Διαμαρτύρομαι! Ναι, διαμαρτύρομαι. Ανθρωπος δεν είμαι κι εγώ; Αντοχές εγώ δεν έχω; Ψυχή εγώ δεν θα παραδώσω; (αν και το ξέρουμε καλά πως δεν θα πεθάνω εγώ ποτέ, κουφάλα νεκροθάφτη. Εμένα στο μνήμα μου θα λέει «buried alive», να το καταλαβαίνουν και οι τουρίστες, καθώς και τα νεκροταφεία, airbnb θα τα κάνει ο Μπακοζάν).
Και... άνθρωπος είμαι και αντοχές δεν έχω και ψυχή δεν ξέρουμε πού θα παραδώσω μεν, με το αζημίωτο θα γίνει δε, οπότε ναι, έχω κάθε δικαίωμα να διαμαρτυρηθώ, επίσης με το αζημίωτο. Εξίσταμαι, το λοιπόν, και το φωνάζω: τι να κάνουν κι αυτοί οι χριστιανοί και πέσατε να τους φάτε, αλλόθρησκοι! Ο,τι προλαβαίνουν κάνουν, καθώς η ώρα της Κρίσεως κοντοζυγώνει...
Είμαι μαζί τους, ξεκάθαρα. Το λέω, μη νομίζετε πως κάνω πλάκα (αν και η σοβαρότης μου είναι γνωστή τοις πάσι). Είμαι μαζί τους, τους πιστεύω! Τώρα που νηστεύω κιόλας (εξαιτίας της ακρίβειας), άρχισα να πιστεύω όλο και περισσότερο.
Γενικά αυτή η κυβέρνηση αυτής της Ν.Δ. αυτού του Μητσοτάρχα με έκανε πολύ πιστή. Κάργα, φουλ, ώς τα μπούνια, πώς το λένε... Κατ' αρχάς, με το που βγήκαν κυβέρνηση, ένα «Παναγιά μου!» το ξεφώνισα. Από τότε και για τα τελευταία τέσσερα χρόνια, κάθε που τους ακούω, κάνω το σταυρό μου -σταυροκοπιέμαι τουλάχιστον δέκα φορές τη μέρα! Μια απ' αυτές τις μέρες, μάλιστα, που έτυχε να βρεθώ σε απόσταση αναπνοής από τον Μπακοζάν (που είναι ο καλύτερος δήμαρχος Αθηναίων μετά τη μαμά του και θα γίνει και ο καλύτερος πρωθυπουργός μετά τον θειο του), έβγαλα και λιβάνισα κιόλα!
Μέχρι εξορκισμό σκέφτηκα να μου κάνουν, μπας και μπήκε το πνεύμα του μέσα μου (γιατί είναι και εξωφρενικά πνευματώδης), καθώς μ' απαυτουνούς ποτέ δεν ξέρεις -σου την μπαίνουν, εκεί που δεν το περιμένεις!
Επιπλέον, κάθε που πάω να βάλω μπετζίνα, ρίχνω και ένα «Πιστεύω» πριν, μπας και πιάσει και έχει πέσει 0,0003 λεπτά. Ασε τα καντήλια και τους αγίους που ρίχνω κάθε που πάω σούπερ μάρκετ και δεν μετράω καν τις βιβλικές κατάρες που μου βγαίνουν αβίαστα, κάθε που πρέπει να μπω στο μετρό. Οσο για τα δημόσια νοσοκομεία, γιατρούς και ΜΕΘ μπορεί να μην έχουν, αλλά εσωτερικά παρεκκλήσια έχουν, οπότε κάπως βολεύομαι. Νηστεία ήδη κάνουμε, σε λίγο θα κάνουμε και ξηρασία (έτσι το λεν σαν δεν πίνεις νερό), καθώς θα μας επιβληθεί, όταν με το καλό το ιδιωτικοποιήσουν. Είναι να μην πιστέψεις μετά από όλα τούτα;
Δεν είναι κυβέρνηση αυτή -οι 12 απόστολοι σε συσκευασία του ενός είναι! Τέτοιο προσηλυτισμό στην ορθοδοξία δεν έχει ξαναματακατορθώσει ουδείς!
Οσο κι αν πίστεψα πάντως, δεν θ' αφήσω κανένα θείο δράμα να κλέψει τη δόξα από το δικό μου... Να μη δραματοποιηθώ, δηλαδή, σαν βλέπω πόσες προσπάθειες κάνει αυτή η κυβέρνηση αυτής της Ν.Δ. αυτού του Μητσοτάρχα, ώστε να ξαναβγεί κυβέρνηση αυτής της Ν.Δ. αυτού του Μητσοτάρχα; Καλέ, οι άνθρωποί της τόσο πολύ την πιστεύουν, που θέλησαν (οικειοθελώς!) να γίνουν, από στελέχη του κόμματος, απλοί επιβάτες τρένου: «Είναι πολύ ασφαλή τα τρένα», είπε αυθορμήτως ο ΔΑΚίτης (δεν είναι αίρεση αυτό - επάγγελμα είναι).
«Πρέπει να δείξουμε εμπιστοσύνη στον πρωθυπουργό», είπε το βαφτιστήρι της Ντόρας. Ασε τον Γεραπετρίτη, που όρθωσε ανάστημα απέναντι στον Χάρο και μπήκε πρώτο βαγόνι πίστα για... 40 ολόκληρα χιλιόμετρα! Δεν είναι άνθρωποι αυτοί - πιστά σκυλιά της Κολάσεως είναι! Αν δεν πάρουν τουλάχιστον υπουργείο στη νέα, ίδια κυβέρνηση της Ν.Δ. (ο Γεραπετρίτης έχει ήδη πέντ', έξι), προτείνω να γίνουν πρωταγωνιστές του Χουβαρδά, γιατί, μετά τον Λιγνάδη, το ελληνικό θέατρο έχει φτωχύνει και αυτό το ξέρει ώς και η γάτα μου.
Οσο για μένα, άγιες μέρες που είναι, τόσο πιστή που έχω γίνει, το μόνο που ζητάω από τον Υψιστο Πρωθυπουργό μας (που ο θεός να μου κόβει ρεύμα, να του δίνει χρόνια) είναι να με βάλει σε μια επιτροπή. Από αυτές, με το ακαταδίωκτο. Να αποκατασταθώ επιτέλους... ε, μη με πάρουν και τα χρόνια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου