Η ρίζα της διαφθοράς πηγαίνει σε μεγάλο βάθος.
Η ειδησεογραφία στις ΗΠΑ, όσο και αν επιδιώκει ο πρόεδρος Τραμπ να κινηθεί γύρω από σχεδιαζόμενους πολέμους (Βενεζουέλα) και συγκρούσεις με τους Δημοκρατικούς κυριαρχείται από τις αποκαλύψεις το επίμονο σκάνδαλο Έπσταϊν το οποίο ακτινογραφεί πόσο βρώμικο είναι το κατεστημένο και στις ΗΠΑ.
Η είδηση σε ένα πρώτο επίπεδο συνίσταται στο ότι κατόπιν απόφασης της Βουλής των Αντιπροσώπων περισσότερες από 20.000 σελίδες εγγράφων που σχετίζονται με τον Τζέφρι Έπσταϊν, αποκαλύπτοντας τις εκτεταμένες επικοινωνίες του με προσωπικότητες της πολιτικής, των μέσων ενημέρωσης, των επιχειρήσεων και των εξωτερικών υποθέσεων, συμπεριλαμβανομένων μηνυμάτων που αναφέρονται στον πρόεδρο Τραμπ. Ο Έπσταϊν αλληλογραφούσε με πρόσωπα όπως είναι ο Λάρι Σάμερς, τον Μάικλ Γουλφ, την Κάθριν Ρούμλερ, τον Πίτερ Τίελ, τον Στιβ Μπάνον και άλλους, συζητώντας συχνά για τον Τραμπ, την εξωτερική πολιτική και τις προσπάθειες διαχείρισης των δημόσιων επιπτώσεων από τα εγκλήματα του ίδιου του Έπσταϊν.
Περιττεύει να επισημάνουμε το γεγονός ότι η δικτύωση του Έπσταϊν με μερικά από τα σημαντικότερα πρόσωπα του κατεστημένου των ΗΠΑ είναι συγκλονιστική και ξεπερνά κατά πολύ (ή ίσως και να επιβεβαιώνει από μια άλλη προσέγγιση) τον ρόλο ενός τύπου που ήξερε να ικανοποιεί τις σκοτεινές επιθυμίες των ισχυρών.
Τα προβλήματα για τον Τραμπ (και όχι μόνο για τον πρόεδρο) δεν προκύπτουν από τους Δημοκρατικούς μόνο (και σίγουρα όχι από όλους τους Δημοκρατικούς). Ο Ρεπουμπλικανός βουλευτής Ρο Κάνα σε πρόσφατη συνέντευξή του ανέφερε ότι τα e-mails αποδεικνύουν ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ γνώριζε για τα εγκλήματα του Έπσταϊν και ότι πέρασε ώρες με ένα από τα θύματα του Έπσταϊν, τη Βιρτζίνια Τζούφρι στο σπίτι του τελευταίου. Φυσικά, οι ισχυροί άνθρωποι «το έκρυψαν κάτω από το χαλί».
Ο λόγος της δημοσιοποίησης δεν συνίσταται σε κάποια προσπάθεια εμπέδωσης της διαφάνειας αλλά κατά τον Κάνα στο γεγονός ότι η Βουλή κλήτευσε την περιουσία του Έπσταϊν, η οποία τώρα παράγει έγγραφα «σταγόνα-σταγόνα». Το υπουργείο Δικαιοσύνης έχει τα πλήρη αρχεία, συμπεριλαμβανομένων των συνεντεύξεων με όσους συμμετείχαν στις εν λόγω πράξεις όπως και όσους εμπλέκονται στη συγκάλυψη, προφανώς όμως δεν προθυμοποιείται ιδιαιτέρως να τα δημοσιοποιήσει. Ο βουλευτής υποστήριξε ότι μαζί με συναδέλφους του θα απαιτήσει την δημοσιοποίησή τους.
Οι θεσμικές «μάχες», για να μην πούμε το ορθότερο που είναι «εκτροπές» δε σταματούν όμως. Η Δημοκρατική βουλευτής από την Αριζόνα, η Αντελίτα Γκριτζάλβα ορκίστηκε τελικά στη Βουλή την Τετάρτη, περισσότερες από επτά εβδομάδες μετά την εκλογή της. Ο πρόεδρος της Βουλής αρνούνταν να την ορκίσει επικαλούμενος το shutdown του δημοσίου στις ΗΠΑ λόγω του «φρένου χρέους» το οποίο κράτησε χρόνο-ρεκόρ, παρότι η προφανής υποψία συνίσταται στο ότι ο πρόεδρος της Βουλής προσπαθούσε να εμποδίσει την 218η υπογραφή στη διακομματική αναφορά η οποία καθιστά υποχρεωτικό να τεθεί σε ψηφοφορία στη Βουλή το αίτημα για δημοσιοποίηση των αρχείων του υπουργείου Δικαιοσύνης για τον Έπσταϊν. Συρρικνώθηκε ταυτοχρόνως η πλειοψηφία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος σε 219–214.
Με την Αντελίτα Γκριτζάλβα να ορκίζεται στις 4 μ.μ., και οι 218 υπογραφές θα κλειδωθούν, προκαλώντας ψηφοφορία στη Βουλή εντός μιας εβδομάδας. Ο Κάνα προειδοποίησε ότι ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Τζόνσον μπορεί να προσπαθήσει να εμποδίσει την ψηφοφορία, αλλά υποστήριξε ότι οι Ρεπουμπλικανοί δεν θέλουν να «σκοτώσουν» μια διαδικασία απαλλαγής που χρειάζονται επίσης. Σχεδιάζει μια δικομματική συνέντευξη Τύπου με θύματα την επόμενη εβδομάδα για να διατηρήσει την πίεση.
Παρότι τα συγκεκριμένα e-mails δεν αποδεικνύουν συμμετοχή του νυν προέδρου των ΗΠΑ σε παράνομες ενέργειες, το πολιτικό κόστος για τον τελευταίο μεγαλώνει ακριβώς επειδή είναι η δική του βάση εκείνη η οποία βλέπει ότι προσπαθεί να πέσει φως στην έρευνα, να τη συσκοτίσει ή σε κάθε περίπτωση να την παρεμποδίσει.
Το γεγονός ότι ένας τύπος σαν τον Έπσταϊν είχε τέτοια δικτύωση στο κατεστημένο (πολιτικό αλλά και οικονομικό) των ΗΠΑ είναι αρκούντως σοκαριστικό. Αλλά εκείνο το οποίο τα ΜΜΕ στις ΗΠΑ και παγκοσμίως αποκρύβουν είναι κάτι πολύ σοβαρότερο. Όπως αναφέρει ο ρεπόρτερ Murtaza Hussain «έμοιαζε σαν η Μοσάντ να δούλευε για τον Έπσταϊν αντί ο Έπσταϊν να δούλευε για τη Μοσάντ». Τον Οκτώβριο του 2024, η παλαιστινιακή ομάδα Handala δημοσιοποίησε περισσότερα από 100.000 μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από τον πρώην πρωθυπουργό του Ισραήλ, Εχούντ Μπαράκ. Τα μηνύματα αφορούν την περίοδο 2013 -2016 και έχουν ιδιαίτερη σημασία, δεδομένων των στενών σχέσεων Μπαράκ και Έπσταϊν.
Το προαναφερθέν θύμα των πελατών του Έπσταϊν Βιρτζίνια Τζούφρι, η οποία και αυτοκτόνησε, είχε κατηγορήσει τον Μπαράκ για σεξουαλική επίθεση εναντίον της. Το πλέον σημαντικό από πολιτικής απόψεως ζήτημα ωστόσο συνίσταται στο ότι από το 2013 έως το 2016, οι δύο άνδρες (Μπαράκ και Έπστάϊν) διατηρούσαν σταθερή και καθημερινή επικοινωνία κατά τη διάρκεια της οποίας συζήτησαν «πολιτική και επιχειρηματική στρατηγική καθώς ο Έπσταϊν συντόνιζε συναντήσεις για τον Μπαράκ με άλλα μέλη των κύκλων του από την ελίτ στις ΗΠΑ. Ο Έπσταϊν διαδραμάτιζε μείζονα ρόλο όχι μόνο σε σχέση με τα κυκλώματα trafficking αλλά στο πεδίο των διεθνών σχέσεων, προς την κατεύθυνση των συμφερόντων του Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένης της συμφωνίας συνεργασίας Ισραήλ- Μογγολίας, της διαμόρφωσης ενός υπογείου καναλιού επικοινωνίας Ισραήλ- Ρωσίας κατά τη διάρκεια και στο πλαίσιο του πολέμου στη Συρία, ούτως ώστε να ανατραπεί ο πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ Αλ Ασάντ, (μεσολάβηση για την οποία ο Μπαράκ ευχαρίστησε τον Έπσταϊν), όπως και της σύναψης συμφωνίας συνεργασίας Ισραήλ-Ακτής Ελεφαντοστού, προκειμένου η τελευταία να αγοράσει εξοπλισμό από το Ισραήλ παρακολουθήσεων.
Μάλιστα, ένας πράκτορας του Ισραήλ, ονόματι Γιόνι Κόρεν είχε διαμείνει στην οικία του Έπσταϊν για εβδομάδες μεταξύ 2013 και 2015, στη Νέα Υόρκη. Ο Κόρεν αποτελούσε ενδιάμεσο κρίκο των κυβερνήσεων ΗΠΑ και Ισραήλ στο επίπεδο των υπηρεσιών ασφαλείας, οι οποίες έφταναν μέχρι το επίπεδο του τότε επικεφαλής της CIA, Λέον Πανέτα.
Το κατά πόσο επιπλέον των παραπάνω, ο Έπσταϊν αποτελούσε και μέσο εκβιασμού πολιτικών και οικονομικών προσώπων από το Ισραήλ εξαιτίας μαγνητοσκοπήσεων των ερωτικών τους συνευρέσεων με ανήλικες, μένει (ίσως) να αποδειχτεί. Το μάλλον βέβαιο είναι ότι αποτελούσε εργαλείο (με τα προφανή ανταλλάγματα) του Ισραήλ και κανάλι επικοινωνίας με το «βαθύ κράτος» των ΗΠΑ και όχι μόνο. Η υπόθεση αυτή πέρα από τη δική της σημασία συνιστά ακτινογραφία του πώς δουλεύει το κατεστημένο και στις ΗΠΑ αλλά και τρόπων άσκησης πολιτικής από πλευράς του Ισραήλ. Εκβιασμοί, διαφθορά, χρήμα και εκμετάλλευση είναι μερικά από τα όπλα. Όποιος ανοίγει την κερκόπορτα της χώρας του σε τέτοια συστήματα να ξέρει ότι θα εισπράξει και τα επίχειρα. Πίσω δε, από δήθεν ρεαλιστικές πολιτικές υπάρχει ένας βόθρος τον οποίο ούτε οι Δημοκρατικοί, ούτε οι Ρεπουμπλικάνοι ή αντίστοιχοί τους στα καθ’ ημάς πρόκειται να «αποξηράνουν». Η ρίζα της διαφθοράς πηγαίνει σε μεγάλο βάθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου