Ο κ. Μητσοτάκης ισχυρίστηκε χθες στη Βουλή ότι η φέτα στην Ελλάδα στοιχίζει 6,28 ευρώ. Συγκεκριμένα, απαντώντας σε δηλώσεις του Στέφανου Κασσελάκη, είπε στρεφόμενος προς τον ΣΥΡΙΖΑ: «Ακουσα... τον αρχηγό σας να μας λέει πόσο κάνει η φέτα, ότι η φέτα, λέει, στην Ελλάδα είναι ακριβότερη. Λοιπόν, η φέτα στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία: 6,28 στην Ελλάδα, 8,98 στο Ηνωμένο Βασίλειο, 8,68 στην Ισπανία, 10,63 στην Πορτογαλία».
Προφανώς ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει πάει ποτέ σε σουπερμάρκετ να ψωνίσει, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως έχει άγνοια των τιμών. Ενας πρωθυπουργός δεν μπορεί να έχει άγνοια. Κατά συνέπεια, ο ισχυρισμός του στη Βουλή είναι σκοπίμως ψευδέστατος και φυσικά δεν βασίζεται σε πραγματικά αλλά σε κατασκευασμένα στοιχεία.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο πρωθυπουργός διαστρεβλώνει γεγονότα και καταστάσεις κάνοντας το μαύρο άσπρο. Στην τελευταία συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ ισχυρίστηκε πως «δεν ζούμε σε καθεστώς φτώχειας» και ότι έχουμε αύξηση των μισθών στη χώρα. Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική.
Σύμφωνα με τη Eurostat, η Ελλάδα βρίσκεται στην προτελευταία θέση της Ε.Ε. ως προς την αγοραστική δύναμη των πολιτών της, ενώ το 68% των Ελλήνων δηλώνει πως δύσκολα τα βγάζει πέρα. Στην Ε.Ε. ο μέσος όρος αυτής της κατηγορίας πολιτών δεν υπερβαίνει το 19%.
Ο κ. Μητσοτάκης έχει ισχυριστεί, επίσης, ότι μείωσε τους φόρους και την ανεργία σε σημαντικό βαθμό. Η αλήθεια αποδεικνύει το ακριβώς αντίθετο. Τη διετία 2022-2023 είχαμε υπερπλεόνασμα φόρων 4,24 δισ. ευρώ λόγω της υπερφορολόγησης σε συνθήκες υψηλού πληθωρισμού. Δηλαδή, η ακρίβεια –την οποία δεν καταπολέμησε η κυβέρνηση– έφερε περισσότερα φορολογικά έσοδα τα οποία πλήρωσαν οι πολίτες. Οσο για την ανεργία, αυτή βρίσκεται στο 10,2% και η χώρα, πέρσι, κατείχε την προτελευταία θέση της Ε.Ε. σε ποσοστό απασχόλησης του πληθυσμού της (67,4%).
Είναι φανερό πως πίσω από τα ψέματα του πρωθυπουργού κρύβεται μια σκληρή ταξική πολιτική. Εμφανίζοντας την εικόνα ειδυλλιακή, ο κ. Μητσοτάκης δίνει πολιτική κάλυψη σε αυτούς που κερδοσκοπούν σε βάρος του λαϊκού εισοδήματος. Ταυτόχρονα, στηρίζοντας, επί της ουσίας, την πολιτική της ακρίβειας ευνοεί την ανακατανομή εισοδήματος προς όφελος ισχυρών οικονομικών συμφερόντων και διατηρεί ανθηρά τα δημόσια οικονομικά μέσω της αύξησης των φορολογικών εσόδων. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου