Η διαφορετικότητα δεν κινδυνεύει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εκείνο που απουσιάζει είναι η ύπαρξη πραγματικών ηγετών που θα ενισχύσουν την ασφάλεια, την παραγωγή, την επιχειρηματικότητα και τον δυτικό τρόπο ζωής
Δικαιωματισμός: Το φθινόπωρο του 2019 όταν διαμορφώνονταν η επιτροπή της περιόδου 2019-2024 η ιδέα της νέας τότε προέδρου Ούρσουλας Φον Ντερ Λάιεν να δοθεί το όνομα στον τομέα που άνηκαν η εκπαίδευση, η εργασία και η μετανάστευση ‘προστασία του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής’ ξεσήκωσε πλήθος διαμαρτυριών.
Έντονη κριτική από τους ευρωβουλευτές των σοσιαλδημοκρατών, των πρασίνων, των φιλελευθέρων –κεντρώων της Renew Europe και των αριστερών διότι το όνομα ήταν πολύ ακροδεξιό και παραπλανητικό.
Ο δε επικεφαλής της ευρω-ομάδας Renew Europe δηλαδή της ομάδος του προέδρου Μακρόν ζητούσε για να διαφυλαχτούν οι αξίες της ένωσης να αφαιρεθεί η μεταναστευτική πολιτική από το χαρτοφυλάκιο ώστε να αποφευχθούν ατυχείς συνδέσεις.
Παρότι η πρόεδρος υπενθύμιζε ότι τα θεμέλια της ένωσης είναι ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, η ελευθερία, η δημοκρατία, η ισότητα, το κράτος δικαίου και παρότι επικαλούνταν την ανάγκη υπεράσπισης των αξιών της ΕΕ που απειλούνταν από τους αντιπάλους της Ευρώπης το όνομα άλλαξε και στην θέση της λέξης ‘προστασία’ μπήκε η λέξη ‘στήριξη’.
Τα λόμπι είχαν κερδίσει, οι φιλελεύθεροι του Μακρόν επίσης ξεχνώντας ότι η παράνομη μετανάστευση στη Γαλλία έχει δημιουργήσει εντός της χώρας τους κράτοι εν κράτος δηλαδή απαγορευμένες ζώνες που είναι πια ξένοι θύλακες στο γαλλικό έδαφος και πού οι συμμορίες λυμαίνονται τα πάντα ενώ με τις παράνομες δραστηριότητες τους έχουν δημιουργήσει μια παράλληλη οικονομία που βασίζεται στο οργανωμένο έγκλημα το οποίο αδυνατεί να αντιμετωπίσει η επίσημη πολιτεία φοβούμενη τις αντιδράσεις.
Στην βάση αυτή δεν πρέπει να κάνει απολύτως καμία εντύπωση η ψήφος των απλών πολιτών της Γαλλίας αφού αυτοί βιώνουν καθημερινά την βία, τα σεξουαλικά εγκλήματα, τις κλοπές , τις δολοφονίες και γενικότερα την αδράνεια της επίσημης πολιτείας για την αντιμετώπιση αυτής της συνεχώς αυξανόμενης απώλειας χαρακτηριστικών που συνάδουν με τις βασικές αρχές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών στην Γαλλία δείχνει σαφέστατα τα πιστεύω μια κοινωνίας που βιώνει καθημερινά δύσκολες καταστάσεις και παρότι τα εύκολα πολιτικά συμπεράσματα μιλούν για την άνοδο της ακροδεξιάς αφού το κόμμα της Λεπέν έφτασε το 31,4% ενώ το κόμμα του Μακρόν συρρικνώθηκε στο 14,6% περίπου, η ουσία έγκειται στους χαλαρούς τρόπους που ορισμένοι ηγέτες αντιμετωπίζουν τα σύγχρονα προβλήματα των κοινωνιών τους.
Όλοι αυτοί που πρωτοστάτησαν στην αλλαγή της ‘προστασίας’ του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής θεωρώντας την ονομασία ακροδεξιά είδαν την εκλογική τους δύναμη να μειώνεται στις πρόσφατες ευρωεκλογές.
Η ευρώ-ομάδα της Renew Europe του Μακρόν έχασε 23 έδρες, οι πράσινοι 18 έδρες (οι οποίοι πράσινοι ξεγυμνώθηκαν και από τα όσα έλαβαν χώρα στα πλαίσια της πράσινης μετάβασης), οι σοσιαλδημοκράτες 4 έδρες και οι αριστεροί 1 έδρα.
Βέβαια η Κομισιόν αντί να ασχοληθεί με τα μεγάλα θέματα που απασχολούν τα εκατομμύρια των πολιτών της ένωσης, ακρίβεια, ασφάλεια, πρωτογενής και δευτερογενής τομέας, εφοδιαστικές αλυσίδες, ενέργεια, ασχολείται με τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ, θέτοντας τα μάλιστα στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής ατζέντας.
Η Βελγική προεδρία έθεσε σε ψηφοφορία νέα διακήρυξη για τα δικαιώματα τους την οποία δεν υπέγραψαν, η Ιταλία, η Ουγγαρία, η Λιθουανία, η Βουλγαρία, η Κροατία, η Ρουμανία, η Λετονία, η Τσεχία, η Σλοβακία, ενώ όσοι την υπερψήφισαν δεσμεύτηκαν να εφαρμόσουν στρατηγικές υπέρ των ΛΟΑΤΚΙ εντός των χωρών τους, και παράλληλα θα υποστηρίξουν τον διορισμό νέου επιτρόπου ισότητας ο οποίος θα είναι υπεύθυνος για την εφαρμογή της στρατηγικής υπέρ των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ.
Πάλι τα λόμπι επιβάλλονται στην Δημοκρατία, πάλι οι μειοψηφίες με δύναμη που απέκτησαν από την χωρίς όρια χρηματοδότηση που λαμβάνουν από κέντρα που προωθούν την ατζέντα woke καθορίζουν πολιτικές, ενώ πάλι τα ιδεολογικά κατασκευάσματα επιβάλλονται στην πραγματικότητα.
Οι ομάδες υπεράσπισης των ΛΟΑΤΚΙ είναι βαθιά ενσωματωμένες στα όργανα της ένωσης επηρεάζοντας υπέρ τους την διαδικασία λήψης αποφάσεων, ενώ οι διάφορες ΜΚΟ λειτουργούν με τρόπο υπερεθνικό χωρίς έλεγχο και χωρίς καμία θεσμική νομιμότητα.
Η διαφορετικότητα δεν κινδυνεύει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εκείνο που απουσιάζει είναι η ύπαρξη πραγματικών ηγετών που θα ενισχύσουν την ασφάλεια, την παραγωγή, την επιχειρηματικότητα και τον δυτικό τρόπο ζωής όπως αυτός έχει δημιουργηθεί στην βάση της εκπαίδευσης, του πολιτισμού και των αξιών που διαχρονικά έχουν υιοθετηθεί ως υπόβαθρα ανάπτυξης, ευημερίας και υψηλού επιπέδου πολιτισμού.
Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω το 2029 δεν πρέπει να μας εκπλήξει το γεγονός της περεταίρω αύξησης των ποσοστών της πατριωτικής Δεξιάς και των κομμάτων που θα βρίσκονται ακόμα δεξιότερα της, και της υποχώρησης όλων αυτών που θεωρούν τα ευρωπαϊκά όργανα ως εργαλεία επιβολής της ατζέντας woke.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου