Παντελής Μπουκάλας
Αρχές Απρίλη του 2019. Αντιγράφω το λιγόλογο ειδησάριο που τις επόμενες ημέρες έγινε ειδησάρα, αφού πληρούσε τους όρους των τηλεοπτικών και διαδικτυακών κουτσομπολευτηρίων: «Τον γύρο του Διαδικτύου κάνει η είδηση πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα εντάξει στο ευρωψηφοδέλτιό του για τις... κάλπες της 26ης Μαΐου τον Αλέξη Γεωργούλη».
Το πολιτικό μητρώο του ανθρώπου δεν το γνώριζα τότε, αλλά ούτε και τώρα. Αν μου ζητούσαν πάντως προ τετραετίας, ή και σήμερα, να κατονομάσω δέκα καλλιτέχνες αποδεδειγμένα αριστερών φρονημάτων, τον κ. Γεωργούλη δεν θα τον σκεφτόμουν. Οχι για τη δεκάδα μόνο. Ούτε καν για τη χιλιάδα. Δεν θα μου το επέτρεπε η δημόσια παρουσία του. Αλλωστε, όπως επίσημα λέγεται, πρώτα χτύπησε την πόρτα της Ν.Δ.
Ηταν έκπληξη λοιπόν η επιλογή του ενός Αλέξη από τον άλλον Αλέξη, τον κ. Τσίπρα. Εκπληξη στενάχωρη για πολλούς του ΣΥΡΙΖΑ, που ξαναείδαν τον πρόεδρό τους να λειτουργεί σαν Αρχηγός, με άλφα κεφαλαίο· να, όπως το άλφα του Ανδρέα Παπανδρέου, του ομολογημένου ινδάλματός του.
Να αποφασίζει δηλαδή αυτοσυσκεπτόμενος, όπως κάθε σωστός αρχηγός, και με όρους θεάματος, λάιφ στάιλ, φαίνεσθαι. Δηλαδή «μη αριστερούς», όπως θα έλεγαν οι παλιομοδίτες αυτού του κόσμου. Φαίνεται όμως ότι ο κ. Τσίπρας ξέρει καλύτερα απ’ όλους το διευρυμένο πια κόμμα του και τον κόσμο του.
Στις ευρωεκλογές λοιπόν ο φωτογενής κ. Γεωργούλης εκλέχτηκε άνετα, αφήνοντας πίσω του, με τους 89.685 σταυρούς του, τον Γιάννη Μουζάλα, την Κωνσταντίνα Κούνεβα, τον Δημήτρη Πλουμπίδη, τη Λυδία Κονιόρδου, τον Ρος Ντέιλι. Και τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη. Νεωτερικότης.
Τέσσερα χρόνια μετά, η στενάχωρη έκπληξη έγινε οδυνηρή. Οδυνηρότατη. Οσα βαριά καταγγέλλει η κ. Ελένη Χρονοπούλου, υπάλληλος της νομικής υπηρεσίας της Ε.Ε. και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, για την εις βάρος της κακοποιητική και ταπεινωτική συμπεριφορά του ανδρός, δεν αντιμετωπίζονται βέβαια με τις συνωμοσιολογικού τύπου αναρτήσεις του κ. Γεωργούλη. Που εκτός των άλλων έχει να μαζέψει από το Διαδίκτυο τις φωτογραφίες του σε στιγμές «MeToo».
Καμία έκπληξη πάντως δεν προκάλεσε η κατακίτρινη στάση αρκετών εφημερίδων και ιστοσελίδων. Αυτό ξέρουν, αυτό κάνουν. Κανιβαλίζουν.
Διαπομπεύοντας το θύμα, δημοσίευσαν με χυδαία ελαφρότητα τα προσωπικά στοιχεία της πριν μιλήσει η ίδια με παρρησία.
Για να μάθει και αυτή ότι όποια γυναίκα τολμήσει να καταγγείλει την πρώτη κακοποίησή της, την ιδιωτική, θα υποστεί αναπόφευκτα και μια δεύτερη. Δημόσια...
Το πολιτικό μητρώο του ανθρώπου δεν το γνώριζα τότε, αλλά ούτε και τώρα. Αν μου ζητούσαν πάντως προ τετραετίας, ή και σήμερα, να κατονομάσω δέκα καλλιτέχνες αποδεδειγμένα αριστερών φρονημάτων, τον κ. Γεωργούλη δεν θα τον σκεφτόμουν. Οχι για τη δεκάδα μόνο. Ούτε καν για τη χιλιάδα. Δεν θα μου το επέτρεπε η δημόσια παρουσία του. Αλλωστε, όπως επίσημα λέγεται, πρώτα χτύπησε την πόρτα της Ν.Δ.
Ηταν έκπληξη λοιπόν η επιλογή του ενός Αλέξη από τον άλλον Αλέξη, τον κ. Τσίπρα. Εκπληξη στενάχωρη για πολλούς του ΣΥΡΙΖΑ, που ξαναείδαν τον πρόεδρό τους να λειτουργεί σαν Αρχηγός, με άλφα κεφαλαίο· να, όπως το άλφα του Ανδρέα Παπανδρέου, του ομολογημένου ινδάλματός του.
Να αποφασίζει δηλαδή αυτοσυσκεπτόμενος, όπως κάθε σωστός αρχηγός, και με όρους θεάματος, λάιφ στάιλ, φαίνεσθαι. Δηλαδή «μη αριστερούς», όπως θα έλεγαν οι παλιομοδίτες αυτού του κόσμου. Φαίνεται όμως ότι ο κ. Τσίπρας ξέρει καλύτερα απ’ όλους το διευρυμένο πια κόμμα του και τον κόσμο του.
Στις ευρωεκλογές λοιπόν ο φωτογενής κ. Γεωργούλης εκλέχτηκε άνετα, αφήνοντας πίσω του, με τους 89.685 σταυρούς του, τον Γιάννη Μουζάλα, την Κωνσταντίνα Κούνεβα, τον Δημήτρη Πλουμπίδη, τη Λυδία Κονιόρδου, τον Ρος Ντέιλι. Και τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη. Νεωτερικότης.
Τέσσερα χρόνια μετά, η στενάχωρη έκπληξη έγινε οδυνηρή. Οδυνηρότατη. Οσα βαριά καταγγέλλει η κ. Ελένη Χρονοπούλου, υπάλληλος της νομικής υπηρεσίας της Ε.Ε. και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, για την εις βάρος της κακοποιητική και ταπεινωτική συμπεριφορά του ανδρός, δεν αντιμετωπίζονται βέβαια με τις συνωμοσιολογικού τύπου αναρτήσεις του κ. Γεωργούλη. Που εκτός των άλλων έχει να μαζέψει από το Διαδίκτυο τις φωτογραφίες του σε στιγμές «MeToo».
Καμία έκπληξη πάντως δεν προκάλεσε η κατακίτρινη στάση αρκετών εφημερίδων και ιστοσελίδων. Αυτό ξέρουν, αυτό κάνουν. Κανιβαλίζουν.
Διαπομπεύοντας το θύμα, δημοσίευσαν με χυδαία ελαφρότητα τα προσωπικά στοιχεία της πριν μιλήσει η ίδια με παρρησία.
Για να μάθει και αυτή ότι όποια γυναίκα τολμήσει να καταγγείλει την πρώτη κακοποίησή της, την ιδιωτική, θα υποστεί αναπόφευκτα και μια δεύτερη. Δημόσια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου