Είναι ενδιαφέρον πώς ο Μητσοτάκης ξεπατικώνει τις συνταγές της γριάς Δεξιάς με νέους όρους: κεντροδεξιός, τρομάρα του!
Ο Ανδρέας υπήρξε «πρωτόλειος λαϊκιστής». Έτσι αποφάνθηκε ο Μητσοτάκης, μιλώντας σε δημοσιογράφους βρετανικού podcast. Και η ιστορική του αναδρομή με τις ανάλογες αποτιμήσεις δεν σταμάτησε εκεί. Στην Ελλάδα, είπε, υπήρξε μια οικονομική κρίση το 2009 - υπήρξε, γεννήθηκε έτσι στα καλά καθούμενα. Και παρατάθηκε άνευ λόγου γιατί ο λαός έφερε στην εξουσία τον Τσίπρα, που είναι ο ορισμός του λαϊκιστή. Άνευ λόγου! Δεν φορτώθηκε ο Τσίπρας τα δικά τους Μνημόνια, τη δική τους επιτήρηση, τα δικά τους προαπαιτούμενα, δεν κυβέρνησε μέσα στην κατάσταση πολιορκίας της δικής τους «παρένθεσης», δεν του παρέδωσαν με δυο λόγια μια ρημαγμένη κοινωνία, μια ταπεινωμένη χώρα, μια βαθιά κρίση που αυτοί προκάλεσαν.
Είναι ενδιαφέρον πώς ο Μητσοτάκης ξεπατικώνει τις συνταγές της γριάς Δεξιάς με νέους όρους: κεντροδεξιός, τρομάρα του! Στα τρέχοντα, ας πούμε, όπως στις μεθόδους παρακράτους, στις δολοφονίες χαρακτήρα, στα μπερεκέτια για τους βαρόνους, στο τσαλαπάτημα των εργασιακών δικαιωμάτων, παλιά μου τέχνη κόσκινο… Τώρα αποδεικνύει την προσήλωσή του και στην ανασκολόπιση της Ιστορίας από την παράταξη. Κάποτε είχαν βαφτίσει τους δωσίλογους πατριώτες και τους πατριώτες προδότες, και επιφύλαξαν για τους πρώτους χρυσό, σμύρνα και λίβανο και για τους δεύτερους σύρματα και αποσπάσματα. Αργότερα βάφτισαν το παρακράτος τους εθνικοφροσύνη και όσους διψούσαν για δημοκρατία εθνικούς μειοδότες και λοιπά.
Ε, σήμερα, όσο κι αν φέρνει σε φάρσα, ο Μητσοτάκης παίρνει σειρά στη συγγραφή της Ιστορίας. Ιστοριογράφος! Περιποιείται τον Παπανδρέου για να δικαιώσει τον πατριάρχη του μητσοτακέικου. Και περιποιείται τον Τσίπρα για να δικαιώσει τον εαυτό του. Κάθε δαγκωνιά, εξάλλου, στον τελευταίο είναι χρήσιμη, γιατί ποτέ δεν ξέρεις… Τα δικά του Γερούν γερά, πάντως, θέλει να τα ξεχάσουμε. Όπως και τις αθλιότητες για τις Πρέσπες - εκεί ο ίδιος καμία σχέση με τον λαϊκισμό. Όπως και τις αιμοβόρες παγίδες στον Τσίπρα, όταν αυτός έδινε μάχη για να βγει η χώρα από τον βάλτο. Όπως και το ρυθμισμένο χρέος, την έξοδο στις αγορές, τα δώδεκα τρίμηνα με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, τα 37 δισ. που άφησε στα ταμεία της πατρίδας ο… λαϊκιστής.
Τι να σχολιάσει κανείς; Ο μητσοτακισμός, τελευταίο στάδιο του ψεύδους, της εμπάθειας, της πλαστογραφίας, του δαγκώματος. Του πιο χυδαίου λαϊκισμού, δηλαδή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου