Mpelalis Reviews

Mpelalis Reviews

Δευτέρα 27 Μαΐου 2024

Bob Dylan, ο θρύλος της αμερικανικής μουσικής


Μία βόλτα στο προσωπικό σύμπαν του σπουδαίου μουσικού που κλείνει 82 χρόνια μίας σημαδιακής ζωής.

Ο Tom Waits το έχει πει πολύ σωστά: "Ο Bob Dylan εξακολουθεί να είναι για όλους εμάς ένας ανεξερεύνητος πλανήτης". Εδώ και μισό αιώνα, τόσο o ίδιος όσο και οι άνθρωποι που δουλεύουν για εκείνον έχουν καλλιεργήσει μια σκληρή omerta γύρω από το ό,τι τον αφορά πέρα από τις τέχνες που υπηρετεί. Η μέρα που o Mister Bob κλείνει τα 83 του χρόνια είναι μία καλή αφορμή να λύσουμε έστω και με το ζόρι κάποιες απορίες γύρω από το φαινόμενο "Bob Dylan". Έχουμε πέντε απλές ερωτήσεις.

Πόσο σνομπ είναι στην πραγματικότητα;
Οι οδηγίες προς τους εκάστοτε εργαζόμενους είναι - υποτίθεται - ξεκάθαρες: "Αν τύχει και βρεθείτε στον ίδιο χώρο μαζί του πριν ανέβει στη σκηνή, αποφύγετε να τον κοιτάξετε στα μάτια". Διακριτικές συστάσεις γίνονται ακόμα και στους καλλιτέχνες ανοίγουν τις συναυλίες του.
Η μαρτυρία έρχεται απευθείας από τον σπουδαίο Jeff Tweedy, ο οποίος μαζί με την μπάντα του, τους Wilco, έκανε support σε κάποιες από τις πρώτες εμφανίσεις του Dylan στα πλαίσια της Americanarama Tour λίγα χρόνια πιο πριν: "Χωρίς να το καταλάβω μπήκα στον χώρο που είχε στηθεί το καμαρίνι του. Δεν είχα χρόνο ν' αντιδράσω, τον είδα να πλησιάζει με τους μουσικούς του κατευθυνόμενος προς τη σκηνή. Ουσιαστικά, του έκοβα το δρόμο και από τη στιγμή που δεν έπρεπε να βρίσκομαι εκεί, κόλλησα το βλέμμα μου στο έδαφος. Τότε ήταν που τον άκουσα να μου λέει "Εϊ, Jeff, πώς πάει φίλε;”. Ήταν η μεγαλύτερη συγκίνηση της ζωής μου. Πόσο λάθος εντύπωση έχουμε όλοι γι' αυτόν τον άνθρωπο;".

Γιατί να είναι τόσο σιωπηλός;
Ο μύθος: Το πιο διάσημο δημόσιο πρόσωπο με την πιο άγνωστη ιδιωτική ζωή στον πλανήτη έχει τη φήμη του αμίλητου και του απομονωμένου καλλιτέχνη. Η αλήθεια: Ο Bob Dylan είναι 80 ετών, έχει γράψει ήδη μια αυτοβιογραφία και έχει υπογράψει συμβόλαιο για άλλες δύο. Kάνει περιοδείες ασταμάτητα, έχει τη δική του ραδιοφωνική εκπομπή και πάντα βρίσκει χρόνο για ένα νέο άλμπουμ. Δεν είναι αρνητικός στο να δίνει συνεντεύξεις, έστω κι αν οι 4 στις 10 είναι ακαταλαβίστικες. Ως ζωγράφος και γλύπτης εκθέτει τα έργα του σε γκαλερί και μουσεία ανά τον κόσμο. Οk, θα θέλαμε να μας μιλάει περισσότερο όταν είναι on stage ή όταν τον ρωτάμε να έχει τη διάθεση να μας πει τι ακριβώς εννοεί σε (σχεδόν όλα) τα τραγούδια του, ωστόσο δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις ότι δεν εκφράζεται.

Τι αισθάνεται για το κοινό του;
Μεταξύ μας, ο Dylan δε δείχνει καμία απολύτως διάθεση να καλοπιάσει κανέναν και το 'χει δηλώσει κιόλας: "Δεν ήθελα ποτέ να είμαι ένας απ' αυτούς, τους βγαλμένους από το πλήθος". Δε θα κάνει κωλοτούμπες για να τον λατρέψεις, δε θα χαιρετίσει καν στη γλώσσα σου, έτσι, για να σε ψαρώσει. Δε θα παίξει ούτε τα τραγούδια που περίμενες ίσως μια ζωή ν' ακούσεις, ούτε στην εκδοχή που πλήρωσες για να τ' ακούσεις. Αυτή η αδιαφορία που βγάζει, όμως, είναι η μαγεία του όταν βρίσκεται εκεί πάνω και το βασικό συστατικό αυτή της δημιουργικής αναστάτωσης (για να μην πούμε οργής) που του αρέσει να προκαλεί στον κόσμο.
Σε ανταμείβει, όμως, ο μπαγάσας. Είναι από τους λίγους που όταν έχει όρεξη υπογράφει αυτόγραφα με τις ώρες. Επιθυμία του μόνιμη, να υπάρχει μια τιμή στο εισιτήριο και όχι να χωρίζεται ο χώρος σε VIP και αρένα. Επίσης, όπου εμφανίζεται υπάρχει ρητή εντολή να απομακρύνεται η παραμικρή υποψία καθίσματος. Θέλει αυστηρά όρθιο κοινό, γεγονός που δε βολεύει ιδιαίτερα αν ανήκεις στην παλιά γενιά των θαυμαστών του. Ο λόγος; "Αν δε μπορείς να σταθείς, τότε ήρθες σε λάθος μέρος".

