Στην αλάνα με ανεμελιά: Το παιχνίδι που ξετρέλαινε όλα τα παιδιά ήθελε μόνο 7 πέτρες και μια μπάλα

Ελλάδα

Πριν τα τάμπλετ και τα smartphones γίνουν η προέκταση των παιδιών και ουσιαστικά ο βασικός τους χώρος ψυχαγωγίας, τον χώρο αυτόν τον έβρισκαν στην αλάνα. Εκεί που βρισκόντουσαν τα άλλα παιδιά της γειτονιάς και παιζόντουσαν περίεργα παιχνίδια, τα οποία πια σχεδόν έχουν χαθεί. Οι ονομασίες των παιχνιδιών αυτών μπορεί να άλλαζαν από περιοχή σε περιοχή ή ανάμεσα στις γενιές, οι κανόνες όμως και η βασική αρχή του παιχνιδιού παρέμενε σχεδόν ίδια με μικρές παραλλαγές. Ένα ιστορικό τέτοιο παιχνίδι ήταν το εφτάπετρο.

Το εφτάπετρο ή κεραμιδάκια ή τζαμί ή φίτσια ή ακόμα και «σκατούλες» σε κάποιες περιοχές ήταν ένα παιχνίδια αλάνας δύο ομάδων. Τα βασικά που χρειάζονταν ήταν επτά πέτρες ή κεραμιδάκια ή βότσαλα, που τοποθεντούνταν η μία μία πάνω στην άλλη φτιάχνοντας ένα πυργάκι. Το δεύτερο που χρειαζόταν ήταν μία μπάλα και μία γραμμή βολής, περίπου δέκα μέτρα μακριά από τον πύργο με τις πέτρες.
Όταν επιλέγονταν η ομάδα που θα ξεκινούσε το παιχνίδι, ένα μέλος αυτής της ομάδας έριχνε από δέκα βήματα απόσταση την μπάλα, για να ρίξει τις εφτά πέτρες, Άμα δεν έριχνε καμία, τότε προσπαθούσε να τις ρίξει η αντίπαλη ομάδα. Αν όμως έριχνε με τη μπάλα έστω μια πέτρα, τότε η αντίπαλη ομάδα έπαιρνε τη μπάλα και προσπαθούσε να πετύχει με αυτήν όλα τα μέλη της ομάδας που έριξαν τις πέτρες, πριν όμως αυτοί καταφέρουν και τις ξαναβάλουν και τις εφτά πέτρες τη μια πάνω στην άλλη. Αν κατάφερναν να τις στερεώσουν και τις εφτά χωρίς να τους πετύχει η μπάλα, τότε αυτοί έπαιρναν πόντο και ξανάπαιζαν.

Το παιχνίδι παιζόταν από 3-6 άτομα σε κάθε ομάδα, οπότε όπως γίνεται αντιληπτό θα μπορούσε να απασχολεί μέχρι και 12 παιδιά σε μία αλάνα προσφέροντας ώρες και ώρες διασκέδασης, άθλησης και συναγωνισμού, με τα παιδιά να εξασκούν παράλληλα πολλές δεξιότητες που απαιτούσε το παιχνίδι.
To παιχνίδι των επτά πετρών έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ινδία και ήταν διαδεδομένο σε όλη την ινδική χερσόνησο. Υπάρχουν αρχαίοι λαογραφικοί μύθοι που θέλουν τον θεό Krishna να παίζει το παιχνίδι με τους φίλους του ενώ η καταγωγή του παιχνιδιού τοποθετείται στο βόρειο κομμάτι της Ινδίας στο οποίο παίζεται εδώ και 5 χιλιετίες.
Στην Ινδία ονομάζεται Lagori, παίζεται σε πρωταθλήματα διαφόρων επιπέδων, κυκλοφορεί με πλαστικά μέρη ως παιδικό παιχνίδι ενώ το 2023 προστέθηκε ως αγώνισμα επίδειξης στους Εθνικούς Αγώνες της Ινδίας. 

Πηγή: menshouse.gr