Από που εμπνεύστηκε το τραγούδι "Εγώ δεν ζω γονατιστός είμαι της γερακίνας γιος" ο κορυφαίος στιχουργός Κώστας Βίρβος

Οι στίχοι βασίζονται στις εμπειρίες του Βίρβου από την Κατοχή, όταν τον συνέλαβαν το 1944 και μπήκε στην απομόνωση.
Ο κορυφαίος λαϊκός στιχουργός Κώστας Βίρβος πέθανε τον Αύγουστο του 2015 στα 89 του χρόνια. Διασωληνωμένος τον τελευταίο χρόνο στο σπίτι του στο Παλαιό Φάληρο ταλαιπωρούνταν από προβλήματα υγείας λόγω βαρύτατου εγκεφαλικού.
Η κόρη του Μαρία Βίρβου είχε ενημερώσει τότε : «Έχει νοσηλευθεί τρεις φορές σε νοσοκομεία, και παρ’ όλες τις απαισιόδοξες προβλέψεις των γιατρών, ευτυχώς έχει αρχίσει να πηγαίνει πολύ καλύτερα. Έδωσε μεγάλη μάχη αλλά είναι από τους ανθρώπους που ξέρουν να αγωνίζονται! Τραγουδούσε μόνος του στο νοσοκομείο το Εγώ δεν ζω γονατιστός, κι έπαιρνε δύναμη από τους δικούς του στίχους. Κι όταν κάποια στιγμή είχε χάσει την επαφή με το περιβάλλον, ήρθε στο νοσοκομείο ο Γιώργος Μαργαρίτης (Τρικαλινός κι αυτός) και του το τραγούδησε δυνατά δίπλα στο κρεβάτι του. Μαζεύτηκαν όλοι γύρω τους, ασθενείς, γιατροί, επισκέπτες, νοσοκόμες, και από εκείνη την ώρα άρχισε να βρίσκει πάλι τον εαυτό του! Σαν να πέρασε το τραγούδι μέσα του και τον έκανε καλα!»
Μα τι ιδιαίτερο είχε αυτό το τραγούδι;
Οι στίχοι βασίζονται στις εμπειρίες του Βίρβου από την Κατοχή, όταν τον συνέλαβαν το 1944 και μπήκε στην απομόνωση. Ο ίδιος αφηγείται: «Το ίδιο βράδυ με έριξαν στο απομονωτήριο. Εκεί ήταν κι ένας άλλος. Πονούσα σε όλο μου το κορμί. Ήμουν δεμένος στο κεφάλι σαν χότζας. Έχω ένα σημάδι 57 χρόνια εδώ στο κεφάλι από βούρδουλα που κατέληγε σε σφαιρίδιο. Μέσα εκεί υπήρχε ένα κούτσουρο. Του είπα "Σε παρακαλώ να ξαπλώσεις στο κούτσουρο κι εγώ πάνω στο σώμα σου». Έτσι έγινε. Σηκωνόμασταν την νύχτα να ξεμουδιάσουμε. Δεν κράτησε πολύ. Δυο μερόνυχτα. Αυτό είναι το αναπαυτικότερο κρεβάτι που κοιμήθηκα ποτέ. Απ' αυτό εμπνεύστηκα το "ούτε στρώμα να πλαγιάσω, ούτε φως για να διαβάσω" που γράφω στη "Γερακίνα".

''Ούτε στρώμα να πλαγιάσω, /  ούτε φως για να διαβάσω, / το γλυκό σου γράμμα, ωχ μανούλα μου. / 
Καλοκαίρι κι είναι κρύο, / ένα μέτρο επί δύο / είναι το κελί μου, ωχ μανούλα μου. / 
Μα εγώ δε ζω γονατιστός, είμαι της γερακίνας γιος. / Τι κι αν μ' ανοίγουνε πληγές, / εγώ αντέχω τις φωτιές. / Μάνα μη λυπάσαι, μάνα μη με κλαις.''

Κώστας Βίρβος
Ο στιχουργός Κώστας Βίρβος, γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 29 Μαρτίου 1926. Ο πατέρας του, πλούσιος τυρέμπορας, τον στέλνει στην Κοργιαλένειο Σχολή. Τελειώνοντας το γυμνάσιο το 1943 κατεβαίνει στην Αθήνα και φοιτά στην Πάντειο.
Το 1943 περνάει στις γραμμές της Εθνικής Αντίστασης ως μέλος του ΕΑΜ. Τον Μάρτη του '44 συλλαμβάνεται και βασανίζεται, γιατί έγραφε συνθήματα στους τοίχους για την τότε κυβέρνηση του βουνού. Ο πατέρας του με 800 χρυσές λίρες τον απελευθερώνει και έπειτα φεύγει για το βουνό.
Απεβίωσε το βράδυ της Πέμπτης 6 Αυγούστου 2015... 

Πηγή: Alfavita