Πώς ζει ο Bob Dylan;
Ο Tom Junod, συντάκτης του αμερικάνικου Esquire έστειλε στους εκπροσώπους του καλλιτέχνη μια λίστα με τις πιο απλές, καθημερινές ερωτήσεις που όλοι θα θέλαμε να κάνουμε στον Bob Dylan. Το πράγμα πήγε κάπως έτσι:

∎ "-Τι τρώει για πρωινό;"
"-Άλλη ερώτηση"
"-Του αρέσει να κοιμάται πολλές ώρες;"
"-Άλλη ερώτηση"
"-Είναι χορτοφάγος;"
"-Άλλη ερώτηση"
"-Έχει e-mail;"
"Μπορεί ναι, μπορεί όχι"
"-Τι αμάξι οδηγεί;"
"-Άλλη ερώτηση"

Όταν ένας εκ των συνεργατών του είδε τη λίστα με τις ερωτήσεις, αντέδρασε κάπως έτσι: "Ω Θεέ μου, πώς είναι δυνατόν να ρωτάς ολόκληρο Bob Dylan τέτοια πράγματα"; Ωστόσο, όλη αυτή η διαφύλαξη της ιδιωτικής του ζωής, εκτός από εμμονική καταντά και αδύνατη στην πράξη. Δύσκολα θα μπορούσε να κρατήσει κρυφό το γεγονός ότι έχει έξι παιδιά και δέκα εγγόνια ή ότι ζει σ' ένα καλά κρυμμένο "φρούριο" στο Μαλιμπού, μπροστά από το οποίο υπάρχει φυλάκιο.
Ο Bob Dylan έχει κατοικίες και γη σε διάφορα μέρη του κόσμου. Πριν λίγα χρόνια, νοίκιασε ένα από τα κτήματα που διατηρεί στη Σκοτία. Ιππεύει τα άλογά του,γυμνάζεται τακτικά και στις περιοδείες του, τόσο εκείνος όσο και η μπάντα, κολυμπούν σε πισίνες και κάνουν προπονήσεις πυγμαχίας. Λατρεύει τα σκυλιά και οι ντουλάπες του είναι γεμάτες από μπλούζες με κουκούλα, μπότες και αθλητικά.
Όταν ο George Harrison στον οποίο ο Dylan είχε τεράστια αδυναμία, πήγε στο Λος Άντζελες για να παλέψει με διάφορες πειραματικές μεθόδους τον καρκίνο, έμεινε σπίτι του. Ποτέ δεν τρώει ή δεν ταξιδεύει οδικώς μαζί με τους μουσικούς του (χρησιμοποιούν άλλα πούλμαν). Δεν προτιμάει τα μεγάλα ξενοδοχεία, αλλά τα τύπου μοτέλ και κλείνει δωμάτιο πάντα στο ισόγειο, για να μην χρειάζεται να κατεβαίνει σκάλες ή να μπαίνει σε ασανσέρ κάθε φορά που θέλει να βγει έξω για να καπνίσει. Έχει δίπλα του λιγομίλητους και αυστηρά έμπιστους ανθρώπους.

Πόσο διαφορετικός από μας είστε κύριε Dylan;
Μερικά χρόνια πριν, η αστυνομία του Νιου Τζέρσι συνέλαβε μετά από καταγγελία έναν τύπο με κουκούλα και φόρμα, ο οποίος κινούνταν ύποπτα στον κήπο ενός υπό πώληση σπιτιού σε μια κακόφημη γειτονιά της περιοχής. Κανείς δεν κατάλαβε ότι ήταν ο Bob Dylan μέχρι που έφτασαν στο τμήμα και έγινε η εξακρίβωση. Όταν το θέμα βγήκε στη δημοσιότητα, κάποιοι ανησύχησαν πως ο ροκ ποιητής είχε αρχίσει να τα χάνει.
Οι άνθρωποι, όμως, που τον ξέρουν καλά, γνώριζαν πως δεν ήταν η πρώτη φορά που κυκλοφορούσε ως άγνωστος μεταξύ αγνώστων μέσα στις γειτονιές. "Περπατάει πολύ και μάλιστα σε μέρη που κανείς δε φαντάζεται, χωρίς να γίνεται αντιληπτός. Περνάει, μιλάει με τον κόσμο που ποτίζει τον κήπο ή κάθεται στη βεράντα του", μαρτυράει ένας καλός του φίλος.
Στη Νέα Υόρκη υπάρχει ο αστικός μύθος ότι ο Bob Dylan περιπλανιέται συχνά στην Έβδομη Λεωφόρο και κανείς δεν τον παίρνει χαμπάρι. Για τον Dylan αυτή η επίφαση ανωνυμίας είναι το οξυγόνο του. Ίσως, το γεγονός ότι δεν θέλει να τον κοιτάς στα μάτια δεν αποτελεί μια ακραία εκδήλωση σεβασμού στο μεγαλείο του, αλλά έναν ομολογουμένως εκκεντρικό τρόπο να περνάει ακόμα πιο απαρατήρητος.

Πηγή: esquire.com.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου