθυνση https://yparxiakoellada.gr/, αλλά με αφορμή και τις επερχόμενες ευρωεκλογές, ανοίγει την συζήτηση για το υπαρξιακό ζήτημα της ίδιας της Ευρώπης σε τροχιά παρακμής, επικεντρώνοντας στα δύο μεγάλα κοινωνικοπολιτικά ρεύματα που ήδη διαλέγονται και συγκρούονται με την αντιθετική τους προσέγγιση, σε μια συζήτηση που στην Ελλάδα με ευθύνη της πλειοψηφίας του πολιτικού συστήματος και των ΜΜΕ, απουσιάζει σκόπιμα.
Το Ισραήλ είναι χαμένη υπόθεση
Αυτό που ακολουθεί είναι η ομιλία του γνωστού Ισραηλινού δημοσιογράφου Γιδεόν Λεβί σε συνέδριο με θέμα ένα διπλό ερώτημα: «Το Ισραηλινό λόμπι είναι καλό για τις ΗΠΑ; Είναι καλό και για το Ισραήλ;». Και έγινε στην Εθνική Λέσχη Τύπου στην Ουάσιγκτον στις 10 Απριλίου του 2015, δηλαδή πριν εννέα χρόνια. Και όμως, η ομιλία αυτή είναι συγκλονιστικά επίκαιρη, σαν να έχει εκφωνηθεί σήμερα, απατώντας σε όλα σχεδόν τα ερωτήματά για όσα συμβαίνουν στη Γάζα.
Εντόπισα τυχαία το σχετικό βίντεο και σας παρουσιάζω την ομιλία. «Γεννήθηκα στο Τελ Αβίβ. Ήμουν ένα καλό παιδί στο Τελ Αβίβ. Υπηρέτησα στον ισραηλινό στρατό. Εργάστηκα για τέσσερα χρόνια με τον Σιμόν Πέρεζ, τότε ηγέτη της ισραηλινής αντιπολίτευσης στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 άρχισα να ταξιδεύω στα κατεχόμενα εδάφη ως δημοσιογράφος, όταν συνειδητοποίησα ότι το μεγαλύτερο δράμα του Ισραήλ, λαμβάνει χώρα μισή ώρα μακριά από τα σπίτια μας, στην σκοτεινή αυλή μας. Όλα αυτά τα εγκλήματα εκεί, εμείς δεν θέλουμε να τα ξέρουμε και επιπλέον και να τα ξέρουμε, δεν μας νοιάζει.
Και μου πήρε πολλά χρόνια για να καταλάβω πως έγινε έτσι αυτή η κοινωνία. Πως είναι δυνατόν αυτή η κοινωνία να ζει για τόσο πολλά χρόνια με αυτό το δράμα στην πίσω αυλή της και να αισθάνεται τόσο καλά με τον εαυτό της. Να έχει τόσο λίγη ηθική αμφιβολία, αν όχι και καθόλου. Πως είναι δυνατόν οι περισσότεροι ισραηλινοί να είναι βαθιά πεπεισμένοι ότι ο ισραηλινός στρατός είναι ο πιο ηθικός στον κόσμο.
Πως μπορούμε να ζούμε ήσυχοι με αυτό, να συνεχίζουμε με αυτό, χωρίς καμιά αντίσταση, χωρίς σχεδόν τίποτα; Το ισραηλινό λόμπι των ΗΠΑ δεν θα τολμούσε να με καλέσει σε μια τέτοια εκδήλωση. Αλλά νομίζω επίσης ότι αν δεν υπήρχε το ισραηλινό λόμπι και οι ΗΠΑ, το Ισραήλ θα ήταν σήμερα ένα καλύτερο δημοκρατικό μέρος για να ζει κάποιος. Αλλά δεν είμαι εγώ αυτός που θα κρίνει την αμερικανική πολιτική, παρότι έρχεται σε αντίθεση με τα αμερικανικά συμφέροντα σε τόσο πολλές περιπτώσεις. Σε αντίθεση με το διεθνές δίκαιο, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις ηθικές αξίες και τόσα άλλα;
Αλλά αυτό πρέπει εσείς να το εξηγήσετε. Σκεφτείτε ένας συγγενής ή ένας φίλος σας, να είναι ναρκομανής. Υπάρχουν δύο τρόποι να κάνετε κάτι γι’ αυτόν. Ο ένας είναι να του δώσετε χρήματα για να πάει να αγοράσει περισσότερα ναρκωτικά. Θα σας είναι ευγνώμων. Θα σας πει ότι είσαι ο καλύτερός μου φίλος. Ο άλλος τρόπος είναι να τον στείλετε σε ένα κέντρο απεξάρτησης. Θα θυμώσει πολύ μαζί σας. Αλλά τι είναι πραγματική φροντίδα, πραγματική αγάπη και πραγματική φιλία; Υπάρχει κανείς σε αυτήν την αίθουσα που να έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι το Ισραήλ είναι εθισμένο στην κατοχή; Και η πραγματικότητα που βιώνω είναι, ότι δεν υπάρχει καμιά πιθανότητα για αλλαγή μέσα από την ισραηλινή κοινωνία.
Η μόνη ελπίδα είναι μια διεθνής παρέμβαση από εδώ, την Ουάσιγκτον, από τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Μόνο από εκεί. Πιστεύει κανείς ότι πέντε εκατομμύρια Εβραίοι μπορούν να συνεχίσουν να ζουν κάνοντας χρήση βίας για πάντα; Υπάρχει έστω ένα παράδειγμα στην ιστορία όπου μια χώρα έζησε κάνοντας χρήση βίας για πάντα; Η ισραηλινή κυβέρνηση έχει πιστέψει ότι στον 21ο αιώνα είναι αποδεκτό να αγνοεί το διεθνές δίκαιο κατά τέτοιο τρόπο, όπως αγνοεί τους διεθνείς θεσμούς και να βασίζεται μόνο στις ΗΠΑ…».
Πως μπορούμε να ζούμε ήσυχοι με αυτό, να συνεχίζουμε με αυτό, χωρίς καμιά αντίσταση, χωρίς σχεδόν τίποτα; Το ισραηλινό λόμπι των ΗΠΑ δεν θα τολμούσε να με καλέσει σε μια τέτοια εκδήλωση. Αλλά νομίζω επίσης ότι αν δεν υπήρχε το ισραηλινό λόμπι και οι ΗΠΑ, το Ισραήλ θα ήταν σήμερα ένα καλύτερο δημοκρατικό μέρος για να ζει κάποιος. Αλλά δεν είμαι εγώ αυτός που θα κρίνει την αμερικανική πολιτική, παρότι έρχεται σε αντίθεση με τα αμερικανικά συμφέροντα σε τόσο πολλές περιπτώσεις. Σε αντίθεση με το διεθνές δίκαιο, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις ηθικές αξίες και τόσα άλλα;
Αλλά αυτό πρέπει εσείς να το εξηγήσετε. Σκεφτείτε ένας συγγενής ή ένας φίλος σας, να είναι ναρκομανής. Υπάρχουν δύο τρόποι να κάνετε κάτι γι’ αυτόν. Ο ένας είναι να του δώσετε χρήματα για να πάει να αγοράσει περισσότερα ναρκωτικά. Θα σας είναι ευγνώμων. Θα σας πει ότι είσαι ο καλύτερός μου φίλος. Ο άλλος τρόπος είναι να τον στείλετε σε ένα κέντρο απεξάρτησης. Θα θυμώσει πολύ μαζί σας. Αλλά τι είναι πραγματική φροντίδα, πραγματική αγάπη και πραγματική φιλία; Υπάρχει κανείς σε αυτήν την αίθουσα που να έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι το Ισραήλ είναι εθισμένο στην κατοχή; Και η πραγματικότητα που βιώνω είναι, ότι δεν υπάρχει καμιά πιθανότητα για αλλαγή μέσα από την ισραηλινή κοινωνία.
Η μόνη ελπίδα είναι μια διεθνής παρέμβαση από εδώ, την Ουάσιγκτον, από τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Μόνο από εκεί. Πιστεύει κανείς ότι πέντε εκατομμύρια Εβραίοι μπορούν να συνεχίσουν να ζουν κάνοντας χρήση βίας για πάντα; Υπάρχει έστω ένα παράδειγμα στην ιστορία όπου μια χώρα έζησε κάνοντας χρήση βίας για πάντα; Η ισραηλινή κυβέρνηση έχει πιστέψει ότι στον 21ο αιώνα είναι αποδεκτό να αγνοεί το διεθνές δίκαιο κατά τέτοιο τρόπο, όπως αγνοεί τους διεθνείς θεσμούς και να βασίζεται μόνο στις ΗΠΑ…».
Ολοκαύτωμα και θυματοποίηση
Συνεχίζει ο Λεβί: «Όταν εξελέγη ο Ομπάμα δάκρυσα. Είπα τώρα έρχεται η αλλαγή. Αλλά δεν ήρθε. Αν τίποτα δεν αλλάξει το Ισραήλ είναι μια χαμένη υπόθεση. Ξεχάστε το. Η ισραηλινή κοινωνία έχει περιφραχτεί, με ασπίδες, με τοίχους όχι μόνο τους πραγματικούς αλλά και τους ψυχικούς. Ποιοι είναι οι λόγοι που επιτρέπουν σε μας τους Ισραηλινούς να ζούμε τόσο εύκολα με αυτή την ωμή πραγματικότητα; Οι περισσότεροι από τους ισραηλινούς αν όχι όλοι, πιστεύουν βαθιά ότι είμαστε ο περιούσιος λαός. Και αφού είμαστε ο εκλεκτός λαός, έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε ότι θέλουμε. Υπήρχαν περιπτώσεις πιο βάναυσης και μακροχρόνιας κατοχής στην ιστορία αν και η ισραηλινή κατοχή κινδυνεύει να σπάσει όλα τα ρεκόρ. Αλλά δεν υπήρχε ποτέ στην ιστορία μια κατοχή στην οποία ο κατακτητής να παρουσιάζεται ως θύμα. Αυτό επιτρέπει σε κάθε ισραηλινό να ζει με ήσυχη συνείδηση.
Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι και στην Κοπεγχάγη ήρθε η ιδέα στον Νετανιάχου να καλέσει τους απανταχού Εβραίους να έρθουν στο Ισραήλ ως το πλέον ασφαλές μέρος του κόσμου. Και μετά από 24 ώρες, ο ίδιος δήλωσε ότι η χώρα βρίσκεται σε υπαρξιακή απειλή από πυρηνικό χτύπημα του Ιράν! Αλλά για το Ισραήλ όλα είναι αποδεκτά. Και οι δύο δηλώσεις έγιναν δεκτές, ως μοναδική αλήθεια.
Και το εργαλείο της θυματοποίησης βασίζεται στο Ολοκαύτωμα. Όπως μάλιστα είχε πει παλαιά η πρωθυπουργός του Ισραήλ Γκόλντα Μέιρ, μετά το Ολοκαύτωμα οι Εβραίοι έχουν δικαίωμα να κάνουν ότι θέλουν. Και αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, διότι η συστηματική απανθρωποποίηση των Παλαιστινίων, δίνει τη δυνατότητα σε μας τους Ισραηλινούς να ζούμε με ήσυχη συνείδηση, διότι αν οι Παλαιστίνιοι δεν είναι ανθρώπινα όντα όπως εμείς, τότε δεν τίθεται πραγματικά ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Αρκετά χρόνια πριν, πήρα συνέντευξη από τον τότε υποψήφιο πρωθυπουργό Εχούντ Μπάρακ και του έθεσα μια ερώτηση που προσπαθώ να την θέτω σε κάθε περίσταση. “Κύριε Μπάρακ τι θα είχε συμβεί αν είχατε γεννηθεί Παλαιστίνιος;” Και ο Μπάρακ μου έδωσε τότε την μόνη ειλικρινή απάντηση που θα μπορούσε να δώσει. Είπε: “Θα προσχωρούσα σε μια τρομοκρατική οργάνωση”. Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει; Και έγινες σκάνδαλο, όλοι στράφηκαν εναντίον μου διότι έβαλα τον Μπάρακ να σκεφτεί τι θα έκανε αν είχε γεννηθεί Παλαιστίνιος!
Στο Ισραήλ μιλούν μόνο για τις εβραϊκές αξίες. Δεν ξέρω τι είναι εβραϊκές αξίες. Ξέρω τι είναι οικουμενικές αξίες. Και υπάρχουν πολύ σαφείς οικουμενικές αξίες, όπως υπάρχει ένα πολύ σαφές διεθνές δίκαιο που για το μεγαλύτερο μέρος των ισραηλινών που ζουν στο εξωτερικό είναι πολύ σημαντικό, αλλά όχι για όσους ζουν στο κράτος του Ισραήλ!
Όσο οι ΗΠΑ δίνουν τη δυνατότητα στο Ισραήλ να συνεχίζει τη χρήση βίας, τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. Προσωπικά δεν έχω την παραμικρή ελπίδα για αλλαγή μέσα από την ισραηλινή κοινωνία, εγκλωβισμένη στον εθνικισμό, τον μιλιταρισμό και τον θρησκευτικό φανατισμό. Γιατί οι Ισραηλινοί να θέλουν αλλαγή; Με ποιο κίνητρο; Γιατί να ασχοληθούν; Τις μέρες που η Γάζα βομβαρδιζόταν και οι Ισραηλινοί συνωστίζονταν στις παραλίες περνούσαν από πάνω τους ελικόπτερα για να ρίξουν τις βόμβες τους εκεί. Η ισραηλινή τηλεόραση έδειξε ελάχιστες σκηνές. Οι εφημερίδες δεν ανέφεραν σχεδόν τίποτα. Έγραψα τότε ένα άρθρο για τις ευθύνες των πιλότων, και μετά χρειάστηκα σωματοφύλακες για να βγω από τοι σπίτι μου.
Αυτή τη στιγμή στο Ισραήλ υπάρχουν τρία καθεστώτα. Ένα για τους Εβραίους, ένα για τους Άραβες και το καθεστώς του απαρτχάιντ για τους Παλαιστίνιους. Ένα από τα πλέον τυραννικά καθεστώτα στον κόσμο. Αλλά ακόμα και αυτό το προσωπείο που εγώ πίστευα ότι είναι δημοκρατία για τους Εβραίους πολίτες, κατάλαβα ότι είναι μόνον για όσους σκέφτονται ότι και η πλειοψηφία. Ως εκ τούτου μερικοί από μας, λίγοι πολύ λίγοι, κοιτάμε προς τη Δύση, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, διότι έχουμε χάσει κάθε ελπίδα από το Ισραήλ»...
ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Όπως προέκυψε από τις αντιδράσεις του Λευκού Οίκου μετά την εντολή του Διεθνούς Δικαστηρίου για σύλληψη του Νετανιάχου για τα εγκλήματα στη Γάζα, δεν έχουμε να περιμένουμε από κανέναν κάτι χρήσιμο. Το διεθνές δίκαιο είναι αλά καρτ. Καλό για την δίωξη του Ρώσου προέδρου, κακό για την δίωξη του ισραηλινού πρωθυπουργού. Δύο μέτρα και δύο σταθμά. Απελπισία!
Πηγή: slpress.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)