Πίσω στα Μερομήνια και η Παναγιά μαζί μας αδέρφια!
Δυο στιγμιότυπα για να ξεκινήσουμε.
Το πρώτο αφορά σ’ εμένα και με δείχνει το πλάνο να ιδρώνω πάνω απ’ τις σημειώσεις της Μετεωρολογίας. Πριν από σαράντα χρόνια αυτό (ναι, είμαι παππούδι!) και καλά ήταν εύκολο το μάθημα, να το πάρω επιλογή να το ξεφορτώσω μπαμ και κάτω. Δεν είχα υπολογίσει ωστόσο αφενός τις ιδιοτροπίες της μνήμης μου και αφετέρου ότι οι εξισώσεις της συγκεκριμένης επιστήμης είχαν τον ατελείωτο. Μιλάμε για χιλιόμετρα ολόκληρα ρε φίλε, για να τις μάθω με πήρε καμιά κατοστή μέρες διάβασμα. Χειρότερα κι από την Πυρηνική, που κανονικά δεν θες να ξέρεις…
Το επόμενο στιγμιότυπο αφορά στο Χόλυγουντ (δεύτερο στη σειρά, πίσω απ’ τον ρεπόρτερ!) και στην ταινία «Τρεις ημέρες του Κόνδορα», μισό αιώνα πάνω κάτω πριν απ’ την εποχή μας. Όπου είναι ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ σε μια υπηρεσία μυστική της CIA και βγαίνει μια στιγμούλα να πάρει σάντουιτς για την πάρτη του και για τους συναδέλφους και μπουκάρουν κάτι άλλοι πράκτορες και σκορπάνε θάνατο, αλλά αυτός τη γλυτώνει. Λεπτομέρεια: Κάποια στιγμή λέει “ανακοίνωσε το δελτίο ότι θα βρέξει στις 10 και 20” και όντως, στο λεπτό επάνω, ανοίγουν οι ουρανοί ράιτ θρου, τέτοια επιτυχία ούτε η Τασία Λούτα σε λέω. Το κρατάμε κι αυτό…
Και πάμε στον Δεκέμβριο του 2024, πάμε στην “Καθημερινή” της περασμένης Τετάρτης και στο εντιτόριαλ του Αλέξη Παπαχελά που έφερε τον τίτλο “Από την υπερβολή στην απάθεια”. Έγραφε, λοιπόν, εκεί, μεταξύ άλλων, ο διευθυντής του φύλλου:
“Ζούμε στην εποχή της κλιματικής αλλαγής, που συχνά εκδηλώνεται με μεγάλες φυσικές καταστροφές. Οι πολίτες νοιώθουν την απειλή και βλέπουν με τρόμο ότι πλημμύρες-καταιγίδες, μέγα-πυρκαγιές είναι πια κομμάτι της ζωής μας.
Άλλο όμως αυτό και άλλο ο αχαλίνωτος κιτρινισμός και η αφόρητα σαχλή υπερβολή στον τρόπο που παρουσιάζονται πολλές φορές κάποια καιρικά φαινόμενα. Άλλο ο Daniel και άλλο μια βραδινή καταιγίδα στην Αττική.
…Σαν να μην έφτανε, όμως, αυτή η υπερβολή, έχεις στη συνέχεια και το αέναο ξεκατίνιασμα των ειδικών. Μετεωρολόγοι, σεισμολόγοι και άλλοι ειδικοί συμμετέχουν σε μικρούς κλαδικούς εμφύλιους χωρίς τέλος.
…Όλα γίνονται για μερικά κλικ και likes”.
Σωστά είναι τα ανωτέρω, δεν λέω, μόνο που ο ρεπόρτερ τα είχε γράψει προ πολλού, πριν από πέντε χρόνια παρακαλώ, στην αλήστου μνήμης “Νέα Σελίδα” του Λιβάνη. Πάρτε μια τζούρα από σοφία Ξανθάκη:
“ Εντρυφώντας στα πεπραγμένα της μοντέρνας (ή να το πω καλύτερα τηλεοπτικής) μετεωρολογίας, κατέληξα σε ένα συμπέρασμα:
Ότι εντάχθηκε κι αυτή στο διαρκώς ογκούμενο κύμα τσοντοποίησης της εποχής μας.
Τσόντα (ή πορνό, αν θέλετε πείτε το) τα αθλήματα πλέον, τσόντα η μαγειρική, τσόντα η άγρια φύση, όλα τσόντα, όλα οφθαλμολαγνεία, όλα εκρηκτικά, όλα φορτωμένα, όλα τσιτωμένα στο έπακρο να σπάσουν οι ραφές. Και στον τομέα της Μετεωρολογίας, φυσικά, η επωδός είναι μία και μόνιμη:
Θα πεθάνουμε όλοι!
Καύσωνας έρχεται; Θα πεθάνουμε όλοι!
Νεροποντή έρχεται; Θα πεθάνουμε όλοι!
Ψύχος έρχεται; Θα πεθάνουμε όλοι!”
Και πάει λέγοντας, μαζί με το συμπέρασμα ότι όσο γιγαντώνεται το Φαινόμενο του Θερμοκηπίου, παίρνει την πάνω βόλτα εκτός από τη Θερμοκρασία και η Εντροπία. Η αταξία, δηλαδή, των ατμοσφαιρικών συστημάτων, που αν ήταν μια φορά δύσκολο να προβλεφθεί η συμπεριφορά τους τώρα είναι δέκα, μη σου πω εκατό. Με την ατμόσφαιρα σκέτη σούπα, χρειάζεσαι πολύ περισσότερα δεδομένα για να εξάγεις ασφαλή συμπεράσματα και αυτές τις πληροφορίες για να τις βρεις απαιτούνται συστοιχίες δορυφόρων του στρατού που μόνο ελάχιστα κράτη στην υφήλιο διαθέτουν. Και δεν πρόκειται να σε εξυπηρετήσουν, κομμένες οι χαζομαρίτσες, άρα βολεύεσαι με το ελάχιστο. Εξ ου και στις “Τρεις ημέρες του Κόνδορα” σου λέγανε “θα βρέξει στις 10 και 10” κι έβρεχε στις 10 και 20, ενώ πλέον σου λένε “θα βλαστημήσει η Δυτική Ελλάδα”, έτσι στο γενικό και στο ξεκούδουνο. Δεν γίνεται αλλιώς, ως εκεί φτάνει η φασούλα, και οι σοβαροί του κλάδου αντί να παριστάνουν τα παγώνια ζητάνε ήδη ανοιχτά πρόσβαση σε περισσότερα ντάτα. Το οποίον απαιτεί λεφτά, τα οποία λεφτά τα μασουλάνε οι τράπεζες, τις οποίες τράπεζες πήγε ο Κωστής να τις ραπίσει και γύρισε με κόκκινα μάγουλα, just fuck it που λένε και στην πραγματική πατρίδα του Κασσελάκη. Πίσω στα Μερομήνια και η Παναγιά μαζί μας αδέρφια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου