Mpelalis Reviews

Mpelalis Reviews

Δευτέρα 17 Ιουλίου 2023

Πούλα ένα νεφρό! Θα ξεχρεώσεις άκοπα, αβάδιστα, αβασάνιστα…


Ο δωρητής θα μεταβιβάζει τα δικαιώματα ιδιοκτησίας μέσω εμπορικής συναλλαγής σε παγκόσμια διαδικτυακή πλατφόρμα και θα αποκομίζει μεγάλο οικονομικό όφελος από τη συναλλαγή του με ιδιώτη η επιχείρηση!

Χρήστος Ξανθάκης

Τώρα αυτό που σας λέω συνέβη κανονικά, δεν το βγάζω απ’ την κεφάλα μου. Χαλαρώστε, αράξτε, πιείτε μια ρακή κι ετοιμαστείτε για το σοκ της ζωής σας!
Είμαι, λοιπόν, την περασμένη Παρασκευή το πρωί στο Κόκκινο 105,5 στο «Βάλε καφέ να στα πω» των Γιώργου Τραπεζιώτη και Γιώργου Μελιγκώνη, μιλάμε για πρωί βάρβαρο, οκτώ και τέταρτο, με εξοντώσανε οι παλιάνθρωποι, δεν έγινα δημοσιογράφος για να ξυπνάω με τις κότες.
Τέλος πάντων, λέμε το ‘να, λέμε τ’ άλλο, λέμε για τις προγραμματικές, λέμε για τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ, λέμε για το ΕΚΑΒ (τι στο διάολο γίνεται με το ΕΚΑΒ, ρε γαμώτι;), πάει κάποια στιγμή η κουβέντα και σε κάτι πιο λάιτ, στον ατυχή σερβιτόρο από τη Ρόδο που έκανε μπλουμ στη θάλασσα για να εξυπηρετήσει τις παραγγελίες κι έφριξε το σκυλί με το σκηνικό, αλλά όλα καλά, είπε το αφεντικό ότι παίρνει τρία χιλιάρικα μηνιαίως ο εργαζόμενος, οπότε ούτε γάτα ούτε ζημιά, αφού κονομάει, γιατί να μην ξεφτιλίζεται και λίγο;
Και λέω εγώ λέξη προς λέξη:
«Παίρνει πολλά λεφτά, μας πληροφορεί το αφεντικό. Ξέρεις, ρε φίλε, πόσα παίρνουν όσοι και όσες πουλάνε τα νεφρά τους; Ακόμη πιο πολλά»!
Συνεχίζουμε από εκεί, λέμε για ιδιωτικά πανεπιστήμια (παντελονάτος ο Ανδρουλάκης, αναμφισβήτητα) λέμε για τις ξαπλώστρες στη Μύκονο (θα τις πάνε 20 ευρώ έκαστη, από μια τρακοσαρού που είχαν!), λέμε και για το δόλιο το άλογο που μας άφησε χρόνους στην Κέρκυρα (δεν υπάρχουν λόγια…), τελειώνει η συζήτηση, χαιρετάω, παίρνω τα πόδια μου, πάω πλατεία Εξαρχείων στην “Ηββη”, ανοίγω «Εφημερίδα των Συντακτών», διαβάζω, διαβάζω, διαβάζω, φτάνω σελίδα 28, βλέπω άρθρο Κώστα Ήσυχου με τίτλο «Ο μεταμφιεσμένος νεοναζισμός του 21ου αιώνα», λέω να του ρίξω μια διαγώνια ανάγνωση, γιατί σε πολλά δε συμφωνώ με τον άνδρα, αλλά μπούρδες δεν γράφει. Και μου πέφτει το μαλλί, διαβάζοντας τα εξής:
«Ο Χαβιέρ Μίλεϊ, Αργεντίνος πολιτικός ηγέτης του ακροδεξιού σχήματος “Libertarios” (“Ελευθεριακοί”), το οποίο αυτή την περίοδο λαμβάνει στις δημοσκοπήσεις 12-15 %, υποστηρίζει τη νόμιμη αγοραπωλησία ανθρωπίνων οργάνων και ζητάει συνταγματική αναθεώρηση στην Αργεντινή, λίγους μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές στη χώρα, αφού θεωρεί ότι η ελεύθερη αγοραπωλησία ανθρωπίνων οργάνων είναι ακόμη μία “ελεύθερη” οικονομική αγορά».
Κι επειδή ζούμε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, η διαδικασία της αγοραπωλησίας δεν θα λαμβάνει χώρα σε κάνα σκοτεινό δωμάτιο, αλλά στον φωτεινό κόσμο του ίντερνετ:
«Με άλλα λόγια, ο δωρητής θα μεταβιβάζει τα δικαιώματα ιδιοκτησίας μέσω εμπορικής συναλλαγής σε παγκόσμια διαδικτυακή πλατφόρμα και θα αποκομίζει μεγάλο οικονομικό όφελος από τη συναλλαγή του με ιδιώτη η επιχείρηση που θα ήθελε να αγοράσει με διαδικασία πλειστηριασμού, ανεβάζοντας στα ύψη τα εν λόγω όργανα»!
Και κάπως έτσι θα ξεχρεώνει ο πωλητής το στεγαστικό του, θα σπουδάζει το παιδί του, θα πληρώνει την εφορία και το ταμείο του κλπ. κλπ. κλπ. Καζάν, καζάν που λένε και οι Τούρκοι…
Ποια όργανα, όμως, μπορούμε να πουλήσουμε για να τιγκάρει η πορτοφόλα και να ψωνίσουμε ακριβά αυτοκίνητα, απ’ αυτά που καίνε κάργα βενζίνα σύμφωνα με τον Σκυλακάκη; Επ’ αυτού, επικοινώνησα με τη φίλη μου ιατρό Έλενα (ας την πούμε Έλενα), χρόνια μπαρουτοκαπνισμένη στις φούριες των νοσοκομείων. Και αφού με ρώτησε αν το έχω χαμένο και της εξήγησα το στόρι, μου παρέθεσε τον σχετικό κατάλογο:
Ένα νεφρό
 Ένα πλεμόνι
 Έναν κερατοειδή
 Έναν όρχι
 Έναν κοχλία
 Ολίγο συκώτι και
 Ολίγο πάγκρεας
Όλα θυσία στο βωμό της ελεύθερης αγοράς και του κέρδους (ακόμη και ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος θα ανατρίχιαζε…), με την Έλενα που διαθέτει μαύρο χιούμορ (όλοι οι καλοί γιατροί διαθέτουν μαύρο χιούμορ) να συμπληρώνει:
«Δες το θετικά: Είναι και μια ευκαιρία να χάσεις βάρος, εντελώς άκοπα και αβασάνιστα»!

Υ.Γ.: Ρε φίλε, τι κόλπο γκρόσο ήταν αυτό με την αύξηση 28,8 % στις τιμές των φρούτων τον Ιούνιο; Είπαμε “υπηρεσιακή κυβέρνηση”, αλλά όχι κι έτσι…

ΥΓ του blog: ….«Αποκριθείς δε λέγει αὐτοῖς· ὁ ἔχων δύο χιτῶνας μεταδότω τῷ μὴ ἔχοντι, καὶ ὁ ἔχων βρώματα ὁμοίως ποιείτω»….. το απόσπασμα από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο είναι η χριστιανική παραδοχή της ανισότητας και η λύση της που βρίσκει στις μέρες μας την δικαίωση του….. βέβαια ίδια, η παρόμοια η ρύση βρίσκεται σε κείμενα του 2400 π.Χ. από την πόλη-κράτος των Σουμερίων Lagash στη Μεσοποταμία, στους αρχαίους Έλληνες κλασικούς, στην Καινή Διαθήκη, σε κείμενα Ρωμαίων και Βυζαντινών λογίων, στα γραπτά των Γάλλων φιλοσόφων του 18ου αιώνα αλλά και του Μαρξ, του Προυντόν, του Λένιν... η ανισότητα, σαν τη μυθική Μύτιν, με σοφία, φρόνηση, πονηριά και επαγρύπνηση σε αυτά τα 5.000 χρόνια παρέμεινε αλώβητη ….από την ιστορική διαδρομή της αντιλαμβάνεται κανείς ότι έχει τη συμπεριφορά των οικονομικών κύκλων…... είναι αλαζόνας και άπληστη, αφού στην ιστορική διαδρομή της δεν γεύτηκε την πικρή γεύση της ολοκληρωτικής ήττας…. δεν είναι υπερφίαλη, αν και νίκησε τον Χριστό, τον Μωάμεθ, τον Πλάτωνα, τον Ρουσό, τον Βολτέρο, τον Ουγκό, τον Μαρξ, τον Προυντόν... αναγκάζοντας τους πολέμιούς της να ανακαλύπτουν πολιτικά συστήματα, όπως τη δημοκρατία, για να την εξευμενίσουν…..οι θεράποντές της τελικά ήταν επιδέξιοι, προνοητικοί, διορατικοί, φιλομαθείς και καινοτόμοι… ήξεραν πολύ καλά πότε να υποχωρούν και πότε να επιτίθενται…. κάπως έτσι η ισότητα έγινε... ουτοπία…. για αυτό ο Jaque Julliard έγραφε: «Υπάρχει ένα κοινό υπόβαθρο στις ουτοπίες όλων των εποχών...: η προσδοκία για ισότητα»….. πούλα λοιπόν ότι έχεις διπλό νεφρί, πλεμόνι, κοχλία, μάτι ή κερατοειδή, βυζί κι αρχίδι για να ξεχρεώσεις… ή ξύπνα και πολέμα όχι με κλικ, views, tweet και like  αλλά με ότι έχεις κι ότι βρεις στήθη, σφενδόνες, γροθιές, φωνές, κραυγές, ψήφους κι οργή…οργή όση μπορείς να μαζέψεις και να εκφράσεις….. μη μασάς δεν είναι βία είναι αυτοάμυνα… πριν σε κάνουν ρομπότ…. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου