Τι σας έγραφα τις προάλλες για τον Κυριάκο Βελόπουλο και το διακριτικό ντιλ Εκκλησίας και Κυβερνήσεως, για να αντιμετωπισθεί η ραγδαία άνοδος του κηραληφέως; Πάμε να το ξαναθυμηθούμε, δια της τόσο προσφιλούς μεθόδου κόπυ πάστε:
«Τι να συμβεί ρε παιδιά, απλώς πήρε ο άλλος Κυριάκος τα μέτρα του. Πρώτα πρώτα σύνηψε συμμαχία με την Εκκλησία της Ελλάδος, που κάπως γυρισμένη του είχε την πλάτη μετά από την ισότητα στον γάμο. Πως τα κατάφερε δεν ξέρω, όσο κληρονομικό χάρισμα κι αν διαθέτω μου διαφεύγουν κάποιες χειρονομίες, αλλά ματάκια έχω και βλέπω ότι ο Ιερώνυμος τον απέψυξε τον Μητσοτάκη. Και το έστειλε το μήνυμα στο χριστεπώνυμο πλήθος ότι ήρθη το φερμπότεν στη Νέα Δημοκρατία. Ένα το κρατούμενο».
Και κάθομαι τώρα εγώ, με το φτωχό μου το μυαλό, και αναρωτιέμαι:
Πως ακριβώς τα βρήκανε η Εκκλησία (ο Ιερώνυμος δηλαδή, που ενίοτε τα φέρνει βόλτα πιο καλά κι από τον περιώνυμο πολεμιστή των Ινδιάνων) και ο Μητσοτάκης και από εκεί που είχαμε εορτασμούς στη Μονή Πετράκη για την Κυριακή της Ορθοδοξίας άνευ κυβερνητικών επισήμων, φτάσαμε τελικά στο «εντάξει μωρέ, μια μικροπαρεξήγηση ήτανε, δεν χαλάνε οι καρδιές με κάτι τέτοια»;
Το έγραψα και πιο πάνω, μπορεί να με είχε ευλογήσει η Τασία Λούτα, αλλά τόσο βαθιά στα ντίλια δεν γίνεται να τρουπώσω. Εκείνο, όμως, που μπορώ να κάνω, είναι να έχω τα μάτια μου ανοιχτά και να αλιεύω πληροφορίες από παντού. Ιδίως από τις εφημερίδες, που συχνά πυκνά προσφέρουν εξτρά τροφή για σκέψη. Δεν είναι τζάμπα όπως το δίκτυο, πρέπει να ξηλωθείς και λίγο, αλλά όπως λένε και στο χωριό μου το φτηνό το κρέας τα σκυλιά το τρώνε. Και δεν νομίζω ότι περιμένετε ο ρεπόρτερ να σας σερβίρει κατιμά!
Πάμε λοιπόν σε όσα διάβασα το Σάββατο στην «δημοκρατία», που αναδημοσίευσε ανάλυση της εφημερίδας «Ορθόδοξη Αλήθεια» με τον χαρακτηριστικό τίτλο:
«Τα ανταλλάγματα που οφείλει να ζητήσει η Εκκλησία».
«Ανταλλάγματα» για τις προεκλογικές χειρονομίες καλής θελήσεως προς την γαλάζια κυβέρνηση διευκρινίζω εγώ και πάμε να δούμε άνευ καθυστερήσεων τον οδικό χάρτη της συμφωνίας:
«Τι ακριβώς να κάνουν οι Μητροπολίτες και οι ιερείς; Υπάρχουν τέσσερις πυλώνες στους οποίους μπορούν να κινηθούν.
Πρώτον μπορούν να συμμετάσχουν σε προγράμματα ενεργειακής αναβάθμισης. Ενορίες, πνευματικά κέντρα και κοινωνικές δομές μπορούν να αναβαθμιστούν ενεργειακά. Να κάνουν οικονομία και να αναβαθμιστούν ενεργειακά (αλλαγή λαμπτήρων, χρήση αντλιών θερμότητας κ.α.) ώστε να συμβάλλουν στην πράσινη ανάπτυξη του τόπου τους. Μπορούν επίσης να συμμετάσχουν σε προγράμματα επιμόρφωσης τόσο για κληρικούς όσο και για ευάλωτες κοινωνικές ομάδες των Μητροπόλεών τους (άνεργοι, αποφυλακισθέντες κλπ.)
Ιδιαίτερα οι Μητροπολίτες των περιοχών που καλύπτει το Ταμείο Ανάκαμψης σε περιοχές που στηρίζονται στον λιγνίτη (Πτολεμαΐδα, Τρίπολη κλπ.) μπορούν να αντλήσουν κονδύλια που στοχεύουν στην απολιγνιτοποίηση των τοπικών κοινωνιών.
Τέλος, ο εκσυγχρονισμός των υποδομών των Μητροπόλεων και των ενοριών και ο ψηφιακός μετασχηματισμός τους προς όφελος του πολίτη παραμένουν ακόμα διαθέσιμες επιλογές».
Προτάσεις ένα σωρό, δηλαδή, και πεδίον δόξης λαμπρόν, πάντα με τη λογική του «ένα χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυο το πρόσωπο». Αρκεί να τηρήσουν τα συμφωνηθέντα και οι δύο πλευρές, καθότι και με την ισότητα στο γάμο πολλά μηνύματα τύπου no worries είχαν αποσταλεί στην Εκκλησία και τελικά είδαμε πως προχώρησε η φασούλα. Μεγάθυμη η Ιερά Σύνοδος εσυγχώρεσε το σφάλμα, αλλά δεύτερη φορά δεν νομίζω ότι θα κάτσει να την πατήσει. Οπότε, εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν που λέει και η παροιμία…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου